เจาะเวลาหาสาวแว่น 1

ธนัช |
14/07/2014

เรื่องราวในเล่มเล่าถึงนักวิทยาศาสตร์อัจฉริยะผู้คลั่งไคล้สาวแว่น (ผู้หญิงที่สวมแว่นสายตา) เป็นอย่างมากจนถึงขั้นประดิษฐ์ไทม์แมชชีนขึ้นมาเพื่อย้อนเวลาไปทำความรู้จักกับผู้ที่คิดค้นประดิษฐ์แว่นตาในอดีต โดยมีผู้ช่วยสาวตกกระไดพลอยโจนติดตามไปด้วย 1 คน และแล้วเรื่องราวความป่วนระหว่างคนจากอนาคตที่เข้าไปข้องแวะกับประวัติศาสตร์ที่บิดๆ เบี้ยวๆ ไม่ค่อยเต็มบาทจึงได้เริ่มขึ้นด้วยประการฉะนี้ เรื่องนี้ถ้ามองในแง่มุมของการ์ตูนประวัติศาสตร์ เรื่องนี้จัดเป็นการ์ตูนประวัติศาสตร์ที่สอดแทรกมุกตลกเฉพาะกลุ่ม (ในที่นี้คือกลุ่มผู้คลั่งไคล้สาวแว่น) และมุกตลกทั่วๆ ไป ไปจนถึงนำประวัติศาสตร์มายำกันเละเทะเหลวเป๋วจนไม่รู้จะเชื่ออะไรดี แต่ก็ยังดีที่พอจะมีบอกในเรื่องบ้างว่าเหตุการณ์ใดมีการบันทึกเอาไว้จริงๆ ซึ่งถ้าให้อ่านเอาขำๆ ก็คงพอได้ แต่ถ้าจะอ่านเอาสาระอะไรนี่ก็คงต้องแยกแยะกันให้ดีๆ เพราะค่อนข้างเลอะเทอะพอควร ตั้งแต่ตัวละครไปจนถึงความบ้าบอหลายๆ อย่างในเรื่อง ที่ทำเอาตัวละครที่สร้างจากบุคคลที่มีชื่อเสียงจริงๆ ในประวัติศาสตร์กลายเป็นไอ้บ้าที่ไหนก็ไม่รู้ เหมือนคนไม่เต็มบาทยังไงยังงั้นเลยทีเดียว เช่น ลีโอนาร์โด ดาวินชี่ ที่ในเรื่องรับบทเป็นคู่ปรับของตัวละครเอก เพราะดันเป็นผู้ที่ทำให้คอนแทคเลนส์เกิดขึ้นมาในโลก ก็ดันกลายเป็นตาลุงบ้ากล้ามที่ชอบแก้ผ้าโชว์กล้ามของตัวเอง โดยมุกนี้เป็นขยายความจากการที่มีบันทึกเรื่องดาวินชี่เคยถูกจับเรื่องกระทำชำเราเด็กชายนั่นเอง นอกจากนั้นความสมจริงในเรื่องก็ไม่ต้องพูดถึง เพราะอย่างที่บอกว่าในเรื่องนี้เป็นการ์ตูนที่เน้นตลก แถมยังเป็นตลกเลอะเทอะด้วย เพราะงั้นเรื่องวุ้นแปลภาษา ไทม์แมชชีน การต่อสู้ของหุ่นยนต์ยักษ์กลางเมืองที่ปรากฎในเรื่องจึงถือเป็นเรื่องธรรมด๊าธรรมดา ผู้รีวิวได้มีโอกาสอ่านเรื่องนี้จากคำแนะนำของเพื่อนที่รู้จักกันห่างๆ คนนึง ซึ่งเพื่อนคนดังกล่าวค่อนข้างเชียร์เรื่องนี้มากในแง่ของความตลก แต่เมื่อผู้รีวิวได้ลองสัมผัสดูบ้างก็รู้สึกค่อนข้างผิดหวังพอสมควร แต่ก็เข้าใจว่าเซนส์เรื่องมุกตลกของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันอยู่แล้ว ซึ่งถ้าใครชอบแนวตลกบ้าบอแบบการ์ตูนแก็กแท้ๆ เรื่องนี้ก็น่าจะเป็นอีกทางเลือกหนึ่งให้ได้ลิ้มลองกันดู สำหรับผู้รีวิวแล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องที่อ่านผ่านๆ ขำๆ ก็พอได้อยู่ จัดว่าไม่ได้เลวร้ายอะไร แต่ยังไม่ถึงกับเป็นเรื่องที่ดีอะไรนัก