เล่ห์ร้ายบุษบา

                นางฟ้า (นางมาร) อะลอนโซ

            นิตยสารแวดวงไฮโซถูกโยนลงบนโต๊ะเสียงดังด้วยน้ำมือ

หญิงสาวคนหนึ่ง ดวงหน้าสวยหวานบึ้งตึง ริมฝีปากอิ่มเม้มแน่นอย่าง

ไม่พอใจ เมื่อวานเธอได้รับช่อดอกไม้เจ้าสาวในงานแต่งงานเพื่อนสาว

ร่วมแวดวงไฮโซ คนอื่นอาจจะดีใจเพราะนั่นคือนิมิตหมายอันดีว่าจะได้

แต่งงานเป็นคนต่อไป แต่จะให้เธอพอใจได้อย่างไรในเมื่อว่าที่เจ้าบ่าว

กลับเปลี่ยนใจไปแต่งงานกับสาวชาวทะเลทรายปอนๆ ที่ไม่มีอะไรเทียบ

นางหงส์อย่างเธอได้แม้แต่นิดเดียว

                แค่คิดมาถึงตรงนี้ หญิงสาวก็อยากจะกรีดร้องดังๆ มิหนำซ้ำ

หนังสือบันเทิงยังเขียนล้อเลียนเธอด้วย

                คุณหนูบัณฑิตา อะลอนโซ ก้องไพศาล จะแต่งงานเป็นรายต่อไป

ได้อย่างไร ในเมื่อคู่หมั้นหนุ่มหล่อทายาทนายทหารอเมริกันตระกูลดัง

อย่าง เว วรวรรธ แมคอีเซอร์ กำลังจะสละโสดกับคนอื่นเสียแล้ว

                “เป็นอะไรไปอีกล่ะแบลร์” เจ้าของน้ำเสียงเคร่งขรึมเดินเข้ามาใน

ห้องทำงานตัวเองหลังจากสิ้นสุดการประชุมเรื่องจัดจำหน่ายเครื่องบินรบ

ประเภทบินขับไล่รุ่นล่าสุด เขาคิดว่าจะได้ผ่อนคลายบ้าง แต่ก็ต้อง

เครียดมากขึ้นเท่าตัว เมื่อเห็นน้องสาวอาละวาดเหมือนเด็กไม่รู้จักโต

            “พี่ก็ดูหนังสือเฮงซวยนี่มันเขียนข่าวสิอัล บอกมาได้ว่าชาตินี้หนู

คงไม่ได้แต่งงานหรอก ขนาดเวยังไปแต่งงานกับคนอื่นเลย”

                “ก็แล้วมันจริงไหมล่ะ” เจ้าของร่างสูงหกฟุตสาม อัลเบอร์โต้

อะลอนโซ ก้องไพศาล ทายาทอดีตนักค้าอาวุธสงครามมือหนึ่งของโลก

เดินเข้าหาน้องสาว เขาวางมือลงบนศีรษะเล็กพลางโยกไปมาอย่าง

อ่อนโยน “ก็ทำตัวไม่รู้จักโตแบบนี้ ใครเขาจะอยากได้ไปเป็นแม่ของลูกล่ะ”

                “นั่นไม่ใช่ประเด็นนะอัล พี่รู้ไหมว่าหนูเสียหน้าแค่ไหนที่เวแต่งงาน

กับคนอื่น มิหนำซ้ำยังไม่มีอะไรสู้หนูได้เลยนะ หนูทั้งสวย ทั้งรวย และมี

สไตล์มากกว่าตั้งเยอะ ไม่ได้มาจากบ้านป่าเมืองเถื่อนอย่างหล่อน แต่

เวก็เลือกจะแต่งงานกับยายนั่น ยิ่งคิดยิ่งโมโห” สาวตัวเล็กทำท่ากระฟัด-

กระเฟียด

                อัลเบอร์โต้เดินออกไปจากห้องเพราะทนไม่ไหวและไม่อยากพูด

มากไปกว่านี้แล้ว ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยพูดหรือสอนน้องสาว แต่เพราะ

บัณฑิตาเอาแต่ใจมาตั้งแต่เด็ก และแก้อย่างไรก็แก้ไม่หาย

                เมื่อตอนยังเด็ก บัณฑิตาเป็นเด็กขี้โรค ประกอบกับมีหน้าตา

เหมือนมณีจันท์ผู้เป็นแม่ เธอแทบไม่มีเค้าของฟรานซิสโก้ผู้เป็นพ่อเลย

บัณฑิตาจึงเป็นคนเดียวในพี่น้องที่ชื่อจริงเป็นภาษาไทย และด้วยเหตุนี้

ทุกคนจึงรักและเอ็นดูบัณฑิตาเป็นพิเศษ ตามใจกันมาตลอด สุดท้าย

บัณฑิตาก็กลายเป็นคนที่อยากได้อะไรก็ต้องได้ และไม่สนใจความรู้สึก

ของใคร สอนกันมาตั้งแต่เด็กยันโตก็ยังไม่ได้ผล ไม้แก่ดัดยากอย่างเธอ

จึงกลายเป็นนางมารน้อยๆ ทุกครั้งที่ใครทำอะไรให้ไม่พอใจ

                บัณฑิตาระบายลมหายใจออกมาอย่างขัดใจ สุดท้ายก็ขว้าง

หนังสือออกนอกหน้าต่าง โดยไม่สนใจว่าจะตกใส่ใครหรือไม่ เพราะที่นี่

คืออาณาจักรของพี่ชาย สิ่งเดียวที่หญิงสาวคิดตอนนี้คือทำอย่างไรจึงจะ

กู้หน้าและศักดิ์ศรีของเธอกลับมาได้

                ตั้งแต่เด็ก...ฟรานซิสโก้และมณีจันท์ ได้หมั้นหมายเธอไว้กับ

วรวรรธ แมคอีเซอร์ อดีตนาวิกโยธินสหรัฐอเมริกา หนุ่มหล่อทายาทของ

พลอากาศเอกธรรศ และแพทย์หญิงซิลย่า น้องสาวบุญธรรมพ่อ ทั้งสอง

ครอบครัวสนิทกันมากและเธอก็รู้จักลูกๆ บ้านนั้นดีเช่นกัน ตลอดเวลา

แม้ว่าวรวรรธจะไม่มีใคร แต่เขาก็ไม่เคยปฏิเสธเธอ ทว่าจู่ๆ กลับประกาศ

แต่งงานกับหญิงสาวจากดินแดนทะเลทรายที่อายุห่างกันถึง 15 ปี

                15 ปี!

                สาวลูกครึ่งสเปนยิ้มเหยียดดูถูกผู้หญิงคนนั้น แต่ถึงอย่างไรก็อด

อิจฉาหญิงสาวที่ชื่อเชอลีนไม่ได้อยู่ดี เพราะวรวรรธพูดมาตลอดว่ารักเธอ

เหมือนน้องสาวและไม่ได้คิดอะไรกับเธอ แต่เชอลีนที่เด็กกว่าขนาดนั้น

กลับได้กุมหัวใจของวรวรรธ

                ที่เจ็บใจอยู่ทุกวันนี้ไม่ใช่เพราะเธอหลงรักอดีตคู่หมั้น แต่เพราะ

เสียหน้าเสียความรู้สึกมากกว่า ผู้หญิงที่ชื่อ แบลร์ บัณฑิตา อะลอนโซ

ก้องไพศาล ผู้หญิงที่ได้รับการจัดอันดับว่ามีเสน่ห์มากที่สุดในสเปน และ

แซงหน้านางงามสเปนปีล่าสุดด้วยซ้ำ กลับถูกคู่หมั้นปฏิเสธและไป

แต่งงานกับคนอื่นเฉยเลย

                แต่คนอย่างบัณฑิตาไม่มีวันยอมง่ายๆ สาวเอาแต่ใจคิดอย่าง

หมายมาด เธอตั้งใจไม่ยอมให้สองคนนั้นได้แต่งงานกันอย่างสงบสุข เธอ

จะทำให้วรวรรธรู้สึกผิดจนต้องทิ้งงานแต่งงานเลยทีเดียว เพราะคนอย่าง

บัณฑิตาอยากได้อะไรก็ต้องได้!

                บัณฑิตาเดินเข้ามาในคฤหาสน์อะลอนโซทันทีที่ลงจาก

รถยนต์ ใบหน้าบึ้งตึงกับอากัปกิริยาเดินลงส้นตลอดเวลาทำให้มณีจันท์

รู้ทันทีว่าลูกสาวอยู่ในอารมณ์ไหน คนเป็นแม่นิ่วหน้าพร้อมกับส่งสายตา

กำราบ ซึ่งทำให้บัณฑิตาสงบลงทันทีเมื่อเห็นแววตาดุๆ ของแม่

                “เป็นอะไรอีกล่ะแบลร์ แม่บอกกี่ครั้งแล้วว่าอย่าทำนิสัยแบบนี้

มันดูไม่น่ารัก”

                “งั้นก็ไม่ต้องมารักสิคะ” ใบหน้างดงามงอง้ำเพิ่มขึ้นเท่าตัว เธอนั่ง

กอดอกแน่น กัดริมฝีปากล่างไว้ราวกับกำลังคิดอะไรบางอย่าง

                “แล้วนั่นคิดอะไรอยู่ล่ะ อย่าได้คิดอะไรแผลงๆ เด็ดขาดนะ”

                “โธ่แม่คะ หนูก็ไม่ได้ร้ายกาจขนาดนั้นหรอกค่ะ” คนเป็นลูกรีบ

แก้ตัวแล้วปรับท่าทางเสียใหม่ ไม่ให้ใครจับได้ว่าในใจมีแผนอะไร

                “ก็เราน่ะร้ายกว่านั้นยังไงล่ะ” น้ำเสียงทะลึ่งทะเล้นของเชสก์

พี่ชายคนรองดังขึ้นพร้อมๆ กับร่างสูงใหญ่ที่ยืนพิงกรอบประตู ชุดสูทหรู

ของชายหนุ่มหลุดลุ่ยดูไม่ได้ ทั้งที่เพิ่งกลับจากทำงาน

                “อย่ามาว่าหนูแบบนี้นะเชสก์ ไม่อย่างนั้นหนูจะฟ้องอัล”

                “ระวังเถอะ ไว้อัลไม่เข้าข้างไม่ตามใจเมื่อไหร่ อย่ามาเรียกหาพี่

นะแบลร์”

                “ไม่มีทางซะหรอก” คุณหนูตัวร้ายกอดอกไม่พอใจ ดวงหน้างาม

เชิดอย่างแสนงอน แล้วก็ต้องฝืนยิ้มทันทีเมื่อเห็นแววตาพิฆาตของแม่

                “อัลยังไม่กลับเหรอเชสก์” คนเป็นแม่ถามขึ้น

                “ยังครับแม่” เชสก์นั่งลงข้างๆ แล้วหอมแก้มแม่ฟอดใหญ่ “อัลยัง

ติดงานอะไรอีกนิดหน่อย เดี๋ยวก็กลับครับ”

                “ว่าแต่เราเถอะ ทำไมไม่อยากทำงานกับอัลล่ะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว

ฟรานซิสโก้อินดัสตรีส์ของเราก็ยังต้องพัฒนาอะไรอีกเยอะ” มณีจันท์

หมายถึงอาณาจักรอาวุธสงครามของครอบครัวที่ตั้งมาจากชื่อสามีเธอ

                “ไม่ดีกว่าครับ ผมไม่ชอบเรื่องอาวุธสักเท่าไหร่ ผมชอบอิเล็กทรอ-

นิกส์มากกว่า”

                “จะไปเปิดสาขาในอเมริกาหรือลูก”

                “แค่โครงการครับแม่” เชสก์ตอบด้วยน้ำเสียงร่าเริงตามนิสัย ซึ่ง

ทำให้บัณฑิตาหมั่นไส้พี่ชาย เพราะเธอยังไม่มีหลักแหล่งอย่างคนอื่นเขา

                “ว่าแต่พ่อไปไหนล่ะคะ” ลูกสาวคนเล็กถามขึ้นเพราะอยาก

เปลี่ยนหัวข้อสนทนา ถ้ายังคุยเรื่องนี้ต่อ เธอก็ไม่แคล้วถูกบ่นว่าเป็น

คนไม่เอาถ่าน

                “อยู่ในห้องทำงานน่ะลูก คุยกับอาธรรศอยู่ละมั้ง เรื่องงานแต่งงาน

ของเวกับเชอลีนไง อีกแค่เดือนเดียวเอง”

                “หนูไม่ไปนะคะ” คุณหนูจอมแสบประกาศกร้าว

                “ไม่ไปได้ไงล่ะแบลร์ นั่นอดีตคู่หมั้นน้องนะ” เชสก์หยอกเย้า

เพราะรู้ดีว่าน้องสาวหัวเสียแค่ไหนกับเรื่องที่เกิดขึ้น แล้วก็เป็นอย่างที่

เชสก์คิด เพราะบัณฑิตามองเขาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ เดือดร้อน

คนเป็นแม่ต้องรีบห้ามก่อนที่จะตีกันหนักกว่านี้

                “พอเลยๆ เชสก์ก็อย่าไปแหย่น้องสิลูก” มณีจันท์หันไปดุลูกชาย

จากนั้นจึงหันมาหาลูกสาว “ทำไมหนูไม่ไปล่ะแบลร์ หนูควรจะไปแสดง

ความยินดีกับเวนะ”

                “หนูไม่ไปหรอกค่ะ ไม่อยากเสียหน้า”

                “เสียหน้าที่ไหนล่ะ ยังไงหนูก็เป็นเหมือนน้องเหมือนนุ่งของเวนะ

เวคงอยากให้หนูไปนะแบลร์”

                “แต่หนูอายนี่คะ ขนาดคู่หมั้นที่รู้จักกันมานาน พ่อแม่สนิทกัน

ปานนั้น เขายังไม่แต่งกับหนูเลย ถามจริงๆ นะคะ หนูแย่ขนาดนั้นเลย

เหรอ”

                “ก็ใช่...”

                “เชสก์!” เจ้าของเสียงหวานตวาดทันทีที่ชายหนุ่มพูดจบ

หญิงสาวมองหน้าพี่ชายอย่างไม่สบอารมณ์แล้วหันไปหาแม่ “แม่ดูสิคะ

เชสก์ว่าหนูอีกแล้วนะ”

                “พอเลยๆ แม่ว่าเลิกคุยเรื่องนี้เถอะ...นั่นไง อัลมาพอดี”

                ลูกทั้งสองหันไปตามที่แม่บอก แล้วก็เห็นร่างสูงใหญ่ของอัลเบอร์โต้

ในสภาพหลุดลุ่ยไม่ต่างกับเชสก์ ใบหน้าเย็นชาอ่านยากของอัลเบอร์โต้

ถอดแบบฟรานซิสโก้มาแทบทุกกระเบียด มณีจันท์ถึงกับถอนหายใจ

เมื่อเห็นสภาพลูกชายคนโต

                “อัล...”

                “ครับแม่”

                “เครียดเรื่องงานหรือลูก”

                “นิดหน่อยครับ” เจ้าของน้ำเสียงเข้มตอบพลางทิ้งตัวลงบนโซฟานุ่ม

เป็นจังหวะเดียวกับที่ฟรานซิสโก้เดินออกมาจากห้องทำงาน

                “นั่นไปฟัดกับหมาที่ไหนมาล่ะอัล”

                “ทำไมพูดแบบนั้นล่ะคะคุณฟรานส์ ลูกกำลังเครียดอยู่นะ”

มณีจันท์เอ็ดสามีไม่จริงจังนัก แล้วหันมาหาลูกชาย “ว่าไงอัล มีเรื่องใหญ่

อะไรหรือเปล่า”

                “เรื่องค้าอาวุธนี่แหละครับ มีปัญหานิดหน่อย พอดีมีกลุ่มคน

ไม่ต้องประสงค์อยากได้อาวุธของเรา แต่ผมไม่ขาย มันก็เลยพยายาม

ก่อกวน”

                “ใคร” อดีตนักค้าอาวุธสงครามถามเสียงเหี้ยมอย่างลืมตัว

จนภรรยาต้องส่งสายตาปราม

                “อาร์มันโด ซานโตสครับ”

                “นั่นมันเจ้าพ่อยาเสพติดรายใหญ่ของโบลิเวียนี่ครับ” เชสก์

ร้องเสียงหลง

                “ใช่ มันมีเครือข่ายอยู่ในอเมริกากลางด้วย อยู่ในคอสตาริกากับ

ปานามา รวมทั้งเครือข่ายในยุโรปอย่างรัสเซีย”

                “แล้วมันพยายามจะทำอะไร” คนเป็นพ่อถามบ้าง

                “พยายามดิสเครดิตเรากับพวกลูกค้ารายเล็กๆ ครับ หาว่าอาวุธปืน

ที่ขายให้ลูกค้ารายเล็กนั้นคนละมาตรฐานกับที่ส่งให้กองทัพสหรัฐฯ แต่

ตอนนี้ยังไม่เป็นไร ผมยังคุมไว้ได้” อัลเบอร์โต้เอ่ยออกมาเพื่อให้คนฟัง

มั่นใจว่าเขาทำได้จริงๆ

                 เดิมที ฟรานซิสโก้อินดัสตรีส์ ที่พ่อบริหารจะเน้นไปที่เครื่องบินรบ

ประเภทบินขับไล่และขีปนาวุธบางส่วนเท่านั้น แต่เมื่อส่งต่อกิจการมาให้

อัลเบอร์โต้ ชายหนุ่มก็เพิ่มอาวุธสงครามสำหรับลูกค้ารายเล็กแบบเต็ม

อัตรา ซึ่งทำให้เกิดความวุ่นวายจากลูกค้าไม่พึงประสงค์ ดีที่อัลเบอร์โต้

เด็ดขาดและเอาจริงไม่ต่างกับฟรานซิสโก้ จึงสามารถควบคุมและบริหาร

งานฟรานซิสโก้อินดัสตรีส์ให้อยู่ในจุดสูงสุดได้เหมือนเดิมทุกประการ

                ระหว่างที่ทุกคนกำลังคุยกันอย่างเคร่งเครียด กลับมีอีกหนึ่งคนที่

เอาแต่ถอนหายใจ บัณฑิตารู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน เพราะทั้งพ่อ แม่

และพี่ชายทั้งสองคน เอาแต่นั่งคุยกันราวกับว่าเธอไม่ได้อยู่ตรงนี้

บัณฑิตาไม่รู้เลยแม้แต่น้อยว่าพวกเขาพูดถึงใคร เธอไม่รู้จัก อาร์มันโด

ซานโตส และไม่มีความอดทนพอที่จะทนฟังด้วย

                บัณฑิตาถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วเดินกระแทกเท้าออกไปราวกับ

ต้องการบอกให้รู้ว่าเธอก็มีตัวตน แล้วก็ได้ผลเมื่ออัลเบอร์โต้ถามเธอ

                “แบลร์ จะไปไหนน่ะ”

                “จำได้แล้วหรือคะว่าหนูยังอยู่ในห้องด้วยน่ะ”

                “จำได้ แล้วน้องก็ต้องจำด้วยนะว่าพรุ่งนี้พี่มีประชุม อย่าให้ช้าล่ะ

น้องรัก”

                “อัล!” บัณฑิตาแหวเสียงดัง ก่อนจะเดินขึ้นชั้นบนด้วยความรู้สึก

เสียหน้านิดๆ ที่ไม่มีใครสนใจว่าเธอกลุ้มใจเรื่องงานแต่งงานของวรวรรธ

และเชอลีนแค่ไหน ไหนจะสื่อบันเทิงต่างๆ ในสเปนประโคมข่าวล้อเลียน

ที่เธอถูกคู่หมั้นนอกใจ ซึ่งทำให้คุณหนูอารมณ์ร้ายหัวเสียมากยิ่งขึ้น

อยู่ตรงนี้ก็ทำอะไรไม่ได้นอกจากเดินหนีวงสนทนาของครอบครัว เพราะ

เธอช่วยอะไรไม่ได้อยู่แล้ว

                น้องเล็กสุดในบ้านเดินหายไปจนลับสายตาแล้ว แต่ท่าทาง

กระเง้ากระงอดของเธอทำให้พี่ชายทั้งสองส่ายหน้าอย่างปลงๆ เพราะ

ไม่รู้จะทำอย่างไรให้บัณฑิตาเลิกทำตัวแบบนี้เสียที บัณฑิตาก็อายุไม่ใช่

น้อยแล้วแต่ยังทำอะไรไม่เป็นชิ้นเป็นอัน ไม่เคยรับผิดชอบอะไรได้แม้แต่

อย่างเดียว ทำให้เขาเป็นห่วงบัณฑิตาเหลือเกิน กลัวว่าถ้าไม่มีพวกเขา

            (โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)