Anything is Possible คิดให้ไกล...ไปให้ถึง

จตุพร |
04/07/2014

“Anything is possible คิดให้ไกล ไปให้ถึง” เป็นหนังสือที่มีเนื้อหาให้กำลังให้แด่คนช่างฝัน จากคำโปรยปกหลังที่ว่า ‘หนังสือเล่มนี้จะเติมเต็มพลังแห่งความเชื่อมั่น และเสริมสร้างพลังใจในการดำเนินชีวิตของคุณ’ อือหือ โปรยมาขนาดนี้ หากใครต้องการกำลังใจ ลองหามาอ่านดูค่ะ สำหรับดิฉัน ความเห็นส่วนตัวคิดว่าหนังสือเล่มนี้อ่านไม่ยาก ตัวหนังสือไม่มากนัก ทำให้สบายตาและใช้เวลาในการอ่านไม่นาน ไม่ต้องใช้เวลาทำความเข้าใจอะไรให้วุ่นวายมากมายค่ะ หลังจากพูดเรื่องรูปลักษณ์ไปแล้ว ต่อมาดิฉันขอพูดถึงเนื้อหาภายใน ทางผู้เขียนเองจะมีการปูทางจากเรื่องที่ทำความเข้าใจง่ายๆ เบื้องต้นก่อน ให้เห็นก่อนว่าความคิดของคนเรานั้นมีพลังที่จะนำไปสู่การทำเรื่องที่ยิ่งใหญ่หลายๆเรื่องได้ ถ้าหากความคิดนั้นมีระบบมากเพียงพอ เพราะทุกคนต่างมีฝัน ความฝันของแต่ละคน จะเล็กหรือใหญ่ ก็ไม่ถือว่าผิดแต่อย่างใด ดังนั้นในบทแรกจะอธิบายให้เห็นถึงนักฝันแต่ละประเภทค่ะ เช่น บางคนฝันแต่ไม่ลงมือทำ ส่วนในหนังสือเล่มนี้ได้บอกไว้ว่า ประเภทของคนที่น่ากลัวและควรหลีกห่างที่สุดคือ ‘นักทำลายฝัน’ นั่นเอง ผู้เขียนได้ย้ำเสมอค่ะ ว่าความคิดเล็กๆ นำไปสู่สิ่งใหญ่ได้เสมอ และตัวเราเองต้องกล้าที่จะเป็นกระจกให้ตัวเอง นั่นคือ “Want to be somebody” ซึ่งอาจจะกล่าวได้ว่า ความเป็นตัวของเราเองเนี่ยแหละค่ะ ดีที่สุด แต่ต้องเป็นมุมที่เราพัฒนาและเปลี่ยนแปลงไปเป็นคนที่ดีกว่า เพื่อจะได้ก้าวเข้าใกล้ความฝันขึ้นทีละสเตป และการที่เรามีแบบอย่างที่ดีอาจจะถือได้ว่าคนๆนั้นมีต้นทุนสูงกว่าคนอื่นๆ เช่น การถูกเลี้ยงดูและอยู่ในครอบครัวที่ทำการเลี้ยงดูมาด้วยความรักความเข้าใจ การคบเพื่อนก็เช่นกันค่ะ เพราะเพื่อนก็เป็นกลุ่มคนที่เราใช้ชีวิตประจำวันคลุกคลีกับเขา หลายๆคนอาจจะใช้เวลาอยู่กับเพื่อนมากกว่าพ่อแม่ด้วยซ้ำ ดังนั้นหากใครมีเพื่อนดีก็โชคดีไป บทต่อมาจะกล่าวถึงการสอนตัวเอง การสอนตัวเองจำเป็นอย่างยิ่งสำหรับผู้ที่ต้องการเป็นนักพัฒนา และหากเราต้องการสอนคนอื่น การสอนตัวเองคือวิธีที่ดีที่สุดค่ะ เพราอะไรหรือคะ ผู้เขียนได้บอกไว้ว่าเป็นเพราะการสอนที่ดีที่สุดไม่ใช่การสอนด้วยคำพูด แต่ต้องเป็นการสอนด้วยการกระทำ ซึ่งเคสนี้ใช้ได้กับการช่วยเหลือตัวเองเช่นเดียวกัน เพราะถ้าหากเราไม่ช่วยตัวเอง คงยากที่ใครจะสามารถยื่นมือเข้ามาช่วยเหลือเราค่ะ ดังคำกล่าวที่ว่า ‘อัตตาหิ อัตตโน นาโถ ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน’ และเมื่อเราพัฒนาตัวเองได้ในระดับที่เราเห็นว่าโอเคแล้ว ก็ไม่ยาก ที่จะออกเดินทางตามฝัน บทท้ายๆ จึงเป็นการให้กำลังใจ แนวๆ ฝันให้ไกลแล้วจงไปให้ถึงค่ะ