บางสิ่ง

 เติบโตอย่างช้าๆ ยังเป็นอยู่เช่นนั้น ต้นไม้ซึ่งงอกมาจากอก ดูดดื่มเลือดเนื้อเป็นอาหาร เบ่งใบสดเขียว มากครั้งหลุดหล่น หากยังคงอยู่ รอวันติดผล ให้ฉันดื่มกินลิ่มเลือดของตัวเอง หนังสือเล่มนี้ที่รวมเอาบทกวีของคนตัดยางที่ส่งผ่านความรู้สึกจากตัวอักษรให้คุณได้สัมผัส