โรงมหรศพ(ภาคินัย)

Blssoomeye |
26/12/2014

โรงมหรศพ ผู้เขียน ภาคินัย ตีพิมพ์กับสำนักพิมพ์ โซฟา พับลิชชิ่ง เรื่องนี้เป็นเรื่องราวเกี่ยวกับนางรำ นั้นคืองิ้ว ง่ายๆว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับผีงิ้วนั้นเอง โดยวิญญาณตนนี้ชื่อว่าอี้จู ซึ่งตายด้วยการโดยเผา โดยพยายามติดต่อกับพระเอกเพื่อที่จะบอกว่าการตายของตัวเองมีเงื่อนงำ ตัวเองตายด้วยการโดนฆ่า และเมื่อพระเอกมาสืบก็ทำให้เกิดข้อสงสัยว่าใครกันแน่ที่เป็นคนฆ่าอี้จูหรือทุกคนจะมีส่วนรู้เห็นในเรื่องนี้กันทุกคน อ่านไปก็ลุ้นไป ทุกเรื่องเลยของภาคินัยที่จะมีความซับซ้อน หักมุม ส่วนตัวแล้วเราชอบ มันทำให้เรื่องดูมีอะไรมากกว่าแค่อ่านไปเรื่อย เพราะเรื่องราวที่มีการหักมุมมันจะทำให้เราได้คิดถ้าไปด้วยว่าแล้วใครกันแน่ที่เป็นคนฆ่า ใครที่มีส่วนรวม ทำไมถึงเกิดเหตุการณ์อย่างนั้น ตอนแรกเราก็ไม่คิดจะอ่านหรอกเรื่องผีอะ เพราะเป็นคนที่กลัวและชอบจินตนาการต่อไปเอง และเรื่องแต่ละเรื่องของภาคินัยแค่หน้าปกก็หลอนแล้ว ยิ่งเนื้อเรื่องที่มีการบิวต์ให้ยิ่งกลัวอีก แต่พอได้อ่านจริงๆนอกจากความกลัวมันก็มีความสนุกที่วางไม่ลงกันเลยทีเดียว อย่างที่บอกแหละเพราะเรื่องราวที่มีการหักมุมอยู่ตลอดเรื่อง มันเลยเป็นจุดที่น่าติดตาม นอกจากนี้การอ่านเรื่องนี้ทำให้ได้รู้เรื่องราวเกี่ยวกับการแสดงงิ้วอีกด้วย เนื่องจากเนื้อเรื่องหลักเป็นเหตุการณ์ที่เกิดที่โรงงิ้ว สนุกนะเราว่าเรื่องราวที่ภาคินัยเขียน แม้ว่าบางเรื่องเราอาจะทายกันถูกว่าเรื่องราวจะออกมาเป็นแบบไหน เพราะส่วนใหญ่เรื่องราวเกี่ยวผี มันก็มีพล็อตเรื่องไม่มากเท่าไหร่ อาจจะมีซ้ำกับที่เคยอ่านมาบ้างแล้ว แต่พออ่านอีกก็ยังน่าสนใจและสนุกอยู่ดี

Doraemon |
18/09/2014

เป็นนิยายของภาคินัย ที่ใครๆหลายคนตั้งให้เป็นเจ้าพ่อเรื่องสยองขวัญไปเสียแล้ว จากผลงานช่วงหลังที่หันมาเอาดีด้านนิยายสยองขวัญ และโรงมหรศพก็เป็นหนึ่งในหลายเรื่องสยองขวัญของภาคินัยที่ผู้อ่านหยิบมาสัมผัส และแน่นอนว่าชื่อเรื่องก็บอกอยู่แล้วว่าน่าจะเป็นเรื่องผีที่เกิดขึ้นในแวดวงการแสดง และภาคินัยก็หยิบเอานางงิ้วมาเป็นตัวละครสยองขวัญ ซึ่งก็ถือว่าแปลกใหม่ดีเหมือนกับการเขียนให้ผีนั้นเป็นงิ้ว ในด้านความสนุก เรายอมรับเลยว่า เนื้อเรื่องนั้นสนุกและตื่นเต้น ชวนให้ติดตามตลอดเรื่อง ลุ้นระทึก ในส่วนนี้ภาคินัยทำได้ดีมากค่ะ เพราะเราอ่านแล้วก็อยากอ่านต่อไปเรื่อยๆ อยากจะรู้เรื่องว่าใครและเพราะอะไรจึงเกิดการฆาตกรรมขึ้นจนต้องมีวิญญาณมาตามทวงความยุติธรรม เนื้อเรื่องจะเผยปมบอกเราทีละนิด แต่บางทีก็เป็นปมหลอก ให้คนอ่านงงงวยไปบ้างก็ถือว่าเป็นลูกเล่นที่สนุกดี แต่ถ้าถามว่าไม่ชอบอะไรก็คงจะบอกว่าไม่ชอบตอนจบ เพราะเราสังเกตหลายเรื่องแล้วว่าภาคินัยจะพยายามหักมุม ไม่เฉลยฆาตกรตัวจริง แต่ก็ยังไม่มีชั้นเชิงพอ เพราะการหักมุมแบบคิดว่าคนนี้ฆ่า แต่ยังฆ่าไม่ตายแล้วมีอีกคนมาฆ่าต่อนี่มันทำให้กร่อยไปมากทีเดียว มิหนำซ้ำบางครั้งมันยังทำลายความดีของเนื้อเรื่องไปอีกด้วย ทั้งที่การดำเนินเรื่องในตอนต้นก็สร้างความระทึกมาได้เรื่องๆ และที่ไม่ชอบก็คือการย้อนไปย้อนมา มันเหมือนเราต้องมาอ่านอะไรซ้ำๆในหนังสือเล่มหนาๆ ย้อยซักสามรอบก็แอบรู้สึกว่าขาดทุนแล้ว แต่ถ้าหากใครไม่ซีเรียสเรื่องพวกนี้ อ่านเอาสนุก ระทึกขวัญก็ถือว่าโอเคค่ะ