ปมซ่อนฆ่า (Piercing)

เรื่องราวของโลกเสมือนสังคมที่ผู้เขียนสร้างขึ้น พานำเราเข้าไปยังด้านที่มืดมิดที่สุดของโลกมืดใจกลางกรุงโตเกียว โดยนำเสนอเรื่องราวของ "คาวาชิมะ มาซายูกิ" ชายหนุ่มอายุ 29 ผู้ถูกทารุณกรรมจากแม่ของเขาตอนเป็นเด็ก ผู้ที่ทุกคืนจะตื่นขึ้นมากลางดึกพร้อมกับเหล็กเจาะน้ำแข็งในมือ เหม่อจ้องไปยังทารก พลางคิดว่า "จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันแทงทารกคนนี้?"ฝันร้ายถูกปลุกขึ้นมาอีกครั้งโดยทารกผู้เป็นน้องของเขาเอง เขาตั้งทำอะไรสักอย่าง กับใครสักคน และเพื่อหยุดฝันร้ายนั้น เขาจะทำทุกวิถีทางเพื่อหยุดมัน...แม้ว่าจะทำให้เขาต้องสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างก็ตาม! แล้วเรื่องราวจะดำเนินต่อไปอย่างไร ? ขอเชิญคุณผู้อ่านมาติดตามร่วมกันใน "ปมซ่อนฆ่า : Piercing" เล่มนี้

เขียนโดย "Ryu Murakami (ริว มูราคามิ)

แปลโดย "วิลาส วศินสังวร"

176 หน้า

รีวิวจากบรรณาธิการ batorastore.com

ปมซ่อนฆ่า (Piercing)

ผู้เขียน – ริว มูราคามิ

ปมซ่อนฆ่า (Piercing) เรื่องราวของ คาวาชิมะ มาซายูกิ ที่ในทุกๆคืน จะตื่นขึ้นมากลางดึกพร้อมกับเหล็กเจาะน้ำแข็งในมือ เหม่อจ้องไปยังทารกเหนือคอกเด็ก เด็กที่เป็นเลือดเนื้อเชื้อไขของตัวเอง! พลางคิดว่า “จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันแทงทารกคนนี้?” ขณะเขาลืมตา เขาพบว่าสัมผัสการมองเห็น ได้ยิน และรับรู้กลิ่น เริ่มพัวพันกันยุ่งเหยิง ประสาทสัมผัสส่งเสียงเปรียะแหลม และได้กลิ่นฉุนไหม้ของอินทรียสารเหมือนเส้นด้าย หรือไม่ก็เล็บมือ ผลงานที่เล่นตลกกับสามัญสำนึกของคนได้อย่างสุดติ่ง

แอดมินได้ยินชื่อเสียงของคุณมุราคามิมานานแล้วค่ะ ผลงานของเฮียแกส่วนใหญ่ก็ออกแนวสยองขวัญสั่นประสาท ไม่ก็โรคจิตเล่นกับความรู้สึกและศีลธรรมจรรยาของมนุษย์ได้อย่างร้ายกาจที่สุดค่ะ จนมีผู้กำกับเอานิยายของเขาไปทำหนัง แต่ที่ดังที่สุด ยกเรื่อง audition หรือชื่อภาษาไทย ออดิชั่น เลือกเธอมา...ฆ่า โดยผู้กำกับหนังเลือดสาดที่ผู้คนกล่าวขวัญถึงมากที่สุดอย่าง ทาคาชิ มิอิเกะ เรื่องราวของพ่อม่ายเมียตายที่เพื่อนอยากจะให้เขาหาภรรยาใหม่โดยผ่านการออดิชั่น แต่หญิงสาวที่ได้มานั้นกลับมีเรื่องราวลี้ลับซุกซ่อนอยู่ และไล่ต้อนเขาไปสู่จุดจบอันน่าสยอง เรื่องนี้ก็เช่นกันค่ะ เราถูกปลูกฝังให้เชื่อมาตั้งแต่ยังเด็กๆว่าพ่อแม่ทุกคนรักลูก และห่วงใยลูกมากชนิดยุงไม่ให้ไต่ ไรไม่ให้ตอม แต่พระเอกที่รับบทพ่อในนิยายเรื่องนี้ไม่ยอมให้ยุงตอมลูกค่ะ แต่จะเอาที่แซะน้ำแข็งกระซวกลูกต่างหาก! ซึ่งในเรื่องพระเอกก็จะพยายามข่มความต้องการของตัวเองไม่ให้แทงลูกที่ยังนอนแบเบาะ และตลอดทั้งเล่มก็วนเวียนอยู่ที่แทงไม่แทงนี่ล่ะค่ะ ตรงนี้ทำร้ายจิตใจแอดมินที่เป็นคนอ่านอย่างที่สุดแต่ก็เย้ายวนให้จิตใจด้านดีและชั่วของแอดมินตบตีกันยุ่งเหยิง จิตใจฝ่ายดีก็เห็นว่ามันไม่เหมาะนะ เด็กยังแดงๆน่ารักไร้เดียงสาอยู่เลยนะ แล้วอีกอย่างนี่มันก็ลูกแกด้วย แกกล้าแทงได้ลงเหรอ?” แต่อีกใจหนึ่งก็มีเสียงเชียร์ว่า “ถ้าแกอยากแทงก็แทงให้จบๆไปเหอะ ทนไม่ไหวแล้วว! มาทำท่าเงื้อๆอยู่ได้!!” อ่านแต่ละบททีก็ต้องเรียกสติตัวเองกลับมาทุกที นับว่าเรื่องนี้อันตรายสำหรับผู้อ่านที่จิตใจอ่อนไหว หลังๆจากนิยายที่เล่นกับประสาทและศีลธรรมอันดีงามของคนอ่าน พลิกกลับตาลปัตรให้กลายเป็นนิยายแนฆาตกรรมอีก การวางแผนฆาตกรรมที่ละเอียดลออประณีตรอบคอบราวกับผลงานศิลปะอันเลอค่า จนแอดมินเกือบจะคล้อยตาม คือมันอ่านแล้วนึกภาพตามได้ น่าลองทำตาม...ท่าทางจะน่าสนุก...

เอาแล้ว สมงสมองแอดมิน ไปหมดแล้วค่ะเพราะหนังสือเล่มนี้

เรื่องนี้สนุกมากค่ะ เหมือนดูหนังสนัฟฟิลม์ (หนังฆาตกรรมเลือดสาดสมจริงที่แทบแยกไม่ออกว่ามันเป็นหนังหรือมันฆ่ากันตายจริงๆกันแน่) ชั้นดีเรื่องหนึ่ง ถ้าใครชอบนิยายแนวจิตวิทยาเลือดสาดแนะนำเรื่องนี้เลยค่ะ