Harry Potter เล่ม 03 แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน (ปกแข็ง)

vanillasky |
20/11/2014

เริ่มเรื่องมาแฮร์รี่ก็ต้องหนีออกจากบ้านเพราะพี่สาวลุงเวอร์นอนถูกเขาทำให้กลายเป็นลูกโป่ง แฮร์รี่ได้พบกับหมาสีดำตัวใหญ่ตัวหนึ่งก่อนจะเจอกับรถเมล์อัศวินราตรีและรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนต์ที่มารับเขาถึงที่ด้วยท่าทีมีพิรุธ ก่อนที่เขาจะได้รู้ความจริงว่า ซีเรียส แบล็ค ได้แหกคุกอัซคาบันและเขาต้องการชีวิตแฮร์รี่ ที่โรงเรียนแฮร์รี่มักจะพบหมาดำตัวใหญ่อยู่เนืองๆ จนวันหนึ่งแฮร์รี่ก็ได้ยินว่าแบล็คเคยเป็นเพื่อนสนิทของพ่อเขาและเป็นคนเอาข้อมูลของพ่อเขาไปให้โวลเดอมอร์ทำให้แฮร์รี่แค้นใจ แต่ทว่ารอนกลับถูกหมาสีดำตัวใหญ่ลากเข้าไปในโพรงต้นไม้ แฮร์รี่และเฮอร์ไมโอนี่ตามเข้าไปและพบว่าหมาสีดำตัวนั้นคือร่างแปลงของแบล็คอีกทั้งความจริงทั้งหมดนั้นตรงกันข้ามกับที่เขารู้โดยสิ้นเชิง เราชอบเล่มนี้รองจากเล่มหนึ่งเลยเพราะซีเรียสค่ะ ในบรรดาคนรอบตัวแฮร์รี่ทั้งหมดซีเรียสนี่แหละคือพ่อคนที่สองของแฮร์รี่ เราชอบบุคลิกแบบเก่ง ฉลาด ถ้าซีเรียสไม่ถูกใส่ร้ายจนต้องเข้าคุกอัซคาบันเราเชื่อว่าแฮร์รี่จะมีชีวิตวัยเด็กที่ดีกว่านี้แน่ นอกจากนี้เล่มนี้เรายังเห็นพัฒนาการของเฮอร์ไมโอนี่ที่ฉลาดกว่าเด็กวัยเดียวกันมากในขณะที่รอนกับแฮร์รี่ยังคิดอะไรเหมือนเด็กๆอยู่เลย เฮอร์ไมโอนี่เป็นคนบอกให้เอาไม้กวาดด้ามใหม่ของแฮร์รี่ไปตรวจก็เพราะเป็นห่วงจนเป็นสาเหตุที่ทำให้ทะเลาะกัน ทั้งที่เรียนหนักก็ยังหาเวลาไปช่วยคดีบัคบัค ส่วนมัลฟอยนี่เหมือนเด็กโดนพ่อแม่สปอยไม่รู้จักโต ตัวเองทำผิดแต่โทษคนอื่นทุกเรื่อง ตอนนี้ก็เป็นอีกตอนที่จบดีและแฮร์รี่มีผู้ปกครองเพิ่มอีกหนึ่งคน โดยรวมแล้วเราชอบเล่มสามมากค่ะ

vanillasky |
20/11/2014

แฮร์รี่ พอตเตอร์ไม่เคยรู้ตัวมาก่อนว่าตัวเองเป็นพ่อมดจนกระทั่งจดหมายฉบับหนึ่งได้ถูกส่งมาให้เขาโดยชายร่างยักษ์ที่ชื่อว่าแฮกริดทำให้เขารู้ว่าตัวเองไม่ใช่คนธรรมดาและพ่อแม่ของเขาไม่ได้ตายเพราะอุบัติเหตุแต่ตายด้วยฝีมือของพ่อมดศาสตร์มืดที่ชั่วร้ายที่สุด ลอร์ดโวลเดอมอร์ จดหมายแจ้งว่าเขาต้องเข้าเรียนที่ฮอกวอร์ตโรงเรียนของเหล่าพ่อมดแม่มด สถานที่ๆจะเปลี่ยนชีวิตเขาไปตลอดกาล แฮร์รี่ พอตเตอร์เป็นหนึ่งในหนังสือที่เราประทับใจเล่มหนึ่งมาก อ่านกี่ครั้งก็ไม่เคยเบื่อ มันมหัศจรรย์เหมือนกับเจเคโรลลิ่งร่ายมนต์ใส่หนังสือไม่มีผิด ฉากที่เราประทับใจที่สุดคือฉากที่แฮกริดพาแฮร์รี่ไปเดินซื้อของในตรอกไดแอกอน มันให้ความรู้สึกเหมือนเรากำลังเดินไปพร้อมกับแฮร์รี่เข้าไปยังโลกใหม่ที่เราไม่เคยสัมผัสมาก่อน วิชาเรียน ปราสาทฮอกวอร์ต รถไฟ เป็นอะไรที่ทำให้เราตื่นเต้นทุกอย่าง (จะว่าไปแล้วแฮร์รี่นี่เป็นตัวจุดกระแสนิยายแฟนตาซีประเภทโรงเรียนในไทยเลย ยุคนั้นมีแต่นิยายแนวโรงเรียนออกมา) เล่มหนึ่งเป็นเล่มที่เราชอบที่สุดในเจ็ดเล่ม ทุกอย่างมันพอดีมันกลมกล่อม มันเต็มไปด้วยมนต์วิเศษ มีพ่อมด มีปราสาท มีสัตว์วิเศษ มีปีศาจร้าย สำหรับแฮร์รี่ที่ถูกเลี้ยงมาแบบโดนกดขี่จากลุงกับป้า เพื่อนก็ไม่มี ญาติก็พึ่งพาไม่ค่อยได้ การที่ได้เข้ามาอยู่ในสังคมพ่อมดที่เขาเป็นคนดังเป็นที่ยอมรับ มีอิสระ มีเพื่อนที่อยู่ข้างๆมันต้องเป็นยิ่งกว่าโชคดีแน่ๆ

ฐาปนัส |
21/07/2014

ผู้แต่ง J.K.Rowling ผู้แปล วลีพร หวังซื่อกุล สำนักพิมพ์ นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ จำนวนหน้าหนังสือ 520 หน้า เรื่องนี้เป็นเรื่องที่สาม ในชุดของพ่อมดน้อยแฮร์รี่ พอตเตอร์ครับ ผมดูภาพยนตร์แล้วอยากจะบอกว่าในภาพยนตร์ทำออกมาได้ไม่ค่อยเหมือนหนังสือเท่าไร อาจจะเพราะว่าหนังสือเล่มนี้มีเนื้อหาที่ค่อนข้างยาก หรือการเปลี่ยนผู้กำกับใหม่เลยทำให้มุมมองของหนังดูเปลี่ยนไป เพราะในเรื่องนี้หนังจะออกแนวดาร์ค ๆ ครับ ผมดูรอบแรกไม่รู้เรื่องเลย ดูรอบต่อมาถึงค่อยเข้าใจครับ หนังสือเล่มนี้จะเริ่มจากการที่แฮร์รี่กับผองเพื่อนขึ้นปี 3 โรงเรียนฮอกวอร์ต ในช่วงเวลาปิดเทอมที่บ้านเดอร์สลีย์ แฮร์รี่ได้เห็นข่าวการแหกคุกของนักโทษคนหนึ่งชื่อ ซิเรียส แบล็ก แต่ก็ไม่ได้สนใจมาก เพราะความสนใจของแฮร์รี่ขณะนั้นขึ้นอยู่กับการเดินทางมาของ "ป้ามาร์จ" พี่สาวของลุงเวอร์นอน เมื่อมาถึงเธอก็ได้พูดจาดุถูกแฮร์รี่และพ่อแม่ ทำให้แฮร์รี่โกรธจัดจนทนไม่ไหว เผลอใช้เวทย์มนตร์ทำให้ป้าตัวพองเหมือนบอลลูนและลอยหายไป ด้วยความกลัวความผิดทำให้แฮร์รี่ต้องหนีออกจากบ้าน ที่ถนนนอกบ้านแฮร์รี่เห็นสุนัขสีดำตัวใหญ่มองเค้าอยู่ และทันใดนั้น รถเมล์อัศวินราตรีได้ปรากฎขึ้น และพาแฮร์รี่ไปยังตรอกไดแอกอน ระหว่างนั้นแฮร์รี่ก็ได้เห็นเดลี่พรอเฟ็ตลงข่าวเกี่ยวกับ ซิเรียส แบล็ก ซึ่งเป็นหนึ่งในผู้สนับสนุนลอร์ดโวลเดอร์มอร์ เมื่อถึงตรอก แฮร์รี่ได้พบกับฟัดจ์ที่มารออยู่ ซึ่งฟัดจ์ไม่ได้ลงโทษแฮร์รี่ เพียงแต่ขอให้แฮร์รี่อย่าไปไหนมาคนเดียว แม้จะแปลกใจ แต่แฮร์รี่ก็ไม่ปฏิเสธ เมื่อไปถึงโรงเรียน แฮร์รี่กับรอนก็ต้องประหลาดใจว่า เฮอร์ไม่โอนี่สามารถเข้าเรียนทุกวิชาได้อย่างไร แต่ทั้งคู่ก็ไม่ได้มีเวลาสนใจมากนัก พวกเขาพบว่าในปีนี้ แฮกริดได้เลื่อนขั้นจากภารโรงมาเป็นอาจารย์สอนวิชาสัตว์วิเศษแล้ว และก็เกิดเรื่องทันทีใรคาบแรกเมื่อบัคบีค ฮิปโปกริฟฟ์ในชั้นเรียนทำร้ายมัลฟอย พ่อของมัลฟอยยื่นเรื่องให้ประหารบัคบีค ทำให้แฮกริดเสียใจจนไม่เป็นอันทำอะไร นอกจากนี้ กระทรวงเวทย์มนตร์ยังได้ส่งผู้คุมวิญญาณมาดูแลฮอกวอร์ต ด้วยกลัวว่าแบล็กจะลอบเข้ามา วันหนึ่งในแมทช์ควิดดิช แฮร์รี่ถูกผู้คุมวิญญาณล้อมรอบไว้ทำให้หมดสติไป ไม้กวาดที่เค้ารักมากที่สุดหลุดไปในต้นวิลโลว์จนพังยับเยินใช้ไม่ได้อีกต่อไป จากนั้นไม่นาน ก็มีคนส่งไม้กวาดไฟร์โบลต์ ไม้กวาดที่ดีที่สุดและใหม่ที่สุดมาให้แฮร์รี่ เฮอร์ไมโอนี่เกรงว่าจะเป็นแบล็กส่งมาทำร้ายแฮร์รี่ จึงได้ขอให้อาจารย์เอาไปตรวจดู ทำให้รอนและแฮร์รี่ไม่พอใจมาก รอนที่โกรธเธอเป็นทุนเดิมอยู่แล้วเรื่องที่แมวของเฮอร์ไมโอนี่มากินหนูของเค้า ทำให้ทั้งคู่ไม่พูดกันเลยนับจากนั้น ก่อนคริสต์มาส แฮร์รี่ได้รับแผนที่ตัวกวนจากฝาแฝดวีสลีย์ ให้สามารถเดินทางไปฮอร์กมี้ดส์ได้ นั่นทำให้แฮร์รี่รู้ว่า แท้จริงแล้วแบล็กเป็นใคร มีความสัมพันธ์อะไรกับแฮร์รี่และครอบครัว และต่อมาไม่นาน แฮร์รี่ได้เผชิญหน้ากับแบล็กจริง ๆ และต้องตกตะลึงเมื่อพบว่าอาจารย์ที่รักและเคารพกลายเป็นมนุษย์หมาป่า ตรงนี้คือสิ่งที่ผมคิดว่าสนุกที่สุดครับ เมื่อแฮร์รี่จะต้องละทิฐิของตนเองเพื่อรับฟังสิ่งรอบข้าง ก่อนจะตัดสินใจด้วยตัวเอง ซึ่งก็ถือว่าไม่ผิดพลาด และส่งท้ายเรื่องด้วยการเฉลยว่า เพราะอะไรเฮอร์ไมโอนี่ถึงเข้าเรียนได้ทุกวิชาและบัคบีคยังมีชีวิตรอดหรือไม่ ? นั่นคือเรื่องย่อ ๆ ทั้งหมดของตอนนี้ครับ ผมว่ามันไม่ค่อยสนุกเท่าภาคอื่น ๆ นะ คืออาจจะเน้นตรงส่วนในเรื่องของแบล็กมากเกินไป ดังนั้นในเรื่องนี้เลยจะออกมาดาร์คพอ ๆ กับเล่มที่ 5 ภาคีนกฟีนิกซ์ครับ

ภัทราพร |
04/07/2014

แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน เล่ม 3 (ปกแข็ง) ภาคนี้จะเป็นตอนที่สนุกอีกตอนหนึ่งภาคนี้อาจจะไม่ค่อยมีฉากต่อสู้อะไรมากมายแต่ก็สนุกมากๆภาคนี้ไม่มีลอร์ดวอลเดอะมอลแต่ก็มีลูกสมุนของเขาแทนโดยส่วนตัวอ่านแฮร์รี่เล่มนี้มีความรู้สึกว่าชอบเล่มสี่มากกว่าฮ่าๆๆๆคือเล่มสี่นี่ไคลแม็กเลยเลยเพราะต้องต่อสู้ทั้งเรื่องเหมือนกับเก็บกดมาจากภาคนี้นี้เพราะภาคนี้จะไม่ค่อยมีฉากต่อสู้มากแต่จะเป็นการไขปริศนาแทนว่าแท้ที่จริงใครกันแน่ที่คือคนหักหลังพ่อกับแม่ของแฮร์รี่พอตเตอร์เพราะทุกคนจะเข้าใจว่าเป็นซีเรียสพ่อทูนหัวของแฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นที่รู้กันอยู่แล้วว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์เป็นวรรณกรรมที่มีตัวละครเยอะมากๆชอบตรงที่คุณเจเคมีความสามารถที่จะสร้างสรรค์ตัวละครแต่ละตัวให้มีลักษณะที่แตกต่างกันออกไปอย่างชัดเจนถึงแม้ว่าจะมีตัวละครเยอะแต่อ่านแล้วก็ไม่งงเลยกลับสนุกแทนด้วยซ้ำเพราะตัวละครแต่ละตัวมีเอกลักษณะที่ชัดเจนมากคือประมาณว่าอ่านแล้วสามารถจำได้เลยว่าใครเป็นใครเพราะเล่มนี้อ่านจบก่อนที่จะมาทำเป็นหนังด้วยค่ะอาจจะเป็นเพราะเราติดตามมาทุกภาคแล้วแล้วอ่านต่อเนื่องเรื่อยมาตั้งแต่เล่มหนึ่งด้วยเนื้อหาเลยมีความต่อเนื่องกันแล้วก็รู้จักตัวละครหมดทุกตัวที่มีมาตั้งแต่ภาคหนึ่งตัวละครที่มีลักษณะเด่นๆอย่างเช่น เนวิล ลองบัตท่อม เขาเป็นเพื่อนที่อยู่บ้านเดียวกับแฮร์รี่ พอตเตอร์จุดเด่นของเขาคือเขาเป็นคนขี้ลืมมีลูกแก้วเตือนความจำพกติดตัวตลอดเวลานี่คือจุดเดนของเขาพอใครๆมาพูดถึงตัวละครตัวนี้คือเรากำลังอ่านเจอตัวละครตัวนี้เราก็จะจำได้ทันทีว่าเขาเป็นคนขี้ลืมเพราะจะเป็นตัวละครคนเดียวในเรื่องที่ใช้ลูกแก้วเตือนความจำอะไรประมาณนี้ซึ่งตัวละครแต่ละตัวคุณเจเคก็สร้างสรรค์ให้มีจุดเด่นที่แตกต่างกันออกไปมันเลยทำให้คนอ่านสนุกไปกับตัวละครแต่ละตัวแทนนี่คือจุดเด่นๆเลยของคุณเจเคที่เราสังเกตแล้วก็มีความรู้สึกแบบนี้มาตั้งแต่ที่เริ่มอ่านภาคแรกภาคนี้ก็เช่นกันเป็นการตามหาตัวซีเรียสที่หนีออกมาจากคุกอัซคาบันพอแฮร์รี่ พอตเตอร์รู้ความจริงว่าซีเรียสไม่ได้ทรยศพ่อกับแม่ของเขาๆก็ตามไปช่วยซีเรียส แบล็กดูในหนังช่วงท้ายๆเรื่องไวไปหน่อยค่ะแต่ในหนังสือคือบรรยายละเอียดมากอ่ะสนุกมากจริงๆอ่านแล้วชอบบรรยายสถานการณ์ได้สมจริงมากๆอ่านในหนังสือสำหรับภาคนี้นะค่ะได้อ่านหลายๆฉากที่ไม่มีในหนังเยอะเลยแหละสนุกมากๆเลยค่ะต้องลองอ่านในหนังสือด้วยหลังจากที่ดูหนังจบแล้วอยากบอกว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์เป็นวรรณกรรมที่สนุกมากๆค่ะ