ซาตานอ้อนรัก

Doraemon |
09/08/2014

ได้มาอ่านด้วยความบังเอิญ แต่เราก็คาดหวังสูง ด้วยว่านิยายเรื่องนี้ถูกตีพิมพ์โดยสำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม เชื่อว่าอย่างไรก็ต้องดีระดับหนึ่ง นั่นคือความหวังก่อนที่จะเริ่มเปิดอ่าน ในแง่ของพลอตเรื่องก็ต้องตอบว่าไม่ได้แปลกใหม่อะไร เป็นเรื่องของพระเอกผู้มีปมรักกับหญิงสาวคนหนึ่ง และปมนั้นก็ทำให้เกิดเรื่องราวมากมายรวมทั้งมีผลกระทบต่อนางเอกด้วย ในแง่ของเนื้อเรื่องและความสมจริงเราว่าก็ยังแอบขัดใจในหลายๆเรื่อง ทั้งเรื่องที่นางเอกออกจากบ้านเร่ร่อนมาเจอพระเอก แหม มันช่างบังเอิญประจวบเหมาะเสียเหลือ แต่เอาน่า! ในเมื่อมันเป็นนิยายมันก็เกิดขึ้นได้ แต่ขัดใจที่สุดก็ฉากตัวร้ายท้องโตเดินวนไปเวียนมาผ่านหน้าพระเอกเรา พระเอกก็ยังรัก ทั้งที่ลูกในท้องก็ไม่ใช่ลูกของตัวเอง แอบรู้สึกว่าพระเอกมันช่างหัวปักหัวปำอะไรขนาดนั้น ไม่มองบ้างเหรอว่าผู้หญิงคนนี้มันช่างเหลือเกินขนาดไหน ขนาดท้องกับคนอื่นยังพยายามมาสร้างสัมพันธ์กับผู้ชายอีกคน สติสตังค์ไปหมดแล้ว ไม่สมกับเป็นพระเอกเลยจริงๆให้ตายสิ พับผ่า! แต่หากจะพูดถึงเรื่องการบรรยายการดำเนินเรื่องก็ถือว่าทำได้ดี เพราะเราอ่านไปก็มีอารมณ์ร่วมไป ทั้งขัดใจ รัก เศร้า สงสารนางเอก และที่รู้สึกสุดๆคือหมั่นไส้พระเอก เชื่อว่าถ้าใครได้อ่านต้องรู้สึกอย่างนี้แน่ๆ ยิ่งเมื่อถึงตอนที่พระเอกเข้าใจผิดนางเอก เพราะพ่อเจ้าประคุณคิดเองเออเอง มโนเอง และว่าร้ายนางเอกเองนี่ยิ่งทำให้รู้สึกอยากจะกระโดดเข้าหนังสือไปบีบคอให้สาสมกับความทึ่ม ไร้สติของพระเอก แต่ก็ทำไมได้ เลยได้แต่อ่านไปอย่างขัดใจ ตอนนางเอกจากไปก็น่าสงสารนางเอกสุดๆ ทำให้เราพาลรู้สึกว่าตอนจบไม่อยากให้นางเอกอภัยให้พระเอกทึ่มๆอย่างนี้เลย พอได้อารมณ์ขนาดนี้เราจึงถือว่าในเรื่องการบรรยายให้คนอ่านสามารถเข้ามามีอารมณ์ร่วมได้นั้นคนเขียนทำได้ค่อนข้างดีมาก จนไปกลบจุดด้อยในเรื่องความไม่สมจริงหละหลวมในบางจุดไปได้ โดยเฉพาะการคลี่คลายปมที่เรารู้สึกว่ามันธรรมดามาก และบังเอิญมากเสียจนแอบเซ็ง แต่การบรรยายที่ดีก็มาช่วยเอาไว้ได้ เพราะฉะนั้นโดยรวมจึงถือว่าเรื่องนี้สนุกใช้ได้ หากจะเอาว่าอ่านเพลินๆไม่ต้องเครียด ได้อารมณ์สนุก เศร้า รัก และได้หมั่นไส้พระเอกที่ซื่อบื้อและน่ารำคาญ แต่ถ้าหากว่าใครชอบประเภทพระเอกฉลาดปราดเปรื่อง และเข้มแข็ง ก็บอกผ่านเล่มนี้ไปดีกว่า เพราะอาจจะผิดหวังเอาได้ แต่หากวันหยุด ชิวๆ ไม่มีอะไรทำจะหยิบมาอ่านก็ไม่ได้ถึงกับต้องเสียดายเงินที่ซื้อไปหรอกนะ