กิ๊กหัวใจ My Boyfriend

กิ๊กหัวใจ My Boyfriend

0 รีวิว  0 รีวิว    
รหัสสินค้า: 9789748816692
ของหมด (ต้องการสินค้า)
ราคา: 148.00 บาท 37.00 บาท
ประหยัด: 111.00 บาท ( 75.00% )

รายละเอียด

 เท้าหนามเตยหยุดกึกอยู่ที่ห้องสีส้มแปร๊ดแสบตา  มีป้าย “Art Room” โดดเด่นอยู่ด้านหน้า  หนามเตยเกาะขอบประตูที่ถูกเปิดทิ้งแล้วชะโงกหน้าเข้าไปมองภายในห้อง
     “ว้าว....น่ารักจัง !” หนามเตยอุทานเบาๆ เมื่อเห็นหนุ่มน้อยที่อยู่ข้างใน หนุ่มน้อยหน้าใส  ผิวขาวอมชมพู แก้มมีเลือดฝาด ริมฝีปากเรียวเล็กสีแดงเหมือนลูกเชอร์รี่ จมูกเชิด  ดวงตาใสแจ๋ว คิ้วสวยได้รูป ผมดำขลับทรงรากไทร   
     “เจ้าชาย...” หนามเตยละเมอถึงเจ้าชายในฝันของเธอ ทันใดนั้นเอง เธอเห็นหนุ่มน้อยในชุดกันเปื้อนสีน้ำเงิน ที่ใบหน้าเปื้อนดิน เพราะเขากำลังปั้นแจกันดินเหนียวกับแป้นหมุนไฟฟ้าที่กำลังหมุนติ้วๆ กลายร่างเป็นเจ้าชายรูปงามในฉลองพระองค์ที่สง่างาม แถมยังมีมงกุฎเล็กๆ อยู่บนศีรษะ  
     หนามเตยมองเขาด้วยสายตาเคลิ้มฝัน   และแล้วเจ้าชายของเธอก็ลุกออกจากเก้าอี้ไปเข้าห้องน้ำที่อยู่ด้านใน  หนามเตยถือโอกาสย่องเข้าไปดูแจกันที่เขาปั้น 
     “เก่งนะ ปั้นแจกันก็ได้ด้วย แต่มันดูเบี้ยวๆ ยังไงไม่รู้ ฉันจะช่วยตบแต่งให้นะ” 
     หนามเตยกดสวิตซ์แป้นหมุนไฟฟ้าให้มันหมุน แต่เธอปั้นเป็นซะที่ไหนล่ะ แจกันที่บูดๆ เบี้ยวๆ อยู่แล้วก็ย้วยลงมาไม่มีชิ้นดี 
     “เฮ้ย ! ซวยแล้ว” 
     กริ๊ก ! เสียงลูกบิดประตูห้องน้ำ 
     หนามเตยรีบวิ่งไปนั่งกอดเข่าซ่อนตัวอยู่หลังรูปปั้นโอ่งดิน  ที่เธอคิดว่าน่าจะใหญ่พอบังตัวเล็กๆ ของเธอได้  เสียงประตูเปิดดังพอๆ กับหัวใจของหนามเตยที่เต้นตุ้บๆ ด้วยความตื่นเต้น ผ่านไป 1...2...3 วินาที 
     "อ๊ากกกก !!! ฉันอุตส่าห์ปั้นแทบตาย ใครมาทำพังวะ อย่าให้ฉันรู้นะว่าเป็นใคร ฉันจะฆ่ามัน !!” เจ้าชายตะโกนลั่น  ใบหน้าที่เคยขาวใสเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำไปจนถึงใบหู  และมีแววตากระหายเลือด ในขณะหนามเตยเหงื่อแตกซิ่ก ทำไมเจ้าชายหน้าใสของเธอถึงได้โหดอย่างนี้ เจ้าชายหันซ้ายหันขวาแค่รอบเดียวก็เห็นปลายรองเท้านักเรียนหญิงโผล่ออกมาตั้งครึ่งเท้าจากหลังรูปปั้นโอ่ง 
     “อยู่นี่เองเหรอ” หนามเตยตาโตด้วยความตกใจ  เพราะเขากำลังลากขาเธอออกจากสิ่งกำบัง
     “อ๊าก ! อย่าทำอะไรฉันเลยนะ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำแจกันของนายพังเลย” เธอยกมือไหว้เขา ทั้งที่ยังนอนกองอยู่กับพื้น 
     “แล้วใครใช้ให้เธอมายุ่งกับของๆ ฉัน เธอรู้มั้ยว่าฉันใช้เวลาปั้นตั้งสามชั่วโมง กว่ามันจะออกมาสวยอย่างนั้น”  หนามเตยเด้งดึ๋งขึ้นมายืนเผชิญหน้ากับเขา 
     “นั่นสวยแล้วเหรอ...ฉันเห็นรูปร่างมันบูดเบี้ยวก็เลยจะช่วยแต่งให้ แต่ฉันใช้เจ้าเครื่องปั้นนี่ไม่เป็นมันก็เลยออกมาในสภาพนี้แหละ ฉันไม่ได้ตั้งใจทำแจกันของนายพังจริงๆนะ เชื่อฉันเถอะ please…” หนามเตยใช้เสียงอ้อนวอนสุดฤทธิ์ 
     “เธอพูดได้แค่นี้น่ะเหรอ พรุ่งนี้ฉันต้องส่งงานให้อาจารย์แล้ว แต่เธอมาทำพังอย่างนี้ ฉันจะทำยังไง” 
     “นายก็ปั้นใหม่สิ” แต่พอเห็นเขาทำหน้านิ่ง หนามเตยก็ยิ้มแหยๆ แล้วก้มหน้าลงอย่างสำนึกผิด
     “เธอต้องปั้นให้ฉัน !” 
     “แต่ฉันปั้นไม่เป็น” 
     “ไม่รู้ล่ะ เธอทำมันพัง เธอต้องรับผิดชอบ !” เขาบังคับให้หนามเตยปั้นแจกันให้เขาใหม่  ไม่มีแววปรานีในน้ำเสียงนั้นเลย หนามเตยค่อยๆ ขึ้นรูปแจกันบนแป้นหมุนอย่างตั้งอกตั้งใจ  แต่จะขึ้นรูปกี่ครั้งๆ ดินที่ใกล้จะเหมือนแจกันก็เป็นอันต้องย้วยลงมากองเป็นก้อนดินเหมือนเดิม
     “ทำอย่างนั้น แล้วเมื่อไหร่จะเสร็จ” เมื่อเห็นว่าปล่อยให้หนามเตยทำคนเดียวคงไม่ได้เรื่อง เจ้าชายก็เลยมานั่งประกบจับมือหนามเตย  แล้วค่อยๆ ขึ้นรูปแจกัน เขานั่งอยู่ใกล้เธอมาก จนได้กลิ่นโคโลญจน์อ่อนๆ จากตัวเขา ผู้ชายคนนี้รูปร่างโปร่งบาง สูงประมาณ 172 ซ.ม.ได้มั้ง ถึงเขาจะสูงกว่าหนามเตยไม่มาก แต่เขาก็เป็นผู้ชายที่มีเสน่ห์ในแบบเด็กๆ ใสๆ น่ารักชะมัดเลย ตั้งแต่เกิดมา นอกจากพ่อแล้ว ยังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนจับมือเธอมาก่อน หนามเตยเขินจัด หน้าแดงเหมือนคนเป็นไข้ เธอค่อยๆ เบี่ยงหน้าไปทางอื่น เจ้าชายของเธอขมวดคิ้ว แล้วถามว่า
     “เธอคิดอะไรอยู่ กำลังปั้นแจกันแล้วหันหน้าไปทางนั้นทำไมล่ะยัยบ๊อง” เขาใช้มือที่เปื้อนดินเหนียวจับแก้มของหนามเตยหันมา แก้มด้านซ้ายของเธอก็เลยมีรอยฝ่ามือของเขาติดอยู่ หนามเตยดวงตาเป็นประกายวิบวับ และเขินหนักยิ่งกว่าเก่า ก็เขาจับแก้มเธอด้วยนี่ 
     “เธอเพี้ยนรึเปล่าเนี่ย ฉันกำลังเครียดอยู่นะ ช่วยทำสีหน้าจริงจังหน่อยได้มั้ย” เขาตะคอก
     “กะ..ก็ได้” หนามเตยก้มหน้าก้มตาปั้นแจกันให้เสร็จ แต่ก็แอบน้อยใจอยู่นิดๆ ที่เจ้าชายชอบดุเธอ 
     “เธอปั้นเป็นแล้วใช่มั้ย” 
     “อืม...” 
     “งั้นเธอทำไปเลย ถ้าเสร็จแล้วก็เรียกฉันด้วย” อ้าว...ไม่ช่วยกันปั้นให้สวีตวี้ดวิ้วเหมือนเมื่อกี้อีกเหรอ เขาไปนั่งอ่านการ์ตูนบนขอบหน้าต่างสบายใจเฉิบปล่อยให้หนามเตยปั้นแจกันอยู่คนเดียว พอเธอหันไปมองเขา เขาก็ใช้สายตาข่มขู่ให้เธอทำงานให้เสร็จ หนามเตยหน้าเหย แล้วปั้นแจกันให้เขาอย่างตั้งใจ ว้าว ! และแล้วแจกันใบใหม่นั้นก็ออกมาอย่างสวยงาม...แจกันทรงสูง สวยอย่างไม่มีที่ติ หนามเตยค้นพบพรสวรรค์ของตัวเองอีกอย่างหนึ่งแล้ว 
     “เยส ! เสร็จแล้ว” 
     “หือ ?” เขากระโดดลงจากหน้าต่างมาดูแจกันฝีมือเธอ 
     ‘สวยกว่าที่เราปั้นอีกแฮะ’ เจ้าชายดูจะอึ้งๆ หนามเตยยิ้มภูมิใจในผลงานของตัวเอง  แต่จู่ๆ เจ้าชายก็เอานิ้วจิ้มปากแจกันให้มันเบี้ยวนิดหน่อย 
     “นายทำอย่างนี้ทำไมอ่ะ” 
     “ก็แค่แจกันส่งครู  ไม่ต้องทำให้สวยนักก็ได้...เอาล่ะ งานฉันเสร็จแล้ว เธอกลับไปได้แล้ว” 
     “อ้าว...แล้วนายไม่กลับบ้านเหรอ” 
     “ฉันจะกลับหรือไม่กลับมันเกี่ยวอะไรกับเธอ” 
     “นั่นสินะ” หนามเตยทำหน้าเศร้า  ก่อนกลับเธอยังมีน้ำใจส่งน้ำอัดลมให้เขาหนึ่งกระป๋อง 
     “ฉันให้นาย” 
     “ขอบใจ”  แต่หน้าตาไม่ได้รู้สึกตามนั้นไปด้วย  เพราะเขายังคงเก๊กหน้านิ่ง  แต่พอหนามเตยจะเดินพ้นประตูห้องออกไปเขาก็เรียกเธอไว้ 
     “เดี๋ยวก่อน !” หนามเตยยิ้มอย่างมีความหวัง แล้วเริ่มจินตนาการไปไกลว่า  ตัวเองกลายร่างเป็นเจ้าหญิง และเจ้าชายกำลังจะบอกกับเธอว่า 
     “ได้โปรดแต่งงานกับหม่อมฉันเถอะ เจ้าหญิง” หนามเตยบิดตัวกระมิดกระเมี้ยน ก่อนจะหันไปหาเขา 
     “หวังว่าเราคงไม่ต้องเจอกันอีกนะ” 
     “กึ๋ย !” ไม่เห็นเหมือนที่คิดไว้เลย...
...
แล้วเรื่องราวจะดำเนินต่อไป และมีบทสรุปอย่างไร !? ขอเชิญคุณผู้อ่านมาติดตามร่วมกันในนิยาย "กิ๊กหัวใจ My Boyfriend" เล่มนี้
 

เขียนโดย "ลัลละบาย"

 

184 หน้า


รีวิว (0)


สินค้าที่ใกล้เคียง (71 รายการ)

www.batorastore.com © 2024