Customer Reviews

พล็อตแนวรั้วโรงเรียนเวทมนตร์มีเกลื่อนตลาดพอตัว แต่นิยายที่จัดว่ายอดเยี่ยมก็มีเหมือนกันอย่างเรื่อง โรงเรียนเสนาธิการแห่งอาณาธีเซีย ที่มีพล็อตแบบเดียวกันกับพวกเซวีน่าและบารามอส ทว่าการดำเนินเรื่องและจุดประสงค์ของเรื่องต่างกันค่ะ โดยที่เรื่องนี้จะเน้นเรื่องการตามหาของศักดิ์สิทธิ์เพื่อใช้แก้ไขสถานการณ์ในแต่ละเล่ม รูปเล่มหน้าปกก็ทำออกมาน่าอ่านดีและเล่มก็หนามากตามสไตล์สถาพร ตัวละครหลายตัวเหมือนจะถอดแบบเซวีน่ากับบารามอสจับมายำรวมกัน นางเอกต้องปลอมตัวเป็นพี่ชายฝาแฝดเพื่อเข้าโรงเรียนเสนาธิการแทนเพื่อตามหาของศักดิ์สิทธิ์มาช่วยเหลือพี่ชาย พระเอกก็เป็นเจ้าชายมาดสุขุมนุ่มลึกอ่านแล้วนึกถึงลีโอในเรื่องเซวีน่า เพียงแต่ว่าพระเอกที่ชื่อเรย์จะพูดมากกว่าหน่อย มีตัวละครในเรื่องเยอะมากจำไม่หวาดไม่ไหวเลย ถ้าใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้งก็คงจะดี แต่นี่พอปรากฏตัวแล้วก็อยู่ยาว นานๆจะโผล่มาสักที บางทีเราก็สับสนนะคะว่าคนคนนี้เป็นใครมาจากไหน แถมบางทีก็สร้างตัวละครออกมาคล้ายๆกัน หาลักษณะเด่นยาก พอเป็นแบบนี้ทำให้เวลาอ่านจะสะดุดไม่น้อย แต่ถ้าใครเชี่ยวชาญด้านการจำตัวละครที่เยอะๆล่ะก็คงไม่มีปัญหาค่ะ ด้านเนื้อเรื่องก็ไม่ได้อยู่แค่ในโรงเรียน ตัวโรงเรียนนั้นเป็นเพียงส่วนหนึ่ง ส่วนใหญ่จะออกนอกโรงเรียนบ่อยเพื่อทำงาน จะว่ากึ่งๆผจญภัยผสมกับโรงเรียนเวทมนตร์ก็ได้นะคะ และที่เราคาดไม่ถึงคือเรื่องนี้ฉากหวานๆระหว่างนางเอกกับพระเอกก็ทำได้ดี ถึงจะมีไม่มาก แต่การแสดงออกของทั้งคู่ก็บอกได้แล้วค่ะว่าทั้งสองคนต่างให้ความสำคัญกันและกัน แม้ไม่หวานเท่าเซวีน่า แต่ก็ใช้ได้ค่ะ อีกทั้งในการตามหาของแต่ละอย่างจะมีบททดสอบที่ให้ข้อคิดไว้ อย่างดาบแห่งคุณธรรม เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการจะยอมเสียสละสิ่งที่ตัวเองรักหรือไม่ เป็นต้นค่ะ ภาษาการบรรยายของเรื่องนี้ก็ไม่เลว อย่างน้อยก็ใช้สำนวนได้ดี ถึงบางช่วงจะบรรยายยาวไปหน่อยก็ตาม

พล็อตแนวรั้วโรงเรียนเวทมนตร์มีเกลื่อนตลาดพอตัว แต่นิยายที่จัดว่ายอดเยี่ยมก็มีเหมือนกันอย่างเรื่อง โรงเรียนเสนาธิการแห่งอาณาธีเซีย ที่มีพล็อตแบบเดียวกันกับพวกเซวีน่าและบารามอส ทว่าการดำเนินเรื่องและจุดประสงค์ของเรื่องต่างกันค่ะ โดยที่เรื่องนี้จะเน้นเรื่องการตามหาของศักดิ์สิทธิ์เพื่อใช้แก้ไขสถานการณ์ในแต่ละเล่ม รูปเล่มหน้าปกก็ทำออกมาน่าอ่านดีและเล่มก็หนามากตามสไตล์สถาพร ตัวละครหลายตัวเหมือนจะถอดแบบเซวีน่ากับบารามอสจับมายำรวมกัน นางเอกต้องปลอมตัวเป็นพี่ชายฝาแฝดเพื่อเข้าโรงเรียนเสนาธิการแทนเพื่อตามหาของศักดิ์สิทธิ์มาช่วยเหลือพี่ชาย พระเอกก็เป็นเจ้าชายมาดสุขุมนุ่มลึกอ่านแล้วนึกถึงลีโอในเรื่องเซวีน่า เพียงแต่ว่าพระเอกที่ชื่อเรย์จะพูดมากกว่าหน่อย มีตัวละครในเรื่องเยอะมากจำไม่หวาดไม่ไหวเลย ถ้าใช้ครั้งเดียวแล้วทิ้งก็คงจะดี แต่นี่พอปรากฏตัวแล้วก็อยู่ยาว นานๆจะโผล่มาสักที บางทีเราก็สับสนนะคะว่าคนคนนี้เป็นใครมาจากไหน แถมบางทีก็สร้างตัวละครออกมาคล้ายๆกัน หาลักษณะเด่นยาก พอเป็นแบบนี้ทำให้เวลาอ่านจะสะดุดไม่น้อย แต่ถ้าใครเชี่ยวชาญด้านการจำตัวละครที่เยอะๆล่ะก็คงไม่มีปัญหาค่ะ ด้านเนื้อเรื่องก็ไม่ได้อยู่แค่ในโรงเรียน ตัวโรงเรียนนั้นเป็นเพียงส่วนหนึ่ง ส่วนใหญ่จะออกนอกโรงเรียนบ่อยเพื่อทำงาน จะว่ากึ่งๆผจญภัยผสมกับโรงเรียนเวทมนตร์ก็ได้นะคะ และที่เราคาดไม่ถึงคือเรื่องนี้ฉากหวานๆระหว่างนางเอกกับพระเอกก็ทำได้ดี ถึงจะมีไม่มาก แต่การแสดงออกของทั้งคู่ก็บอกได้แล้วค่ะว่าทั้งสองคนต่างให้ความสำคัญกันและกัน แม้ไม่หวานเท่าเซวีน่า แต่ก็ใช้ได้ค่ะ อีกทั้งในการตามหาของแต่ละอย่างจะมีบททดสอบที่ให้ข้อคิดไว้ อย่างดาบแห่งคุณธรรม เพื่อให้ได้มาซึ่งสิ่งที่ต้องการจะยอมเสียสละสิ่งที่ตัวเองรักหรือไม่ เป็นต้นค่ะ ภาษาการบรรยายของเรื่องนี้ก็ไม่เลว อย่างน้อยก็ใช้สำนวนได้ดี ถึงบางช่วงจะบรรยายยาวไปหน่อยก็ตาม

นิยามการพบรักของแต่ละคนย่อมไม่เหมือน บ้างก็ว่าเหตุบังเอิญเพียงเล็กน้อยเช่นเดินชนกันอาจจะทำให้เจอคนที่ใช่ หรือไม่บางคนก็พึ่งแต่ดวงวาสนาที่ให้ชีวิตโคจรมาเจอกับคนที่ใช่ ทว่าสำหรับเรื่อง รักร้อยกล แม้นางเอกจะเจอสิ่งกล่าวไว้ข้างต้นทั้งหมด แต่เธอจะไม่รอเป็นเจ้าหญิงบนหอคอยรอให้เจ้าชายมาหา ในเมื่อเจอคนที่ใช่แล้วจะรอโชคชะตา พรหมลิขิตหรือความบังเอิญไปทำไม มันต้องพุ่งเข้าใส่ เข้าไปจีบเลยอย่าได้แคร์ 5555 นางเอกเรื่องนี้ของเราแรงค่ะ แต่ไม่ใช่ในทางที่ไม่ดีนะคะ คุณเธอวัยใกล้เขยิบขึ้นคานไปทุกที แต่ยังไม่เจอหนุ่มที่ตรงสเป็กเลย กระทั่งมาเจอกับพระเอกของเราคมเข้ม มาดละลายใจ แต่น่าเสียดายอย่างยิ่งที่เขาดันเป็นไม่ชอบผู้หญิง อ่านมาถึงตรงนี้ทุกคนคงนึกสงสัยว่าพระเอกเราเป็นเกย์หรือเปล่าถึงไม่ชอบผู้หญิง ไม่ใช่นะคะพระเอกของเราแค่เรื่องมาก ไม่ชอบผู้หญิงมาเกาะแกะ เขาว่ามันน่ารำคาญ 5555 แต่นางเอกนี่เข้าข่ายในสเป็กของพระเอกเลยค่ะ เพราะคุณเธอดันเหมือนผู้ชายเหลือเกิน 5555 ทั้งห้าว ทั้งเท่ ฝีปากคมกริบ แถมยังเก่งการต่อสู้ เตะต่อยสู้กับผู้ชายได้ในระดับหนึ่ง นี่มันวีรสตรีชัดๆเลยค่ะ ตอนแรกที่พระเอกมาเจอนางเอกช่วยชีวิตเขาเอาไว้จากผู้ไม่หวังดี ก็คิดว่าเธอเป็นผู้ชายจึงได้ชวนมาเป็นบอดี้การ์ด เล่นเอานางเอกพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะตอนนั้น 5555 เรื่องนี้ครบรสทั้งแสบ ซ่าส์ มันส์และโรแมนติก ด้วยความรักนางเอกลงทุนปลอมเป็นผู้ชายสมัครงานเป็นบอดี้การ์ดตามคำชวนของพระเอกจริงๆ (ลงทุนโครต) แต่แน่นอนค่ะตำแหน่งบอดี้การ์ดใช่จะเป็นได้ง่ายๆ กว่าจะผ่านการทดสอบเล่นเอานางเอกหืดขึ้นคอ ที่ว่าแน่ในทีแรกเริ่มจะเปลี่ยนใจ แต่เพื่อความรักนางเอกสู้ตายสุดๆเลยค่ะ ถ้าอยากรู้ว่าคุณเธอไปจีบพระเอกด้วยวิธีไหนทั้งที่อยู่ในร่างผู้ชายก็ลองไปอ่านเองนะคะ ถ้าสปอยเดี๋ยวหมดสนุก

นิยามการพบรักของแต่ละคนย่อมไม่เหมือน บ้างก็ว่าเหตุบังเอิญเพียงเล็กน้อยเช่นเดินชนกันอาจจะทำให้เจอคนที่ใช่ หรือไม่บางคนก็พึ่งแต่ดวงวาสนาที่ให้ชีวิตโคจรมาเจอกับคนที่ใช่ ทว่าสำหรับเรื่อง รักร้อยกล แม้นางเอกจะเจอสิ่งกล่าวไว้ข้างต้นทั้งหมด แต่เธอจะไม่รอเป็นเจ้าหญิงบนหอคอยรอให้เจ้าชายมาหา ในเมื่อเจอคนที่ใช่แล้วจะรอโชคชะตา พรหมลิขิตหรือความบังเอิญไปทำไม มันต้องพุ่งเข้าใส่ เข้าไปจีบเลยอย่าได้แคร์ 5555 นางเอกเรื่องนี้ของเราแรงค่ะ แต่ไม่ใช่ในทางที่ไม่ดีนะคะ คุณเธอวัยใกล้เขยิบขึ้นคานไปทุกที แต่ยังไม่เจอหนุ่มที่ตรงสเป็กเลย กระทั่งมาเจอกับพระเอกของเราคมเข้ม มาดละลายใจ แต่น่าเสียดายอย่างยิ่งที่เขาดันเป็นไม่ชอบผู้หญิง อ่านมาถึงตรงนี้ทุกคนคงนึกสงสัยว่าพระเอกเราเป็นเกย์หรือเปล่าถึงไม่ชอบผู้หญิง ไม่ใช่นะคะพระเอกของเราแค่เรื่องมาก ไม่ชอบผู้หญิงมาเกาะแกะ เขาว่ามันน่ารำคาญ 5555 แต่นางเอกนี่เข้าข่ายในสเป็กของพระเอกเลยค่ะ เพราะคุณเธอดันเหมือนผู้ชายเหลือเกิน 5555 ทั้งห้าว ทั้งเท่ ฝีปากคมกริบ แถมยังเก่งการต่อสู้ เตะต่อยสู้กับผู้ชายได้ในระดับหนึ่ง นี่มันวีรสตรีชัดๆเลยค่ะ ตอนแรกที่พระเอกมาเจอนางเอกช่วยชีวิตเขาเอาไว้จากผู้ไม่หวังดี ก็คิดว่าเธอเป็นผู้ชายจึงได้ชวนมาเป็นบอดี้การ์ด เล่นเอานางเอกพูดอะไรไม่ออกเลยค่ะตอนนั้น 5555 เรื่องนี้ครบรสทั้งแสบ ซ่าส์ มันส์และโรแมนติก ด้วยความรักนางเอกลงทุนปลอมเป็นผู้ชายสมัครงานเป็นบอดี้การ์ดตามคำชวนของพระเอกจริงๆ (ลงทุนโครต) แต่แน่นอนค่ะตำแหน่งบอดี้การ์ดใช่จะเป็นได้ง่ายๆ กว่าจะผ่านการทดสอบเล่นเอานางเอกหืดขึ้นคอ ที่ว่าแน่ในทีแรกเริ่มจะเปลี่ยนใจ แต่เพื่อความรักนางเอกสู้ตายสุดๆเลยค่ะ ถ้าอยากรู้ว่าคุณเธอไปจีบพระเอกด้วยวิธีไหนทั้งที่อยู่ในร่างผู้ชายก็ลองไปอ่านเองนะคะ ถ้าสปอยเดี๋ยวหมดสนุก

เราหยิบเล่มนี้ขึ้นมารู้สึกค่อนข้างผิดหวังไม่น้อย แม้อ่านจากเนื้อเรื่องย่อด้านหลังกับดูจากแนวทางในเรื่องน่าจะเป็นในรั้วโรงเรียนที่มีเวทมนตร์คาถา ซึ่งถึงพบ็อตจะซ้ำซากไปแล้ว แต่เราก็ยังชอบแนวโรงเรียนเวทมนตร์อยู่ดีค่ะ ทว่านอกจากตัวพล็อตนั้น พล็อตย่อยก็ดันซ้ำซากไม่แพ้กันอย่าง พ่อนางเอกเป็นหนี้ทิ้งหนี้ไว้ให้ลูกชดใช้ (ไอ้สถานการณ์แบบนี้มันจะเยอะไปไหน ฮิตกันจังเรื่องที่พ่อทิ้งหนี้ไว้ให้ลูกเนี่ย) และได้พระเอกมาช่วยไว้ตามสูตรแถมพาเข้าโรงเรียนวิเศษที่มีการหยิบยืมพลังของเทพต่างๆมาใช้ ตรงนี้ดูจะน่าสนใจขึ้นมาหน่อย เพราะนางเอกต้องตระเวณไปตามศาลเจ้าต่างๆเพื่อหาเทพมาทำพันธสัญญาขอยืมพลัง และนางเอกก็ได้เทพแห่งกระจกเป็นคู่พันธสัญญา เราว่าการใช้ไอเดียขอยืมพลังแห่งเทพและตามหาเอานับว่าไม่เลว แต่ที่ขัดใจคือพล็อตย่อยอีกเรื่องที่มีเกี่ยวกับเจ้าสาว(อีกแล้ว มีแบบนี้หลายเรื่องเหลือเกิน) นางเอกเป็นบุคคลที่ถูกเลือกให้เป็นเจ้าสาวซึ่งในเล่มแรกยังไม่เฉลยว่าเธอเป็นเจ้าสาวของฝ่ายไหนระหว่างแสงสว่างกับความมืด ไม่ว่าฝ่ายไหนได้เธอไปก็จะได้รับความรุ่งเรืองและอีกฝั่งจะต้องพินาศ ก่อเกิดเป็นโศกนาฏกรรมหมุนเวียนไป นางเอกเรื่องนี้ก็สมเป็นนางเอกจริงๆ ซื่อๆ บื้อๆ ถึงจะไม่น่ารำคาญมากเท่าเรื่องอื่น เพราะอย่างน้อยเธอก็สู้ชีวิต มีความอดทนในระดับหนึ่ง ขนาดพ่อทิ้งหนี้ไว้เธอยังทำงานพิเศษหาเงินมาชดใช้เลย เนื่องจากเรื่องนี้เป็นไลท์โนเวลจึงมีภาพประกอบในเล่ม ตัวละครก็วาดสวยดีอยู่หรอกค่ะ แต่วาดตาออกมาวิบวับยังไงไม่รู้สิ 5555 โรงเรียนนี้หนุ่มหล่อๆเยอะ เกือบจะไปทางฮาเร็มได้ หากบทฝั่งชายที่เด่นๆไม่ได้มีแค่สองคน ถึงตัวเนื้อเรื่องจะเรียบไปหน่อย แต่ก็สัมผัสกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นได้อย่างเต็มเปี่ยมเลยค่ะ มีเรื่องราวเกี่ยวกับเทพเจ้าของแต่ละศาล ความเป็นมา อ่านแล้วเกี่ยวกับยืมพลังของเทพมาใช้ก็ดูศักดิ์สิทธิ์และขลังดี จัดว่าเป็นแฟนตาซีแบบญี่ปุ่นโบราณค่ะ

เราหยิบเล่มนี้ขึ้นมารู้สึกค่อนข้างผิดหวังไม่น้อย แม้อ่านจากเนื้อเรื่องย่อด้านหลังกับดูจากแนวทางในเรื่องน่าจะเป็นในรั้วโรงเรียนที่มีเวทมนตร์คาถา ซึ่งถึงพบ็อตจะซ้ำซากไปแล้ว แต่เราก็ยังชอบแนวโรงเรียนเวทมนตร์อยู่ดีค่ะ ทว่านอกจากตัวพล็อตนั้น พล็อตย่อยก็ดันซ้ำซากไม่แพ้กันอย่าง พ่อนางเอกเป็นหนี้ทิ้งหนี้ไว้ให้ลูกชดใช้ (ไอ้สถานการณ์แบบนี้มันจะเยอะไปไหน ฮิตกันจังเรื่องที่พ่อทิ้งหนี้ไว้ให้ลูกเนี่ย) และได้พระเอกมาช่วยไว้ตามสูตรแถมพาเข้าโรงเรียนวิเศษที่มีการหยิบยืมพลังของเทพต่างๆมาใช้ ตรงนี้ดูจะน่าสนใจขึ้นมาหน่อย เพราะนางเอกต้องตระเวณไปตามศาลเจ้าต่างๆเพื่อหาเทพมาทำพันธสัญญาขอยืมพลัง และนางเอกก็ได้เทพแห่งกระจกเป็นคู่พันธสัญญา เราว่าการใช้ไอเดียขอยืมพลังแห่งเทพและตามหาเอานับว่าไม่เลว แต่ที่ขัดใจคือพล็อตย่อยอีกเรื่องที่มีเกี่ยวกับเจ้าสาว(อีกแล้ว มีแบบนี้หลายเรื่องเหลือเกิน) นางเอกเป็นบุคคลที่ถูกเลือกให้เป็นเจ้าสาวซึ่งในเล่มแรกยังไม่เฉลยว่าเธอเป็นเจ้าสาวของฝ่ายไหนระหว่างแสงสว่างกับความมืด ไม่ว่าฝ่ายไหนได้เธอไปก็จะได้รับความรุ่งเรืองและอีกฝั่งจะต้องพินาศ ก่อเกิดเป็นโศกนาฏกรรมหมุนเวียนไป นางเอกเรื่องนี้ก็สมเป็นนางเอกจริงๆ ซื่อๆ บื้อๆ ถึงจะไม่น่ารำคาญมากเท่าเรื่องอื่น เพราะอย่างน้อยเธอก็สู้ชีวิต มีความอดทนในระดับหนึ่ง ขนาดพ่อทิ้งหนี้ไว้เธอยังทำงานพิเศษหาเงินมาชดใช้เลย เนื่องจากเรื่องนี้เป็นไลท์โนเวลจึงมีภาพประกอบในเล่ม ตัวละครก็วาดสวยดีอยู่หรอกค่ะ แต่วาดตาออกมาวิบวับยังไงไม่รู้สิ 5555 โรงเรียนนี้หนุ่มหล่อๆเยอะ เกือบจะไปทางฮาเร็มได้ หากบทฝั่งชายที่เด่นๆไม่ได้มีแค่สองคน ถึงตัวเนื้อเรื่องจะเรียบไปหน่อย แต่ก็สัมผัสกับวัฒนธรรมญี่ปุ่นได้อย่างเต็มเปี่ยมเลยค่ะ มีเรื่องราวเกี่ยวกับเทพเจ้าของแต่ละศาล ความเป็นมา อ่านแล้วเกี่ยวกับยืมพลังของเทพมาใช้ก็ดูศักดิ์สิทธิ์และขลังดี จัดว่าเป็นแฟนตาซีแบบญี่ปุ่นโบราณค่ะ

หน้าปกเรื่องนี้ช่างหวานแหววกุ๊กกิ๊กเสียนี่กระไร ไม่ผิดหวังจริงๆกับนิยายรักจากสำนักพิมพ์ 1168 ที่ภาษาแทบทุกเรื่องละมุนละไม พล็อตนี้มาแนวนางเอกไม่สวย ออกจะเชยๆด้วยซ้ำและหัวค่อนข้างโบราณด้วย เธอมีคนที่ชอบอยู่นั่นคือ พฤกษ์ที่เป็นดุจชายในฝันสำหรับเธอ แต่โชคชะตากลับกลั่นแกล้งส่งหนุ่มมาดกวนอย่างกรินทร์มาขวางเส้นทางรัก แต่ก็ไม่เป็นไรเธอใช่โอกาสนี้พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสจับกรินทร์มาเป็นพ่อสื่อให้เธอเสียเลย อ่านไปก็คล้ายๆพล็อตของนิยายรักทั้งหลายที่นางเอกมีคนที่แอบชอบแล้วให้ใครสักคนเป็นพ่อสื่อ สุดท้ายก็ดันมาตกหลุมรักพ่อสื่อเสียเอง ไม่ก็โดนซ้อนแผนพ่อสื่อเป็นตัวขัดขวางความรักไปแทน เรื่องนี้นางเอกเป็นประเภทที่เราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ คือนอกจากจะชอบคิดเองเออเองแบบมโนไปก่อนล่วงหน้าแล้ว ยังดื้อรั้นอย่างร้ายกาจ อะไรที่เธอไม่ชอบก็คือไม่ชอบจริงๆและไม่มีวันที่จะเปลี่ยนใจได้ง่ายๆ โดยที่เธอไม่เคยคิดจะลองสัมผัสดูจริงจังว่าแน่ใจเหรอที่ไม่ชอบเจ้าสิ่งนั้นสิ่งนี้ เราเห็นนางเอกประเภทเชยๆเฉิ่มๆไม่กี่เรื่อง แต่เรายอมรับว่าเรื่องนี้นางเอกมีรสนิยมในการเลือกเสื้อผ้าที่ไม่ธรรมดาจริงๆ 5555 คนอื่นๆจะมองชุดนี้ว่ามันโบราณไปหน่อยและไม่เข้ากับเจ้าตัวเอาเสียเลย แต่นางเอกกลับคิดว่าชุดนี้แหละสวยสะดุดตาและเรียบร้อยดี ขนาดน้องสาวกับเพื่อนที่ให้เธอแต่งตัวในวันงานแต่งงานน้องสาวยังอดไม่ได้ที่จะทำหน้าเบ้ กุมขมับ เราไม่แปลกใจเลยค่ะที่กรินทร์จะเข้าใจผิดว่านางเอกเป็นน้าน้ำผึ้ง (ซึ่งฝ่ายน้าน้ำผึ้งอายุปาไปสี่สิบกว่ายังสวยพริ้ง การกระทำนี้บอกได้อย่างดีว่าแต่งชุดนั้นแล้วนางเอกดูแก่ 5555) เธอก็ไม่รู้ตัวว่าชุดตัวเองเป็นเหตุดันพาลพาโลใส่กรินทร์เสียนี่ จะว่าฉากที่ทั้งสองต่อล้อต่อเถียงกันน่ารักดีนะคะ แรงกันมาแรงกันไป แบบว่าสำนวนจิกกัดนี่ดีจริงๆ 5555 เป็นเรื่องที่พระเอกสุดกวน ส่วนนางเอกก็สุดดื้อที่อ่านแล้วชวนให้อมยิ้มไม่น้อยเลยค่ะ

หน้าปกเรื่องนี้ช่างหวานแหววกุ๊กกิ๊กเสียนี่กระไร ไม่ผิดหวังจริงๆกับนิยายรักจากสำนักพิมพ์ 1168 ที่ภาษาแทบทุกเรื่องละมุนละไม พล็อตนี้มาแนวนางเอกไม่สวย ออกจะเชยๆด้วยซ้ำและหัวค่อนข้างโบราณด้วย เธอมีคนที่ชอบอยู่นั่นคือ พฤกษ์ที่เป็นดุจชายในฝันสำหรับเธอ แต่โชคชะตากลับกลั่นแกล้งส่งหนุ่มมาดกวนอย่างกรินทร์มาขวางเส้นทางรัก แต่ก็ไม่เป็นไรเธอใช่โอกาสนี้พลิกวิกฤตให้เป็นโอกาสจับกรินทร์มาเป็นพ่อสื่อให้เธอเสียเลย อ่านไปก็คล้ายๆพล็อตของนิยายรักทั้งหลายที่นางเอกมีคนที่แอบชอบแล้วให้ใครสักคนเป็นพ่อสื่อ สุดท้ายก็ดันมาตกหลุมรักพ่อสื่อเสียเอง ไม่ก็โดนซ้อนแผนพ่อสื่อเป็นตัวขัดขวางความรักไปแทน เรื่องนี้นางเอกเป็นประเภทที่เราไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ คือนอกจากจะชอบคิดเองเออเองแบบมโนไปก่อนล่วงหน้าแล้ว ยังดื้อรั้นอย่างร้ายกาจ อะไรที่เธอไม่ชอบก็คือไม่ชอบจริงๆและไม่มีวันที่จะเปลี่ยนใจได้ง่ายๆ โดยที่เธอไม่เคยคิดจะลองสัมผัสดูจริงจังว่าแน่ใจเหรอที่ไม่ชอบเจ้าสิ่งนั้นสิ่งนี้ เราเห็นนางเอกประเภทเชยๆเฉิ่มๆไม่กี่เรื่อง แต่เรายอมรับว่าเรื่องนี้นางเอกมีรสนิยมในการเลือกเสื้อผ้าที่ไม่ธรรมดาจริงๆ 5555 คนอื่นๆจะมองชุดนี้ว่ามันโบราณไปหน่อยและไม่เข้ากับเจ้าตัวเอาเสียเลย แต่นางเอกกลับคิดว่าชุดนี้แหละสวยสะดุดตาและเรียบร้อยดี ขนาดน้องสาวกับเพื่อนที่ให้เธอแต่งตัวในวันงานแต่งงานน้องสาวยังอดไม่ได้ที่จะทำหน้าเบ้ กุมขมับ เราไม่แปลกใจเลยค่ะที่กรินทร์จะเข้าใจผิดว่านางเอกเป็นน้าน้ำผึ้ง (ซึ่งฝ่ายน้าน้ำผึ้งอายุปาไปสี่สิบกว่ายังสวยพริ้ง การกระทำนี้บอกได้อย่างดีว่าแต่งชุดนั้นแล้วนางเอกดูแก่ 5555) เธอก็ไม่รู้ตัวว่าชุดตัวเองเป็นเหตุดันพาลพาโลใส่กรินทร์เสียนี่ จะว่าฉากที่ทั้งสองต่อล้อต่อเถียงกันน่ารักดีนะคะ แรงกันมาแรงกันไป แบบว่าสำนวนจิกกัดนี่ดีจริงๆ 5555 เป็นเรื่องที่พระเอกสุดกวน ส่วนนางเอกก็สุดดื้อที่อ่านแล้วชวนให้อมยิ้มไม่น้อยเลยค่ะ

ทีแรกเห็นชื่อเราดันเข้าใจผิดคิดไปว่ามันคือนวนิยายรักผสมกลิ่นอายแฟนตาซีเสียอีกค่ะ 5555 ยิ่งเนื้อเรื่องย่อด้านหลังยิ่งส่อเค้าแบบนั้นเลย แต่พออ่านที่ไหนได้ นี่มันคือนิยายแฟนตาซีชัดๆ เรื่องราวความรักก็มีเหมือนกัน แต่เป็นพล็อตย่อยมากกว่าค่ะ พล็อตหลักจริงๆคือแฟนตาซีที่ข้ามเวลา โดยเรื่องนี้หยิบเอาตัวเอกทั้งหลายจากอนาคตที่โลกเกิดสงครามขนาดใหญ่จับมาย้อนอดีตเพื่อแก้ไขประวัติศาสตร์กับกำจัดศัตรูก่อนที่โลกจะเป็นแบบนั้นในอนาคต เราว่าพล็อตแบบนี้ก็เข้าท่าดีนะคะ อ่านแล้วนึกถึงเรื่องคุณครูจอมเวทเนกิมะบทที่เจ้าหลิงเฉิงย้อนอดีตมาเพื่อเปลี่ยนแปลงโลก นอกจากนี้หลังจากที่เราอ่านอาเซนธาเรียทำให้เรารู้สึกว่าเรื่องนี้มันเหมือนเซเลอร์มูนจังเลยนะ 5555 นางเอก เฉินเป่าหลิงสามารถจะแปลงร่างกลายเป็นท่านหญิงอาเซนธาเรียได้ และมีคนที่เป็นรักแรกของนางเอก คอยช่วยเหลือเธออยู่ตลอดเป็นชายผู้สวมหน้ากาก (เหมือนไหมล่ะคะ) ถ้าจะให้บอกนี่คือเซเลอร์มูนฉบับวิทยายุทธ์จีนค่ะ เพราะการเคลื่อนไหวเกือบทุกอย่างมาจากกังฟูทั้งนั้นเลย อีกทั้งเรื่องนี้ก็มากึ่งๆฮาเร็ม ที่เราบอกว่ากึ่งๆเพราะตอนแรกๆผู้ชายที่เป็นพวกของนางเอกก็ตกหลุมรักนางเอกกันอยู่หรอกค่ะ แต่พอมีผู้ชายหลายคนมาใกล้ชิดนางเอกมากเข้า คู่แข่งที่มีฝีมือฉกาจก็พลอยเยอะตามไปด้วย บางคนครบสูตร หล่อ รวย นิสัยดี จนมีหลายคนต้องยอมถอดใจจากนางเอกไปทีละคน เหลือตัวหลักๆที่ตั้งหน้าตั้งตาจีบนางเอกอยู่สามคนที่เข้าข่ายลักษณะเพอร์เฟ็คส์ที่ว่า ส่วนที่เหลือไปคู่กับผู้หญิงคนอื่นแทนค่ะ (ซะงั้นนะ 5555) ภาษาที่ใช้ในการบรรยายละเมียดละไมมากค่ะ น่าจะเหมาะกับนิยายรักมากกว่านิยายแฟนตาซีอีกนะเนี่ย ภาษาแบบนี้ อาเซนธาเรียมีทั้งหมดสี่เล่มแต่ยังไม่จบนะคะ เป็นหนึ่งเรื่องที่นักเขียนหายไปเช่นกันค่ะของสำนักพิมพ์สถาพร แต่เราว่าเล่มสี่ก็เหมือนจะจบสรุปด้านความรักได้ดีนะคะว่าตกลงนางเอกจะเลือกใคร ถ้ามันไม่ทิ้งประเด็นไว้ว่าพี่ชายของอาเซนธาเรียปรากฏตัวหมายจะขัดขวางเธอล่ะก็นะ จะถือว่าเป็นสี่เล่มจบก็ยังได้เลยค่ะ

ทีแรกเห็นชื่อเราดันเข้าใจผิดคิดไปว่ามันคือนวนิยายรักผสมกลิ่นอายแฟนตาซีเสียอีกค่ะ 5555 ยิ่งเนื้อเรื่องย่อด้านหลังยิ่งส่อเค้าแบบนั้นเลย แต่พออ่านที่ไหนได้ นี่มันคือนิยายแฟนตาซีชัดๆ เรื่องราวความรักก็มีเหมือนกัน แต่เป็นพล็อตย่อยมากกว่าค่ะ พล็อตหลักจริงๆคือแฟนตาซีที่ข้ามเวลา โดยเรื่องนี้หยิบเอาตัวเอกทั้งหลายจากอนาคตที่โลกเกิดสงครามขนาดใหญ่จับมาย้อนอดีตเพื่อแก้ไขประวัติศาสตร์กับกำจัดศัตรูก่อนที่โลกจะเป็นแบบนั้นในอนาคต เราว่าพล็อตแบบนี้ก็เข้าท่าดีนะคะ อ่านแล้วนึกถึงเรื่องคุณครูจอมเวทเนกิมะบทที่เจ้าหลิงเฉิงย้อนอดีตมาเพื่อเปลี่ยนแปลงโลก นอกจากนี้หลังจากที่เราอ่านอาเซนธาเรียทำให้เรารู้สึกว่าเรื่องนี้มันเหมือนเซเลอร์มูนจังเลยนะ 5555 นางเอก เฉินเป่าหลิงสามารถจะแปลงร่างกลายเป็นท่านหญิงอาเซนธาเรียได้ และมีคนที่เป็นรักแรกของนางเอก คอยช่วยเหลือเธออยู่ตลอดเป็นชายผู้สวมหน้ากาก (เหมือนไหมล่ะคะ) ถ้าจะให้บอกนี่คือเซเลอร์มูนฉบับวิทยายุทธ์จีนค่ะ เพราะการเคลื่อนไหวเกือบทุกอย่างมาจากกังฟูทั้งนั้นเลย อีกทั้งเรื่องนี้ก็มากึ่งๆฮาเร็ม ที่เราบอกว่ากึ่งๆเพราะตอนแรกๆผู้ชายที่เป็นพวกของนางเอกก็ตกหลุมรักนางเอกกันอยู่หรอกค่ะ แต่พอมีผู้ชายหลายคนมาใกล้ชิดนางเอกมากเข้า คู่แข่งที่มีฝีมือฉกาจก็พลอยเยอะตามไปด้วย บางคนครบสูตร หล่อ รวย นิสัยดี จนมีหลายคนต้องยอมถอดใจจากนางเอกไปทีละคน เหลือตัวหลักๆที่ตั้งหน้าตั้งตาจีบนางเอกอยู่สามคนที่เข้าข่ายลักษณะเพอร์เฟ็คส์ที่ว่า ส่วนที่เหลือไปคู่กับผู้หญิงคนอื่นแทนค่ะ (ซะงั้นนะ 5555) ภาษาที่ใช้ในการบรรยายละเมียดละไมมากค่ะ น่าจะเหมาะกับนิยายรักมากกว่านิยายแฟนตาซีอีกนะเนี่ย ภาษาแบบนี้ อาเซนธาเรียมีทั้งหมดสี่เล่มแต่ยังไม่จบนะคะ เป็นหนึ่งเรื่องที่นักเขียนหายไปเช่นกันค่ะของสำนักพิมพ์สถาพร แต่เราว่าเล่มสี่ก็เหมือนจะจบสรุปด้านความรักได้ดีนะคะว่าตกลงนางเอกจะเลือกใคร ถ้ามันไม่ทิ้งประเด็นไว้ว่าพี่ชายของอาเซนธาเรียปรากฏตัวหมายจะขัดขวางเธอล่ะก็นะ จะถือว่าเป็นสี่เล่มจบก็ยังได้เลยค่ะ

หนึ่งในนิยายแฟนตาซีที่สถาพรบุ๊คส์ปล่อยลอยแพไปแล้ว เป็นแนวรั้วโรงเรียนเวทมนตร์ที่ฮิตกันในตอนนั้น ซึ่งเรื่องนี้มีกลิ่นอายคล้ายคลึงกับเซวีน่า มหานครแห่งมนตรามากทีเดียวค่ะ ไม่ว่าจะบรรยากาศ การบรรยาย ตัวละครเกือบจะเป็นเซวีน่าที่สองได้เลย แต่เราไม่รู้ว่าปริศนาในเรื่องจะเหมือนกับเซวีน่าหรือเปล่านะคะ เพราะไม่มีใครมาเฉลยตอนจบ ทั้งๆที่เรื่องนี้สนุกออกนะ  เราชอบปกนิยายเล่มสองของฟาเร วาดได้สวยมาก นางเอกก็น่ารักเหมือนตุ๊กตาตามที่บรรยายเอาไว้ ถึงขนาดเราเซฟไว้เป็นวอลเปเปอร์หน้าจอคอมพิวเตอร์เลย พล็อตไม่หวือหวาและอาจดูซ้ำซากไปหน่อย แต่การที่กำหนดให้ฟาเร เป็นเจ้าของโรงละครเวทีอันลือชื่อก็ทำให้น่าสนใจไม่น้อยค่ะ มีบางส่วนที่ดราม่าหน่อย และเล่มสองก็มีการหักมุมที่คาดไม่ถึงอยู่ด้วย แบบเพื่อนสนิทของฟาเรที่ดูจืดชืดเกินคาดนั้นกลับอัปเกรดสถานะเป็นว่าที่ผู้ท้าชิงตำแหน่งคู่หมั้นของนางเอกได้ สามารถแข่งกันพระเอกที่มีสถานะเป็นคู่หมั้นตามธรรมเนียมที่ผูกกันไว้ของสองตระกูล เพราะพระรองเป็นถึงว่าที่พระราชา ขณะที่พระเอกเป็นประมาณเจ้าเมือง ฐานะต่างกันลิบเลย 5555 แม้จะมีเรื่องศึกสามเส้าแทรกมาบ้างแต่ความสนุกเกี่ยวกับปริศนาของตระกูลโลเวนสไตน์ลึกลับซับซ้อนกว่าที่คิด มาสองเล่มเราเดาแนวทางเรื่องต่อจากนี้ไม่ถูกเลยค่ะ เราค่อนข้างชอบเรื่องนี้มากเลยนะคะ น่าเสียดายที่เขาหยุดพิมพ์ไปแล้วจากปัจจัยด้านสำนักพิมพ์กับพล็อตโรงเรียนเวทมนตร์ที่ล้นตลาดเกินไปทำให้ระยะหลังขายไม่ออก ต้องตัดเรื่องอื่นๆทิ้งไปค่ะ

หนึ่งในนิยายแฟนตาซีที่สถาพรบุ๊คส์ปล่อยลอยแพไปแล้ว เป็นแนวรั้วโรงเรียนเวทมนตร์ที่ฮิตกันในตอนนั้น ซึ่งเรื่องนี้มีกลิ่นอายคล้ายคลึงกับเซวีน่า มหานครแห่งมนตรามากทีเดียวค่ะ ไม่ว่าจะบรรยากาศ การบรรยาย ตัวละครเกือบจะเป็นเซวีน่าที่สองได้เลย แต่เราไม่รู้ว่าปริศนาในเรื่องจะเหมือนกับเซวีน่าหรือเปล่านะคะ เพราะไม่มีใครมาเฉลยตอนจบ ทั้งๆที่เรื่องนี้สนุกออกนะ  เราชอบปกนิยายเล่มสองของฟาเร วาดได้สวยมาก นางเอกก็น่ารักเหมือนตุ๊กตาตามที่บรรยายเอาไว้ ถึงขนาดเราเซฟไว้เป็นวอลเปเปอร์หน้าจอคอมพิวเตอร์เลย พล็อตไม่หวือหวาและอาจดูซ้ำซากไปหน่อย แต่การที่กำหนดให้ฟาเร เป็นเจ้าของโรงละครเวทีอันลือชื่อก็ทำให้น่าสนใจไม่น้อยค่ะ มีบางส่วนที่ดราม่าหน่อย และเล่มสองก็มีการหักมุมที่คาดไม่ถึงอยู่ด้วย แบบเพื่อนสนิทของฟาเรที่ดูจืดชืดเกินคาดนั้นกลับอัปเกรดสถานะเป็นว่าที่ผู้ท้าชิงตำแหน่งคู่หมั้นของนางเอกได้ สามารถแข่งกันพระเอกที่มีสถานะเป็นคู่หมั้นตามธรรมเนียมที่ผูกกันไว้ของสองตระกูล เพราะพระรองเป็นถึงว่าที่พระราชา ขณะที่พระเอกเป็นประมาณเจ้าเมือง ฐานะต่างกันลิบเลย 5555 แม้จะมีเรื่องศึกสามเส้าแทรกมาบ้างแต่ความสนุกเกี่ยวกับปริศนาของตระกูลโลเวนสไตน์ลึกลับซับซ้อนกว่าที่คิด มาสองเล่มเราเดาแนวทางเรื่องต่อจากนี้ไม่ถูกเลยค่ะ เราค่อนข้างชอบเรื่องนี้มากเลยนะคะ น่าเสียดายที่เขาหยุดพิมพ์ไปแล้วจากปัจจัยด้านสำนักพิมพ์กับพล็อตโรงเรียนเวทมนตร์ที่ล้นตลาดเกินไปทำให้ระยะหลังขายไม่ออก ต้องตัดเรื่องอื่นๆทิ้งไปค่ะ

จะเห็นได้ว่าเดี๋ยวนี้มีนิยายหลายเรื่องที่สร้างประเทศสมมติขึ้นมาเพื่อใช้ในการดำเนินเรื่อง ซึ่งไม่ได้มีแต่แนวแฟนตาซีเท่านั้นที่สร้างประเทศหรือโลกใหม่ขึ้นมา นิยายรักโรแมนติกหลายเรื่องก็ทำแบบนี้เช่นเดียวกันเพื่อที่สามารถให้ตัวละครในเรื่องเป็นเชื้อพระวงศ์ได้ เรื่องพระจันทร์หวานใจของนักเขียนเจ้าของนามปากกาว่า วรรณศุกร์ ก็แต่งแบบนี้เช่นกันค่ะ นักเขียนสร้างประเทศที่ชื่อว่าวิปุลา โดยมี 7 ตระกูลดังที่กุมอำนาจสำคัญในด้านต่างๆ เราชอบหน้าปกของสำนักพิมพ์ 1168 ค่ะ มันดูเก๋ดีต่างจากนิยายของแจ่มใสที่มักจะใช้ภาพวาดสีน้ำในการทำหน้าปกนวนิยายรัก สำนวนภาษาของวรรณศุกร์ดีทีเดียวค่ะ ค่อนข้างกวนนิดหน่อยเหมาะกับพระเอกของเรื่องอย่าง คีราณที่สุดแสนจะเจ้าชู้ กะล่อน เราชอบเวลาที่พระเอกต่อล้อต่อเถียงกับพ่อค่ะ ดูมีสำบัดสำนวนดี ขนาดพ่อยังเถียงไม่ชนะลูกเลย 5555 ถึงจะเห็นพระเอกแบบนั้นแต่เขาก็ถึงคุณชายแห่งตระกูลธราณินทร์ หนึ่งในเจ็ดตระกูลที่ทรงอำนาจแห่งประเทศวิปุลาเชียวนะคะ ตัวละครตัวอื่นๆ แม้ดูเรียบๆที่จริงกลับมีเสน่ห์ที่คาดไม่ถึงค่ะ เราว่านางเอกค่อนข้างน่ารำคาญนิดหน่อย ถึงอย่างนั้นก็ยังมีบางมุมที่น่ารักอยู่ไม่น้อย ไม่งั้นพระเอกคงไม่เลิกเจ้าชู้มาตกหลุมรักนางเอกหัวปักหัวปำขนาดนี้หรอกค่ะ 5555 ถึงตัวเรื่องจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในประเทศสมมติ ก็ใช่ว่าจะดำเนินเรื่องแบบน้ำเน่าอย่างพระเอกรวยล้นฟ้า ส่วนนางเอกยากจนโดนกีดกันอะไรอย่างนั้นนะคะ กลับกันพระเอกมาจากตระกูลสูงก็จริงแต่มักก่อเรื่องอื้อฉาวไม่เว้นแต่ละวัน ซึ่งส่วนใหญ่ก็เกี่ยวกับผู้หญิงเนี่ยแหละค่ะ เพราะเขาดันเลือกแต่ผู้หญิงสวยจากดารานางแบบทั้งหลาย ซึ่งสายตาของพ่อเขาคือพวกที่เต้นกินรำกิน ไม่เหมาะกับพระเอกเลยสักนิด ผิดกับนางเอกที่ค่อนข้างดีหน่อย ในเรื่องพระเอกจะเข้าไปพัวพันกับคดีฆาตกรรมค่ะ (ไม่ใช่แนวสืบสวนนะ อย่าเข้าใจผิด) เผอิญว่ามินนี่ คือสาวที่พระเอกคบกันล่าสุดดันถูกฆ่าตาย ศพลอยอยู่กลางทะเลสาบ แล้วพระเอกก็ไปเจอศพมินนี่เข้าพอดี นั่นยังซวยไม่พอนางเอกก็มาเจอพระเอกที่นั่นด้วยก็เข้าใจผิดว่าพระเอกเป็นคนฆ่า เรื่องราวเลยวุ่นวายไปกันใหญ่ เป็นแนวโรแมนซ์ที่ผสมกับปริศนานิดๆค่ะ

จะเห็นได้ว่าเดี๋ยวนี้มีนิยายหลายเรื่องที่สร้างประเทศสมมติขึ้นมาเพื่อใช้ในการดำเนินเรื่อง ซึ่งไม่ได้มีแต่แนวแฟนตาซีเท่านั้นที่สร้างประเทศหรือโลกใหม่ขึ้นมา นิยายรักโรแมนติกหลายเรื่องก็ทำแบบนี้เช่นเดียวกันเพื่อที่สามารถให้ตัวละครในเรื่องเป็นเชื้อพระวงศ์ได้ เรื่องพระจันทร์หวานใจของนักเขียนเจ้าของนามปากกาว่า วรรณศุกร์ ก็แต่งแบบนี้เช่นกันค่ะ นักเขียนสร้างประเทศที่ชื่อว่าวิปุลา โดยมี 7 ตระกูลดังที่กุมอำนาจสำคัญในด้านต่างๆ เราชอบหน้าปกของสำนักพิมพ์ 1168 ค่ะ มันดูเก๋ดีต่างจากนิยายของแจ่มใสที่มักจะใช้ภาพวาดสีน้ำในการทำหน้าปกนวนิยายรัก สำนวนภาษาของวรรณศุกร์ดีทีเดียวค่ะ ค่อนข้างกวนนิดหน่อยเหมาะกับพระเอกของเรื่องอย่าง คีราณที่สุดแสนจะเจ้าชู้ กะล่อน เราชอบเวลาที่พระเอกต่อล้อต่อเถียงกับพ่อค่ะ ดูมีสำบัดสำนวนดี ขนาดพ่อยังเถียงไม่ชนะลูกเลย 5555 ถึงจะเห็นพระเอกแบบนั้นแต่เขาก็ถึงคุณชายแห่งตระกูลธราณินทร์ หนึ่งในเจ็ดตระกูลที่ทรงอำนาจแห่งประเทศวิปุลาเชียวนะคะ ตัวละครตัวอื่นๆ แม้ดูเรียบๆที่จริงกลับมีเสน่ห์ที่คาดไม่ถึงค่ะ เราว่านางเอกค่อนข้างน่ารำคาญนิดหน่อย ถึงอย่างนั้นก็ยังมีบางมุมที่น่ารักอยู่ไม่น้อย ไม่งั้นพระเอกคงไม่เลิกเจ้าชู้มาตกหลุมรักนางเอกหัวปักหัวปำขนาดนี้หรอกค่ะ 5555 ถึงตัวเรื่องจะเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในประเทศสมมติ ก็ใช่ว่าจะดำเนินเรื่องแบบน้ำเน่าอย่างพระเอกรวยล้นฟ้า ส่วนนางเอกยากจนโดนกีดกันอะไรอย่างนั้นนะคะ กลับกันพระเอกมาจากตระกูลสูงก็จริงแต่มักก่อเรื่องอื้อฉาวไม่เว้นแต่ละวัน ซึ่งส่วนใหญ่ก็เกี่ยวกับผู้หญิงเนี่ยแหละค่ะ เพราะเขาดันเลือกแต่ผู้หญิงสวยจากดารานางแบบทั้งหลาย ซึ่งสายตาของพ่อเขาคือพวกที่เต้นกินรำกิน ไม่เหมาะกับพระเอกเลยสักนิด ผิดกับนางเอกที่ค่อนข้างดีหน่อย ในเรื่องพระเอกจะเข้าไปพัวพันกับคดีฆาตกรรมค่ะ (ไม่ใช่แนวสืบสวนนะ อย่าเข้าใจผิด) เผอิญว่ามินนี่ คือสาวที่พระเอกคบกันล่าสุดดันถูกฆ่าตาย ศพลอยอยู่กลางทะเลสาบ แล้วพระเอกก็ไปเจอศพมินนี่เข้าพอดี นั่นยังซวยไม่พอนางเอกก็มาเจอพระเอกที่นั่นด้วยก็เข้าใจผิดว่าพระเอกเป็นคนฆ่า เรื่องราวเลยวุ่นวายไปกันใหญ่ เป็นแนวโรแมนซ์ที่ผสมกับปริศนานิดๆค่ะ

ถ้าพูดถึงนวนิยายของทมยันตีแล้วล่ะก็จะไม่พูดถึงเรื่องคู่กรรมคงจะไม่ได้ล่ะค่ะ เป็นนิยายที่โด่งดังมากได้รับการสร้างเป็นทั้งภาพยนตร์ ละครและละครเวทีมาตั้งสี่เวอร์ชั่น นักแสดงนำก็มีแต่ดังๆทั้งนั้น เบิร์ด ธงไชย, ศรราม, บี้, ณเดช ต่อให้เป็นคนรุ่นใหม่ยังไงก็ต้องเคยได้ยินเรื่องนี้กันบ้างไม่มากก็น้อยล่ะค่ะ แต่เคยคิดไหมว่าดูหนังหรือละครมาทั้งสี่เวอร์ชั่น ก็ยังมีจุดที่ต่างกันอยู่เยอะ (หรือถ้าเกิดไม่ทันในยุคแรกๆลองเอาของที่บี้กับณเดชมาเปรียบเทียบกันก็ได้ค่ะ) ซึ่งแต่ละเวอร์ชั่นนั้นจะให้อารมณ์ไปคนละแบบ ฉะนั้นถ้าจะให้ดีจริง เราว่าอ่านต้นฉบับจะดีกว่าค่ะ ได้อรรถรสกว่ากันเยอะเลย พล็อตของคู่กรรมเป็นเรื่องราวความรักของชายหนุ่มหญิงสาวที่ต่างเชื้อชาติและได้มาพบกันในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เราว่าพล็อตนิยายรักที่ใช้พื้นเป็นสมัยสงครามโลกนั้น ปัจจุบันมีเยอะเลยค่ะ แต่จะมีสักกี่เรื่องกันที่ถ่ายทอดเรื่องราวสมัยนั้นได้ดีเท่าเรื่องคู่กรรม ทั้งสภาพบ้านเมืองของประเทศไทยในยุคนั้น ความสัมพันธ์กับทางญี่ปุ่น เป็นจุดรอยต่อครั้งสำคัญของประวัติศาสตร์เลยก็ว่าได้ ตัวละครพระนาง โกโบริ คือชายหนุ่มที่แสนดี รักชาติ รักเดียวใจเดียว เป็นทหารที่สมบูรณ์พร้อม และอังศุมาลิน ที่แสนหยิ่งทรนงในเรื่องความรัก การที่ทั้งคู่เข้ามาใกล้ชิดก่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่น่าประทับใจ (สำหรับตอนจบนะคะ) ตัวละครตัวอื่นๆก็เป็นส่วนช่วยให้เรื่องดำเนินไปอย่างมีสีสัน เรียกได้ว่าทุกตัวล้วนมีความสำคัญในแบบของตัวเองค่ะ เนื้อเรื่องตั้งแต่จนจบทำให้เราใจปวดร้าวสุดๆ แบบว่าคุณอังศุมาลินนี่จะเย็นชาต่อโกโบริไปไหน รู้ไหมว่าผู้ชายแบบนี้มันหายาก (หรือสมัยนั้นหาง่าย?) ทำดีไว้ก็ไม่เสียหาย เราอิจฉาเธอมากเลยที่มีผู้ชายแบบนี้มาจีบเนี่ย 5555 ยิ่งตอนจบนี่เล่นเอาเราอารมณ์ค้างเลยค่ะ ทมยันตีเขียนได้ดีมากบีบคั้นให้คนอ่านเศร้าจนน้ำตาแตกได้ง่ายจริงๆ เราว่านะอ่านต้นฉบับคุ้มค่ากว่าที่ดูพวกละครและภาพยนตร์เสียอีกค่ะ

ถ้าพูดถึงนวนิยายของทมยันตีแล้วล่ะก็จะไม่พูดถึงเรื่องคู่กรรมคงจะไม่ได้ล่ะค่ะ เป็นนิยายที่โด่งดังมากได้รับการสร้างเป็นทั้งภาพยนตร์ ละครและละครเวทีมาตั้งสี่เวอร์ชั่น นักแสดงนำก็มีแต่ดังๆทั้งนั้น เบิร์ด ธงไชย, ศรราม, บี้, ณเดช ต่อให้เป็นคนรุ่นใหม่ยังไงก็ต้องเคยได้ยินเรื่องนี้กันบ้างไม่มากก็น้อยล่ะค่ะ แต่เคยคิดไหมว่าดูหนังหรือละครมาทั้งสี่เวอร์ชั่น ก็ยังมีจุดที่ต่างกันอยู่เยอะ (หรือถ้าเกิดไม่ทันในยุคแรกๆลองเอาของที่บี้กับณเดชมาเปรียบเทียบกันก็ได้ค่ะ) ซึ่งแต่ละเวอร์ชั่นนั้นจะให้อารมณ์ไปคนละแบบ ฉะนั้นถ้าจะให้ดีจริง เราว่าอ่านต้นฉบับจะดีกว่าค่ะ ได้อรรถรสกว่ากันเยอะเลย พล็อตของคู่กรรมเป็นเรื่องราวความรักของชายหนุ่มหญิงสาวที่ต่างเชื้อชาติและได้มาพบกันในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 เราว่าพล็อตนิยายรักที่ใช้พื้นเป็นสมัยสงครามโลกนั้น ปัจจุบันมีเยอะเลยค่ะ แต่จะมีสักกี่เรื่องกันที่ถ่ายทอดเรื่องราวสมัยนั้นได้ดีเท่าเรื่องคู่กรรม ทั้งสภาพบ้านเมืองของประเทศไทยในยุคนั้น ความสัมพันธ์กับทางญี่ปุ่น เป็นจุดรอยต่อครั้งสำคัญของประวัติศาสตร์เลยก็ว่าได้ ตัวละครพระนาง โกโบริ คือชายหนุ่มที่แสนดี รักชาติ รักเดียวใจเดียว เป็นทหารที่สมบูรณ์พร้อม และอังศุมาลิน ที่แสนหยิ่งทรนงในเรื่องความรัก การที่ทั้งคู่เข้ามาใกล้ชิดก่อให้เกิดความสัมพันธ์ที่น่าประทับใจ (สำหรับตอนจบนะคะ) ตัวละครตัวอื่นๆก็เป็นส่วนช่วยให้เรื่องดำเนินไปอย่างมีสีสัน เรียกได้ว่าทุกตัวล้วนมีความสำคัญในแบบของตัวเองค่ะ เนื้อเรื่องตั้งแต่จนจบทำให้เราใจปวดร้าวสุดๆ แบบว่าคุณอังศุมาลินนี่จะเย็นชาต่อโกโบริไปไหน รู้ไหมว่าผู้ชายแบบนี้มันหายาก (หรือสมัยนั้นหาง่าย?) ทำดีไว้ก็ไม่เสียหาย เราอิจฉาเธอมากเลยที่มีผู้ชายแบบนี้มาจีบเนี่ย 5555 ยิ่งตอนจบนี่เล่นเอาเราอารมณ์ค้างเลยค่ะ ทมยันตีเขียนได้ดีมากบีบคั้นให้คนอ่านเศร้าจนน้ำตาแตกได้ง่ายจริงๆ เราว่านะอ่านต้นฉบับคุ้มค่ากว่าที่ดูพวกละครและภาพยนตร์เสียอีกค่ะ

มีคนกล่าวเอาไว้ว่า"การรักใครสักคนไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามอะไรเลย แต่การตัดใจจากความรักนั้นต่างหากที่ต้องพยายามอย่างที่สุด"คำกล่าวนี้ช่างเข้ากับธีมเรื่องของ"เงารักซ่อนใจ"จริงๆค่ะ ปกติเราก็ไม่ได้ชื่นชอบนิยายแนวรักโรแมนติกเท่าไหร่นัก(เว้นแต่จะเป็นนิยายต่างประเทศ) เราคิดว่าพล็อตแนวพระเอกเข้าใจผิดอะไรบางอย่างแล้วพานมาเกลียดชังนางเอก เป็นพล็อตที่ทั่วไปมากๆ แต่เราจะตัดสินใจเลือกซื้อมาอ่านนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้เขียนมีวิธีการดำเนินเรื่องและดึงดูดความสนใจนักอ่านยังไงค่ะ เราอ่านเรื่องย่อจากนั้นก็มาดูสำนวน เขาเขียนได้ไหลรื่นดีนะคะ อ่านได้เพลินเลย การสร้างตัวละครก็ออกมาใช้ได้ค่ะ นางเอกของเรา ปลายฝน ที่ปัจจุบันเป็นนางแบบ ต้องอยู่ใต้เงาของพี่สาวอย่างปลายฝันผู้เพียบพร้อม ปลายฝนเคยเป็นเพื่อนสนิทกับวายุและหลงรักวายุมาก่อน กระทั่งวายุได้ตัดสินใจคบกับพี่สาวทำให้เธอต้องตัดใจจากความรักนั้น เราว่านางเอกไม่ได้อ่อนแอนะคะ แต่ที่ทำไปส่วนหนึ่งเพราะเห็นแก่ความสุขของทั้งสองคน แต่ที่น่าเจ็บใจคือยัยพี่สาวตัวดีนั่นแหละค่ะ ปลายฝันไม่ได้แต่งงานกับวายุ แต่ไปแต่งกับคนที่รวยกว่า มีฐานะที่มั่นคงกว่า เพราะสำหรับเธอนั้นคิดว่ามีสิทธิ์ที่จะเลือกเอาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง โดยไม่เอาเรื่องความรักเป็นตัวตัดสิน อีกทั้งพี่นางเอกเพื่อรักษาภาพลักษณ์แสนดีที่มีต่อวายุไว้ เธอจึงต้องหาข้ออ้างว่าที่แต่งงานไปก็เพื่อหาเงินมาให้น้องสาวใช้ นั่นแหละค่ะที่วายุ พระเอกเราโกรธแล้วพาลใส่ปลายฝน เพราะคิดว่าเธอเป็นต้นเหตุที่ทำให้ความรักของเขาล่ม โดยไม่รู้ว่าปลายฝนนั้นรักเขามากแค่ไหน เราสปอยมาขนาดนี้คงรู้นะคะว่าสนุกแค่ไหน 555 ยิ่งตอนหลังยิ่งมันส์ค่ะ ยังไงลองหามาอ่านดูนะคะ

มีคนกล่าวเอาไว้ว่า"การรักใครสักคนไม่จำเป็นต้องใช้ความพยายามอะไรเลย แต่การตัดใจจากความรักนั้นต่างหากที่ต้องพยายามอย่างที่สุด"คำกล่าวนี้ช่างเข้ากับธีมเรื่องของ"เงารักซ่อนใจ"จริงๆค่ะ ปกติเราก็ไม่ได้ชื่นชอบนิยายแนวรักโรแมนติกเท่าไหร่นัก(เว้นแต่จะเป็นนิยายต่างประเทศ) เราคิดว่าพล็อตแนวพระเอกเข้าใจผิดอะไรบางอย่างแล้วพานมาเกลียดชังนางเอก เป็นพล็อตที่ทั่วไปมากๆ แต่เราจะตัดสินใจเลือกซื้อมาอ่านนั้นก็ขึ้นอยู่กับว่าผู้เขียนมีวิธีการดำเนินเรื่องและดึงดูดความสนใจนักอ่านยังไงค่ะ เราอ่านเรื่องย่อจากนั้นก็มาดูสำนวน เขาเขียนได้ไหลรื่นดีนะคะ อ่านได้เพลินเลย การสร้างตัวละครก็ออกมาใช้ได้ค่ะ นางเอกของเรา ปลายฝน ที่ปัจจุบันเป็นนางแบบ ต้องอยู่ใต้เงาของพี่สาวอย่างปลายฝันผู้เพียบพร้อม ปลายฝนเคยเป็นเพื่อนสนิทกับวายุและหลงรักวายุมาก่อน กระทั่งวายุได้ตัดสินใจคบกับพี่สาวทำให้เธอต้องตัดใจจากความรักนั้น เราว่านางเอกไม่ได้อ่อนแอนะคะ แต่ที่ทำไปส่วนหนึ่งเพราะเห็นแก่ความสุขของทั้งสองคน แต่ที่น่าเจ็บใจคือยัยพี่สาวตัวดีนั่นแหละค่ะ ปลายฝันไม่ได้แต่งงานกับวายุ แต่ไปแต่งกับคนที่รวยกว่า มีฐานะที่มั่นคงกว่า เพราะสำหรับเธอนั้นคิดว่ามีสิทธิ์ที่จะเลือกเอาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเอง โดยไม่เอาเรื่องความรักเป็นตัวตัดสิน อีกทั้งพี่นางเอกเพื่อรักษาภาพลักษณ์แสนดีที่มีต่อวายุไว้ เธอจึงต้องหาข้ออ้างว่าที่แต่งงานไปก็เพื่อหาเงินมาให้น้องสาวใช้ นั่นแหละค่ะที่วายุ พระเอกเราโกรธแล้วพาลใส่ปลายฝน เพราะคิดว่าเธอเป็นต้นเหตุที่ทำให้ความรักของเขาล่ม โดยไม่รู้ว่าปลายฝนนั้นรักเขามากแค่ไหน เราสปอยมาขนาดนี้คงรู้นะคะว่าสนุกแค่ไหน 555 ยิ่งตอนหลังยิ่งมันส์ค่ะ ยังไงลองหามาอ่านดูนะคะ

อบารัต แค่เห็นชื่อก็ชวนให้น่าสนใจแล้วใช่มั้ยค่ะว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร ตัวเล่มนั้นมีสองแบบคือปกแข็งกับปกอ่อน และความหนานี่... พอๆกับสารานุกรมเล่มหนึ่งเลยค่ะ 555 เรามีแบบฉบับปกแข็ง หนักมาก หนักกว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์เล่มห้าอีก แบบว่าถ้าเอาไปทุบหัวคนคงสลบเลยค่ะ แนะนำว่าไม่ควรถืออ่านไม่งั้นจะปวดมือปวดแขนค่ะ รูปเล่มมีภาพประกอบสีที่คนแต่งเรื่องนี้เป็นคนวาดเองด้วยค่ะ อ่านไปก็เหมือนกับอ่านนิทานภาพประกอบมากกว่าอ่านนิยายธรรมดานะคะ สำนวนการแปลเข้าใจง่ายดี ไม่ค่อยมีประโยคบรรยายเยอะนัก แถมบางตอนการบรรยายก็ทำให้เราจินตนาการภาพได้ง่ายๆด้วยค่ะ(หรืออาจไม่จำเป็นต้องจินตนาการเพราะมีภาพประกอบควบคู่ 555) ตัวละคร นางเอกมีตาสองสี อาศัยอยู่ในเมืองชิกเก้นทาวน์(เมืองที่มีแต่ไก่) เธอเป็นคนกล้าและคิดอะไรนอกกรอบ เธอชอบเป็นอิสระและไม่ชอบครอบครัวในปัจจุบัน เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงความลับของเมืองนี้ เธอก็ไม่รอช้าพุ่งกระโจนเข้าหาทันที จะว่าเป็นแนวทะลุมิติก็ได้ค่ะ เพียงแต่เปลี่ยนจากไปโลกนั้นด้วยความบังเอิญเป็นไปเพราะความต้องการของตัวเองค่ะ และโลกที่ไปเยือนนั้นเป็นหมู่เกาะยี่สิบสี่เกาะอยู่ในทะเลอิซาเบลลา เรียกรวมๆว่าอบารัตนั้น พิศดารพันลึกเกินจะจินตนาการค่ะ แบบเกาะทุกเกาะมีเวลาของตัวเอง เช่นเกาะเวลาเที่ยงวันจะมีช่วงเวลาเที่ยงวันตลอดกาล ไม่มีกลางคืน แปลกไหมล่ะค่ะ เท่ากับว่ายี่สิบสี่เกาะก็เท่ากับยี่สิบสี่ชั่วโมงนั่นเอง เรื่องนี้จะหาสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์นั้นยากค่ะ มีแต่ตัวแปลกๆทั้งนั้น อย่างนกที่มีขาเป็นบันได เด็กทารกที่หัวมีหลอดไฟหลากสีสัน ม้าน้ำสีเงินที่ยืนสองขา โอ๊ย สารพัดจะหาความแปลกค่ะ จนมีคติว่า"ทุกสิ่งเป็นไปได้ในอบารัต" ดูจากเนื้อเรื่องแล้วมันก็เป็นไปได้ทุกอย่างจริงๆนั่นแหละ 555 นอกจากนี้นางเอกของเราก็มีความลับที่ไม่ธรรมดาด้วยนะคะ ใครหาอยากหาเรื่องแปลกๆ แหวกสุดขั้ว(แต่หนามาก)ล่ะก็ เอาอบารัตไปอ่านเลยค่ะ

อบารัต แค่เห็นชื่อก็ชวนให้น่าสนใจแล้วใช่มั้ยค่ะว่ามันเป็นเรื่องเกี่ยวกับอะไร ตัวเล่มนั้นมีสองแบบคือปกแข็งกับปกอ่อน และความหนานี่... พอๆกับสารานุกรมเล่มหนึ่งเลยค่ะ 555 เรามีแบบฉบับปกแข็ง หนักมาก หนักกว่าแฮร์รี่ พอตเตอร์เล่มห้าอีก แบบว่าถ้าเอาไปทุบหัวคนคงสลบเลยค่ะ แนะนำว่าไม่ควรถืออ่านไม่งั้นจะปวดมือปวดแขนค่ะ รูปเล่มมีภาพประกอบสีที่คนแต่งเรื่องนี้เป็นคนวาดเองด้วยค่ะ อ่านไปก็เหมือนกับอ่านนิทานภาพประกอบมากกว่าอ่านนิยายธรรมดานะคะ สำนวนการแปลเข้าใจง่ายดี ไม่ค่อยมีประโยคบรรยายเยอะนัก แถมบางตอนการบรรยายก็ทำให้เราจินตนาการภาพได้ง่ายๆด้วยค่ะ(หรืออาจไม่จำเป็นต้องจินตนาการเพราะมีภาพประกอบควบคู่ 555) ตัวละคร นางเอกมีตาสองสี อาศัยอยู่ในเมืองชิกเก้นทาวน์(เมืองที่มีแต่ไก่) เธอเป็นคนกล้าและคิดอะไรนอกกรอบ เธอชอบเป็นอิสระและไม่ชอบครอบครัวในปัจจุบัน เมื่อเธอสัมผัสได้ถึงความลับของเมืองนี้ เธอก็ไม่รอช้าพุ่งกระโจนเข้าหาทันที จะว่าเป็นแนวทะลุมิติก็ได้ค่ะ เพียงแต่เปลี่ยนจากไปโลกนั้นด้วยความบังเอิญเป็นไปเพราะความต้องการของตัวเองค่ะ และโลกที่ไปเยือนนั้นเป็นหมู่เกาะยี่สิบสี่เกาะอยู่ในทะเลอิซาเบลลา เรียกรวมๆว่าอบารัตนั้น พิศดารพันลึกเกินจะจินตนาการค่ะ แบบเกาะทุกเกาะมีเวลาของตัวเอง เช่นเกาะเวลาเที่ยงวันจะมีช่วงเวลาเที่ยงวันตลอดกาล ไม่มีกลางคืน แปลกไหมล่ะค่ะ เท่ากับว่ายี่สิบสี่เกาะก็เท่ากับยี่สิบสี่ชั่วโมงนั่นเอง เรื่องนี้จะหาสิ่งมีชีวิตที่เรียกว่ามนุษย์นั้นยากค่ะ มีแต่ตัวแปลกๆทั้งนั้น อย่างนกที่มีขาเป็นบันได เด็กทารกที่หัวมีหลอดไฟหลากสีสัน ม้าน้ำสีเงินที่ยืนสองขา โอ๊ย สารพัดจะหาความแปลกค่ะ จนมีคติว่า"ทุกสิ่งเป็นไปได้ในอบารัต" ดูจากเนื้อเรื่องแล้วมันก็เป็นไปได้ทุกอย่างจริงๆนั่นแหละ 555 นอกจากนี้นางเอกของเราก็มีความลับที่ไม่ธรรมดาด้วยนะคะ ใครหาอยากหาเรื่องแปลกๆ แหวกสุดขั้ว(แต่หนามาก)ล่ะก็ เอาอบารัตไปอ่านเลยค่ะ

หน้าปกของเรื่องนี้ไม่ค่อยน่าดึงดูดใจจนน่าเสียดายเลยค่ะ ถ้าทำให้ปกแจ่มๆสดใสกว่านี้อีกสักนิดน่าจะดึงดูดคนอ่านได้ ขนาดเรายังเมินผ่านไปทีแรกเพราะเข้าใจว่ามันเป็นหนังสือเกี่ยวกับการตั้งโรงงานช็อคโกแลตซะงั้น 555 ถ้าพนักงานไม่มาแนะนำว่าเป็นวรรณกรรมเยาวชนนะ เราคงไม่มีทางรู้เลยนะเนี่ย รูปเล่มค่อนข้างบางเหมาะที่จะให้เด็กๆอ่านค่ะ ทั้งยังมีภาพประกอบข้างในด้วยถึงจะไม่สวยเท่าไหร่เหมือนกับคนวาดวาดออกมาโดยใช้ปากกาลูกลื่นวาดในกระดาษทันทีไม่มีการร่างแบบ ลายเส้นจึงดูโย้เย้ราวกับเด็กเป็นคนวาด แต่ไม่เป็นไรค่ะ เราว่ามันก็น่ารักไปอีกแบบนะ โรงงานช็อคโกแลตสร้างเป็นภาพยนตร์มาแล้วและค่อนข้างดังด้วย เราชอบไอเดียขนมหวานในเรื่องนะคะ มันแปลกดีอยากให้ในโลกจริงๆมีแบบนี้มั่งจังเลย 555 อย่างไอศกรีมที่ตั้งไว้กลางแดดร้อนจัดก็ไม่ละลาย, ลูกอมที่กินแล้วจะไม่มีวันหดเล็กลง, หมากฝรั่งที่เป่าลูกโป่งให้ใหญ่สักแค่ไหนก็ได้ จนกว่าเราจะเจาะมันให้แตก หรือตังเมสำหรับอุดฟัน เป็นต้น เป็นขนมหวานที่พิศดารและน่าสนใจดีใช่มั้ยล่ะค่ะ 555 ตัวละครทุกตัวที่นักเขียนสร้างก็สะท้อนภาพสังคมได้ดีเลย ทั้งเด็กตัวอ้วนที่วันๆเอาแต่กินขนม, เด็กที่พ่อแม่ชอบตามใจจนเสียคน, เด็กที่ถูกพ่อแม่ปลูกฝังว่าทำอะไรก็ต้องชนะ หรือเด็กที่เอาแต่ดูทีวีเล่นเกม ซึ่งเด็กเหล่านี้เมื่อเข้ามาในโรงงานมหัศจรรย์ ด้วยนิสัยที่ล้วนมีปัญหาของพวกเขาจะกลายสภาพเป็นยังไงต้องลองอ่านดูนะคะ ขอไม่สปอยไปมากกว่านี้เดี๋ยวจะไม่สนุก 555

หน้าปกของเรื่องนี้ไม่ค่อยน่าดึงดูดใจจนน่าเสียดายเลยค่ะ ถ้าทำให้ปกแจ่มๆสดใสกว่านี้อีกสักนิดน่าจะดึงดูดคนอ่านได้ ขนาดเรายังเมินผ่านไปทีแรกเพราะเข้าใจว่ามันเป็นหนังสือเกี่ยวกับการตั้งโรงงานช็อคโกแลตซะงั้น 555 ถ้าพนักงานไม่มาแนะนำว่าเป็นวรรณกรรมเยาวชนนะ เราคงไม่มีทางรู้เลยนะเนี่ย รูปเล่มค่อนข้างบางเหมาะที่จะให้เด็กๆอ่านค่ะ ทั้งยังมีภาพประกอบข้างในด้วยถึงจะไม่สวยเท่าไหร่เหมือนกับคนวาดวาดออกมาโดยใช้ปากกาลูกลื่นวาดในกระดาษทันทีไม่มีการร่างแบบ ลายเส้นจึงดูโย้เย้ราวกับเด็กเป็นคนวาด แต่ไม่เป็นไรค่ะ เราว่ามันก็น่ารักไปอีกแบบนะ โรงงานช็อคโกแลตสร้างเป็นภาพยนตร์มาแล้วและค่อนข้างดังด้วย เราชอบไอเดียขนมหวานในเรื่องนะคะ มันแปลกดีอยากให้ในโลกจริงๆมีแบบนี้มั่งจังเลย 555 อย่างไอศกรีมที่ตั้งไว้กลางแดดร้อนจัดก็ไม่ละลาย, ลูกอมที่กินแล้วจะไม่มีวันหดเล็กลง, หมากฝรั่งที่เป่าลูกโป่งให้ใหญ่สักแค่ไหนก็ได้ จนกว่าเราจะเจาะมันให้แตก หรือตังเมสำหรับอุดฟัน เป็นต้น เป็นขนมหวานที่พิศดารและน่าสนใจดีใช่มั้ยล่ะค่ะ 555 ตัวละครทุกตัวที่นักเขียนสร้างก็สะท้อนภาพสังคมได้ดีเลย ทั้งเด็กตัวอ้วนที่วันๆเอาแต่กินขนม, เด็กที่พ่อแม่ชอบตามใจจนเสียคน, เด็กที่ถูกพ่อแม่ปลูกฝังว่าทำอะไรก็ต้องชนะ หรือเด็กที่เอาแต่ดูทีวีเล่นเกม ซึ่งเด็กเหล่านี้เมื่อเข้ามาในโรงงานมหัศจรรย์ ด้วยนิสัยที่ล้วนมีปัญหาของพวกเขาจะกลายสภาพเป็นยังไงต้องลองอ่านดูนะคะ ขอไม่สปอยไปมากกว่านี้เดี๋ยวจะไม่สนุก 555

ต้องขอบอกว่าน่าเสียดายสำหรับนิยายชุดธุลีปริศนา ทั้งๆที่เนื้อเรื่องดีขนาดนี้แท้ๆแต่พอได้นับการสร้างเป็นภาพยนตร์ หนังดันจืดสนิท ไม่สนุกและไม่น่าติดตามเลยสักนิด แม้จะได้ดาราดังๆอย่าง นิโคล คิดแมน, อีวา กรีนและแดเนียล เครก มาร่วมแสดงด้วย ก็นะ บทก็แสดงได้ดีทุกคนหรอก แต่ทำไมมันดูแล้วไม่สนุกตื่นเต้นเร้าใจเหมือนในหนังสือเลยล่ะเนี่ย จึงไม่น่าแปลกเท่าไหร่ที่เรื่องนี้จะเงียบมากในบ้านเรา หนังสือชุดธุลีปริศนา ภาค ผจญภัยในขั้วโลกเหนือ เกี่ยวกับไลร่า เบแลคเด็กสาววัย 11 ปีที่ต้องออกเดินทางตามหาเพื่อนที่หายตัวไปและยังต้องต่อกรกับองค์กรลึกลับที่ลักพาตัวพวกเด็กๆไปด้วย เรื่องนี้มีส่วนคล้ายกับนาร์เนียนิดหน่อยค่ะ บรรดาสัตว์ในเรื่องจะมีความคิดและสติปัญญา แถมพูดได้ หากสัตว์ที่เป็นตัวละครเด่นในนาร์เนียคือสิงโต หนังสือชุดธุลีปริศนาก็คือหมีขาวแห่งขั้วโลกเหนือนั่นเองค่ะ แถมยังใส่ชุดเกราะด้วยนะ เท่จังเลย 555 เราชอบตัวเอกหญิงอย่างไลร่าค่ะ ที่ถึงแม้จะยังเด็กแต่ก็มีความเป็นผู้ใหญ่ ไม่คิดท้อแท้และมีความพยายามสูงในการตามหาเพื่อนรัก ทั้งๆที่รู้ว่าหนทางในการตามหาไม่ได้ง่ายเลยและอาจจะเกิดอันตรายอีกต่างหาก แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้มุ่งหน้าต่อไปเรื่อยๆ และด้วยความพยายามของไลร่านี่เองที่ทำให้เธอได้พบเจอกับคนดีๆมากมายคอยช่วยเหลือเธอ นอกจากหมีขาวแล้วก็ยังมีแม่มดที่ช่วยเธอ ท่านลอร์ดที่เป็นคุณลุงของไลร่า เป็นต้นค่ะ บางทีถ้าใครเบื่อแนวแฟนตาซีเวทมนตร์ธรรมดา มาอ่านแนวผจญภัยแฟนตาซีแบบนี้ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะคะ

ต้องขอบอกว่าน่าเสียดายสำหรับนิยายชุดธุลีปริศนา ทั้งๆที่เนื้อเรื่องดีขนาดนี้แท้ๆแต่พอได้นับการสร้างเป็นภาพยนตร์ หนังดันจืดสนิท ไม่สนุกและไม่น่าติดตามเลยสักนิด แม้จะได้ดาราดังๆอย่าง นิโคล คิดแมน, อีวา กรีนและแดเนียล เครก มาร่วมแสดงด้วย ก็นะ บทก็แสดงได้ดีทุกคนหรอก แต่ทำไมมันดูแล้วไม่สนุกตื่นเต้นเร้าใจเหมือนในหนังสือเลยล่ะเนี่ย จึงไม่น่าแปลกเท่าไหร่ที่เรื่องนี้จะเงียบมากในบ้านเรา หนังสือชุดธุลีปริศนา ภาค ผจญภัยในขั้วโลกเหนือ เกี่ยวกับไลร่า เบแลคเด็กสาววัย 11 ปีที่ต้องออกเดินทางตามหาเพื่อนที่หายตัวไปและยังต้องต่อกรกับองค์กรลึกลับที่ลักพาตัวพวกเด็กๆไปด้วย เรื่องนี้มีส่วนคล้ายกับนาร์เนียนิดหน่อยค่ะ บรรดาสัตว์ในเรื่องจะมีความคิดและสติปัญญา แถมพูดได้ หากสัตว์ที่เป็นตัวละครเด่นในนาร์เนียคือสิงโต หนังสือชุดธุลีปริศนาก็คือหมีขาวแห่งขั้วโลกเหนือนั่นเองค่ะ แถมยังใส่ชุดเกราะด้วยนะ เท่จังเลย 555 เราชอบตัวเอกหญิงอย่างไลร่าค่ะ ที่ถึงแม้จะยังเด็กแต่ก็มีความเป็นผู้ใหญ่ ไม่คิดท้อแท้และมีความพยายามสูงในการตามหาเพื่อนรัก ทั้งๆที่รู้ว่าหนทางในการตามหาไม่ได้ง่ายเลยและอาจจะเกิดอันตรายอีกต่างหาก แต่เธอก็ไม่ยอมแพ้มุ่งหน้าต่อไปเรื่อยๆ และด้วยความพยายามของไลร่านี่เองที่ทำให้เธอได้พบเจอกับคนดีๆมากมายคอยช่วยเหลือเธอ นอกจากหมีขาวแล้วก็ยังมีแม่มดที่ช่วยเธอ ท่านลอร์ดที่เป็นคุณลุงของไลร่า เป็นต้นค่ะ บางทีถ้าใครเบื่อแนวแฟนตาซีเวทมนตร์ธรรมดา มาอ่านแนวผจญภัยแฟนตาซีแบบนี้ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบนะคะ

ในจำนวนนวนิยายรักโรแมนติกที่เราอ่าน เรื่องนี้จัดว่าเป็นโรแมนติกแฟนตาซีที่อ่านแล้วชุ่มชื่นหัวใจมากค่ะ 555 ไม่แปลกที่เขาจะเอาเรื่องนี้ไปสร้างเป็นหนัง ก็มันสนุกซะขนาดนั้นนี่นา เบลล่า สวอน เด็กสาวย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองฟอร์คที่มีแต่ท้องฟ้าครึ้มและฝนตกเกือบตลอด เธอได้พบกับกลุ่มคนทีเปี่ยมด้วยเสน่ห์และแปลกแยกในโรงเรียน พวกเขาทั้งห้าเป็นลูกบุญธรรมของหมอคาร์ไลน์ และหนึ่งในนั้นก็มาเรียนในวิชาเดียวกับเธอด้วย เขาคือ เอ็ดเวิร์ด คัลเลน และเธอก็รู้สึกได้ว่าเขามีอะไรที่แตกต่างไปจากคนอื่นและทำให้โดนดึงดูดเข้าหากัน เราชอบสำนวนการบรรยายของเรื่องนี้นะคะ เป็นแบบมุมมองบุคคลที่ 1 หรือเบลล่า นางเอกของเรื่องเป็นคนเล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบ ทำให้การเล่าเรื่องนั้นเข้าถึงความนึกคิดและอารมณ์ความรู้สึก รวมถึงมุมมองของเบลล่าทั้งหมด อ่านแล้วให้อรรถรสที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าเดิม ถึงตัวเล่มจะหนาไปหน่อยแต่ก็ไม่ใช่เนื้อหาที่ต้องอ่านไปและขบคิดไป มันสามารถอ่านได้เพลินๆ ดื่มด่ำกับความโรแมนติกที่อยู่ในตัวอักษรเหล่านั้น ในบรรดาทั้งหมดสี่ภาค เราชอบภาค 1 กับภาค 3และ 4 ค่ะ ส่วนภาค 2 นั้นเนื้อหาค่อนข้างสะเทือนใจนิดหน่อย สงสารเบลล่าค่ะ ยิ่งมาตอนกลางๆเล่มสอง ความรู้สึกสงสารเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความหมั่นไส้ แบบคุณเธอจะประชดชีวิตไปไหนนะ แต่ก็พอเข้าใจว่าที่เบลล่าเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอรักเอ็ดเวิร์ดอย่างสุดจิตวิญญาณ เรื่องราวความรักและอดีตของเหล่าแวมไพร์เป็นอะไรที่ทึ่งดีค่ะ และเพราะเรื่องนี้แหละที่ทำให้นิยายปัจจุบันมีแต่แนวตัวเอกเป็นแวมไพร์ทั้งนั้น อ่านกันเอียนไปข้างหนึ่งเลยค่ะ 555 คนที่ดูฉบับภาพยนตร์ ลองมาอ่านฉบับนิยายจะพบความแตกต่างค่ะ ภาษาที่สื่ออารมณ์ลึกซึ้งกว่าดูหนังเยอะเลย แถมเนื้อหาบางส่วนโดยตัดหายไปด้วย ยังไงก็ลองอ่านดูนะคะ รับรองค่ะว่าจะประทับใจสุดๆ

ในจำนวนนวนิยายรักโรแมนติกที่เราอ่าน เรื่องนี้จัดว่าเป็นโรแมนติกแฟนตาซีที่อ่านแล้วชุ่มชื่นหัวใจมากค่ะ 555 ไม่แปลกที่เขาจะเอาเรื่องนี้ไปสร้างเป็นหนัง ก็มันสนุกซะขนาดนั้นนี่นา เบลล่า สวอน เด็กสาวย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองฟอร์คที่มีแต่ท้องฟ้าครึ้มและฝนตกเกือบตลอด เธอได้พบกับกลุ่มคนทีเปี่ยมด้วยเสน่ห์และแปลกแยกในโรงเรียน พวกเขาทั้งห้าเป็นลูกบุญธรรมของหมอคาร์ไลน์ และหนึ่งในนั้นก็มาเรียนในวิชาเดียวกับเธอด้วย เขาคือ เอ็ดเวิร์ด คัลเลน และเธอก็รู้สึกได้ว่าเขามีอะไรที่แตกต่างไปจากคนอื่นและทำให้โดนดึงดูดเข้าหากัน เราชอบสำนวนการบรรยายของเรื่องนี้นะคะ เป็นแบบมุมมองบุคคลที่ 1 หรือเบลล่า นางเอกของเรื่องเป็นคนเล่าเรื่องทั้งหมดตั้งแต่ต้นจนจบ ทำให้การเล่าเรื่องนั้นเข้าถึงความนึกคิดและอารมณ์ความรู้สึก รวมถึงมุมมองของเบลล่าทั้งหมด อ่านแล้วให้อรรถรสที่ลึกซึ้งยิ่งกว่าเดิม ถึงตัวเล่มจะหนาไปหน่อยแต่ก็ไม่ใช่เนื้อหาที่ต้องอ่านไปและขบคิดไป มันสามารถอ่านได้เพลินๆ ดื่มด่ำกับความโรแมนติกที่อยู่ในตัวอักษรเหล่านั้น ในบรรดาทั้งหมดสี่ภาค เราชอบภาค 1 กับภาค 3และ 4 ค่ะ ส่วนภาค 2 นั้นเนื้อหาค่อนข้างสะเทือนใจนิดหน่อย สงสารเบลล่าค่ะ ยิ่งมาตอนกลางๆเล่มสอง ความรู้สึกสงสารเริ่มแปรเปลี่ยนเป็นความหมั่นไส้ แบบคุณเธอจะประชดชีวิตไปไหนนะ แต่ก็พอเข้าใจว่าที่เบลล่าเป็นแบบนี้ก็เพราะเธอรักเอ็ดเวิร์ดอย่างสุดจิตวิญญาณ เรื่องราวความรักและอดีตของเหล่าแวมไพร์เป็นอะไรที่ทึ่งดีค่ะ และเพราะเรื่องนี้แหละที่ทำให้นิยายปัจจุบันมีแต่แนวตัวเอกเป็นแวมไพร์ทั้งนั้น อ่านกันเอียนไปข้างหนึ่งเลยค่ะ 555 คนที่ดูฉบับภาพยนตร์ ลองมาอ่านฉบับนิยายจะพบความแตกต่างค่ะ ภาษาที่สื่ออารมณ์ลึกซึ้งกว่าดูหนังเยอะเลย แถมเนื้อหาบางส่วนโดยตัดหายไปด้วย ยังไงก็ลองอ่านดูนะคะ รับรองค่ะว่าจะประทับใจสุดๆ

คราวนี้จะมาขอรีวิวหนังสือชุด"ตำนานแห่งนาร์เนีย"นะคะ เราจะเลือกรีวิวเฉพาะอันที่สร้างเป็นภาพยนตร์สามภาค ซึ่งโดดเด่นที่สุดในบรรดาเล่มอื่นๆนะคะ โดยภาคนี้คือ"The Lion, The Witch, The Wardrobe"หรือแปลเป็นไทยว่า "ราชสีห์ แม่มดกับตู้พิศวง" เป็นนิยายที่อ่านได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ค่ะ เพราะเนื้อหาแม้จะเป็นแฟนตาซีอิงเทพนิยายอยู่บ้าง แต่บางฉากก็มีสงครามหรือสะท้อนจิตใจของมนุษย์ออกมา โดยกล่าวถึงโลกในสมัยสงครามโลก สี่พี่น้อง ปีเตอร์ ซูซาน เอ็ดมันด์และลูซี่จึงถูกส่งไปหลบภัยที่แถบชนบท และในระหว่างที่พวกเขาเล่นซ่อนหาในบ้านที่ตนอาศัยอยู่นั้น ลูซี่ก็เข้าไปซ่อนในตู้จนทะลุไปยังดินแดนที่มีแต่หิมะขาวโพลน นามว่านาร์เนีย จะว่าเป็นแนวข้ามโลกข้ามมิติก็ว่าได้ค่ะ แม้จะเห็นพล็อตทำนองนี้มาจนเอียนแล้วก็ตาม แต่ไม่รู้ทำไมพอมันเป็นนิยายของฝรั่งกลับดูเข้าท่ากว่ายังไงไม่รู้ 555 หากใครได้อ่านภาคแรก กำเนิดนาร์เนีย จะรู้ดีเลยค่ะว่า ตู้นั้นทำไมมันถึงทะลุไปยังดินแดนนาร์เนียได้ โคมไฟในโลกที่พวกลูซี่อยู่มาจากไหน หรือแม่มดนั้นเป็นใคร เล่มแรกจะบอกความเป็นมาทั้งหมดของสิ่งเหล่านั้นค่ะ เราชอบความสัมพันธ์ของสี่พี่น้องนี้มาก ปีเตอร์ เป็นพี่ชายคนโตที่ต้องคอยปกป้องดูแลน้องๆ, ซูซาน พี่สาวคนโตแม้จะจุกจิกจู้จี้ไปบ้างแต่ทำไปทุกอย่างเพราะความดี, เอ็ดมันด์ ลูกชายคนรอง มีนิสัยขี้อิจฉานิดๆตามประสาเด็ก และไม่ชอบให้ใครมาสั่งสอน, คนสุดท้าย ลูซี่ เธอรักพี่ๆทั้งสามของเธอ เป็นคนใจดีมีเมตตา เป็นเด็กดีมาก อ่านไปจะทำให้เห็นการพัฒนาการด้านนิสัยของตัวละครแต่ละตัวที่ต้องมาแบกรับชะตาของนาร์เนียในฐานะราชาราชินีทั้งสี่ ทำให้พวกเขาดูเป็นผู้ใหญ่เกินเด็ก และอีกตัวละครหนึ่งที่ถ้าใครอ่านหรือดูนาร์เนียย่อมต้องรักแน่นอน นั่นคือสิงโต ผู้สร้างดินแดนนาร์เนีย นามว่า อัสลาน ถ้าสิงโตทุกจัวบนโลกใจดี สง่างาม น่ารักน่ากอดแบบนี้ล่ะก็ เราคงหลงรักตายเลย น่าเสียดายที่มันไม่เป็นจริง 555 จัดว่าเป็นนิยายในหมวดอมตะเรื่องหนึ่งเลยค่ะที่ควรค่าแก่การอ่าน

คราวนี้จะมาขอรีวิวหนังสือชุด"ตำนานแห่งนาร์เนีย"นะคะ เราจะเลือกรีวิวเฉพาะอันที่สร้างเป็นภาพยนตร์สามภาค ซึ่งโดดเด่นที่สุดในบรรดาเล่มอื่นๆนะคะ โดยภาคนี้คือ"The Lion, The Witch, The Wardrobe"หรือแปลเป็นไทยว่า "ราชสีห์ แม่มดกับตู้พิศวง" เป็นนิยายที่อ่านได้ทั้งเด็กและผู้ใหญ่ค่ะ เพราะเนื้อหาแม้จะเป็นแฟนตาซีอิงเทพนิยายอยู่บ้าง แต่บางฉากก็มีสงครามหรือสะท้อนจิตใจของมนุษย์ออกมา โดยกล่าวถึงโลกในสมัยสงครามโลก สี่พี่น้อง ปีเตอร์ ซูซาน เอ็ดมันด์และลูซี่จึงถูกส่งไปหลบภัยที่แถบชนบท และในระหว่างที่พวกเขาเล่นซ่อนหาในบ้านที่ตนอาศัยอยู่นั้น ลูซี่ก็เข้าไปซ่อนในตู้จนทะลุไปยังดินแดนที่มีแต่หิมะขาวโพลน นามว่านาร์เนีย จะว่าเป็นแนวข้ามโลกข้ามมิติก็ว่าได้ค่ะ แม้จะเห็นพล็อตทำนองนี้มาจนเอียนแล้วก็ตาม แต่ไม่รู้ทำไมพอมันเป็นนิยายของฝรั่งกลับดูเข้าท่ากว่ายังไงไม่รู้ 555 หากใครได้อ่านภาคแรก กำเนิดนาร์เนีย จะรู้ดีเลยค่ะว่า ตู้นั้นทำไมมันถึงทะลุไปยังดินแดนนาร์เนียได้ โคมไฟในโลกที่พวกลูซี่อยู่มาจากไหน หรือแม่มดนั้นเป็นใคร เล่มแรกจะบอกความเป็นมาทั้งหมดของสิ่งเหล่านั้นค่ะ เราชอบความสัมพันธ์ของสี่พี่น้องนี้มาก ปีเตอร์ เป็นพี่ชายคนโตที่ต้องคอยปกป้องดูแลน้องๆ, ซูซาน พี่สาวคนโตแม้จะจุกจิกจู้จี้ไปบ้างแต่ทำไปทุกอย่างเพราะความดี, เอ็ดมันด์ ลูกชายคนรอง มีนิสัยขี้อิจฉานิดๆตามประสาเด็ก และไม่ชอบให้ใครมาสั่งสอน, คนสุดท้าย ลูซี่ เธอรักพี่ๆทั้งสามของเธอ เป็นคนใจดีมีเมตตา เป็นเด็กดีมาก อ่านไปจะทำให้เห็นการพัฒนาการด้านนิสัยของตัวละครแต่ละตัวที่ต้องมาแบกรับชะตาของนาร์เนียในฐานะราชาราชินีทั้งสี่ ทำให้พวกเขาดูเป็นผู้ใหญ่เกินเด็ก และอีกตัวละครหนึ่งที่ถ้าใครอ่านหรือดูนาร์เนียย่อมต้องรักแน่นอน นั่นคือสิงโต ผู้สร้างดินแดนนาร์เนีย นามว่า อัสลาน ถ้าสิงโตทุกจัวบนโลกใจดี สง่างาม น่ารักน่ากอดแบบนี้ล่ะก็ เราคงหลงรักตายเลย น่าเสียดายที่มันไม่เป็นจริง 555 จัดว่าเป็นนิยายในหมวดอมตะเรื่องหนึ่งเลยค่ะที่ควรค่าแก่การอ่าน

ถ้าพูดถึงนิยายแนวแฟนตาซี เต็มไปด้วยเวทมนตร์คาถา ร้อยทั้งร้อยทุกคนย่อมตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า แฮร์รี่ พอตเตอร์ นิยายจำนวน 7 เล่มจบได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์ความยาวแปดภาค ตัวภาพยนตร์มีการดัดแปลงเนื้อหาไปจากเดิมนิดหน่อย โดยเฉพาะตอนอวสานของเรื่องจะจบแตกต่างกับนิยายนิดๆค่ะ เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่เราอ่านเลยนะคะ และเป็นสาเหตุที่ทำให้เรากลายร่างเป็นหนอนหนังสือในทุกวันนี้ด้วย 555 เรียกได้ว่าเป็นหนังสือที่ปลูกฝังการอ่านได้ดีจริงๆ พ่อแม่ผู้ปกครองคนไหนอยากให้ลูกหลานตัวเองอ่านหนังสือแนะนำให้อ่านเรื่องนี้ก่อนเลยค่ะ รับรองเด็กๆติด 555 ตัวเนื้อเรื่องที่ดูราวกับเทพนิยายนี้เองที่เข้าถึงคนอ่านทุกเพศทุกวัย บอกเล่าเรื่องราวผ่านทางแฮร์รี่ที่เป็นเด็กชายธรรมดาคนหนึ่งจนกระทั่งโต แต่งงานมีลูก มีการวิวัฒนาการตัวละคร ในบรรดาเจ็ดเล่มเราชอบภาคสี่กับเจ็ดค่ะ ส่วนภาคที่ไม่ชอบคือภาคห้าเพราะแฮร์รี่จะหงุดหงิด อารมณ์เสียง่ายมาก ตามประสาวัยรุ่นกับเริ่มมีเรื่องรักๆใคร่ๆเข้ามา ทำให้อ่านแล้วไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ 555 นอกจากตัวนิยายยังมีหนังสือแยกย่อยเพื่อให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นขึ้น ทั้งเรื่องควิดดิชในยุคต่าง สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่ แล้วก็หนังสือบีเดิ้ลยอดกวี และมีเล่มอื่นๆที่เจาะรายละเอียดแฮร์รี่ พอตเตอร์อีกเพียบเลยค่ะ นิยายดังมากถึงขนาดว่าวันออกขายวันแรกมีคนเข้าคิวต่อแถวตั้งแต่ค่ำมืดเพื่อจะได้หนังสือกันเป็นคนแรก เวอร์ซะ 555 ขายดีจนตีพิมพ์รอบแรดหมดในเวลาไม่กี่วัน ขนาดเราที่เป็นแฟนคลับยังซื้อในฉบับตีพิมพ์ครั้งที่สองเลยค่ะ555 เป็นแนวรั้วโรงเรียนที่มีปริศนาลึกล้ำในทุกตัวอักษร เป็นนิยายอันดับหนึ่งในดวงใจค่ะ

ถ้าพูดถึงนิยายแนวแฟนตาซี เต็มไปด้วยเวทมนตร์คาถา ร้อยทั้งร้อยทุกคนย่อมตอบเป็นเสียงเดียวกันว่า แฮร์รี่ พอตเตอร์ นิยายจำนวน 7 เล่มจบได้รับการสร้างเป็นภาพยนตร์ความยาวแปดภาค ตัวภาพยนตร์มีการดัดแปลงเนื้อหาไปจากเดิมนิดหน่อย โดยเฉพาะตอนอวสานของเรื่องจะจบแตกต่างกับนิยายนิดๆค่ะ เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่เราอ่านเลยนะคะ และเป็นสาเหตุที่ทำให้เรากลายร่างเป็นหนอนหนังสือในทุกวันนี้ด้วย 555 เรียกได้ว่าเป็นหนังสือที่ปลูกฝังการอ่านได้ดีจริงๆ พ่อแม่ผู้ปกครองคนไหนอยากให้ลูกหลานตัวเองอ่านหนังสือแนะนำให้อ่านเรื่องนี้ก่อนเลยค่ะ รับรองเด็กๆติด 555 ตัวเนื้อเรื่องที่ดูราวกับเทพนิยายนี้เองที่เข้าถึงคนอ่านทุกเพศทุกวัย บอกเล่าเรื่องราวผ่านทางแฮร์รี่ที่เป็นเด็กชายธรรมดาคนหนึ่งจนกระทั่งโต แต่งงานมีลูก มีการวิวัฒนาการตัวละคร ในบรรดาเจ็ดเล่มเราชอบภาคสี่กับเจ็ดค่ะ ส่วนภาคที่ไม่ชอบคือภาคห้าเพราะแฮร์รี่จะหงุดหงิด อารมณ์เสียง่ายมาก ตามประสาวัยรุ่นกับเริ่มมีเรื่องรักๆใคร่ๆเข้ามา ทำให้อ่านแล้วไม่ค่อยชอบเท่าไหร่ค่ะ 555 นอกจากตัวนิยายยังมีหนังสือแยกย่อยเพื่อให้ความรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แน่นขึ้น ทั้งเรื่องควิดดิชในยุคต่าง สัตว์มหัศจรรย์และถิ่นที่อยู่ แล้วก็หนังสือบีเดิ้ลยอดกวี และมีเล่มอื่นๆที่เจาะรายละเอียดแฮร์รี่ พอตเตอร์อีกเพียบเลยค่ะ นิยายดังมากถึงขนาดว่าวันออกขายวันแรกมีคนเข้าคิวต่อแถวตั้งแต่ค่ำมืดเพื่อจะได้หนังสือกันเป็นคนแรก เวอร์ซะ 555 ขายดีจนตีพิมพ์รอบแรดหมดในเวลาไม่กี่วัน ขนาดเราที่เป็นแฟนคลับยังซื้อในฉบับตีพิมพ์ครั้งที่สองเลยค่ะ555 เป็นแนวรั้วโรงเรียนที่มีปริศนาลึกล้ำในทุกตัวอักษร เป็นนิยายอันดับหนึ่งในดวงใจค่ะ