The Casual Vacancy เก้าอี้ว่าง (J.K.Rowling)

อ้วนแกะ |
25/11/2014

เพราะยี่ห้อ เจ เค นี่เอง เราจึงได้ซื้อเล่มนี้มา ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องดีล้ำ เปิดจินตนาการเหมือนแฮร์รี่หรอกนะ แต่ก็อยากจะรู้ว่า นอกจากแนวแฟนตาซีแล้ว เจ๊เขาเขียนแนวอื่นๆ ได้น่าอ่านเหมือนกันหรือเปล่า เราเปิดดูรีวิวจากหลายๆ ที่ก่อนซื้อ เสียงส่วนใหญ่บอกว่าน่าเบื่อ อ่านไม่รู้เรื่อง อ่านไม่จบ (เพราะความหนาด้วยละมั้ง) แรกๆ เราก็รู้สึกอย่างนั้นนะ เมื่อเรื่องราวมันยังไม่เข้าที่เข้าทาง พอเนื้อหามันไม่ฉวัดเฉวียน ไม่สนุกสนาน ก็เลยกลายเป็นทั้งงุนงง ทั้งน่าเบื่อ แต่เราก็อ่านต่อไปเรื่อยๆ ช่วงตั้งแต่กลางเรื่องเป็นต้นไป เรื่องจะเริ่มขมวดปม เริ่มพันกันแน่นขึ้น แล้วก็เข้าสู่จุดคลี่คลาย ซึ่งเรารู้สึกว่า ถ้าพูดถึงความสนุกสนาน อาจมีไม่มาก (และคนคาดหวังสูงไปกันเองด้วยหรือเปล่า) แต่ถ้าพูดถึงแนวคิดที่เจ๊เขาต้องการจะสื่อ การโยนก้อนคำถามมาสู่เราโดยตั้งใจ เราว่าเขาทำออกมาได้ดีเลยล่ะ ช่วงแรกอาจงงหน่อย เพราะเจ๊เขาเขียนแบบตัดฉากไปมา และคนอ่านจะยังจำไม่ได้ว่าตัวละครไหนเกี่ยวข้องกับตัวละครไหน ใครเป็นใคร (ซึ่งสุดท้ายก็จะกลายเป็นว่า ทุกตัวละครมีความเกี่ยวข้องกันไปหมด) แต่เมื่อเริ่มคุ้นชิน เริ่มเข้าสู่ปมของเรื่อง เริ่มมีความสับสนอลหม่านเข้ามามากขึ้นแล้ว เราก็จะสนุกเอง (อย่างน้อยก็ในระดับหนึ่งน่ะนะ) อดทนอ่านให้จบเถอะ เราว่าเจ๊เขาไม่ทำให้แฟนคลับผิดหวังหรอก เราว่าเจ๊เขานำเสนอประเด็นและสอดแทรกอะไรหลายอย่างไว้เยอะอยู่นะ อะไรที่เราคิดว่าคนรุ่นใหม่น่าจะได้เจอ และเหมาะสมที่จะเรียนรู้ การเปลี่ยนแปลงของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง อาจดูไม่ยิ่งใหญ่ แต่บางทีก็ก่อให้เกิดผลกระทบมากมายอย่างที่คาดฝันกันไม่ถูกเลยทีเดียว มุมมองที่เจ๊เขามีต่อโลก เราว่าลึกซึ้งและไม่ธรรมดาเลย