เด็กน้อยโตเข้าหาแสง

อ้วนแกะ |
28/11/2014

“เด็กน้อยโตเข้าหาแสง” เป็นหนังสือที่เราชอบมากที่สุดในรอบหลายปีมานี้ เป็นเรื่องราวการถ่ายทอดประสบการณ์ที่ทำให้เรามีไฟ มีความเข้มแข็งเกิดขึ้นในจิตใจ อย่างน้อยก็ขอเพียงสักครึ่งหนึ่งของป้ามล (ทิชา ณ นคร) ก็ยังดี และไม่เพียงความเข้มแข็งกล้าหาญที่จะเกิดขึ้น หนังสือเล่มนี้ยังทำให้เรายอมรับได้ง่ายดายอีกด้วยว่า ความอ่อนโยน ล้วนมีอยู่ในหัวใจทุกดวง เรื่องราวของป้ามล ผู้หญิงที่ทำงานเพื่อเด็กๆ หลายร้อยหลายพันชีวิต การต่อสู้เพื่อให้เด็กที่เคยหลงผิดได้มีโอกาสกลับตัวกลับใจ ได้มีโอกาสเติบโต เป็นไปตามชื่อหนังสืออย่างชัดเจน เด็กน้อยโตเข้าหาแสง ใครๆ ก็ล้วนอยากพาชีวิตตัวเองออกมาจากความมืด และยืนอย่างสง่างามท่ามกลางพื้นที่ที่สว่างไสว เด็กเหล่านั้น ที่ใครๆ ก็ตราหน้าว่าเป็นเด็กไม่ดี เป็นเด็กเหลือขอ เป็นอาชญากรเด็ก โตขึ้นต้องเป็นโจรที่เลวร้ายกว่าตอนนี้แน่ๆ เด็กเหล่านี้อาจไม่เคยได้รับโอกาสจากใครๆ ในสังคม แต่ไม่ใช่กับป้ามล ป้ามลมีอ้อมกอดอบอุ่นไว้มอบให้เด็กๆ เสมอ เล่มนี้ เราไม่สามารถอ่านได้รวดเดียวจบ เพราะบางเรื่องราวมันก็สะเทือนหัวใจมากเกินไป เด็กคือผ้าขาวอย่างที่ใครๆ ว่าไว้ ผ้าขาวบางผืนถูกทำให้แปดเปื้อน และหลังจากนั้นมา ชีวิตก็ไม่สามารถกลับเข้าไปสู่ความขาวสะอาดสดใสได้อีกเลย เราว่ามันโหดร้ายเกินไปหน่อย เป็นความโชคร้ายมากไปหน่อย แต่ก็มีหลายเรื่องที่ทำให้เราประทับใจ และชื่นชมในความกล้าหาญของป้ามล ไม่ใช่เฉพาะการกล้าที่จะต่อสู้กับผู้คนที่คอยขัดแข้งขัดขา ขัดขวางการทำงานเพื่อเด็กเหล่านี้เท่านั้น แต่ยังชื่นชมความกล้าที่ป้ามลใช้ในการไว้วางใจเด็กๆ ป้ามลกล้าที่จะให้ความไว้ใจ ด้วยความเชื่อมั่นว่าเด็กๆ เหล่านั้นจะต้องกลับตัวกลับใจได้ แล้วมันก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ ความรักเปลี่ยนแปลงทุกอย่างได้จริงๆ เป็นหนังสือที่ใครๆ ก็สมควรอ่าน