ชีวิตรื่นรมย์ HAPPY TIME SINCE 1963 กนก รัตน์วงศ์สกุล

ปุณิกา |
23/07/2014

จากบทนำของหนังสือบอกว่า หนังสือเล่มนี้ไม่ใช่งานรวมเล่มงานเขียนของกนกที่ได้เขียนเรื่องราวชีวิตของเขาไว้ในเนชั่นสุปสัปดาห์หรือนิตยสารต่างๆ แต่เป็นการที่กนกเขียนบอกเล่าเรื่องราวชีวิตของเขาใหม่ด้วยตัวเองทั้งหมด หนังสือเล่มนี้เขียนขึ้นตามสไตล์ของกนก สไตล์ของเขาก็คือสไตล์การใช้ชีวิตแบบสุขนิยมนั่นเอง เขาบอกว่าทั้งชีวิตเขาถนัดเรื่องหัวเราะมากกว่าเรื่องอื่นๆทั้งหมด กนกเริ่มต้นชีวิตรื่นรมย์ของเขาที่ซอยยศเส บนถนนกรุงเกษม บ้านของเขาอยู่ในชุมชนหลังวัดเทพศิรินทราวาส แม่ยึดอาชีพค้าขาย เขาไม่เคยรู้สึกว่าบ้านจน แถมยังคิดไปเองว่าที่บ้านค้าขายต้องมีเงินเยอะ และเชื่อหนักแน่นเข้าไปอีกเมื่อพ่อของเขาแบกทีวี 20 นิ้วเข้ามาในบ้าน ชีวิตวัยเด็กของกนกจึงเติบโตมาพร้อมกับการดูรายการทีวีต่างๆ เมื่อต้องเข้าเรียนเขาเรียนช้ากว่าเกณฑ์ 1 ปีและต้องนั่งรถเมล์ข้ามแม่น้ำเจ้าพระยาไปเรียนทุกวัน เขาสนุกกับการเดินทางและการไปโรงเรียน เขาคิดแค่เพียงว่าหน้าที่ของเขามีเพียงแค่เล่นกับเรียน ชีวิตวัยรุ่นของเขามีเกเรจนเสียการเรียนบ้าง แต่ก็กับตัวกลับใจได้ทันและหันกลับมาเรียนหนังสืออีกครั้ง พอจบชั้น ม.ศ. ปีสุดท้ายเขาเลือกเอนท์เข้าคณะนิเทศและวารสาร เพราะเป็นคณะยอดฮิตของวัยรุ่นเมื่อ 20 กว่าปีก่อน และได้เรียนที่คณะวารสาร มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เขามีชีวิตที่มีความสุขกับการเรียนแบบผู้ใหญ่ ได้รับผิดชอบการศึกษาของตนเอง 100 % ในแต่ละวันเขาสนุกไปกับการเล่นฟุตบอล ดูหนัง และอ่านหนังสือพิมพ์ ต่อมาเขาได้มีโอกาสฝึกงานที่เนชั่น และพบคู่ชีวิตที่ทำงานเป็นเลขากองบรรณาธิการวิทยุที่นั่น กนกเสพติดการดูหนัง เขาถ่ายทอดประสบการณ์ในการไปดูหนังที่โรงได้อย่างน่าสนุก ได้เห็นภาพและรับรู้ถึงบรรยากาศของโรงหนังเมื่อครั้งอดีต นอกจากนี้เขายังชื่นชมการดูและเล่นฟุตบอลเป็นชีวิตจิตใจ เรียกว่าดูถึงขั้นเป็นแฟนพันธุ์แท้ ดูแม้กระทั่งฟุตบอลดารา แถมท้ายด้วยการติดเน็ต ที่เขาบอกว่าเข้าไปแชทกับเพื่อนหลาน คุยกับคนไทยที่อยู่ต่างประเทศ และตอบเมล์ผู้ชมรายการของเขา ย้อนกลับมาที่เรื่องหน้าที่การงาน ใครหลายคนคงไม่รู้ว่าเขาเคยเป็นดีเจเปิดเพลงมาก่อน แต่ด้วยความรู้สึกไม่มั่นคงในอาชีพ ทำให้เขาได้ผันตัวเองไปสู่การเป็นผู้ประกาศข่าว หลังจากนั้นก็ได้ถูกชักชวนโดยรุ่นพี่ที่รู้จักกันให้มาทำหน้าที่ในรายการประเภทคุยข่าวของเนชั่น และนั่นจึงเป็นจุดเริ่มต้นของเส้นทางอาชีพสื่อมวลชนของเขาอย่างเต็มตัว กนกยังได้บอกเล่าเรื่องราวอีกมากมายตลอดช่วงเวลาของการเป็นนักข่าว ซึ่งล้วนน่าสนใจและน่าติดตาม ชีวิตของกนกเป็นตัวอย่างที่ดีในแง่ของการใช้ชีวิตให้สนุก สนุกกับการเรียน สนุกกับชีวิตวัยรุ่น สนุกกับการทำงาน ทั้งๆที่เราก็เห็นกันอยู่ว่าเขาเป็นนักข่าวที่มีงานรัดตัวมากคนหนึ่ง เราไม่รู้เหมือนกันว่าชีวิตเขามีเรื่องเครียดๆมีเรื่องให้ต้องคิดอะไรมากบ้างหรือเปล่า เพราะทุกอย่างสำหรับเขาดูง่ายไปซะหมด ผมว่าน่าอิจฉาสำหรับคนที่มีชีวิตแบบนี้ แต่เอาเข้าจริงแม้อยากจะทำแบบที่เขาทำได้บ้างก็คงไม่ใช่เรื่องง่าย ของแบบนี้คงขึ้นอยู่กับพื้นฐานอารมณ์ พื้นฐานความคิดของแต่ละคนมากกว่า บางคนมีนิสัยเครียด จริงจัง จะให้มาทำแบบกนกก็คงยาก ผมว่าการที่มีหนังสือเล่าชีวประวัติในแนวแบบนี้ก็ดีเหมือนกันคือ เป็นแนวที่ไม่ได้เน้นการให้กำลังใจหรือแนวการสู้ชีวิต แต่เป็นเพียงแค่การบอกเล่าประวัติตัวเอง เล่าประสบการณ์ของตัวเองที่ผ่านมาตั้งแต่เด็กจนโตในแบบสบายๆ อย่างนี้ก็อ่านเพลินไปอีกแบบ