ซาตานเผด็จการรัก (สลิลฉัตร)

ซาตานเผด็จการรัก

By.สลิลฉัตร

Chapter.1 บทเริ่มต้นของซาตาน’

 

มลรัฐซีแอตเทิล ประเทศสหรัฐอเมริกา

เพล้ง!!

เสียงกระจกของกรอบรูปครอบครัวซึ่งอยู่ในห้องนอนของทิพย์วารี ระวีไกรโชติ ที่จู่ๆตกตกลงมาจากหัวเตียงจนกระจกแตกเกลื่อนพื้น หญิงสาวก้มลงเก็บกรอบรูปและภาพถ่ายครอบครัวซึ่งมีเธอและบิดามารดายืนกอดกันอย่างอบอุ่นด้วยความรู้สึกใจหายอย่างบอกไม่ถูก หลังจากเก็บเศษกระจกบนพื้นแล้วหญิงสาวก็รีบคว้ากระเป๋าสะพายก้าวออกจากห้องเพื่อรีบไปมหาวิทยาลัย

กริ๊งๆๆ!! เสียงโทรศัพท์ภายในบ้านดังขึ้น หญิงสาวชะงักเท้าก่อนจะเดินไปยกหูโทรศัพท์ขึ้นรับสาย “สวัสดีค่ะจะพูดสายกับใครคะ” หญิงสาวเอ่ยถามต้นสายที่โทรเข้าโดยมิได้รู้เลยว่าชีวิตของเธอกำลังจะเปลี่ยนแปลงนับจากนี้อีกไม่กี่นาที

“ดิฉันโทรจากโรงพยาบาลซีแอตเทิลเมดิแคร์ขอสายมิสทิพย์วารีค่ะ”

เพียงแค่ได้ยินว่าคนจากโรงพยาบาลโทรมาสัญญาณบางอย่างก็กระตุ้นความหวาดกลัวให้กับทิพย์วารีจนเธออยากจะวางสายด้วยกลัวจะเกิดเรื่องร้ายๆอย่างที่เธอรู้สึก

“ค่ะ ทิพย์วารีพูดสาย” หญิงสาวตอบกลับสำเนียงภาษาอังกฤษชัดเจนแต่ทว่าปลายเสียงสั่นเล็กๆ ภาวนาขออย่าให้มีเรื่องไม่ดีเกิดขึ้นเลย

“คือ... มิสเตอร์และมิสซิสระวีไกรโชติประสบอุบัติเหตุตอนนี้อยู่คุณหมอกำลังพยายามช่วยอยู่ค่ะ ยังไงคุณรีบมาที่โรงพยาบาลโดยด่วนเลยนะคะ” ทิพย์วารีแทบล้มทั้งยืนเมื่อได้ยินประโยคจากต้นสายเพราะลางสังหรณ์ที่เธอหวาดกลัวได้เกิดขึ้นจริงๆ

‘คุณพ่อคุณแม่!!’

แทบจะไม่ต้องคิดอะไร ร่างบางรีบรุดไปยังโรงพยาบาลตามที่พยาบาลสาวโทรแจ้ง และในจังหวะที่เธอมาถึงโรงพยาบาลได้เพียงไม่นานเล็กซ์ เลิศรณกรณ์ ฟาวิล์ส หรือแอลนักธุรกินหนุ่มเนื้อหอมอนาคตไกลเจ้าของธุรกิจส่งออกเคมีภัณฑ์ยักษ์ใหญ่ของอเมริกาอย่าง ฟาวิล์สเคมิคอล อินดรัทตรี้ ก็ก้าวเข้ามาถามไถ่ถึงอาการของผู้ใหญ่ทั้งสองจากทิพย์วารีด้วยท่าทีร้อนใจ

“คุณลุงกับคุณป้าเป็นอย่างไรบ้าง”

“ยังไม่ออกมาจากห้องฉุกเฉินเลยค่ะ” น้ำเสียงสั่นๆพร้อมกับน้ำตามอาบแก้มบนใบหน้าสวยแฝงแววหม่นเศร้าของทิพย์วารีทำเอาหัวใจของอเล็กซ์สั่นไหวจนอยากจะเข้าไปโอบกอดปลอบประโลมหญิงสาว

“ทำใจดีๆไว้ พี่เชื่อว่าท่านทั้งสองต้องปลอดภัย” อเล็กซ์เอื้อมมือไปกุมมือเล็กๆของคนขวัญเสียเพื่อปลอบขวัญและให้กำลังใจ

“ก็ภาวนาเช่นนั้นค่ะ แต่ว่าแทมกลัว..” 

ยังไม่ทันที่หญิงสาวจะเอ่ยจบประโยคทีมแพทย์ก็ก้าวออกมาจากห้องฉุกเฉินด้วยสีหน้าหม่นเศร้าก่อนจะก้าวเข้ามาเอ่ยถาม “ใครคือญาติมิสเตอร์และมิสซิสระวีไกรโชติครับ”

ทิพย์วารีปราดเข้าไปแสดงตัวพร้อมกับถามไถ่อาการของทั้งสองด้วยความร้อนใจ “คุณพ่อคุณแม่ฉันเป็นอย่างไรบ้างคะ”

แพทย์เจ้าของไข้ถอนหายใจเฮือกหนึ่งก่อนจะตัดสินใจบอกในสิ่งที่ทุกคนไม่อาจหนีพ้นวัฏจักรของการเวียนว่ายตายเกิด “หมอเสียใจด้วยนะครับ”

คำตอบเพียงสั้นๆของคุณหมอทำเอาทิพย์วารีล้มทั้งยืน ดีที่อเล็กซ์ปราดเข้าไปประคองร่างบางไว้ได้ทันก่อนที่หญิงสาวจะลงไปกองกับพื้น

“ไม่จริง คุณพ่อคุณแม่ต้องไม่เป็นอะไร” คนขวัญเสียร่ำไห้แทบขาดใจก่อนจะพยุงกายลุกขึ้นเข้าไปยังห้องฉุกเฉิน ภาพแรกที่เธอเห็นคือร่างแน่นิ่งที่นอนบนเตียงมีผ้าสีขาวคลุมทั้งร่าง หันไปอีกทางเธอก็พบกับร่างของบิดาซึ่งพยาบาลกำลังเลื่อนผ้าเพื่อคลุมศพก่อนจะนำไปยังห้องดับจิต

“คุณพ่อ คุณพ่อฟื้นสิคะ คุณพ่ออย่าทิ้งหนูไปแบบนี้” หญิงสาวกอดร่างบิดาพลางร่ำไห้อย่างน่าสงสาร จนกระทั้งบุรุษพยาบาลเข็นร่างของทั้งสองออกไปจากห้องทิพย์วารีวิ่งตาม มันช่างเป็นภาพน่าเวทนาจนหัวใจแข็งแกร่งของอเล็กซ์แทบทนดูไม่ไหวเช่นกัน ชายหนุ่มปราดเข้าไปรั้งตัวหญิงสาว

“มีสติหน่อยสิทิพย์วารี ถึงเธอจะร้องไห้จนน้ำตาเป็นสายเลือดคุณลุงกับคุณป้าท่านก็ไม่ฟื้นขึ้นมาหรอก เธอต้องยอมรับความจริงและเข้มแข็งให้มากกว่านี้” อเล็กซ์พยายามพูดเตือนสติ

“พี่แอลปล่อยนะ แทมจะไปหาคุณพ่อคุณแม่” คนตัวเล็กขืนกายเพื่อหลุดพ้นจากการเกาะกุมของชายหนุ่ม

“ไม่ พี่จะพาเรากลับบ้าน ต่อไปนี้พี่จะทำหน้าที่ผู้ปกครองแทนคุณลุงคุณป้า” ชายหนุ่มประกาศกร้าว ทิพย์วารีถึงกับนิ่งงันไม่อยากจะเชื่อในสิ่งที่อีกฝ่ายพูด เพราะอย่างที่รู้ๆกันในกิตติศัพท์ความเจ้าชู้ของชายหนุ่มที่มีผู้หญิงเวียนว่ายเข้ามาไม่ขาดซ้ำยังมีข่าวพัวพันกับพนักงานในบริษัทถึงขั้นเล่นรักกันร้อนระอุกลางห้องทำงานมาแล้ว

“แทมไม่ไปไหนทั้งนั้น แทมจะอยู่กับคุณพ่อคุณแม่” ความเสียใจทำให้หญิงสาวสับสนจนขาดสติ

“ไม่กลับใช่ไหม ได้...งั้นพี่จะบังคับด้วยวิธีของพี่ แล้วอย่ามาหาว่าใจร้ายไม่ได้นะ” พูดจบอเล็กซ์ก็ฉุดกระชากลากรั้งคนดื้อดึงที่เอาแต่ร้องร่ำไห้โวยวายเพราะยังรับไม่ได้กับสิ่งที่เกิดขึ้น ท่ามกลางสายตาของพยาบาลรวมทั้งญาติผู้ป่วยคนอื่นๆที่ต่างมองตามกันเป็นแถว แต่ชายหนุ่มหาได้แคร์หรือสนใจไม่เพราะวินาทีนี้เขาสนใจเพียงแค่ทิพย์วารีเพียงคนเดียวเท่านั้น

ปึง!อเล็กซ์ปิดประตูรถโครมใหญ่หลังจากดันร่างบางเข้าไปยังด้านในพาหนะสุดหรู ก่อนที่เขาจะรีบก้าวขึ้นรถยังฝั่งคนขับโดยไม่กดล็อคประตูทันทีเพื่อไม่ให้คนดื้อรั้นหนี

“คนใจร้าย พี่แอลใจร้าย” หญิงสาวแหวใส่ทั้งน้ำตา

“เธอเพิ่งรู้หรือว่าพี่ใจร้าย” ชายหนุ่มย้อนกลับเสียงเรียบโดยไม่มองหน้าหญิงสาวที่นั่งข้างเพราะต้องการเพ่งสมาธิและสายตาไปยังถนนเบื้องหน้า เกือบชั่วโมงที่ชายหนุ่มต้องใช้ความอดทนอดกลั้นในการฟังคำโวยวายของหญิงสาวที่เพิ่งเจอเหตุการณ์สูญเสียครั้งใหญ่

“สงบสติอารมณ์แล้วลงมาได้ล่ะ” อเล็กซ์เอ่ยเสียงดุพลางเปิดประตูก้าวลงจากรถเมื่อมาถึงเซฟเฮ้าส์ส่วนตัวซึ่งอยู่ภายในอาณาบริเวณเกือบหนึ่งเอเคอร์แถมยังติดกับภูเขาและจุดชมวิวใหญ่สุดของซีแอตเทิล

“ไม่!! แทมจะกลับไปโรงพยาบาล” หญิงสาวสวนกลับเสียงกร้าวอย่างต้องการเอาชนะก่อนจะก้าวลงจากพาหนะคันงามแล้ววิ่งตรงไปยังทางประตูทางออก  อเล็กซ์ก้าวตามไปทันทีก่อนจะคว้าข้อมือบางพร้อมกับฉุดกระชากอย่างแรงจนร่างบางปะทะเข้ากับแผงอกแกร่ง ชายหนุ่มรู้สึกได้ถึงความอุ่นนุ่มหยุ่นอวบอิ่มของดอกบัวคู่งามภายใต้ชุดสวยที่หญิงสาวสวมใส่

“เลิกโวยวายสักทีพี่ชักจะหมดความอดทนกับเราแล้วนะ” อเล็กซ์ตะคอกใส่เสียงเข้ม

“แทมก็ไม่ได้ร้องขอให้พี่แอลมาทน ปล่อยแทมนะ คนใจร้าย” หญิงสาวยังคงอาละวาดใส่ชายหนุ่มทั้งทุบทั้งตีพร้อมกับโวยวายเสียงลั่น ความอดทนอดกลั้นที่ชายหนุ่มพยายามข่มไว้พังทลายลงทันที โดยไม่คาดคิดริมฝีปากร้อนระอุก็แนบลงมายังริมฝีปากอิ่มโดยที่ทิพย์วารียังไม่ทันตั้งตัว ความรู้สึกชาวาบราวกับกระแสไฟวิ่งพล่านไปทั่วร่างจนคิดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ รู้แต่เพียงความวาบหวามกระจายไปทั่วริมฝีปากเมื่อลิ้นร้อนๆ ของชายหนุ่มแทรกเข้ามาภายในอุ้งปากดูดซับความหวานละมุนไว้จนพอใจ

“นี่คือบทเรียนสำหรับเด็กอวดเก่งอย่างเรา” อเล็กซ์กระซิบพร่าชิดริมฝีปากอิ่มแดงเพราะฤทธิ์จูบเร่าร้อนของเขา

“แทมเกลียดพี่แอล” หญิงสาวขึงตาใส่พลางยกมือขึ้นเช็ดริมฝีปากตัวเองแรงๆเพื่อลบรอยสัมผัสวาบหวามออกไป

“เธอจะรู้สึกอย่างไรพี่ไม่สนอยู่แล้ว แต่ตอนนี้เธอต้องเข้าบ้าน อาบน้ำแล้วลงมาทานอะไรสักหน่อย เดี๋ยวพี่จะให้แม่บ้านดูแลเรื่องห้องพักให้” น้ำเสียงราบเรียบแต่ทว่าเฉียบขาดทำให้ทิพย์วารีนึกหวาดหวั่นเกรงจะเจอบทลงโทษหวามไหวเหมือนเมื่อสักครู่

“แทมไม่หิว ไม่อยากกินอะไรทั้งนั้น” หญิงสาวสะบัดเสียงใส่ทิ้งท้ายก่อนจะก้าวเข้าภายในคฤหาสน์ส่วนตัวของชายหนุ่มซึ่งเธอและครอบครัวเคยมาพักแล้วหลายครั้ง อเล็กซ์มองตามพลางโคลงศีรษะด้วยความอ่อนใจกับความดื้อรั้นของหญิงสาวที่ไม่ยอมโตสักทีแม้จะใกล้เรียนจบปริญญาตรีแล้วก็ตามแต่ยังทำตัวเหมือนเด็กประถมที่ยังคอยเอาแต่ใจตัวเองตลอด คงเพราะคุณลุงคุณป้ารักทิพย์วารีมากเกินไป

 

ทันทีที่มาถึงห้องพักร่างบางทิ้งก็ตัวลงบนเตียงกว้างอย่างอ่อนแรงความรู้สึกเจ็บปวดกับการสูญเสียที่เข้ามาอย่างกะทันหันทำให้เธอตั้งรับไม่ทัน ‘พ่อจ๋าแม่จ๋า ทำไมทิ้งหนูไว้คนเดียวแบบนี้แล้วต่อไปหนูจะอยู่กับใคร’ หญิงสาวร่ำไห้แทบขาดใจจนกระทั่งเผลอหลับในที่สุด ร่างสูงเปิดประตูเข้ามาเพื่อต้องการเรียกให้หญิงสาวลงไปทานข้าว แต่เมื่อเห็นคนตัวเล็กนอนหลับอยู่เขาจึงก้าวเข้าไปใกล้เพ่งพินิจใบหน้าเนียนใสยามหลับใหล

“จากนี้ไปพี่จะดูแลเธอเอง แต่ไม่ใช่ในฐานะญาติหรือน้องสาว หากแต่ในฐานะผู้หญิงของอเล็กซ์ เลิศรณกรณ์ ฟาวิล์ส” ชายหนุ่มเอ่ยพลางเอื้อมมือไล้แก้มใสแผ่วเบาด้วยความปรารถนาลึกๆภายในที่เริ่มก่อกวนหัวใจเขา

 

หลังจากงานพิธีศพผ่านพ้นไปซึ่งทิพย์วารีเริ่มทำใจได้มากขึ้นแล้วแม้จะโศกเศร้าแต่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไปแม้จะเหลือตัวคนเดียวก็ตาม หญิงสาวเริ่มมาเรียนตามปกติเพราะใกล้ทำเรื่องขอจบและทำเรื่องฝึกงานโดยมีบ่วงชบาเพื่อนสาวชาวไทยซึ่งรู้จักกันมาตั้งแต่เริ่มเรียนที่นี่ได้ช่วยในเรื่องเอกสารเดินต่างๆให้กับหญิงสาวซึ่งทิพย์วารีแจ้งความจำนงต้องการฝึกงานที่หนังสือพิมพ์ชื่อดังแห่งหนึ่งเนื่องจากเธอเรียนมาทางด้านวารสารจึงอยากลองทำงานในวงการหนังสือ แต่หญิงสาวก็ต้องผิดหวังเมื่ออเล็กซ์แจ้งความประสงค์กับทางมหาวิทยาลัยให้เธอเข้ามาฝึกงานที่บริษัทของเขา แน่นอนว่าทิพย์วารีไม่พอใจอย่างมากที่ชายหนุ่มคอยบงการชีวิตเธอทุกอย่างหลังจากที่บิดามารดาเธอเสีย

หญิงสาวขับเคลื่อนพาหนะคู่กายซึ่งเป็นสมบัติที่พ่อกับแม่ของเธอซื้อให้เมื่อตอนที่เธอเข้าเรียนปีแรกซึ่งเรียกว่าเป็นสิ่งคู่กายของเธอเลยก็ว่าได้ ทิพย์วารีขับเคลื่อนไปตามเส้นทางหลักซึ่งใช้เวลาร่วมชั่วโมงเศษกว่าจะมาถึงบริษัทฟาวิล์สเคมิคอล อินดรัทตรี้ซึ่งเป็นบริษัทผลิตยาและเวชภัณฑ์ยักษ์ใหญ่ของที่นี่ ทิพย์วารีไม่รีรอก้าวฉับๆตรงไปยังห้องทำงานของชายหนุ่มโดยไม่สนใจฟังคำทัดทานห้ามปรามของแมตต์เลขาฯส่วนตัวของชายหนุ่มที่พยายามห้ามปรามและขอให้ทิพย์วารีนั่งรอเพื่อที่เขาจะได้เข้าไปแจ้งกับชายหนุ่มก่อน

“รบกวนนั่งรอสักครู่นะครับ ให้ผมเข้าไปเรียนคุณอเล็กซ์ก่อน”

“ไม่จำเป็น ฉันขอเวลาแค่ห้านาทีที่จะเข้าไปด่าเจ้านายคุณ รับรองฉันไม่ทำให้คุณเดือดร้อนเด็ดขาด” หญิงสาวยืนกรานไม่ฟังใคร จนกระทั่งชายหนุ่มเจ้าของห้องซึ่งได้ยินเสียงเอะอะโวยวายจากด้านนอกจึงก้าวออกมาดู

“นายมีงานอะไรก็ไปทำเถอะ” อเล็กซ์เอ่ยสั้นๆพร้อมกับรอให้อีกฝ่ายก้าวแอกจากห้องก่อนจะหันไปมองดวงหน้าหวานใสง้ำงอบ่งชัดถึงความไม่พอใจ

“อยากคุยกับพี่ก็เข้ามาคุยในห้อง เอะอะโวยวายเป็นแม่ค้าตลาดสดไม่รู้จักอายบ้างหรือยังไง” ชายหนุ่มเค้นเสียงดุ แต่ทิพย์วารีกลับไม่ได้ใส่ใจหรือหวั่นเกรงท่าทีของชายหนุ่มเลยสักนิดเพราะความกรุ่นโกรธบังตาเธอจึงแว๊ดๆๆใส่แบบไม่มีเบรค

“มันจะไม่เกินไปหน่อยหรือคะคุณอเล็กซ์ ฟาลวิล์ส สำหรับความวุ่นวายและก้าวก่ายชีวิตดิฉัน คุณคิดว่าคุณเป็นใครยิ่งใหญ่มาจากไหน หรือคิดว่าฉันเป็นเด็กกำพร้าไม่มีใครเลยอาสาอยากจะเป็นผู้ปกครองเพราะคิดว่าเราเป็นญาติกัน” ทิพย์วารีเปลี่ยนสรรพนามเรียกชายหนุ่มเพราะความกรุ่นโกรธขุ่นเคืองที่ชายหนุ่มทำตัวเป็นเจ้าชีวิตเธอยิ่งกว่าตอนที่บิดามารดาเธอมีชีวิตอยู่ซะอีก

ร่างสูงยกยิ้มมุมปากเล็กน้อย ดวงตาคู่คมจับจ้องริมฝีปากอิ่มที่กล่าวหาเขาฉอดๆๆมันช่างเย้ายวนกระตุกต่อมพิศวาสของเขาเหลือเกิน อเล็กซ์สาวเท้าเข้าหาร่างบางของหญิงสาวในปกครองที่เขาหมายมั่นจะยกตำแหน่งเมียให้เมื่อสบโอกาส

“เธออยากรู้หรือเปล่าล่ะว่าทำไมพี่ถึงได้ทำแบบนี้” ชายหนุ่มเปลี่ยนสรรพนามแทนตัวกับหญิงสาวเช่นกันเพราะเขาก็ไม่อยากแทนตัวเองว่าพี่นักมันทำให้เขาเจ็บยอกในอกทุกครั้งที่เอ่ย

“เพราะพี่ไม่อยากให้ว่าที่เมียอยู่พ้นสายตายังไงล่ะ”

“อะ...อะไรนะ!!” ทิพย์วารีหูอื้อตาลายไม่อยากจะเชื่อว่าเธอจะได้ยินชายหนุ่มทรงเสน่ห์มากด้วยสาวๆล้อมหน้าล้อมหลังไม่เว้นว่างจะพูดออกมาได้หน้าตาเฉยว่าเธอคือว่าที่เมียของเขา

“ได้ยินไม่ชัดหรืออย่างไรทิพย์วารี หรือต้องให้ฉันสวมวิญญาณหื่นเล่นจ้ำจี้กับเธอในห้องทำงานเธอจะได้กระจ่างกับการเป็นเมียฉันโดยสมบูรณ์ไม่ต้องมีคำว่า...ว่าที่มาคั่นกลาง” คำถามหยั่งเชิงและสายตาคุกคามทำให้ทิพย์วารีรู้สึกว่าชายหนุ่มไม่ได้ล้อเธอเล่นอย่างแน่นอน

“แทมไม่คิดเลยนะว่าพี่แอลจะมีความคิดต่ำๆกับน้องสาวตัวเองแบบนี้”

“เธอลืมไปแล้วหรือสาวน้อยว่าเราไม่ได้มีสายเลือดเดียวกัน เราเป็นเพียงญาติห่างๆซึ่งใครๆก็รู้ว่าฉันเป็นเด็กในอุปการะของคุณพ่ออาเธอร์ซึ่งมีศักดิ์เป็นแค่พี่เขยของคุณพ่อเธอเท่านั้นแล้วทำไมเราสองคนจะแต่งงานเป็นผัวเมียกันไม่ได้” ชายหนุ่มอธิบายลำดับความเป็นเครือญาติกันให้หญิงสาวเข้าใจ  

“ไม่มีทาง แทมจะไม่มีวันแต่งงานกับคนเห็นแก่ตัวหื่นกาม จิตใจสกปรกอย่างพี่แอลเด็ดขาด แล้วก็เลิกวุ่นวายกับชีวิตแทมเสียทีไม่อย่างนั้นแทมจะแจ้งตำรวจเพื่อไม่ให้พี่แอลเข้าใกล้แทมได้อีก” หญิงสาวขู่ฟ่อพร้อมหยิบยกผู้พิทักษ์สันติราษฎร์ขึ้นมาอ้างเพื่อให้ชายหนุ่มยอมถอยห่างจากเธอ

“เพิ่งรู้หรือว่าพี่หื่นกาม แล้วรู้หรือเปล่าว่าคนหื่นกามเขาชอบทำแบบไหนกับผู้หญิงอวดเก่งอย่างเรา” ไวเท่าความคิดมือแกร่งคว้าข้อมือบางพร้อมกับกระชากคนตัวเล็กเข้ามาปะทะอกกว้างก่อนจะใช้วงแขนแข็งแกร่งโอบรัดร่างบางไว้แนบแน่นจนเนินเนื้ออวบอิ่มของทรวงสาวเบียดชิดกับแผงอกกว้าง อเล็กซ์ไม่ปล่อยเวลาให้หญิงสาวได้แผลงฤทธิ์ก้มลงกดกระแทกริมฝีปากร้อนบดขยี้เรียวปากอิ่มที่เขาเคยลิ้มลองมาแล้วครั้งหนึ่งและมันยังติดตรึงใจในรสชาติหวานล้ำและด้วยรสหวานซ่านละมุนผสมกับแรงปรารถนาทำให้อเล็กซ์เพิ่มแรงบดขยี้หนักเน้นจนร่างบางภายในอ้อมกอดดิ้นรนผลักไสพัลวัน

“อื๊อ..อื๊ย” หญิงสาวครางประท้วงในลำคอเมื่อลิ้นร้อนแทรกลึกเกี่ยวกระหวัดลิ้นนุ่มละมุนภายในอุ้งปากเล็กๆของเธอ เนิ่นนานจนทิพย์วารีแทบจะขาดใจกว่าชายหนุ่มจะยอมถอนจุมพิตดื่มด่ำเร่าร้อน

“นี่มันแค่เริ่มต้นเท่านั้นคนดี หลังจากจดทะเบียนแล้วเธอต้องย้ายข้าวของเข้าไปอยู่ในบ้านในฐานะมิสซิลฟาลวิล์สอย่างเต็มตัว” มือหนาประคองดวงหน้าสวยพร้อมไล้เรียวปากอิ่มแดงจัดเพราะพิษจูบหนักเน้นที่เขามอบให้

ทิพย์วารีซวนเซจนต้องพิงกำแพงไว้เพื่อไม่ให้ล้มลงไปกองกับพื้น ใบหน้าเนียนสวยแดงก่ำริมฝีปากสีแดงจัดช้ำชัดสั่นระริกจากแรงบดเคล้าหนักหน่วงจากริมฝีปากร้อนของชายหนุ่มที่หันมายิ้มให้เธออย่างคนที่เหนือกว่า

“ไม่มีทาง แทมไม่มีวันทำตามคำสั่งของคนหน้าเนื้อใจเสืออย่างพี่แอลเด็ดขาด” หญิงสาวสะบัดกายหนี ตั้งแง่รังเกียจอีกฝ่ายทั้งประกาศกร้าวพร้อมงัดข้อกับชายหนุ่มซึ่งเธอก็รู้ดีว่าหนทางที่เธอจะชนะเขานั้นแทบไม่มี

“ก็ตามใจถ้าเธออยากเป็นลูกอกตัญญูไม่ทำตามคำสั่งเสียสุดท้ายคุณลุงคุณป้าที่ท่านเคยบอกไว้กับพี่ว่าหากท่านทั้งสองเป็นอะไรให้เราแต่งงานกับพี่เพื่อจะได้ดูแลกันไปตลอดชีวิต ท่านจะได้หมดห่วง” ชายหนุ่มหยิบยกผู้ใหญ่ทั้งสองขึ้นมา ซึ่งก็มีส่วนจริงในคำพูดของชายหนุ่มที่ทั้งสองเคยพูดฝากฝังทิพย์วารีกับเขา และเขาก็ยินดีที่จะดูแลหญิงสาวไม่ใช่เพราะคำพูดของผู้ใหญ่แต่เพราะหัวใจของเขาก็แอบหลงรักหญิงสาวมาตั้งแต่ครั้งแรกที่พบกันซึ่งตอนนั้นทิพย์วารีอายุเพียงแค่สิบสี่ปีเท่านั้น นับไปก็ร่วมห้าปีเศษที่เขาเฝ้ามองหญิงสาวมาอย่างเงียบๆภายใต้ท่าทีเรียบเฉยซึ่งไม่เคยแสดงออกให้อีกฝ่ายเห็น

“โกหก พี่แอลอย่าเอาคุณพ่อคุณแม่มาอ้างเลยค่ะ แทมไม่เชื่อ เพราะท่านไม่เคยพูดอะไรทำนองนั้นให้แทมฟังเลยสักนิด” หญิงสาวแหวกลับอย่างไม่เชื่อในคำพูดของคนเจ้าเล่ห์ตรงหน้าเด็ดขาด เพราะเธอหมดสิ้นความไว้เนื้อเชื่อใจในตัวผู้ชายตรงหน้านี้นับตั้งแต่วันที่เขาล่วงเกินเธอ

อเล็กซ์ยิ้มมุมปาก เพราะเขารู้อยู่แล้วว่าหญิงสาวต้องไม่เชื่ออย่างแน่นอน อเล็กซ์หยิบโทรศัพท์มือถือก่อนจะเปิดคลิปเสียงสนทนาระหว่างเขากับบิดามารดาของหญิงสาวให้ทิพย์วารีได้ฟัง

ทิพย์วารีไม่อยากจะเชื่อว่าเสียงในคลิปที่อเล็กซ์เปิดให้เธอฟังนั้นเป็นเสียงของบิดามารดาของเธอจริง แต่เธอก็ยังมีข้อสงสัยมากมายว่าทำไมทั้งสองถึงได้อยากให้เธอแต่งงานกับผู้ชายคนนี้ หรือว่าทั้งสองไม่รู้ว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้ดีอย่างที่เห็น แต่เป็นซาตานร้ายที่สวมหน้ากากชายหนุ่มผู้แสนดี

“ทีนี้ก็หมดข้อโต้แย้งแล้วสินะ” คนถือไพ่เหนือกว่าเอ่ยถาม

“ถึงคุณพ่อคุณแม่อยากให้แทมแต่งงานกับพี่แอล แต่ถ้าแทมไม่แต่งซะอย่างใครจะบังคับได้ ในเมื่อชีวิตเป็นของแทม ก็ขอใช้ชีวิตตามที่แทมต้องการอย่างเต็มที่ ซึ่งนั่นไม่ได้หมายถึงการแต่งงาน แต่แทมขอใช้ชีวิตในการทำงานอย่างมีอิสระ ไม่ใช่อยู่ภายในสายตาของซาตานบ้าอำนาจอย่างพี่แอล แทมเป็นคนไม่ใช่สัตว์เลี้ยงหรือตุ๊กตาที่พี่แอลจะบังคับหรือคอนโทรลยังไงก็ได้ ได้ยินไหมคะว่าเป็นคนไม่ใช่สัตว์เลี้ยง” หญิงสาวปัดโทรศัพท์มือถือในมือชายหนุ่มอย่างแรงก่อนจะสาวเท้าตรงไปยังประตูทางออก แต่ช้าเกินไปเมื่อร่างสูงก้าวเข้ามาประชิดก่อนจะกระชากคนตัวเล็กเข้ามากอดรัดด้วยวงแขนแข็งแกร่งดุจคีมเหล็ก

“ปล่อยนะ พี่แอลไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้กับแทม” หญิงสาวโวยวาย พลางดิ้นรนผลักไสอ้อมกอดแกร่ง

“ทำไมจะไม่มีสิทธิ์ในเมื่อที่นี่คือที่ของพี่ เธอเองต่างหากที่มาหาพี่เอง แบบนี้เขาเรียกว่ามาเสนอถึงที่ พี่ก็เลยจะสนองให้อย่างที่เราต้องการยังไงล่ะ” อเล็กซ์ก้มลงกระซิบจนลมหายใจอุ่นร้อนเป่ารดแก้มใส

“คนบ้า พี่แอลบ้า ปล่อยแทมนะ ไม่อย่างนั้นแทมจะตะโกนให้ลั่นเลย ลูกน้องพี่จะได้รู้ว่าเจ้านายของเขาบ้า หื่นกามมากแค่ไหน” หญิงสาวขู่ฟ่อราวกับแมวป่า แต่ชายหนุ่มหาได้กลัวในคำขู่ของหญิงสาวไม่ตรงหันข้าม มันกลับยิ่งทำให้เขาอยากจะล้อเล่นกับความรู้สึกวาบหวามของสาวน้อยตรงหน้านี้

“ก็ดีเหมือนกัน ตะโกนเลยเอาให้ดังเลยนะ พนักงานจะได้แห่กันมาดูบทรักเร่าร้อนของเราอย่างไงล่ะ” อเล็กซ์ยกยิ้มมุมปากพลางจับจ้องดวงหน้าหวานฉายแววตื่นตระหนก

“ทุเรศ หน้าไม่อาย แทมพึ่งรู้นะว่าพี่แอลพวกชอบโชว์ จิตไม่ปกติ”

“เพิ่งจะรู้หรือสาวน้อย แต่เสียใจสายเกินไปซะแล้ว เพราะไอ้คนจิตไม่ปกติคนนี้จะขอทดลองว่าที่เจ้าสาวอย่างเราซะหน่อย ว่ามีการผ่านมือใครมาแล้วหรือยัง”

คำพูดยั่วโทสะของชายหนุ่มทำให้ความอดทนของทิพย์วารีขาดสะบั้นลง หญิงสาวออกแรงผลักคนตัวโตก่อนจะฟาดฝ่ามือบางลงบนใบหน้าคมคร้ามของชายหนุ่มอย่างแรง

เพี๊ยะ!!!

“ปากหยาบคาย ใจสกปรก ไม่อยากจะเชื่อว่าคนการศึกษาดีๆอย่างพี่แอลจะมีความคิดต่ำทรามได้ขนาดนี้” ทิพย์วารีโกรธจนตัวสั่น ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยมีใครพูดจาดูถูกเธอได้น่ารังเกียจเท่าผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่เธอเคยเคารพนับถือ คนที่เธอเคยแอบชื่นชม แต่ทุกอย่างที่เธอเห็นมันเป็นเพียงการสวมหน้ากากแสดงบทบาทเทพบุตรแสนดีให้พ่อกับแม่ของเธอไว้เนื้อเชื่อใจ

“ไม่มีเจ้าบ่าวคนไหนอยากได้เจ้าสาวที่เคยถูกใช้งานมาแล้วหรอกนะ” อเล็กซ์เอ่ยเสียงเรียบ ดวงตาสีคมสีเข้มมองหญิงสาวตรงหน้าอย่างประเมินราคา

“ถ้ากลัวว่าแทมจะเคยมั่วกับคนอื่น พี่แอลก็ไม่ต้องมาสนใจแทมสิคะ เราจะได้สบายใจกันทั้งสองฝ่าย” หญิงสาวเห็นหนทางรอดเธอจึงไม่รีรอที่จะเบนประเดนเพื่อให้ชายหนุ่มล้มเลิกความคิดที่จะแต่งงานกับเธอ

อเล็กซ์อยากจะหัวเราะในคำพูดของหญิงสาว “เธอคิดว่าพี่โง่อย่างนั้นหรือ ถึงได้คิดจะหลอกล่อให้พี่เลิกล้มที่จะแต่งงานกับเรา ขอบอกเลยนะ ต่อให้เราผ่านผู้ชายมาแล้วพี่ก็ไม่สน ถ้าพี่อยากได้พี่ก็ต้องได้ เพียงแค่คุณค่าของความสาวมันจะทำให้พี่รู้สึกอยากจะถนอมเราบ้าง แต่ถ้าเราเคยผ่านมือชายอื่นมาแล้วพี่จะได้สนุกแบบไม่ต้องออมแรง” อเล็กซ์แกล้งพูดอย่างคนเห็นแก่ตัว

“หึ...ไหนใครบอกว่าการศึกษาทำให้ความคิดคนมันสูงขึ้น สงสัยจะใช้ไม่ได้กับคนเห็นแก่ตัวบางคน” หญิงสาวค่อนขอดอย่างนึกรังเกียจในความคิดของชายหนุ่ม

“การศึกษามันไม่เกี่ยวหรอกนะ เวลาคนเรามันอยากขึ้นมามันไม่เลือกอะไรทั้งนั้นไม่ว่าบนพื้นถนนหรือในห้องสวีทหรูก็กลายเป็นสวรรค์ได้ทั้งนั้น อยากจะลองดูบ้างไหมล่ะจะได้รู้ว่ามันจริงอย่างที่พี่พูดหรือเปล่า” ชายหนุ่มพูดได้หน้าตาเฉยประหนึ่งเป็นเรื่องปกติ ผิดกับทิพย์วารีที่หน้าแดงก่ำเนื้อตัวร้อนผ่าวด้วยความอับอาย

“ไม่!! เชิญพี่แอลจมอยู่กับความคิดต่ำๆของพี่ไปคนเดียวเถอะ แทมขอตัว” หญิงสาวหาทางออกจากห้องเพื่อความปลอดภัย แต่ว่าคนตัวโตคว้าต้นแขนหญิงสาวไว้พร้อมกันดันร่างบางชิดกับผนังห้องทำงาน อเล็กช์เบียดชิดร่างกายใหญ่โตเพื่อกักขังคนตัวเล็กไว้ ทิพย์วารีหน้าซีด ปากสั่น ความหวาดกลัวแล่นเข้าจู่โจมหัวใจกับท่าทีคุกคามของคนตรงหน้า

“ปล่อยให้พี่คิดคนเดียวมันก็ไม่สนุกน่ะสิ เรื่องแบบนี้มันต้องช่วยกันทำจะได้สนุกและมีความสุขไปด้วยกันไงล่ะ” ชายหนุ่มโน้มหน้าเข้ามากระซิบชิดกกหูเล็กๆจนได้กลิ่นเนื้อนวลจากกายสายปลุกเร้าความรู้สึกภายในกายของชายหนุ่มให้ลุกโชนขึ้น

“แทมไม่สะ...” ยังไม่ทันจะได้เอ่ยทักท้วงริมฝีปากสีหวานก็ถูกริมฝีปากร้อนกดทับลงมาอย่างไม่ทันตั้งตัว ทิพย์วารีดิ้นรนขัดขืนสุดกำลังเมื่อซาตานร้ายก้มลงบดขยี้เรียวปากอิ่มของเธออย่างแรงจนรู้สึกเจ็บ ทิพย์วารีพยายามเม้มริมฝีปากแน่นไม่ยอมให้ลิ้นร้ายล้วงล้ำเข้าภายในอุ้งปาก อเล็กซ์เหมือนรู้สึกถูกท้าทายเมื่อหญิงสาวพยายามขัดขืน แต่นักรักผู้ช่ำชองอย่างเขามีวิธีจัดการได้อยู่แล้ว  มือหนาบีบคางมนของหญิงสาวบังคับให้เธอเปิดริมฝีปากเพื่อเขาจะสามารถแทรกเรียวลิ้นเข้าไปสัมผัสรสหวานได้อย่างถึงอารมณ์

“อื๊ย...อื้ม..” เสียงหวานประท้วงในลำคอ มือบางพยายามดันคนตัวโตให้ออกห่าง แต่ดูเหมือนเรี่ยวแรงของเธอเหมือนจะค่อยๆลดลงไปเรื่อยๆราวกับถูกชายหนุ่มดูดกลืนก็ไม่ปาน อเล็กซ์ดื่มด่ำฉ่ำหวานล้ำจากเรียวปากอิ่มอย่างไม่มีทีท่าว่าจะอิ่มเอมจนกระทั่งเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นทำให้เขาจำต้องถอนจุมพิตร้อนอย่างหงุดหงิดใจก่อนจะหันไปรับสายมารความสุขของเขาด้วยสีหน้าบึ้งตึง

“คนสารเลว...” ทิพย์วารีแหวใส่อย่างเหลืออดก่อนจะอาศัยช่วงจังหวะที่ชายหนุ่มติดสายสนทนารีบก้าวออกจากห้องในทันทีก่อนที่เธอจะเพลี่ยงพล้ำไปมากกว่านี้ ‘คนเลว เราไม่น่ามาที่นี่เลย’ หญิงสาวคิดอย่างขุ่นเคืองพร้อมกับยกมือขึ้นเช็ดริมฝีปากตัวเองเพื่อลบรอยสัมผัสของชายหนุ่ม แต่แทนที่จะลบร่อยรอยร้ายของชายหนุ่มมันกลับยิ่งตอกย้ำให้เธอรู้สึกมากยิ่งขึ้น

 

แม้จะโมโหเพราะอารมณ์ที่คั่งค้างกับการยั่วเย้าหญิงสาวแต่เมื่อภารกิจสำคัญในหน้าที่ทำให้อเล็กซ์ยอมละทิ้งความต้องการส่วนตัวเพื่องานที่เขาต้องสานต่อจากบิดาบุญธรรมซึ่งทิ้งทุกอย่างไว้ให้กับเขาดูแลนับสิบปีจนกระทั่งบริษัทเติบโตมีผลประกอบการหลายพันล้านต่อปี

“ว่าไงแมตต์” เสียงเข้มเอ่ยกับลูกน้องคนสนิท

“คือผมจะโทรมาแจ้งบ่ายนี้คุณอเล็กซ์มีนัดกับมิสเตอร์เรโนว์ที่รอยัลทาวน์นะครับ”

“อืม...ฉันรู้แล้ว นายสั่งคนเตรียมรถไว้ก็แล้วกัน อ่อ...แล้วอย่าลืมที่ฉันสั่งล่ะเรื่องให้คนไปขนย้ายข้าวของของทิพย์วารีมาไว้ที่บ้านฉัน” คนเผด็จการสั่งเสียงเข้ม

“ครับ แต่ว่าคุณทิพย์วารีเธอจะไม่โวยวายภายหลังหรือครับ” แมตต์เลขาฯหนุ่มใหญ่วัยสามสิบปลายๆอดหวั่นใจจะมีปัญหาตามมาภายหลังไม่ได้ เพราะดูจากที่ทั้งสองมีปากเสียงกันก็น่าจะเดาได้ไม่ยาก

“เรื่องนั้นฉันจัดการเอง นายไปทำตามที่ฉันสั่งก็พอ” คนหงุดหงิดทิ้งท้ายเสียงขุ่นเล่นเอาเลขาฯมือหนึ่งถึงกับโคลงศีรษะอย่างระอาในความเจ้าอารมณ์ขี้หงุดหงิดของชายหนุ่ม แต่ก็คงทำอะไรไม่ได้นอกจากปล่อยวางและทำตามหน้าที่ของเขาเท่านั้น

ชายหนุ่มถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะจัดการตามคำสั่งแล้วหันมาสะสางงานในส่วนของวันรุ่งขึ้น ในขณะที่แมตต์กำลังง่วนอยู่กับเอกสารข้อมูลสำหรับการประชุมไตรมาสแรกสำหรับวันพรุ่งนี้  เสียงฝีเท้าของนักวิจัยเคมีสาวหุ่นเร้าใจอย่างราเชล วู้ดก็ก้าวเข้ามาใกล้ก่อนจะเดินไปยังห้องทำงานของชายหนุ่ม

“เดี๋ยวครับคุณราเชล ไม่ทราบว่ามีธุระอะไรกับคุณอเล็กซ์หรือเปล่า” ชายหนุ่มรีบปราดเข้าไปขวางพร้อมกับถามตามหน้าที่เพราะปกติแล้วไม่ว่าใครหากจะเข้าพบเจ้านายของเขาต้องแจ้งผ่านเขาก่อนเพื่อเรียกให้ชายหนุ่มทราบ

คนถูกถามหันมายิ้มหวานพลางเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยพร้อมกับปรายตามองอีกฝ่าย “คุณนี่ถามแปลกนะคะ ฉันมาหาคุณอเล็กซ์ก็ต้องมีธุระกับเขาอยู่แล้ว” ราเชลถามกลับยียวน

“ผมทราบ....แต่ว่าธุระของคุณคืออะไรล่ะครับผมจะได้เรียนคุณอเล็กซ์ก่อน”

“ธุระส่วนตัวและฉันก็ไม่จำเป็นบอกคนนอกอย่างคุณ เข้าใจไหมคะคุณเลขาฯ” น้ำเสียงติดเยาะๆของหญิงสาวรวมทั้งคำพูดในเชิงสัมพันธ์ชิดใกล้ของเธอกับเจ้านายเขาทำให้แมตต์เจ็บปวดใจเพราะเขานั้นแอบชอบราเชลมานานตั้งแต่หญิงสาวก้าวเข้ามาทำงานที่นี่ แต่เธอก็ไม่เคยแม้แต่จะชายตาแลเขาเลยสักนิด

“ผมทราบและเข้าใจดี...”

“ชิส์..” ราเชลไหวไหล่อย่างรำคาญใจก่อนจะผลักประตูเข้าไปยังห้องทำงานของอเล็กซ์ชายหนุ่มในฝันที่เธอพยายามทุกวิถีทางเพื่อให้ได้ครอบครองเขาทั้งตัวและหัวใจ และนั้นนำมาซึ่งความสุขสบายไปตลอดชีวิตหากเธอได้แต่งงานกับมหาเศรษฐีหนุ่มอย่างอเล็กซ์ ฟาลวิล์ส

“มีอะไรราเชล ผมบอกแล้วใช่ไหมว่าไม่ให้วุ่นวายในเวลาทำงาน”

“แหม...เห็นหน้าก็ทำหงุดหงิดใส่เลยนะคะ ฉันไม่ได้จะมาวุ่นวายแต่ว่าเอาข้อมูลของการวิเคราะห์ยาตัวใหม่มาให้คุณดูเท่านั้นน่ะค่ะ” หญิงสาวหยิบยูเอสบีแฟลชไดรฟ์*จากกระเป๋าเสื้อกราวน์ซึ่งเธอสวมทับเวลาปฏิบัติงานในห้องแลบ หญิงสาววางอุปกรณ์บันทึกข้อมูลอันจิ๋วลงบนโต๊ะพลางเท้าแขนทั้งสองข้างบนโต๊ะทำงานชายหนุ่มพร้อมกับปรายตาเชิญชวน

“ฉันรู้นะคะว่าคุณกำลังหงุดหงิด อยากโยนความรู้สึกนั้นมาที่ราเชลไหมล่ะคะ” สาวทรงเสน่ห์ถอดเสื้อกราวน์ตัวยาวออกจากตัวก่อนจะค่อยๆปลดกระดุมเสื้อเชิญชายหนุ่ม

คนอารมณ์ค้างหรี่ตามองร่างบางระหงเย้ายวนซึ่งรู้ดีว่าหญิงสาวกำลังต้องการอะไร และก็คงไม่เลวนักหากเขาจะระบายความอัดอั้นกับคนที่พร้อมทุกเมื่อสำหรับเรื่องเซ็กส์อย่างราเชล

“คุณนี่รู้ใจผมจริงๆ”

อเล็กซ์กวาดเองสารตรงหน้าลงไปกองกับพื้นก่อนจะกระชากร่างบางอวบอัดของแม่สาวร้อนรักขึ้นมาบนโต๊ะทำงานก่อนจะจัดการดึงทึ้งชั้นในตัวน้อยลงมาอยู่ที่ข้อเท้าเรียวเพื่อเปิดทางให้เขาได้ละเลงบทรักเร่าร้อนกับหญิงสาว เพราะกระหายและต้องการจะปลดปล่อยทำให้ชายหนุ่มไม่คิดจะออมแรง

“อ๊ะ...โอ้ว..แรงๆเลยค่ะอเล็กซ์ ราเชล..อ๊ะ ใกล้แล้ว” ชายหนุ่มกัดฟันโหมแรงกระหน่ำเข้าใส่ร่างบางจนหญิงสาวถึงกับร้องครางสะท้านแอ่นสะโพกรับด้วยความสุขสมปนทรมานกับบทรักแสนดิบเถื่อนของชายหนุ่ม

*Universal Serial Bus (USB) แฟลชไดรฟ์ คือ อุปกรณ์ ขนาดเล็กที่สามารถพกพา และใช้เสียบเข้ากับ USB พอร์ต ของเครื่องคอมพิวเตอร์ได้ USB แฟลชไดรฟ์ใช้เก็บข้อมูลเช่นเดียวกับฮาร์ดดิสก์ แต่แฟลชไดรฟ์สามารถถ่ายโอนข้อมูลจากคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่งไปยังเครื่องอื่นๆ ได้โดยสะดวก USB แฟลชไดรฟ์จะมีขนาดและรูปร่างที่แตกต่างกันไป และเก็บข้อมูลได้หลายกิกะไบต์ USB แฟลชไดรฟ์ หรือเรียกอีกอย่างว่า เพนไดรฟ์ไดรฟ์พวงกุญแจคีย์ไดรฟ์ และ คีย์หน่วยความจำ