มังกรเจ้าปฐพี เล่ม 2

น้ำค้างปลายหญ้าคา |
17/02/2015

มังกรเจ้าปฐพี เล่ม 2 เป็นเรื่องเล่าถึงเจ้าเล้งอ๋อง หรือไป่เส้าอิง ได้พบกับลูกชายชื่อเซี่ยวม่อ โดยได้รับเซี่ยวม่อเป็นศิษย์ด้วย เซี่ยวม่อแม้รู้ว่าอาจารย์คือบิดาของตนเอง ก็ยังรอให้เจ้าเล้งออกบอกเรื่องราวด้วยตนเอง เจ้าเล้งอ๋องแม้มีความต้องการจะบอกความจริงกับเซี่ยวม่อ แต่ก็ยังไม่สามารถหาคำอธิบายที่จะบอกว่ามารดาของมันไปไหน จึงยังไม่ยอมบอก ทั้งสองคนเข้าสู่ยุทธภพช่วยเอี้ยคิ้ม ล้างมลทิน แต่เจ้าเล้งอ๋องกลับทราบว่าเรื่องราวครั้งนี้ไม่ธรรมดา มีคนในราชสำนักเกี่ยวพันด้วย เพราะต้องการแย่งราชบัลลังก์ เรื่องราวจึงยิ่งซับซ้อนยิ่งขึ้น ส่วนสี่เซียนอัจฉริยะ เล่งบ้อซัง แม้จะมีความแค้นกับเจ้าเล้งอ๋อง แต่ก็ยังมีความรักในตัวเจ้าเล้งอ๋องอยู่ลึกๆ เพราะทุกครั้งที่เจ้าเล้งอ๋องประสบภัย เล่งบ้อซังจะเป็นผู้ช่วยเหลือเจ้งเล้งอ๋อง ครั้งหนึ่งเจ้าเล้งอ๋องถูกยาพิษจนเกือบเสียชีวิต แต่เล่งบ้อซังใช้ลมปราณตัวเองช่วยเหลือจนพลังฝีมือลดครึ่งหนึ่ง และครั้งสุดท้ายเล่งบ้อซังสละชีวิตช่วยเหลือเจ้าเล้งอ๋องจนเสียชีวิต ก่อนเสียชีวิตความแค้นของคนทั้งสองหายไป กลายเป็นความรัก เล่งบ้อซังได้รับเจ้าเล้งอ๋องเป็นศิษย์ก่อนจะเสียชีวิต และได้มอบบันทึกวิชากระบี่เทพพิศดารเพื่อให้เจ้าเล้งอ๋องฝึก เล่มนี้เนื้อเรื่องยังสนุกตื่นเต้นเช่นเดิม สอดแทรกข้อคิด เนื้อหาสาระ ความรัก ความแค้น สำนวนของท่านหลานหลิงหรือกานต์จิรา ยังน่าอ่านเหมือนเดิม เหมือนกับว่าอ่านนิยายกำลังภายในของนักเขียนจีนเลยก็ว่าได้ สำหรับเล่มนี้ผมชอบการวางโครงเรื่องของผู้เขียนมาก สามารถผูกความรักความแค้นในยุทธจักร เชื่อมสัมพันธ์เข้ากับศึกชิงราชบัลลังก์ของต้าหมิง แต่เสียดายอย่างเดียวตัวร้ายหรือฝ่ายที่จะชิงราชบัลลังก์เหมือนไร้พิษสงดื้อๆ ไม่ร้ายกาจเหมือนกับที่ได้จินตนาการไว้แต่แรก รวมทั้งตระกูลน่ำเก็ง ส่วนเรื่องความรักของตัวเอกของเรื่อง ลุ้นแล้วลุ้นอีก ตอนแรกก็ลุ้นให้ได้นางเอกสองคน แต่อ่านไปอ่านมาดันสงสารอ๋องใหญ่ เลยเชียร์ให้น่ำเก่งเล่งเหล็ง ได้กับอ๋องใหญ่ จะได้สมบูรณ์แบบ สรุปเรื่องนี้ตัวที่ร้ายกาจจริงๆ ก็คงเป็นอดีตประมุขพรรคจันทรา ผิดคาดเหมือนกัน หรือจะมีตัวร้ายตัวใหม่มาอีกในเล่มต่อไป ก็คงต้องลองอ่านดูละครับ สำหรับเล่มนี้ผมให้ 5 ดาวเช่นกัน แต่ใครอ่านเล่มนี้จบ คงจะอารมณ์ค้างบ้างล่ะ เนื่องจากเรื่องนี้รู้สึกพิมพ์แค่ 2 เล่ม คงต้องรอให้มีสำนักพิมพ์รับไปตีพิมพ์ต่อ แต่โดยรวมถือว่าเป็นอีกหนึ่งเรื่องที่ควรสนับสนุนนักเขียนไทยให้พัฒนาผลงานยิ่งขึ้นไป