Harry Potter เล่ม 03 แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับนักโทษแห่งอัซคาบัน (Signature Collection)

แซทเทิร์น |
27/07/2014

หนังสือวรรณกรรมเยาวชนที่ปลุกกระแสรักการอ่านให้เกิดขึ้นกับเด็กๆไปทั่วโลก ในชื่อ “แฮร์รี่ พอตเตอร์” ที่ประพันธ์โดย เจ.เค.โรว์ลิ่ง วรรณกรรมเยาชน แฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นหนังสือชุดภาคต่อที่มีความยาวทั้งสิ้น 7 ภาค ความนิยมราวกับต้องมนต์สะกด ทำให้แฮร์รี่ พอตเตอร์ ถูกแปลไปเป็นภาษาต่างๆทั่วโลก ครองใจเด็กๆนักอ่านทุกวัย และได้รับการนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์ระดับตำนานในชื่อเดียวกันถึง 8 ภาค (ภาพยนตร์แบ่งเนื้อหาเล่มสุดท้ายออกเป็น 2 พาร์ท) ถึงแม้เรื่องรางของแฮร์รี่ พอตเตอร์จะจบลงไปแล้ว แต่หนังสือชุด ก็ยังได้รับการตีพิมพ์ใหม่เป็นคอลเลคชั่นที่น่าสะสมอยู่เรื่อยๆ โดยในประเทศไทยได้ลิขสิทธิ์มาโดยสำนักพิมพ์นานมีบุ๊ค โดยในเล่มที่สามนี้มีชื่อว่า “แฮร์รี่ พอตเตอร์ กับ นักโทษแห่งอัซคาบัน” ในปีที่สาม แฮร์รี่ พอตเตอร์ ได้เรียนรู้ในการเดินทางสุดหฤหรรย์จากรถเมล์อัศวินราตรี หลังจากเขาได้เผลอทำระบายอารมณ์ใส่ป้าผู้ร้ายกาจของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ และหนีออกจากบ้านเลขที่สี่ ซอยพรีเว็ตของลุงเขา แต่ด้วยสถานการณ์ที่น่าตึงเครียด เมื่อโลกแห่งเวทย์มนต์ต้องหวาดผวาเมื่อมีนักโทษแหกคุกออกมาจากคุกอัซคาบัน นามซีเรียส แบล็ค ที่ว่ากันว่าเป็นสมุนมือขวาของเจ้าแห่งศาสตร์มืด ออกมาเพื่อตาล้างแค้นให้กับเจ้านายเก่าของเขา ที่ถูกเด็กชายผู้รอดชีวิตสยบอำนาจลง โลกเวทย์มนต์จึงให้ความคุ้มกันแก่แฮร์รี่ อย่างเต็มที่ในการใช้ชีวิตในปีการศึกษาที่สามของเขาที่ฮอกวอตส์ จนกระทั่งเขาได้ค้นพบความจริงเบื้องหลังเรื่องราวอันน่าสะพรึงกลัวของนักโทษคนนี้ และการเผชิยหน้ากับผู้คุมวิญญาณที่ดึงเอาความกลัวที่ลึกที่สุดของจิตใจ มาทำให้แฮร์รี่อ่อนแอลง ในภาคที่สาม ผลงานการแปลเปลี่ยนมาเป็นของคุณวลีพร หวังซื่อสกุลที่เคยมีผลงานด้านการแปลวรรณกรรมสยองขวัญมาก่อน ทำให้สำนวนที่แปลมาจากต้นฉบับมีความน่ากลัวและมืดหม่นกว่าสองภาคแรกที่ผ่านมา โดยเฉพาะการยรรยายลักษณะของผู้คุมวิญญาณที่คุณวลีพร สามารถทำให้ผู้อ่านรู้สึกได้ถึงความกลัวที่อยู่ในส่วนลึกสุดของจิตใจ ในด้านของตัวละครที่เติบโตขึ้นกว่าสองภาคแรก แฮร์รี่ รอน และเฮอร์ไมโอนี่ เรียนรู้คาถาใหม่ๆ และการรับมือกับสถานการณ์ที่ต้องใช้ความเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น การเผชิญหน้ากับโลกที่เป็นความจริงมากขึ้น การต้องเลือกทำในสิ่งที่ถูกต้องแต่ไร้ซึ่งคำชื่นชม ซึ่งนับว่าแตกต่างจากสองภาคที่แล้ว ที่จบลงด้วยรอยยิ้มและเสียงปรบมือมากกว่า อรรถรสของแฮร์รี่ พอตเตอร์กับนักโทษแห่งอัซคาบัน ถือได้ว่าเป็นวรรณกรรมเยาวชนที่โตขึ้น ภาษาที่สละสลวยและเนื้อหาที่เข้มข้น หากได้ติดตามมาจากภาคที่แล้ว นับว่าภาคนี้เป็นการเปิดหน้าวรรณกรรมแฮร์รี่ในแบบใหม่ แต่ในความสนุกและภาษาที่ใช้ ก็ยังสามารถทำให้นั่งอ่านได้จากต้นไปจนจบ โดยเฉพาะอย่างยิ่งพัฒนาการของตัวละครในภาคนี้ ที่ต้องยอมรับว่าเจ.เคโรว์ลิ่ง ได้เปลี่ยนตัวละครที่เรียบง่ายว่าใครเป็นคนดี ใครเป็นคนเลว ออกมาได้อย่างแยกยล ทุกตัวละครมีเหตุผลที่จะดำเนินเรื่องไปจนถึงตอนจบ ทำให้แฮร์รี่ และผู้อ่าน ต้องเปิดมุมมองในการมองโลกเวทย์มนต์ออกใหม่ ว่าในบางครั้ง คนเลว ก็เลวอย่างมีที่มาที่ไปเช่นเดียวกัน ร่วมไขปริศนาที่ซ่อนอยู่ระหว่างเรื่องไปจนจบได้อีกเช่นเคย โดยรวมแล้วต้องพูดว่าเป็นเล่มที่สนุกสนานและบันเทิงเป็นอย่างยิ่ง เหมาะมากสำหรับการเก็บสะสมไปอีกเล่มสำหรับภาคนี้ ต้องพูดได้เต็มปากเลยว่าการแปลของคุณวลีพร ก็ยิ่งทำให้ภาคนี้เข้มข้น และโตขึ้นกว่าเดิม