สุขสุดสุดกับพระพยอม (อยู่เย็นเป็นสุข)

ปุณิกา |
18/07/2014

หนังสือเล่มนี้เป็นผลผลิตหนึ่งของพระพะยอม กัลยาโณ พระนักเทศน์และนักพัฒนาชื่อดังซึ่งเป็นที่รู้จักกันดี ผู้มีความแน่วแน่ในการเผยแผ่ศีลธรรมคำสอนของพระพุทธเจ้าโดยยึดแนวทางที่ถูกต้องตามพระธรรมวินัย เพื่อให้พุทธศาสนิกชนได้รู้จักการใช้หลักปรัชญาแบบพุทธในการดำเนินชีวิตและแก้ไขปัญหาต่างๆที่เข้ามาด้วยมือของตนเองอย่างถูกต้องมีสติ แทนการงอมืองอเท้า อธิษฐานสวดมนต์ขอพร หวังลมๆแล้งๆ กับลัทธิ ความเชื่อ สิ่งศักดิ์สิทธิ์ เครื่องรางของขลัง ที่ผิดเพี้ยนไปจากแก่นธรรมคำสอนของพระพุทธองค์ สุขสุดสุดกับพระพะยอมเป็นการรวบรวมเรื่องราวที่ให้แง่คิดสอนใจ สอนการใช้ชีวิตอย่างมีศิลปะ สอนวิธีการรับมือกับความทุกข์ในรูปแบบต่างๆ วิธีการสร้างความสุขให้เกิดขึ้นอย่างแท้จริง ด้วยรูปแบบวิธีการนำเสนอที่เข้าใจง่ายทั้งในแง่ของภาษาและภาพประกอบ เหมาะกับการนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน โดยทางสำนักพิมพ์มีแรงบันดาลใจในการจัดทำหนังสือเล่มนี้ที่สำคัญอยู่ 2 ประการก็คือ 1. ต้องการผลิตหนังสือดีๆที่เน้นให้ผู้อ่านเข้าถึงสาระสำคัญหรือแก่นของธรรมะ 2. ต้องการส่งเสริมหลักการทำความดี ละเว้นความชั่ว ที่มีการประยุกต์ให้สอดคล้องกับการใช้ชีวิตของคนยุคปัจจุบันหรือกล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือต้องการสอนธรรมะอย่างง่ายที่ผู้อ่านทุกคนไม่ว่าจะอยู่ในสถานะใด สามารถเข้าใจและนำไปปรับใช้กับชีวิตประจำวันของตนได้ ทั้งนี้ภายในเล่มจะแบ่งเนื้อหาออกเป็น 10 ส่วน ได้แก่ 1. ให้ธรรมะออกแบบความสุขเถอะ 2. คุณธรรมสร้างสุข 3. มั่งมีศรีสุข 4. เปลี่ยนทุกข์ให้เป็นสุข 5. สร้างสุขให้ถูกวิธี 6. เก็บความสุขมาฝาก 7. อยู่เย็นเป็นสุข 8. อยู่อย่างมีความสุขในที่ทำงาน 9. เบื้องหลังความสุข 10. วาทธรรม ภาพรวมของทั้ง 10 ส่วน ต้องการสอนให้รู้จักมองปัญหาด้วยปัญญา นำปัญหามาศึกษาอย่างจริงจัง อย่ามองอะไรเพียงด้านเดียว ส่วนเดียว ดังคำสอนของท่านอาจารย์พุทธทาสที่พร่ำสอนเตือนสติอยู่เสมอว่า …ชีวิตที่เป็นทุกข์หรือเป็นสุข ขอให้มองในแง่ที่ว่า ชีวิตจะเป็นอย่างไรก็ตาม ชีวิตนี้ก็ยังเป็นสิ่งที่ปรับปรุงได้ แก้ไขได้ เปลี่ยนแปลงได้ หนังสือเล่มนี้หากเปรียบกับอาหารก็เป็นอาหารที่ให้คุณค่าและสารอาหารที่เป็นประโยชน์ครบถ้วน แต่ในขณะเดียวกันก็เป็นอาหารที่เคี้ยวง่าย ย่อยง่าย เหมาะกับทุกเพศทุกวัย ไม่ใช่ธรรมะหนักๆหรือซับซ้อนอะไรมากมาย หากแต่เป็นเรื่องใกล้ตัวของทุกคนที่อ่านแล้วนำมาปรับใช้ได้จริง อย่างไรก็ตามแม้หนังสือจะดีแค่ไหน หากผู้อ่านอ่านแล้ววางไว้แค่นั้น ไม่หยิบเอาประโยชน์จากหนังสือมาใช้กับตัวเอง หนังสือเล่มนั้นก็คงมีคุณค่าแค่เพียงเศษกระดาษเท่านั้น