ขอหมอนใบนั้น...ที่เธอฝันยามหนุน

ฐาปนัส |
13/07/2014

ผู้เขียน ประภัสสร เสวิกุล สำนักพิมพ์ นานมีบุ๊คส์พับลิเคชั่นส์ จำนวนหน้าหนังสือ 368 หน้า (แบบ pdf 370 หน้า) ผมอ่านหนังสือเล่มนี้แบบ PDF ครับ ได้มาจากเพื่อนคนหนึ่ง ตอนแรกผมเห็นชื่อหนังสือแล้วคิดหนักว่าจะอ่านดีมั้ย คือแบบเห็นชื่อแล้วมันจั๊กกะจี้ ดูเหมือนจะเป็นนิยายรักหวานแหวว ผมเอาไฟล์มาเก็บไว้เป็นอาทิตย์ก่อนจะเปิดอ่านครับ แต่เมื่ออ่านแล้ว ผมกลับไม่สามารถลุกไปทำอย่างอื่นได้ คือมันไม่ใช่นิยายรักหวานแหววอย่างที่ผมคิด แต่มันเป็นเรื่องของเด็กผู้ชายที่สู้ชีวิตมาตั้งแต่เล็กจนใหญ่ เด็กชายที่พ่อไม่ยอมรับ ซึ่งการจะทำให้พ่อยอมรับได้มันไม่ใช่เรื่องง่ายด้วย มันจึงกลายเป็นหนังสือที่ผมประทับใจอีก 1 เล่ม และยังหยิบมาอ่านอยู่ทุกวันนี้ครับ ด้วยความที่ว่า สิ่งที่ผู้เขียน มันไม่เกินไปสักนิดจากความเป็นจริง ผมเชื่อว่า คนเช่นเดียวกับ "จุ๊น" ยังมีอยู่จริงครับ ซึ่งในชีวิตความเป็นอยู่และเหตุการณ์ที่ผ่านไปแต่ละวัน มันดูเรียลมาก จนเหมือนกับว่า ผมเฝ้าดูการเจริญเติบโตจากเพื่อนข้างบ้านอีกคนครับ เรื่องราวเริ่มจากเด็กชายคนหนึ่งจากลูกชาย 3 คนของตระกูล "ภูบาลบริรักษ์" ที่ถูกหาว่าเป็นตัวซวยตั้งแต่เกิดมา ด้วยทำให้พ่อ (เกือบ)ล้มละลาย จากนั้นจุ๊นต้องออกจากบ้านไปพร้อมกับแม่ ไปเริ่มต้นชีวิตใหม่ที่ต่างจังหวัดหลังจากที่พบว่า พ่อไม่ต้องการเค้าและแม่แล้ว จากนั้น ทั้งคู่ต้องไปเริ่มต้นสู้ชีวิตใหม่ ผ่านวิบากกรรมต่าง ๆ มากมาย ต้องสูญเสียคนที่รัก สูญเสียคนรัก และต้องจากคนที่รัก จนจุ๊นได้กลับเข้ามาเรียนที่กรุงเทพอีกครั้ง และได้กลับมาอยู่ที่บ้านพ่อ จุ๊นต้องแข่งกับตัวเองหลายอย่าง ทั้งเรื่องชีวิตความเป็นอยู่ การทำให้พ่อยอมรับ และการพิสูจน์ตนเองเพื่อชนะใจ "แตงกวา" นางเอกสาวน้อยผู้แสนดีของเรื่อง ซึ่งเรื่องทั้งหมดก็จบลงได้ด้วยดีครับ ผมอ่านแล้วก็รู้สึกมีกำลังใจ จุ๊นลำบากมากแต่ไม่เคยคิดจะย่อท้อ สู้ทุกอย่างด้วยตนเอง ซึ่งเรื่องบางเรื่องมันก็เกินกว่าที่เด็กชายคนหนึ่งที่กำลังจะก้าวเข้าสู่วัยผู้ใหญ่ต้องมาแบกรับไว้ แต่จุ๊นกลับทำให้เรื่องเหล่านั้นดูเป็นเรื่องเล็กน้อยไปในทันใด ซึ่งผมว่าจุ๊นเป็นแบบอย่างในชีวิตของผมได้เลยครับ ในเรื่องของความรักกับ "นิจ" ก็เป็นเรื่องที่ดูสวยงามแต่มันออกจะเวิ่นเว้อไปบ้าง แต่กับ "แตงกวา" ผมชอบมาก ๆ เลย แตงกวาเป็นคนมีเหตุผลและพร้อมจะเข้าใจจุ๊นในทุก ๆ เรื่อง (ตอนแรกผมไม่คิดแบบนั้นเลย เพราะแตงกวาดูดีมีชาติตระกูลมากครับ) สรุปว่าหนังสือเล่มนี้เป็นหนังสือที่อ่านง่าย ๆ สบาย ๆ แต่ก็แอบแฝงไปด้วยความเครียดนิดนึง ให้ผู้อ่านได้รู้สึกคิดตามไปด้วยว่า จุ๊นจะทำอย่างไร คนอื่นจะเป็นอย่างไร และสุดท้าย พ่อจะยอมรับจุ๊นได้มั้ย ซึ่งผมให้คะแนนหนังสือเล่มนี้เต็มไปเลยครับ