8 ช่วยให้เด็กฉลาดที่บ้านและโรงเรียน

นิสา |
26/08/2014

เวลาที่เราพูดถึงการเรียนของเด็กเรามักนึกถึงการเรียนการสอนในโรงเรียน ครูและการเรียนพิเศษเสริมหลังเลิกเรียน พ่อแม่ผู้ปกครองส่วนใหญ่เชื่อว่า สองสามปัจจัยที่กล่าวมานี้จะเป็นปัจจัยสำคัญที่ส่งผลต่อการเรียนของลูก ทำให้ลูกเรียนเก่งขึ้น สอบได้คะแนนดีขึ้น ผลจากความเชื่อเช่นนี้เลยถูกสะท้อนออกมาผ่านนโยบายการศึกษาของกระทรวงศึกษาธิการ สะท้อนออกมาผ่านปรากฏการณ์ที่พ่อแม่ผู้ปกครองส่งลูกหลานออกไปเรียนพิเศษทุกวันจนแทบไม่มีเวลาทำกิจกรรมอย่างอื่น เด็กบางคนเรียนหนัก 7 วัน เหนื่อยกว่าผู้ใหญ่หลายคนที่ทำงานแล้วเสียอีก คำถามสำคัญก็คือว่าเคยมีการสำรวจบ้างรึเปล่าว่าผลลัพธ์ที่ได้จากการสร้างเด็กด้วยวิธีการแบบนี้มันได้ผลจริง เคยมีการเปรียบเทียบอัตราส่วนออกมาให้เห็นหรือไม่ว่าเด็กที่ผ่านการเรียนแบบหฤโหดฉลาดกว่าเด็กที่ไม่ได้เรียน และวิธีการแบบนี้ส่งผลดีต่อพัฒนาการของเด็กอย่างแท้จริง เราจะเห็นว่าวิธีการดังกล่าวมานั้นเป็นการผลักภาระการเรียนให้กับเด็กและครูอาจารย์ผู้มีหน้าที่เกี่ยวข้องเท่านั้น พ่อแม่แทบจะไม่มีส่วนร่วมใดๆในการเรียนของลูกเลย นอกจากคอยไปรับไปส่งและคอยสนับสนุนเรื่องเงินๆทองๆ เด็กๆตกอยู่ในสถานะที่ไม่ต่างจากเครื่องจักรที่มีหน้าที่ทำงานตามโปรแกรมที่ตั้งไว้เท่านั้น หนังสือเล่มนี้ได้นำเสนอหลักการและวิธีการที่จะทำให้เด็กเรียนเก่งขึ้นและฉลาดขึ้น ภายใต้แนวคิดเรื่องการสร้างสภาพแวดล้อมในการเรียนรู้ และการสร้างการมีส่วนร่วมในการเรียนของบุคคลที่เกี่ยวข้องไม่ว่าจะเป็นครู อาจารย์ และโดยเฉพาะพ่อแม่ผู้ปกครอง นั่นหมายความว่าตัวพ่อแม่เองต้องเปลี่ยนทัศคติของตัวเองใหม่ ประการแรกสุดคือพ่อแม่จะต้องไม่ทำตัวเป็นผู้บังคับบัญชา คอยสั่งการลูกในเรื่องเรียน แต่พ่อแม่จะต้อทำตัวเป็นเพื่อนหรือพี่เลี้ยงให้กับลูกในเรื่องการเรียน ความเป็นเพื่อนกับลูกในเรื่องการเรียนมีส่วนสำคัญในแง่ที่ว่าจะช่วยให้บรรยากาศการเรียนเป็นไปอย่างผ่อนคลายเป็นกันเอง ลูกจะรู้สึกผ่อนคลายสนุก และไม่ฝืนใจทำในเรื่องเรียน ในอีกแง่หนึ่งพ่อแม่สามารถเป็นตัวอย่างให้ลูกเห็นได้ด้วยว่าการเรียนมีข้อดีอย่างไร สนุกอย่างไร ทำให้เด็กกล้าที่จะเรียนรู้ในสิ่งที่เขาสนใจ กล้าคิดและกล้าถาม ส่วนพ่อแม่ในฐานะพี่เลี้ยงก็มีหน้าที่ในการสนับสนุนส่งเสริมลูกในเวลาที่ลูกมีปัญหา ซึ่งอาจจะเป็นปัญหาที่เกี่ยวกับการเรียน หรือปัญหาเรื่องเพื่อน เรื่องครูที่โรงเรียน บทบาทของการเป็นที่ปรึกษานั้นย่อมแตกต่างจากบทบาทของการเป็นผู้สั่งการ เพราะการเป็นที่ปรึกษาไม่มีการบังคับฝืนใจ แต่จะเน้นไปที่การแนะนำทำเป็นตัวอย่างด้วยเหตุด้วยผลมากกว่า นอกจากหลักการทั้งหมดที่กล่าวไปแล้ว ยังมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยต่างๆที่พ่อแม่สามารถเอาไปใช้ในการพัฒนาการเรียนของลูกได้อีกด้วย