Blood Incident ทีมผมไม่(วุ่น)วายนะครับ เล่ม 1 Zuntine Gam

rasintra |
09/12/2014

"Blood Incident ทีมผมไม่(วุ่น)วายนะครับ"หรือที่บรรดาสาวกแฟนนิยายเล่มนี้รู้จักกันในอักษรย่อว่า bl มาจากคำว่า Blood Incident กลายเป็นคำว่า boy love ไปเลย (ฮา) นิยายเรื่องนี้เป็นผลงานจากนักเขียนที่มีชื่อของสำนักพิมพ์สถาพรบุ๊คส์อย่าง LadyBlack เจ้าของผลงานอาทิเช่น ReyNerRold เจ้าชายพเนจร, The Merchants พ่อค้าแห่งฟลอเรนเซีย, Sleeping Beauty เหรียญตราปรารถนา ในชุดซีรีย์ Meph's Tale Project และเรื่องสั้นล่าสุดในนิยายชุดตลาดนัดแห่งดวงดาวด้วย เริ่มจาก จินเรย์ พรานหนุ่มผู้เชี่ยวชาญด้านการยิงธนู แต่มีข้อบกพร่องทางการได้ยิน คือเขามักจะฟังเพี้ยนไปจากคำปกติ จนบางครั้งคำที่ฟังเพี้ยนนั้นก่อเรื่องวุ่นวายมาให้ ณ อาณาจักรซันไทน์จะมีการแข่งขันประจำปี ผู้ที่ชนะจะขออะไรก็ได้หนึ่งอย่าง จินเรย์ปรารถนาอยากจะมีเวทมนตร์ไว้สร้างรูนโซล มนุษย์เวทที่คอยช่วยเหลือเจ้านาย ทว่าเขากลับมาลงสมัครช้าไปก้าวหนึ่งโชคดีที่ว่ามีคนใจดีให้เขาเข้าร่วมกลุ่มลงแข่งด้วยกัน ซึ่งประกอบด้วย ชาร์ลัน ชายหนุ่มหน้าตาหล่อเหลา มาดเจ้าชาย ทักษะการใช้เวทสูง, เคเลน คนสนิทของชาร์ลัน เห็นหน้าตาน่ารักใสซื่อแต่กลับเก่งการต่สู้ที่สุดในกลุ่ม และคาลี แกะป่า โจทก์เก่าของจินเรย์ที่ไปถลกเอาขนแกะมันมา มีทักษะใช้เวทเล็กน้อยและแปลงกายเป็นมนุษย์ได้ ทั้งสี่เข้าร่วมการแข่งขันนี้โดยที่การแข่งมีอะไรแอบแฝงมากกว่าที่คิด เหตุผลแรกที่ซื้อหนังสือเล่มนี้มาอ่านเพราะได้รับการสปอยจากบรรดาเพื่อนฝูงว่ามันจิ้นได้(ฮา) แถมหน้าปกยังสวยน่ารักน่าชังอีกต่างหาก ราคาหนังสือก็อยู่ในเกณฑ์พอรับได้ จึงตัดสินใจซื้อมาเก็บไว้อ่าน แล้วก็ไม่ผิดหวัง เพราะมันสนุกมากๆ ถึงเนื้อเรื่องบางช่วงจะเอื่อยๆ แต่มันก็เป็นการปูเนื้อหาก่อนจะไปอีกภาค ซึ่งภาคหลังๆเริ่มเข้าที่เข้าทาง อ่านแล้วติดหนึบหนับ แถมมีฉากชวนจิ้นเยอะมาก แค่จินเรย์ที่เป็นตัวเอกก็โดนคนสารพัดแย่งกันจะเป็นจะตายแล้ว อะไรจะเนื้อหอมปานนั้น จินเรย์จัดได้ว่าเป็นตัวสร้างสีสันให้กับเรื่องก็ว่าได้เพราะเจ้าตัวดันมีอาการผิดปกติทางหู ทพให้ฟังเพี้ยนเรียกเสียงฮาบวกรำคาญจากคนรอบข้าง เช่นฟังชื่อ"คาลี"ผิดเป็น"ขาลีบ"หรือ"งี่เง่า"เป็น"ขี้เหล้า" เป็นต้น แถมจินเรย์บางครั้งก็ไม่รู้ตัวว่าตัวเองฟังเพี้ยนจึงปล่อยความติ๊งต๊องออกมาโดยไม่รู้ตัว ตัวละครอื่นๆก็มีลักษณะเด่นต่างกันไป ผู้ชายเยอะ ผู้หญิงน้อยจนเกือบจะไม่มี แต่ละตัวละครก็มีคู่จิ้นเป็นของตัวเอง หากไม่ใช่ว่ามันไม่มีฉากจูบหรือตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์สถาพรบุ๊คส์แล้วล่ะก็ เราว่านิยายเรื่องนี้มันคือวายแฟนตาซีดีๆนี่เอง(ฮา) อาจจะเหมาะกับสาวกผู้คลั่งไคล้นิยายจับจิ้นพอเป็นกระสัยยา แต่ไม่เหมาะกับผู้อ่านที่ชื่นชอบแฟนตาซีธรรมดาเน้นหญิงชาย พระเอกนางเอกเพราะคุณไม่มีทางหาได้จากเรื่องนี้นอกจากความวายอ่อนๆ

6-Six |
29/09/2014

นิยายเรื่องนี้ประกอบด้วยคนประหลาดทั้งสี่มารวมตัวกันเป็นซุเปอร์ฮีโร่(ไม่ใช่!) ฮา ตัวเองของเรื่องที่เพี้ยนที่สุดดันเกิดมาเป็นคนหูตึงชอบฟังความหมายผิดๆจนคนอ่านเองก็อยากเอาเท้าขึ้นมากุมขมับกับความซื้อ + บื้อของฝ่ายตัวเอก เจ้าของเรื่องเขาให้ความมาว่าได้แรงบันดาลใจจากนิยายหลายๆเรื่องโดยเฉพาะเพอร์ซี่ย์ แจ็คสัน ซึ่งมีตัวละครเข้ามาเอี่ยวอย่างแกะ(มั้ง)ครึ่งคน มีกีบเท้าพูดได้และเดินได้ซึ่ง พระเอกของเราดันไปขู่เข็ญจะเอาขนจากแกะตัวนี้ให้ได้ในตอนเริ่มต้น แต่สุดท้ายก็ผูกปมไว้ไม่ให้รู้ว่าทำไมแกะตัวนี้ถึงเลือกจะตามพระเอกของเรา ซึ่งตอนที่แกะน้อยจะบอกความจริงก็ดั๊นมีตัวเอกอีกตัว(ที่น่าจะเป็นคู่จิ้น)ขัดไว้ก่อนเพื่ออะไรไม่รู้ให้เราได้สงสัยต่อไปซึ่งก็เป็นเสน่ห์ของเรื่องนี้เช่นเดียวกัน แม้ว่าเนื้อเรื่องจะโยกไปเย้มานู่นนี่นั่น เปลี่ยนฉากไปอีกตัวละครฉับพลันบ้างหรือให้บทตัวเอกมากกว่าพระเอกเสียอีกแต่ก็มีความสนุกซ่อนอยู่ในตัว พล็อตเรื่องนี้คือพระเอกของเราอยากมีเวทย์มนต์ซึ่งคนที่ชนะในเกมส์ๆหนึ่งจะได้มันมาครองซึ่งองค์เทพราชาจะมอบมันให้แก่ผู้ชนะเท่านั้น แม้ตอนบรรยายในฉากนี้จะทำให้งงๆไปบ้างเพราะคำที่ไม่คุ้นหูที่แต่งขึ้นเองจะทำเอามึนตึ๊บ แต่ถ้าอ่านจนจบจะเข้าใจสิ่งที่ผู้อ่านอยากจะสื่อให้เห็น เป็นนิยายแฟนตาซีของสถาพรบุ๊คที่อาจทำใครหลายคนนั่งขำกับท่าทีของตัวเอกกับทีมสุดเพี้ยนไม่มีคนปกติซักคน 3 คนกับ 1 ตัว(?) ยังไงก็แล้วแต่คนชอบนิยายไม่ได้ชอบทุกเล่มที่อ่านเสมอไป แต่เล่มนี้อาจจะเป็นเล่มที่คุณถูกใจก็เป็นไปได้เช่นกัน :)

Percy |
05/08/2014

Blood Incident ผมเลือกหยิบนิยายเล่มนี้ขึ้นมาอ่าน เป็นเพราะว่าหน้าปกดูสวยสะดุดตาผมดีมากครับ เพราะช่วงนี้สำนักพิมพ์สถาพรมักทำปกออกมาได้น่าดึงดูดเสมอ นิยายเรื่องนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับพรานหนุ่มประสาทหูเพี้ยนนาม จินเรย์ ได้เข้ามาร่วมการแข่งขันซันไทน์เกม เพื่อชิงรางวัล ซึ่งก็คือเวทมนต์จาก องค์เทพราชา เขาต้องร่วมทีมกับ แกะป่า คาลี เด็กหนุ่มน่ารัก เคเลน และผู้ชายรูปหล่อ ชาร์ลัน ข้อดีของเรื่องนี้ ผมเห็นว่าเรื่องการปูพื้นเรื่องที่ดูไม่ยัดเยียดออกมาทีเดียว ทำให้ผู้อ่านทำความเข้าใจได้ง่ายตามท้องเรื่อง ผิดกับนิยายแฟนตาซีหลายๆ เล่มที่ผมเคยอ่านมา ซึ่งมักจะปูเรื่องโดยการเล่าประวัติศาสตร์อาณาจักร เล่าภูมิประเทศออกมาในบทนำที่ยืดยาว ทำให้ไม่ต้องเสียเวลาย้อนไปย้อนมาในการอ่านทำความเข้าใจ แค่อ่านไปตามท้องเรื่องก็เข้าใจโลกในหนังสือเล่มนี้ได้ไม่ยาก แต่ว่าข้อเสียผมกลับพบว่ามันมีเยอะมาก อาจเป็นเพราะรสนิยมการอ่านผมที่ชอบคิดอะไรเยอะๆ ก็เป็นไปได้ อันดับแรกคือ การบรรยายที่มักจะใส่วงเล็บ หรือ(?) มากจนเกินไป ทั้งที่ไม่จำเป็นต้องใส่ก็ได้ครับ เพราะไม่ได้มีผลอะไรกับการอ่านเลย ต่อมาก็คือการกระจายบท ที่ไม่ทั่วถึง เมื่ออ่านจนจบเล่มแรกจะรู้สึกได้เลยว่า บทเทไปทาง ชาร์ลันกับเคเลนมาก จนกระทั่งกลบ จินเรย์ กับคาลีจนเกือบมิด อาจเป็นเพราะ บทบู๊ ปูมหลัง ของสองคนนี้ออกมามากเกินหน้าเกินตาตัวเอก ทำให้รู้สึกว่าเป็นพระเอกของเล่มไปเลย ยังดีที่ช่วงหลัง มีการผูกปมให้ตัวละคร2ตัวนี้ขึ้นมาบ้าง บทบาทของเขาจะเป็นอย่างไร ต้องติดตามกันในเล่มต่อไปครับ แต่สำหรับเล่มนี้ จินเรย์ที่เป็นตัวเอก กับคาลี ที่เหมือนจะรู้ทุกเรื่อง เหมือนเป็นตัวประกอบที่คอยดูอยู่ห่างๆ เสียมากกว่า นอกจากนี้ บทบู๊ยังบรรยายไม่ถึงพริกถึงขิงเท่าที่ควร เพราะว่า ไม่ค่อยมีการเกริ่นวิชาที่ใช้ หรือท่าไม้ตายสักเท่าไหร่ รวมไปถึงคู่ต่อสู้ส่วนใหญ่นั้น เป็นตัวประกอบที่ไม่ทราบที่มา หรือพื้นเพฝีมือที่เขามี เมื่อผมอ่านผมทราบได้แค่ว่า ไม่เก่ง, ระดับกลาง ฯลฯ ทำให้ไม่มีตัวเปรียบเทียบในระดับฝีมือมากเท่าที่ควร ทำให้รู้สึกไม่ต้องเอาใจช่วยตัวละครมากก็ได้ ส่วนรายละเอียดของเรื่องที่ดูจะทำได้ไม่เข้าตาเท่าไหร่ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องจำนวนคนในการแข่งขัน ที่เห็นบางทีมมีสองคนบ้าง เดี่ยวบ้าง ทำให้การแข่งดูไม่ยุติธรรมเท่าไหร่ ถึงจะนับตัวรูนโซลก็เถอะครับ แถมเกริ่นขึ้นมาว่าจัดการแข่งนี้เพื่อจุดประสงค์บางอย่าง ทั้งที่มันเป็นการแข่งขันที่จัดมาทุกๆ 4 ปี มันทำให้ดูขัดตาอย่างแปลกประหลาด ถ้าผู้เขียนเท้าความถึงการแข่งขันรอบที่ผ่านมาสักนิด ก็จะทำให้การแข่งขันน่าสนใจขึ้นไม่น้อย อีกประเด็นหนึ่งก็คือ เรื่องของการจิ้นวาย เพราะในเรื่องนี้รู้สึกจะเด่นไปทางแนวนี้มาก ผมขอออกตัวก่อนว่าไม่ได้รังเกียจการจิ้นวายแต่อย่างใด แต่การอ่านจบทั้งเรื่องผมรู้สึกว่ามันออกไปทางเซอร์วิสแฟนนิยายมากเกินไปทำให้คนอ่านเข้าใจผิดว่าจินเรย์เป็นเกย์เสียด้วยซ้ำ เพราะเห็นชมผู้ชายหล่อ, น่ารัก ในใจเสียหลายรอบ(ข้อนี้ผมเข้าใจว่าผู้แต่งเป็นผู้หญิง แต่ความจริงมันไม่ใช่จริต หรือวิสัยของผู้ชายทั่วๆ ไปครับ) ความจริงผมมองว่าการจิ้นมันไม่จำเป็นต้องทำอะไรมาก แค่มีเหตุการณ์ร่วมกัน คำพูดเล็กๆ น้อยๆ ก็สามารถทำให้คนอ่านหลายคนจิ้นไปได้ไกลแล้วครับ สรุปง่ายๆ คือ หนังสือเล่มนี้เหมาะกับสาวขาจิ้นครับ ถ้ามองหานิยายแฟนตาซี จิ้นวายมากๆ เนื้อเรื่องไม่หนักสมองเกินไป ผมแนะนำให้อ่านเล่มนี้เลยครับ มีสาวสวยแค่คนเดียวในเรื่องจริงๆ(ผู้หญิงคนเดียวทั้งเรื่องด้วยครับ) ป.ล. หัก 0.5 คะแนน สำหรับการกระจายบท ป.ล.2 หัก 1 คะแนน สำหรับรายละเอียดของเรื่อง(บทบู๊ การปูเรื่อง การจิ้น) ป.ล.3 หัก 0.5 คะแนนสำหรับการบรรยายยที่มีส่วนเกินบางส่วนทำให้ดูติดขัดในการอ่าน