ไม่มีหญิงสาวในบทกวี

กวีนิพนธ์ที่ได้รับรางวัลซีไรต์ ในปี ๒๕๕๓ เรื่อง “ไม่มีหญิงสาวในบทกวี” จาก “ซะการีร์ยา อมตยา” ซึ่งนำเสนอแนวคิดและภาพการดำเนินชีวิตอย่างสันติสุข โดยผสมผสานวรรณศิลป์ ศิลปะ และปรัชญาเข้ากันอย่างกลมกลืน ถ่ายทอดทัศนะและประสบการณ์ที่ผ่านพบอย่างหลากหลาย โดยไม่ยึดติดกับยุคสมัยใด นอกจากนี้ผู้เขียนยังเชิญชวนให้ผู้อ่านได้ร่วมไตร่ตรองไปกับบทกวี แม้ว่าคำตอบของผู้อ่านกับผู้เขียนที่ค้นพบจะไม่ใช่อย่างเดียวกันก็ตาม