ฉันหายไปในวันหยุด

ขวันน์ |
23/02/2015

สำหรับหนังสือเรื่อง “ฉันหายไปในวันหยุด” นี้ จริงๆแล้วเรารู้สึกว่าเป็นเรื่องที่ไม่โดนใจที่สุดในงานเขียนทั้งหมดของอาจารย์โอตสึอิจิ คือไม่ใช่ว่ามันไม่ดีนะ แต่ว่ามันไม่โดน อาจจะเป็นเพราะว่าตัวละครที่เป็นตัวดำเนินเรื่องเป็นเด็กสาววัยรุ่นสไตล์คุณหนูแสบๆ ที่นิสัยค่อนข้างแตกต่างไปจากตัวละครอื่นๆ ในเล่มที่ผ่านๆ มาของอาจารย์ ทำให้อ่านแล้วรู้สึกว่าภาษามันค่อนข้างไม่นิ่งเท่าไร แต่ถ้าตัดเรื่องการใช้ภาษาออกไป หนังสือเล่มนี้ก็มีตอนจบที่น่าประทับใจอยู่ ถึงแม้ว่าช่วงกลางๆ เรื่องเนื้อหาจะธรรมดาไปหน่อย แต่มันก็มีหลายจุดที่อ่านแล้วทำให้ได้ฉุกคิดถึงบางอย่างตามสไตล์งานเขียนของอาจารย์ และยังมีปมบางอย่างที่ทิ้งไว้ไม่ยอมเฉลยตามแบบฉบับนิยาย suspense ของ JBOOK อีกด้วย และนี่แหละเป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งที่เราชอบ ในเล่มนี้ นอกจากเรื่องฉันหายไปในวันหยุดแล้ว ยังมีเรื่องสั้นความยาวแค่ 5 ตอนอีกเรื่องอยู่ด้วย นั่นก็คือเรื่อง “เพื่อนร่วมบ้านที่มองไม่เห็น” ถึงจะไม่ใช่เรื่องหลักในหนังสือเล่มนี้ แต่เราชอบเรื่องนี้มากกว่าจริงๆ มันมีความเป็น Light Novel หน่อยๆ และแฝงความเศร้าเบาๆเอาไว้ สไตล์โอตสึอิจินั่นแหละ เรียกได้ว่าเป็นเรื่องสั้นที่อ่านแล้วความรู้สึกมันจับใจมาก ไม่อยากให้จบ อ่านไปลุ้นไปว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นบ้าง แต่มันก็ไม่ใช่นิยายที่หวือหวาอะไรนะ ไม่ได้มีเรื่องความรักระหว่างตัวละครเด็กหนุ่มและผีสาวเจ้าของบ้าน แต่มันก็มีฟีลละมุนๆ ที่บอกไม่ถูกว่าคืออะไร แต่ถ้าได้อ่านแล้วจะอยากให้มีภาคต่อ ไม่ก็เอาไปสร้างเป็นหนังเป็นละครเลยล่ะ!