สะพานดาว (ทมยันตี)

Blssoomeye |
17/12/2014

สะพานดาว ผู้เขียน ทมยันตี ตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ ณ บ้านวรรณกรรม แค่เห็นนามปากกาเราว่าหลายคนคงจะพอทายกันถูกว่าเรื่องนี้จะออกมาในแนวไหน เพราะเรื่องสะพานดาวเป็นเรื่องราวที่สะท้อนสังคม เป็นเรื่องราวที่จะทำให้เราได้เห็นถึงสัจจะธรรมของโลกเราว่า ไม่มีใครจะมีความทุกข์เสมอไปและไม่มีใครที่จะมีเพียงความสุขอย่างเดียว และไม่ว่าจะคนจนหรือคนรวยทุกคนก็มีทั้งสุขและทุกข์ในแบบที่ต่างกัน เราอ่านเรื่องนี้แล้ว มันจะพูดคำๆนี้กับตัวเองเวลาที่อ่านเจอประโยคที่ใช้ที่โดน”เออ ใช่ มันเป็นแบบนั้น” คืออ่านเรื่องนี้แล้วรู้เลยว่าคนเราทุกคนไม่มีใครที่จะมีเพียงความทุกข์หรือสุขอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ทุกคนจะต้องมีทั้งสองอย่าง เพราะมันเป็นสัจจะธรรมของโลกนี้ และไม่ว่าจะคนจนหรือคนรวย คนที่ปกติครบสามสิบสองหรือที่ไม่ครบก็สามารถมีความสุขและความทุกข์ได้ อยู่ที่ตัวเองว่าสิ่งที่ทำ สุดท้ายแล้วจะส่งผลให้เราอย่างไร เราชอบเรื่องนี้ เราจะหยิบเอามาอ่านเวลาที่รู้สึกว่าเหนื่อยมากๆ เพราะเราว่าเรื่องนี้สอนอะไรให้แก่เราหลายๆอย่างเลย อย่างคนเราไม่มีใครสุขสมหวังเสมอไป ถึงแม้ว่าจะรวยล้นฟ้าแต่มันก็ยังมีทุกข์ที่ไม่สามารถที่จะบอกใครได้ และถึงแม้ว่าคนที่จนสุดๆก็สามารถมีความสุขได้เพียงแค่คิดดีเข้าไว้ ขยัน อดทน และไม่ย่อท้อ นี้จึงเป็นอีกผลงานของทมยันตี ที่เราการันตีเลยว่าเป็นผลงานที่ดีมาก ที่อยากทุกคนได้ลองอ่านกัน เราเชื่อว่าใครที่ท้ออยู่จะต้องมีกำลังใจแน่ๆ

Doraemon |
13/07/2014

สะพานดาว ขึ้นชื่อว่าทมยันตี มีหรือที่จะผิดหวัง .... การันตีด้วยชื่อเสียงนักเขียนชั้นครู ทำให้เลือกที่จะเปิดอ่านเรื่องนี้อย่างไม่ต้องลังเล และนักเขียนชั้นครูก็ไมได้ทำให้ผิดหวัง สะพานดาว เป็นเรื่องของจักร ชายหนุ่มที่เข้าคอนเซปท์พระเอกนิยายแค่เรื่องเดียว คือหล่อ นอกนั้นไม่มีสิ่งใดของจักรที่เป็นคุณสมบัติอันน่าใฝ่ปองเลย ไม่ว่าจะเป็น จนและมีน้องชายตัวดำที่มีพัฒนาการช้ากว่าเด็กปกติทั่วไป จักรมีชีวิตลำเค็ญ หาเช้ากินค่ำ บางทีหาเช้าก็ไม่ได้กินถึงค่ำ แค่ตัวละครเอกก็น่าสนใจแล้ว น่าสนใจตรงที่ว่า มันช่างแหวกแนวนิยายที่วางอยู่บนแผงในท้องตลาดตอนนี้เหลือเกิน ซึ่งระบุพระเอก หล่อ รวย เลิศเลอเพอร์เฟคไปเสียหมด แต่พระเอกสะพานดาวนั้น มีดีแค่หล่อ แต่ปากกัดตีนถีบ ซึ่งบางทีก็เหมือนเราๆคนอ่านนิยายนี่แหละ ทั้งๆที่ทมยันตีเขียนนิยายเรื่องนี้เมื่อเป็นสิบปีมาแล้ว แต่กลับแหวกตลาดในยุคปัจจุบัน นักเขียนชั้นครูนี่น่านับถือในความสามารถจริงๆ หรือแม้แต่ตัวละครอย่างดำหรือไอ้ดำ น้องชายของจักรที่ใครๆว่ามันชอบขโมยขนมปัง ตัวมันดำ พัฒนาการช้ากว่าคนอื่น ทมยันตียังปั้นให้มันนั้นแฝงไปด้วยความมีน้ำใจ แบบที่ว่าต่อให้มันทำผิด ก็ผิดเพราะมันรักพี่ชายขโมยขนมปังแล้วยังแบ่งเอาไว้ให้พี่ชาย ให้เห็นอีกแง่มุมที่เราอาจจะละเลยมองข้ามไปในสังคมที่บูชาแต่คนขาวและหน้าตาดี ไอ้ดำที่ดำแต่ตัว แต่หัวใจมันไมได้ดำเลย มันรักพี่ชายอย่างจักรเต็มหัวใจ ซึ่งโดยส่วนตัวชอบตัวละครตัวนี้ที่สุด เพราะดูมีมิติมาก และน่าศึกษาเป็นที่สุด ส่วนปูเป้นางเอกของเรื่องนั้นก็ช่างเปรี้ยวดีแท้ ไม่อ้อยอิ่งน่ารำคาญ แต่เป็นผู้หญิงที่สวยฉลาด ปราดเปรียวว่องไวและนั่นทำให้ปูเป้ นางเอกของเรื่องเต็มไปด้วยเสน่ห์และได้ใจไปเต็มดวง ถามไวตอบไวหาคำตอบไว เป็นผู้หญิงสมัยใหม่ที่น่าเอาอย่างกับการตั้งคำถามหลายๆคำถามที่บางครั้งผู้หญิงในสังคมหลายคนอาจจะอึดอัดอยากจะถามแต่ก็ไม่กล้า แต่ปูเป้กล้า สะพานดาวดำเนินเรื่องอย่างรวบรัดฉับไว แต่ไม่เสียอรรถรส ทมยันตีไม่อ้อยอิง แม้ยามจะใช้นิยายเรื่องสะพานดาวตั้งคำถามที่เสียดสีสังคมและชนชั้นอย่างคมคาย หากเป็นในส่วนเรื่องความรักก็เป็นความรักที่มีเหตุผลและรักที่แสนฉลาดไม่เพ้อเจ้อ หากเป็นเรื่องสังคม ค่านิยม สะพานดาวก็มีประเด็นหลายอย่างให้เรากลับมาคิดเมื่ออ่านจบ ไม่ใช่เพียงแค่อ่านเอาบันเทิงอย่างเดียว หากเป้นเรื่องความสนุกก็บอกเลยว่าสนุกไม่น้อยหน้านิยายเล่มไหน สนุกอย่างมีชั้นเชิง ตั้งคำถามและเสียดสีอย่างเฉียบคม จนอยากจะแนะนำให้ใครหลายๆคนอย่าพลาด..