พิศวาสเกมร้าย (กัณธิชา)

พิศวาสเกมร้าย (กัณธิชา)

0 รีวิว  0 รีวิว    
รหัสสินค้า: 9786115020102
ของหมด (ต้องการสินค้า)
ราคา: 250.00 บาท 62.50 บาท
ประหยัด: 187.50 บาท ( 75.00% )

เนื้อหาบางส่วน

ภายในห้องรับแขกนึ่งเป็นเวลาสายของวันเสาร์ หญิงสาวคนหนึ่ง

 

กำลังนอนเอกเขนกอยู่บนโซฟา เธอกำลังดูนิตยสารที่ซื้อติดมือมาจากร้าน หนังสือ และอ่านอย่างสบายอารมณ์ ขาเรียวสวยทั้งสองในกางเกงยีนขาสั่น

ชายขาลุ่ยยกขึ้นมาตั้งฉากกับโซฟาตัวยาว มีแตงกวาหั่นเป็นแว่นโปะอยู่บน หน้าผากและแก้มทั้งสองข้าง

หลังจากที่ต้องนอนดึกเพราะถ่ายละครมาหลายเดือน เธอจึงต้องพักหน้า ด้วยการงดใช้เครื่องสำอาง ข้างกายของเกลิดามีมันฝรั่งของโปรดของเธอวาง

อยู่ เธอมักจะเคี้ยวมันเล่นในระหว่างอ่านหนังสือ ลักพักเธอก็พลิกไปเจอหน้า

ที่ลงสัมภาษณ์นักร้องหนุ่มคนหนึ่งซึ่งกำลังเป็นที่รู้จัก

รายละเอียดในหน้านั้นเขียนไว้ว่า ‘วันนี้เราจะมาสัมภาษณ์นักร้องร็อก

ที่กำลังมีซื่อหน้าใหม่ของวงการบันเทิงที่ได้เข้ามาอยู่ในใจของบรรดาสาว ๆ คน ล่าสุดกันค่ะ ชื่อของเขาก็คือ มิคาโน่ คาร์ล เรนูเวล ในนั้นมีภาพของชายหนุ่ม

ในอิริยาบถต่าง ๆ โชว์หรา ส1วนใหญ่เป็นตอนที่เขาอยู่บนเวที และตบท้ายด้วย รูปหน้าปกซีดีที่เผยให้เห็นวงหน้าเรียวยาวที่เข้ากันกับคิ้วเข้มหนาได้รูปสีดำสนิท บริเวณคางและเหนือริมนี่ฟๆปากมีหนวดกับเคราบางๆ ทำให้เขาดูเซอร์นิดๆ ซึ่ง เสริมให้เขาดูเป็นหนุ่มร็อกมากขึ้น ใบหน้าคมเข้ม แววตาเป็นประกายสีเขียว มรกต ล้อมด้วยขนตาเป็นแพงอนยาวราวกับนัยน์ตาของสตรี ริมฝีปากหยักได้ รูปเป็นสีชมพูออกแดงเผยรอยยิ้มที่มีเขี้ยวทั้งสองข้าง ผิวของเขาเป็นสีแทน คล้ายกับคนที่เจอกับแดดอยู่เป็นประจำ ทำให้เห็นวงหน้านั้นดูคมคายยิ่งขึ้น

หญิงสาวมองภาพของเขาอย่างพินิจพิจารณา จากนั้นก็กวาดตามอง และอ่านบทสัมภาษณ์นั้นไปทีละข้อ

โดยช่วงแรกจะเป็นการถามเรื่องผลงานเพลงและการเข้ามาทำงานใน วงการเป็นนักร้อง หญิงสาวอ่านแค่ผ่านๆ ตาไปเท่านั้น แต่ที่สนใจเป็นพิเศษ มากนั้นก็คือคำถามเกี่ยวกับเรื่องส,วนตัว ที่ผู้หญิงส,วนใหญ่คงอยากรู้กันเป็น อย่างมาก นั้นก็คือเรื่องของหัวใจและความรัก

บก. : ไม่ทราบว่าคุณมิคาโน่หน้าตาหล่อและมีเสน่ห์ขนาดนี้ ปัจจุบันยัง โสดหรือว่ามิใครจับจองเป็นเจ้าของแล้วคะ

นักร้องหนุ่ม : โสดครับ กำลังรอคนมาจับจองอยู่ บก. : โอ้ ไม่อยากจะเชื่อเลยค่ะว่ายังโสด นี่พูดเล่นริเปล่าคะเนี่ย อย่า หลอกให้สาวๆ แถวนี้ดีใจเล่นนะคะ

นักร้องหนุ่ม : มิเข้ามาเหมือนกัน แต่ผมยังไม่คิดขนาดนั้น

บก. : ตอนนี้ก็เลยยังไม่คิดจริงจังกับสาวคนไหนใช่ไหมคะ

นักร้องหนุ่ม : ครับ เพราะเรื่องนี้สำคัญมาก คนที่จะมาอยู่กับเราตลอด

ชีวิตต้องเลือกและตัดสินใจให้ดี ๆ

หญิงสาวที่นอนอ่านอยู่ทำหน้าเบะ ย่นจมูก เปรยแบบไม่ชอบใจเมื่ออ่าน ประโยคตังกล่าวจบ

“แหวะทำเป็นพูดดี คงจะคิดฟันหญิงไปเรื่อยสินะ ถึงบอกขอคิดมากๆ หน่อย” พูดจบก็มองไปที่หน้านิตยสารต่อ และตั้งหน้าตั้งตาอ่านไม่หยุดด้วย ความอยากรู้เช่นเดียวกัน

บก. : แล้วพอจะบอกให้ทราบถึงสเปกผู้หญิงที่ถูกใจได้ไหมคะ

นักร้องหนุ่ม : ได้ครับ ผมชอบผู้หญิงผมยาว แล้วก็ต้องเป็นคนที่ผมอยู่

ด้วยแล้วมิความสุขครับ

บก. : โอ้ หวานมากเลยค่ะ ชักอยากเห็นแล้วละค่ะว่าสาวที่ใช่ของคุณ

มิคาโน่จะเป็นแบบไหน ถ้าพบแล้วเนี่ยคุณมิคาโน่จะเปิดเผยให้พวกเรารู้ไหมคะ

นักร้องหนุ่ม : ถ้าผมพบก็ต้องเปิดเผยสิครับ คงไม่ปิดบังหรอกครับ

บก. : แล้วพวกเราจะคอยรอดูนะคะ ต่อไปเป็นคำถามสุดท้ายแล้วนะคะ

คุณมิคาโน่

คิดยังไงกับฉายานักร้องหนุ่มร็อกผู้มิรูปลักษณ์เซ็กซี่ของวงการบ้างคะ (นักร้องหนุ่มหัวเราะออกมาอย่างชอบใจ)

นักร้องหนุ่ม : ความจริงผมไม่รู้ตัวเลยนะครับว่าเป็นคนที่ดูเป็นผู้ชาย

เซ็กซี่ขนาดนั้น

บก. : ก็สาวๆ ที่ไปสอบถามมาเขาตอบแบบนี้เหมือนกันหมดนี่คะ

นักร้องหนุ่ม : ต้องขอบคุณนะครับที่มองผมเป็นผู้ชายในรูปลักษณ์

แบบนั้น ก็ยังดีกว่าได้ฉายาอื่น

บก. : แปลว่ายินดียอมรับฉายานี้เหรอคะ

นักร้องหนุ่ม : ก็ในเมื่อแฟนๆ ตั้งให้ จะไม่รับได้ยังไงล่ะครับ

บก. :      ค่ะ ในวันนี้เราก็สัมภาษณ์คุณมิคาโน่ตามคำขอของทุกคนแล้ว

นะคะ หวังว่าคงถูกใจผู้อ่านทุกท่านนะคะ และโอกาสหน้าเราอาจจะกลับมา

สัมภาษณ์เรื่องของเขาเป็นรอบที่สองอีกก็ได้ค่ะ ขอบคุณ,นะคะคุณมิคาโน่ที่สละ เวลามาพูดคุยกับเรา

นักร้องหนุ่ม : ไม่เป็นไรครับ ยินดีเสมอ เดี๋ยวผมคงต้องขอตัวกลับไปซ้อม

ร้องเพลงก่อนนะครับ

                บก. : เชิญค่ะ

บทสัมภาษณ์ทั้งหมดจบลงเพียงเท่านี้ เกลิดามองภาพหนุ่มหล่อในชุด เสือหนังโชว์แผ่นอกกว้างและไม่รูดซิปขึ้นตามสไตล์นักร้องร็อกก่อนจะเปรยออก มาแบบคาดเดาพลางย่นจมูกนิดหนึ่ง

“หน้าตาอย่างนี้คงจะมีผู้หญิงร้อยรอบเอวเยอะแน่เลย” เกลิดาเปรียบ

เทียบราวกับอีกฝ่ายเป็นองคุลิมาลที่มีนิ้วร้อยรอบคอ แล้วก็พลิกอ่านไปยังหน้า

ถัดไปเรื่อย ๆ จนหมดเล่มจึงวางนิตยสารลงกับโต๊ะกระจกเบื้องหน้าและลุกขึ้นนั่ง หยิบแตงกวาที่อยู่บนแก้มและหน้าผากออก หย่อนทิ้งลงในกังขยะข้างกาย แล้ว

จึงเดินไปล้างหน้าให้สะอาดอีกครั้งหนึ่งเสร็จแล้วจึงใช้ผ้าขนหนูผืนเล็กเช็ดไป

ตามใบหน้า ก่อนจะกลับมานั่งที่โซฟาตัวเดิม ระหว่างนั้นเสียงโทรศัพท์ของเธอก็

ดังขึ้น เกลิดารีบหยิบมันขึ้นมาดูในทันที เห็นหมายเลขของพี่สาวคนสนิท ซึ่งเป็น

คนที่คอยหางานให้ เธอก็กดปมรับสาย ทักทายออกไปด้วยน้ำเสียงอ่อนหวาน

“สวัสดีค่ะพี่อัญ”

“เกลเหรอ ตอนนี้อยู่บ้านหรือเปล่าน่ะ”

“อยู่ค่ะ พี่อัญมีอะไรเหรอคะ” หญิงสาวย้อนถามกลับไปทันที

“เดี๋ยวพี่เข้าไปคุยที่บ้านละกัน พอดีเพิ่งรับงานใหม่มา อีกครึ่งชั่วโมง

เจอกันจ้ะ” อัญชลีย์บอกกับดาราสาวที่คุ้นเคยกันมานาน

“ได้ค่ะพี่อัญ เดี๋ยวเจอกันนะคะ” จากนั้นเกลีดาจึงวางสายและนั่งดู

โทรทัศน์รอพี่สาวที่โทรเข้ามาหาเมื่อครู่เพี่อฆ่าเวลา

ไม่นานพี่สาวคนด้งกล่าวก็ขับรถมาจอดยังหน้าบ้านของเธอ ซึ่งเกลิดา

อยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น จนกระทั่งอัญชลีย์จอดรถเสร็จเรียบร้อยแล้วนั้นละ

เกลีดาจึงเปิดประตูให้อีกฝ่ายเดินเข้ามา

อัญชลีย์คือหญิงสาวที่อดีตเป็นชายหนุ่มร่างสูง แต่มีใจรักที่จะเป็นผู้หญิง

จึงเข้ารับการผ่าตัดแปลงเพศเพี่อทำความฝันของตนให้เป็นจริง หากสิ่งที่ เปลี่ยนแปลงไม่ได้นั้นก็คือน้ำเสียงอันแหบห้าวของอีกฝ่าย มันเป็นสิ่งเดียวที่

อัญชลีย์ไม่ค่อยจะพอใจเท่าไหร่ในช่วงแรก นั้นเพราะมันบ่งบอกให้รู้ว่าตนนั้น

ไม่ใช่ผู้หญิงเฉกเช่นปกติทั่วไป แม้ว่าใบหน้าจะดูสวยเก๋มากก็ตาม

อัญชลีย์สะพายกระเป๋าเดินเข้ามาในบ้านพร้อมเอ่ยทักทายดาราสาว

ที่ตนเป็นผู้ชักนำเข้าล่วงการบันเทิง

“สวัสดีค,ะพี่อัญ” ไม่เพียงพูดเปล่าเกลีดายังยกมือไหว้อีกฝ่ายด้วยความ

นับถือ

กะเทยหน้าสวยจึงทักทายตอบด้วยรอยยิ้ม

“หวัดดีจ้าเกล”

“ไปนั่งคุยตรงนั้นกันดีกว่าค่ะพี่อัญ” เกลีดาบอกและชี้ไปทางฝังที่จัดเป็น

มุมพักผ่อนน่านั่ง โดยเธอเป็นคนเดินนำไป และผู้หญิงอีกคนก็เดินตามอย่าง

ไม่มีข้อโต้แย้ง สถานที่นั้นก็คือบริเวณสวนด้านข้างตัวบ้านซึ่งเต็มไปด้วยต้นไม้

และดอกไม้ เกลีดาเดินเข้าไปกดน้ำจากตู้เย็นแบบไม่ต้องเปิดตู้ก็สามารถกด

น้ำได้ เธอวางแก้วลายสวยลงบนโต๊ะตัวกลมสิขาวที่อยู่ข้างสนาม

อัญชลียับอกกับเธอทันทีที่รับแก้วใสอันมีหยดน้ำเกาะพราวรอบด้านมา “ขอบใจจ้ะเกล”

 

หญิงสาวทรุดกายลงนั่งไขว่ห้าง พร้อมทั้งได้ถามถึงธุระที่อีกฝ่ายขับรถมา

หาตนในวันนี้ด้วยความอยากรู้

“พี่อัญมาหาเกลที่บ้าน มีอะไรกับเกลเหรอคะ” อัญชลีย์วางแก้วน้ำลงกับ โต๊ะก่อนจะบอกให้ทราบถึงธุระที่อุตส่าห์ขับรถเข้ามาถึงที่นี่

“อ้อ ลืมไปเลยมัวแต่กินน้ำเพลิน คืองี้เกล พอดีเมื่อกี้นิตยสารวีคเค่น โทรเข้ามาหาพี่จ้ะ บอกว่ากำลังจะหานายแบบกับนางแบบที่กำลังเป็นที่สนใจมา

ถ่ายแบบลงหนังสือในช่วงวาเลนไทน์ เขาบอกว่าอยากได้เกลไปก่ายงานนี้

เพราะว่าตอนนี้เกลกำลังมาแรง ส,วนนายแบบเห็นเขาบอกเป็นนักร้องร็อกชื่อดัง เหมือนกัน รู้สึกว่าจะเป็นลูกครึ่งอีตาเลียน ชื่อมิคาโน่ คาร์ล เรนูเวล รึไงเนี่ยล่ะ

ชื่อเรียกยากชะมัด”

เพียงอีกฝ่ายพูดจบเกลิดาก็ทวนชื่อนั้นซํ้า “มิคาโน่ คาร์ล เรนูเวล อย่างนั้นเหรอคะพี่อัญ”

“ใช่จ้ะ ทำไมเหรอเกล รู้จักกันเหรอ” อัญชลีย์จีบปาก'จีบคอ ย้อนถาม ด้วยความสงลัย หากเกลีดากลับลันหน้าปฏิเสธ

“เปล่าหรอกค่ะ คือพอดีว่าเมื่อกี้ก่อนที่เกลจะออกมาหาพี่อัญ เกลก็

เพิ่งอ่านบทสัมภาษณ์ของเขาน่ะค่ะ บังเอิญจังเลยนะคะที่จะต้องมาก่ายแบบ ด้วยกัน”

“หน้าตาดีทีเดียวละ พี่เห็นรูปแล้ว” ขณะพูดอัญชลีย์ก็ทำนัยน์ตาเคลิ้ม ๆ ชวนฝัน นั่นเพราะตรงสเปกเธอพอดี

เกลิดาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย พลางคาดเดานิลัยของอีกฝ่ายในใจ

“ใช่ค่ะ แต่หน้าตาดูทำจะเจ้าชู้ไม่หยอกเชียวค่ะ” เกลีดาแสดงความเห็น ออกมา พี่สาวที่นั่งอยู่ฝังตรงกันข้ามก็พยักหน้ารับ

“ก็แหงอยู่แล้วละผู้ชายหน้าตาดีมิเหรอที่จะไม่เจ้าชู้”

“นั่นสิคะ แล้วว่าแต่งานนี้จะเริ่มถ่ายแบบเมื่อไหร่คะ” เมื่อได้ยินว่ามีงาน

ใหม่เกลิดาก็รู้สึกตื่นเต้น นั่นเพราะหญิงสาวเป็นคนที่ชอบทำงานมาก

“คิดว่าคงไม่น่าจะเกินอาทิตย์หน้านะ เพราะต้องเร่งทำให้ออกทันช่วง

วาเลนไทน์ ว่าแต่เกลมีคิวงานอะไรหรือเปล่าล่ะช่วงนี้” อัญชลีย์ถามความพร้อม

ของอีกฝ่าย

เกลิดาส่ายหน้า

“ไม่มีหรอกค่ะ เกลเพิ่งถ่ายละครเสร็จไปเรื่องหนึ่ง นี่ก็หยุดมาได้อาทิตย์

หนึ่งแล้วค่ะ”

“แล้วเกลจะรับงานนี้ไหมล่ะ” อัญชลีย์ถามกลับไปอีกครั้งหนึ่งเพื่อให้ได้ คำตอบที่แน่'ชัด

“พี่อัญอุตส่าห์มาบอกทั้งทีจะไม่รับได้ยังไงล่ะคะ”

ได้ฟังดังนั้นอัญชลีย์ก็ยิ้มออกมาด้วยสิหน้ายินดีอย่างมากมาย

“ถ้าอย่างนั้นก็แปลว่าเกลรับสินะ”

“ค่ะพี่อัญ เกลรับงานนี้ค่ะ” เธอยืนยันซํ้าอีกครั้ง

“ดีจ้ะ พี่จะได้รีบกลับไปบอกเขา”

อัญชลีย์นั่งอยู่อีกลักครู่หนึ่งจึงลากลับไป จากนั้นเกลีดาก็ลุกขึ้นเดินกลับ

เข้าไปในบ้านเพื่อพักผ่อนต่อ

 

ทีมงานของนิตยสารวีคเค่นติดต่อไปยังบริษัทฟิวเจอร์ซองซึ่งเป็น

ค่ายเพลงที่มิคาโน่ คาร์ล เรนูเวล สังกัดอยู่

แค่เพียงค่ายเพลงใหม่เปิดตัวเขาได้ไม่นานมีคาโน่ก็กลายเป็นนักร้องหนุ่ม ร็อกซึ่งเป็นที่รู้จักของแฟนเพลงอย่างท่วมท้น แต่ช่วงที่นิตยสารวิคเค่นติดต่อไป

นั้น ชายหนุ่มไปเล่นคอนเสิร์ตที่ต่างจังหวัด ผู้ที่รับเรื่อไว้ก็คือนายธนากิจ เจ้าของ ค่ายเพลง

ยามคํ่าคืน บนเวทีการแสดงสด ชายหนุ่มผู้หนึ่งยืนอยู่ท่ามกลางแสงไฟ

ที่ฉายกราดไปทั่ว เขาถือไมโครโฟนแบบยาวไว้ในมือ ชายหนุ่มมีนัยน์ตาสีเขียว

สวมกางเกงและเสือหนังแขนยาวสีดำ หากเปิดเปลือยช่วงอกลงมาถึงนั้นเอว

อวดลอนกล้ามที่ไร้ไขมันให้แฟนๆ ได้ชื่นชม เขาเต้นไปตามจังหวะอย่างเมามัน เหวี่ยงไมโครโฟนไปทางซ้ายที ขวาที บางครั้งก็ยกขึ้นมาจากพื้นเพื่อขยับไปตาม

มุมต่างๆ ของเวทีให้ผู้ชมได้เห็นใกล้ๆ บางคราวก็เสยผมที่ยาวประบ่าลงมาเป็น

รากไทร ยามที่ปอยผมหล่นลงมาปิดบังดวงตาทางเบื้องหน้า โดยก่อนที่จังหวะ สุดท้ายของเพลงจะจบลง เขาได้เหวี่ยงเสือหนังที่สวมอยู่ลงไปสิด้านล่างเวที

ที่มีเหล่าบรรดาแฟนคลับกำลังยืนชมคอนเสิร์ตอยู่มากมาย

ผู้ชมที่เห็นต่างไขว่คว้าที่จะได้เป็นเจ้าของเสือหนังนั้น ยามนี้ชายหนุ่ม

จึงเหลือเพียงกางเกงหนังสีดำ อวดแผงอกเปลือยเปล่า ทำเอาสาวๆ ใจลันหวิว

กันเลยทีเดียว ชายหนุ่มโบกมือให้แฟนเพลง พร้อมรอยยิ้มกระชากใจยิ่งนัก

พลางจับไปที่เข็มขัดโซ่ของตน และเตรียมที่จะถอดมันออก

บรรดาสาวแท้และสาวไม่แท้ที่ยืนชมคอนเสิร์ตอยู่ข้างล่างต่างส่งเสียง

กรี๊ดกร๊าดออกมา และยกมือเชียร์นักร้องในดวงใจของตนให้ถอด... แต่ผู้ชายที่

มาดูกลับหัวเราะร่าอย่างชอบใจมุกของนักร้องที่อยู่บนเวที

มิคาโน่ยิ้มออกมาอย่างอารมณ์ดี ยิ่งทำให้เขาดูมีเสน่ห์มากยิ่งขึ้นกว่าเดิม ชายหนุ่มทำเป็นบ้าจี้ แกล้งยอมทำตามเสียงเรียกร้องของแฟนๆ แต่แล้วลักครู่

หนึ่งเขาก็เงยหน้าขึ้นตอบ

“ล้อเล่นน่ะครับ ขืนถอดเดี๋ยวทุกคนหัวใจวายกันพอดี”

มีเสียงตอบรับกลับมาในทันใด “ไม่วายหรอก”

เขายิ้มออกมาอย่างน่ารัก แต่ก่อนที่จะกลับไปหลังเวทีนั้นเขาได้ถาม

อย่างเสียงดังอีกครั้งหนึ่ง

“วันนี้คอนเสิร์ตสนุกไหมทุกคน”

“สนุกมาก” มีเสียงตอบกลับมาอย่างพร้อมเพรียงกัน

“ว่าไงนะ ไม่ได้ยืนเล้ย” ไม่พูดเปล่า ยังยกมือขึ้นมาป้องใบหู และทำท่า

เอียงหน้าหมุนไปตามองศาของเวทีที่เป็นแบบยาว คนดูที่อยู่ด้านล่างจึงตะเบ็ง

เสียงขึ้นมาให้ได้ยืนขัด ๆ “สนุกมากๆ”

“แล้วคิดว่าครั้งหน้าจะมาดูกันอีกไหม” ชายหนุ่มถามต่อโดยเดินไปนั่ง

ทางหน้าเวทีพลางรับผ้ามาจากสาว ๆ ทางด้านหน้า แล้วเช็ดหน้าที่เปียกชุ่มก่อน

ส่งคืนกลับไป ผู้ชมที่ได้ยืนคำถามจากเขาก็ตอบกลับมาพร้อมกัน

“ดูอีก”

“ว่าไงนะ เสียงเบา'จังเล้ย ตอบดังๆ หน่อย” มิคาโน่ตะโกนถามอีกครั้ง

เพื่อต้องการคำยืนยัน

“ดูอีก” คราวนี้คนดูตะเบ็งออกมาเสียงดังกว่าเดิม ชายหนุ่มยิ้มอย่างปลื้มใจ

“หวังว่าคราวต่อไปเราคงจะได้มาสนุกร่วมกันอีกนะ” มิคาโน่ยกมือขึ้น โบกให้คนดูอีกครั้งและยื่นมือออกไปให้ผู้ชมได้จับ

ทุกคนที่อยู่ทางด้านหน้าต่างพากันยื่นมือออกมาจับมือเขาอย่างเร็ว บ้าง 

 

(โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)


รีวิว (0)


สินค้าที่ใกล้เคียง (96 รายการ)

www.batorastore.com © 2024