เล่าขานนิทานเซน (นโมริจัง)

ธิษณา |
29/07/2013

เล่มนี้อ่านแล้วจะให้ความรู้สึกเย็นๆ นิ่งๆ สงบๆ บอกไม่ถูกค่ะ >0< อาจเพราะนิทานสั้นๆ กว่า 50 เรื่องในหนังสือเล่มนี้ มีความหมาย และข้อคิด แอบซ่อนอยู่ พออ่านจบหนึ่งเรื่องก็เกิดอาการงง ว่า เอ…นิทานต้องการบอกใบ้อะไรกันน้า บางเรื่องอ่านแล้วก็เข้าใจและอมยิ้มในทันที บางเรื่องอ่านซ้ำแล้วก็ยังไม่เข้าใจความหมายที่ซ่อนอยู่ในนิทาน อย่างมีเรื่องหนึ่งน่าสนใจดีค่ะ ขออนุญาตหยิบยกนิทานในเล่ม เรื่อง “ตัดใจยกให้” มาเล่าให้เพื่อนๆฟังนะคะ ^^ เรื่องมีอยู่ว่า มีพระอาจารย์อยู่ท่านหนึ่งชื่นชอบดอกกล้วยไม้มาก ดูและทะนุถนอมเป็นอย่างดี มีปลูกไว้ในวัดนับร้อยๆชนิด ใครต่อใครก็ต่างพูดเป็นเสียงเดียวกันว่า “ดอกกล้วยไม้เป็นชีวิตของอาจารย์” แต่แล้ววันหนึ่ง เมื่ออาจารย์เดินทางออกไปข้างนอก ลูกศิษย์คนหนึ่งไม่ทันระวัง ทำดอกกล้วยไม้ที่อาจารย์รัก ตาย เขาตกใจและเป็นกังวลมากคิดว่าถ้าอาจารย์กลับมาพบเข้าต้องโกรธมากแน่ๆๆๆ พออาจารย์กลับมาและทราบเรื่องทั้งหมด อาจารย์ก็พูดกับลูกศิษย์ว่า “อาตมาชอบดอกกล้วยไม้เพราะมีไว้ใช้ทำบุญ อีกหนึ่งคือปลูกแล้วสวยงาม ทำให้สิ่งแวดล้อมภายในวัดดีขึ้น ไม่ใช่ปลูกขึ้นมาเพื่อให้โกรธ ” ^^ อ่านแล้วรู้สึกดีจัง หวนคิดถึง “การให้อภัย” หากมีคนทำผิดกับเรา อย่างเข่นในเรื่องนี้ ทำของที่เรารักเสียหาย แต่หากเขาสำนึกผิดและขอโทษในสิ่งที่ทำ บางครั้งเราก็ต้องตัดใจ ตัดความเสียดาย และยกโทษให้เขา คิดเสียว่าสิ่งนั้นเรามีไว้ก็เพื่อสร้างประโยชน์ สร้างความสุข ให้กับตนเองและผู้อื่น ไม่ได้มีไว้เพื่อสร้างความโกรธและความทุกข์ให้กับตนเองและผู้อื่น หากใครชอบอ่านหนังสือแนวนี้ก็ลองหามาอ่านกันนะคะ แต่แอบบอกว่ามีหลายเรื่องอ่านแล้วไม่เข้าใจ ตีความไม่ออกเหมือนกัน ที่บอกตอนต้นว่า อ่านแล้วให้ความรู้สึกเย็นๆ นิ่งๆ สงบๆ เพิ่งมาคิดออกว่า อาจเพราะอ่านจบแล้วยังไม่เข้าใจในทันที สมองและใจก็เลยได้อยู่นิ่งๆ ได้คิด และก็ “อ้อๆๆ เค้าหมายถึงอย่างนี้นี่เอง” ใครอ่านแล้วตีความนิทานเรื่องไหนได้แล้วรู้สึกประทับใจ อย่าลืมเขียนรีวิวเล่าให้ฟังกันบ้างนะค้า