กามเทพแผลงรัก (แพรณัฐ)

ท้องฟ้า ใส ปกคลุม ด้วย เมฆ ขาว กระจ่าง แผ่ ไพศาล สุด ลูก หู ลูก ตา บ้านเรือน

หลาก รูป ทรง ตลอด จน อาคาร สูง ทันสมัย ตั้ง เป็น ระเบียบ อยู่ บน หมู่ เมฆ เหล่า นั้น

แซม ด้วย พฤกษา สวรรค์ สารพัด สี เปล่ง ประกาย วิบ วาว ราวกับ อัญมณี

กลุ่ม เมฆ บาง ส่วน ถูก เกลี่ย ออก เปิด เป็น ถนนสาย ยาว ซึ่ง นานๆ จะ มี ผู้

สัญจร ผ่าน มา แต่ วัน นี้ ปุย เมฆ กระจาย ว่อน เมื่อ ตุ๊กตา ขนาด จิ๋ว สวม ชุด เกราะ

แบบ นักรบ หน้าตา หล่อเหลากระโดด เตะ ถีบ สลับ กับ ตีลังกา ควงสว่าน ไป ทั่ว

เด็กชาย วัย ประมาณ สาม ขวบ ขยับ ปีก สี ขาว สะอาด ตาม มา อย่าง เร็ว รี่

ผม สี น้ำตาล แก่ ซึ่ง หยิก เป็น เกลียว สั้น สะบัด ไหว ตาม แรง บิน เมื่อ เขา ตีลังกา

หุ่น นักรบ หน้า หล่อ ก็ ทำ ไป ด้วย กัน

“ไป ซะ ไอ้ พวก อสูร!”

เด็ก น้อย ถีบ อากาศ ว่าง เปล่า พลาง จ้อง ตุ๊กตา ที่ เลียนแบบ ท่าทาง ของ ตน

ด้วย ความ พอใจ เขา หมุน ตัว ควงสว่าน เตะ กลุ่ม เมฆ ให้ ลอย ฟ่อง แล้ว ยก แขน

ขึ้น กอด อก ยัก คิ้ว ข้าง เดียว เช่น กัน กับ หุ่น ตัว นั้น

“เบิ่ง ตา ดู ให้ ชัดๆ ฉัน คือ นักรบ ของ กองทัพ แห่ง สรวงสวรรค์ ฮะ ฮะ ฮ่า”

เด็กชาย ประสานเสียง หัวเราะ ไป กับ หุ่น ตัว โปรด ทว่า มือ ขาว ผ่อง ของ

ใคร คน หนึ่ง เอื้อม มา ฉก ตุ๊กตา ออก ไป อย่าง ว่องไว

“เลิก เล่น ได้ แล้ว ป้อง รัก เดี๋ยว ก็ ไป ทำ งาน สาย หรอก”

เสียง เข้มงวด ดัง ขึ้น จาก หญิง สาว ซึ่ง นั่ง อยู่ บน หลัง นก เลิฟเ บิ ร์ด สี เหลือง

ราวกับ สี ของ กลีบ ดอก ราชพฤกษ์ ใน โลก มนุษย์ เธอ แต่ง กาย ด้วย ชุด กระโปรง

ยาว ขาว กระจ่าง เปลือย ไหล่ ข้าง เดียว เผย ผิว เนื้อ ผุดผาด ของ วัยสาว วง หน้า

กระจุ๋มกระจิ๋ม ล้อม กรอบ ด้วย ผม ยาว สลวย ถึง กลาง หลัง

“โธ่ พี่ พั้นช์ ขอ หนู เล่น อีก นิด เถอะน่า สาย นิด สาย หน่อย ไม่ เป็นไร หรอก

ยัง ไง เรา ก็ แทบ ไม่ มี งาน ทำ อยู่ แล้ว”

และ ยัง กด ปิด สวิชต์ บน แผ่น หลัง ของ เจ้า หุ่น อีก ด้วย

“ถึง ไม่ มี งาน เรา ก็ ต้อง ไป ตรง เวลา นี่ เป็น ความ รับผิดชอบ ของ ข้าราชการ

ทุก คน”

“พี่ พั้นช์…หนู ขอ เล่น อีก แค่ นิดเดียว นะ หนู อุตส่าห์ สร้าง กุศล แทบ ตาย

กว่า จะ ได้ ตุ๊กตา นักรบ รุ่น ใหม่ ล่า สุด ใส่ ชุด เกราะ ปราบ อสูร แห่ง นรก ภูมิ เชียว นะ”

เด็กชาย ออดอ้อน

“การ สร้าง กุศล ต้อง ไม่ หวัง สิ่ง ตอบแทน พี่ บอก ตั้ง หลาย ครั้ง แล้ว เรื่อง

เล่น พี่ ก็ ต่อ เวลา ให้ นาน แล้ว ถ้า ป้อง รัก ไม่ ฟัง พี่ ก็ จะ ริบ ไม่ ให้ เล่น อีก” พัน ธิ ตรา ขู่

“หนู เลิก เล่น ก็ได้ จ้ะ พี่ พั้นช์ อย่า โกรธ หนู เลย นะ” ป้อง รัก กอด เธอ ด้วย

ใบหน้า จ๋อย สนิท

“ถ้า ป้อง รัก น่า รัก และ เชื่อฟัง พี่ พี่ ก็ ไม่ โกรธ หรอก จ้ะ หมด เวลา งาน ค่อย

เอา มา เล่น ใหม่ นะ”

เขา ยิ้ม รับ หญิง สาว จึง ยิ้ม ตอบ กำลัง จะ ส่ง ของเล่น คืน วัตถุ ซึ่ง แล่น

ปราด สวน มา ก็ ขัดจังหวะ ไว้ เสีย ก่อน มัน เบรก ดัง เ อี๊ ยด และ ลอย คว้าง อยู่ เบื้อง

หน้า

พัน ธิ ตรา จับ จ้อง ปุย เมฆ ทรง กลม ขนาด จิ๋ว ซึ่ง เริ่ม แตก ออก จาก กัน เป็น

อักษร ตัว เล็กๆ กลาง เวิ้ง ฟ้า มอง เห็น ได้ เฉพาะ บุคคล ที่ มัน ต้องการ ส่ง ข้อความ

ให้

‘ประชุม ด่วน มาก ถึง มาก ที่สุด…ย้ำ…ด่วน มาก ถึง มาก ที่สุด!’

ตัวหนังสือ กะพริบ แสง วิบๆ เน้น คำ ว่า ‘ด่วน มาก ถึง มาก ที่สุด’ ตรง ท้าย

ข้อความ โดย ขยาย ใหญ่ ขึ้น กว่า เดิม สอง เท่า

“ตาย ล่ะ เรา ต้อง รีบ แล้ว”

พัน ธิ ตรา ยืด หลัง ตรง แน่ ว นานๆ รดิศ หัวหน้า หน่วย จะ มี คำสั่ง จริงจัง

ขึ้น มา สัก ที ป้อง รัก ที่ บิน ปร๋อ ไป ยืน สะกด คำ อยู่ ข้าง กลุ่ม เมฆ ส่งข่าว ผงก หัว

เห็น พ้อง

ตอน นั้น เอง ที่ เสียง อึกทึก ราวกับ ฟ้าผ่า ดัง กึกก้อง ไป ทั่ว ผืน นภา สั่น สะเทือน

เลื่อน ลั่น

พัน ธิ ตรา หัน ไป ทาง ต้นเสียง เบิก ตาก ว้าง เมื่อ เห็น กองทัพ ใหญ่ เคลื่อน ตรง

มา ตาม ถนน เทวดา สวม ชุด เกราะ แวววาว ล้อ แสง ตะวัน นั่ง อยู่ บน สัตว์ พาหนะ หลาก

ชนิด มี ทั้ง พญา นก ม้า ศึก วัว กระทิง ควาย ป่า เสือ สิงห์ และ ช้าง

เทวดา ที่ ถือ ธง รบ นำ อยู่ เบื้องหน้า ตะโกน สั่ง ให้ หลีก ทาง อักษร บน ก้อน

เมฆ ส่งข่าว สลาย วับ นก เลิฟเ บิ ร์ด ของ พัน ธิ ตรา กระพือ ปีก หนี เหลือ แต่ ป้อง รัก

ที่ ยืน ตะลึง

“ออก มา เดี๋ยวนี้ ป้อง รัก”

เด็กชาย ยัง อ้า ปาก หวอ มอง กองทัพ ใหญ่ ราวกับ ไม่ ได้ยิน เสียง เตือน หญิง

สาว จึง บังคับ นก ให้ วก กลับ ไป ยัง จุด เดิม ก่อน คว้า คู่หู ตัว น้อย ไว้ ใน อ้อมอก ท่าม-

กลาง เสียง หวีด ร้อง ของ เหล่า ทวย เทพ ซึ่ง เยี่ยม หน้า มา ดู เหตุการณ์ จาก บาน หน้าต่าง

ของ ทิพย์ วิมาน

พัน ธิ ตรา หลับตา ปี๋ กอด เด็กชาย แน่น เจ้า นก ซึ่ง ตื่น ตระหนก พอกัน พา

ทั้ง สอง หลบ วูบ ไป บน ลาน เมฆ ขาว ของ วิมาน หลัง หนึ่ง ได้ หวุดหวิด

กามเทพ สาว เหลียว กลับ ไป ยัง กองทัพ ขนาด ยักษ์ ที่ ยัง เคลื่อน ผ่าน ไป จน

ยาก จะ หา จุด สิ้นสุด สาย ลม แรง จาก ฝีเท้า เร็ว ปาน พายุ ของ สัตว์ พาหนะ พัด โกรก

จน ผม ยาว สยาย ของ เธอ พลิ้ว ไหว เช่น เดียว กับ ชาย อาภรณ์ ที่ โบก สะบัด

หาก นักรบ ทั้งหมด น่า เกรงขาม แล้ว บุรุษ ใน ชุด เกราะ ประดับ ด้วย นิล

ตรง กลาง รถ เทียม ม้า ปีก สี ดำ มะ เมื่อม ซึ่ง แล่น เข้า มา ใน คลอง จักษุ กลับ แผ่ รังสี

ของ ความ เหี้ยมหาญ มาก ยิ่ง กว่า

หมวก สี ดำ ปิดบัง วง หน้า จน หมด เหลือ เพียง ช่อง รูป สี่เหลี่ยม ผืน ผ้า ที่

เจาะ ไว้ พอดี กับ ดวงตา ทั้ง สอง ซึ่ง ดุดัน จน พัน ธิ ตรา ไม่ กล้า แม้แต่ หายใจ

ดูเหมือน ว่า เจ้าของ นัยน์ตา ดุ ก็ จ้อง เขม็ง ตรง มา ตั้งแต่ ก่อน เธอ จะ เห็น เขา

ด้วย ซ้ำ นักรบ ผู้ นั้น เบือน หน้า กลับ ไป ทันที ที่ ราชรถ เคลื่อน ผ่าน

“ว้า…ไป ซะ แล้ว”

ขบวน ทัพ ยิ่ง ใหญ่ ห่างไกล สุด สายตา แล้ว ตอน ที่ เสียง ของ ป้อง รัก ดึง สติ

หญิง สาว ออก จาก ภวังค์ พัน ธิ ตรา ผ่อน ลม หายใจ โล่ง อก

“เท่ ชะมัด เลย หนู อยาก เป็น ทหาร ใน กองทัพ สวรรค์ บ้าง จัง จ้ะ จะ ได้ ไป

ปราบ พวก อสูร แห่ง นรก ภูมิ”

“แต่ละ คน มี หน้าที่ ไม่ เหมือน กัน นี่ จ๊ะ ป้อง รัก เป็น กามเทพ มี หน้าที่ทำให้

คน รัก กัน ก็ ต้อง ทำให้ ดี ที่สุด ใช่ ไหม ตอน นี้ ถึง เวลา ที่ เรา ต้อง ทำ หน้าที่ ของ

ตัวเอง แล้ว รีบ ไป กัน เถอะ เดี๋ยว จะ เข้า ประชุม สาย”

“จริง ด้วย จ้ะ ถ้า ลุง รดิศ ดุ ละ ก็ แย่ เลย” ป้อง รัก ทำตัว สั่น อย่าง สยดสยอง

“เรียก ลุง อีก แล้ว เดี๋ยว พี่ รดิศ ก็ ว่า เอา หรอก” กามเทพ สาว เตือน

“ก็ ลุง รดิศ เขา แก่ แล้ว นี่ นา”

เด็กชาย ขมุบขมิบ ปาก บอก ไม่ วาย เหลือบ ดู รอบๆ ด้วย ความ กริ่งเกรง

พัน ธิ ตรา หัวเราะ เธอ ตบ แผง คอ เนียน ละเอียด ของ นก คู่ใจ สั่ง ให้ มัน ตรง ไป ยัง

จุดหมาย ด้วย ความ รวดเร็ว

* * *

ไม่ กี่ อึดใจ พวก เขา ก็ มา ถึง กลุ่ม อาคาร ทันสมัย อันเป็น ที่ ตั้ง ของ ศูนย์

ราชการ แห่ง สรวงสวรรค์ นก เลิฟเ บิ ร์ด บิน ตรง ไป เกือบ สุด เขต หน่วย ราชการ

มัน ลอด ซุ้ม กุหลาบ สี แดง ซึ่ง ส่งกลิ่น หอม ฟุ้ง แล้ว หยุด ลง ข้าง น้ำพุ ที่ มี รูป ปั้น

เทพบุตร องค์ น้อย แผลง ศร ใกล้ กัน มี ป้าย เขียน ว่า ‘กอง กามเทพ’

พัน ธิ ตรา ไต่ ลง จาก หลัง นก เลิฟเ บิ ร์ด ด้วย ความ แคล่วคล่อง เธอ วิ่ง ตาม

ป้อง รัก ซึ่ง บิน ลิ่ว นำ เข้าไป ใน อาคาร ขนาด ย่อม ประดับ หัวเสา แบ บก รี ก โรมัน มี

เถา กุหลาบ เลื้อย คลุม ไป ทั่ว

ด้าน ในที่ทำการของ กอง กามเทพ กว้างขวาง และ ทันสมัย กว่า ภายนอก ที่

เห็น ห้อง โถง สี ขาว พร่าง วุ่นวาย กว่า ทุก วัน เทพบุตร เทพธิดา เดิน กัน ขวัก ไขว่

พนักงาน ต้อนรับ ซึ่ง นั่ง อยู่ หลัง เคาน์เตอร์ กระจก ใส ง่วน กับ การ โต้ตอบ ทาง โทร-

จิต กับ คน ที่ ติดต่อ มา ก้อน เมฆ ส่งข่าว บิน เฟี้ยว ฟ้า ว ตัดหน้า พัน ธิ ตรา ไป ตลอด

ทาง หญิง สาว ขมวด คิ้ว แต่ ไม่ มี โอกาส ถาม ใคร เพราะ ทุก คน ดู ยุ่ง กัน ไป หมด

เธอ หยุด รอ ลิฟต์ ใกล้ กับ ป้อง รัก กลุ่ม เมฆ ขาว ผุด ขึ้น จาก พื้นรอ รับ ทั้ง

สอง แล้ว จึง เลื่อน ขึ้น ไป ถึง ชั้น สี่ ซึ่ง ถูก ซอย ย่อย เป็น ห้อง ทำ งาน ของ หน่วย

ปฏิบัติการ เคลื่อนที่ เร็ว ประตู ห้อง บ่ง บอก ความ สำคัญ ของ หน่วย งาน ที่ อยู่ ภายใน

เริ่ม ตั้งแต่ ห้อง แรก สุด ซึ่ง ตกแต่ง หรูหรา ด้วย ประตู ประดับ ลูก ศร เพชร แพรวพราว

ไล่ ลง ไป เป็น ประตู ซึ่ง มี ลูก ศร สี ทอง อร่าม เรือง ประตู ลูก ศร เงิน วับ วาว เรื่อย มา

จนถึง ส่วน ของ ห้อง ที่ มี ลูก ศร ไม้ แกะ สลัก ตั้งแต่ ลวดลาย สวย จนถึง หยาบ

ทั้ง คู่ เลี้ยว ลง บันได สอง ขั้น ไป สู่ บรรดา ห้อง ที่ อยู่ ต่ำ ลง มา ท่ามกลาง แสง

ไฟ ติดๆ ดับๆ

ก่อน หยุด ลง หน้า ห้อง ด้าน ใน สุด ซึ่ง เป็น ประตู ประดับ ลูก ศร สังกะสี ผุๆ

ป้อง รัก เปิด ประตู ออก พัน ธิ ตรา ตาม เข้าไป เธอ ทำ ตา โต เมื่อ เห็น ทุ่ง หญ้า

เขียว ขจี ตัด กับ สี ของ ผืน นภา สดใส กลิ่น ดิน หญ้า รวยรื่น ชื่น ใจ

หญิง สาว ผม สั้น กุด ยืน โดด เด่น อยู่ กลาง ท้อง ทุ่ง พร้อม กับ คัน ศร ขนาด ใหญ่

เธอ แต่ง กาย คล้าย พัน ธิ ตรา ผิด กัน ตรง ที่ กระโปรง กลาย เป็น กางเกง ขา สั้น เหนือ

เข่า ดู ทะมัดทะแมง ไกล ออก ไป มี เป้า รูป หัวใจ เล็กๆ จำนวน หนึ่ง บิน ฉวัดเฉวียน

ไป มา น่า เวียนหัว

เจ้าของ ร่าง สูง โปร่ง เหนี่ยว คัน ธนู ลูก ศร พุ่ง ออก ไป ปัก หัวใจ ติด ปีก ดวง

หนึ่ง ดัง ฉึ่ก เธอ คว้า ลูก ศร จาก กระบอก ไม้ ด้าน หลัง มา ยิง เป้า บิน อัน ต่อ ไป

ป้อง รัก ปรบ มือ หัวร่อ ร่า พัน ธิ ตรา ยิ้ม ชื่นชม ไม่ ว่า เป้า จะ เร็ว แค่ ไหน

สาว รุ่น พี่ ก็ สอย ร่วง หมด อย่าง แม่นยำ

“พี่ กานต์ เก่ง ที่สุด เลย จ้ะ สม กับ ที่ เป็น แ ชม ป์ ธนู หญิง ของ กอง กามเทพ

หนู อยาก เก่ง อย่าง พี่ กานต์ บ้าง จัง”

ป้อง รัก บิน ฉิว ไป แสดง ความ ยินดี กับ นัก ธนู สาว กา น ติ ศา ยิ้ม รับ พลาง

ยี หัว เด็กชาย อย่าง เอ็นดู

“ปากหวาน จริง ไอ้ ตัว เล็ก ถ้า เรา ฝึก บ่อยๆ อีก หน่อย ก็ เก่ง เอง แหละ”

พัน ธิ ตรา ยิ้ม มอง ทั้ง สอง แล้ว เหลียว ไป รอบๆ

“พี่ รดิศ ล่ะ คะ เมื่อกี้ เห็น เขา ส่ง ข้อความ เรียก ประชุม ด่วน”

“พี่ ก็ได้ รับ เหมือน กัน แต่ ยัง ไม่ เห็น เขา เลย”

กา น ติ ศา พูด ไม่ ทัน ขาดคำ ประตู ห้อง ก็ ถูก ผลัก ออก ตาม ด้วย เสียง ห้าว

ซึ่ง ดัด จน แหลม ของ รดิศ

“มา แล้ว จ้ะ มา แล้ว ขอโทษ ที่ ให้ รอ นะ”

หัวหน้า หน่วย วัย ดึก เข้า มา ใน ห้อง ด้วย ท่าทาง ระริก ระ รี้ อารมณ์ ดี ผิด กับ

ทุก วัน สังเกต ได้ จาก กรอบ แว่นตา ที่ เปลี่ยน ไป ตาม อารมณ์ ของ คน ใส่ วัน นี้

กรอบ แว่น เป็น รูป หัวใจ สีชมพู ช็อก กิ้ง พิง ค์ เห็น ชัด แต่ ไกล

รดิศ ไม่ ได้ มา คน เดียว เทวดา หน้าตา หล่อเหลา ก้าว ตาม หลัง มา ด้วย ไม่

ต้อง เดา พัน ธิ ตรา ก็ รู้ ว่า ที่มา ของ แว่นตา หัวใจ สีชมพู คง มี สาเหตุ จาก เขา

สายตา ทุก คู่ จับ อยู่ ที่ เทวดา หนุ่ม ใน ชุด สูท คอ ปก ตั้ง สี ขาว เขา ยิ้ม ตอบ มา

อย่าง เปี่ยม เสน่ห์ จน ใคร เห็น ก็ อด รับ ไมตรี ไม่ ได้ เว้นแต่ กา น ติ ศา ซึ่ง เขม้ นม อง

ด้วย ความ ไม่ ไว้ใจ

“คุณ มา ที่ นี่ ทำไม”

ชาย หนุ่ม เลิก คิ้ว ขึ้น ก่อน หัน ไป ทาง รดิศ คล้าย จะ ขอ ความเห็น

“ถาม อะไร อย่าง นั้น ฮึ กานต์ นี่ ไม่ ใช่ วิธี ต้อนรับ เพื่อน ร่วม งาน ที่ ดี เลย นะ”

หัวหน้า หน่วย เอ็ด

“เพื่อน ร่วม งาน หรือ คะ”

กา น ติ ศา ทวน คำ พลาง จ้อง เทวดา หน้า หล่อ ด้วย ความ คลางแคลง รดิศ

แตะ แขน ล่ำสัน ของ ผู้ มา ใหม่ สีหน้า เคลิบเคลิ้ม อย่าง เห็น ได้ ชัด

“นี่แหละ เหตุผล ที่ พี่ เรียก ประชุม ด่วน พี่ ขอ แนะนำ ให้ ทุก คน รู้จัก กนต์ธร

เทพบุตร เขา จะ มา เป็นรอง หัวหน้า หน่วย รัก สุด ฤทธิ์ ของ เรา นับ จาก นี้ เป็นต้น ไป”

พัน ธิ ตรา กับ ป้อง รัก ยิ้ม ตื่นเต้น รดิศ แนะนำ ให้ ชาย หนุ่ม รู้จัก ทุก คน จน-

กระทั่ง กา น ติ ศา โวยวาย

“อี ตา นี่ หรือ คะ จะ เป็นรอง หัวหน้า หน่วย”

“ใช่ สิ จ๊ะ วัน นี้ เธอ เป็น อะไร นะ ถาม ซ้ำ ไป ซ้ำ มา” รดิศ ทำ เสียง จึ๊กจั๊ก

ใน ปาก

“กานต์ แค่ สงสัย ว่า หน่วย รัก สุด ฤทธิ์ ของ เรา เป็น แค่ หน่วย เล็กๆ ไม่ เห็น

จำเป็น ต้อง มี รอง หัวหน้า เลย นี่ คะ” กา น ติ ศา ถลึงตา ใส่ ผู้ ร่วม งาน ใหม่ ที่ ยิ้ม ตอบ

มา อย่าง กวน ประสาท

“หน่วย รัก สุด ฤทธิ์ ไม่ ใช่ แค่ หน่วย เล็กๆ อีก ต่อ ไป แล้ว น่ะ สิ และ นี่ คือ เหตุผล

ที่ พี่ เรียก ประชุม ด่วน”

หัวหน้า หนุ่ม ใหญ่ ดีด นิ้ว ดัง เป๊าะ ทุ่ง หญ้า รอบตัว เปลี่ยน เป็น ห้อง สีชมพู

หวาน แหว ว ประดับ ด้วย ลูกโป่ง รูป หัวใจ มากมาย มี เก้าอี้ ขน ปุกปุย วาง เป็น

รูป โค้ง จำนวน สี่ ตัว ตัว ที่ ห้า ซึ่ง อยู่ ตรง กลาง และ หัน ประจันหน้า กับ เก้าอี้ ตัว อื่น

มี รูปร่าง คล้าย บัลลังก์ นางงาม ตอน รับ ตำแหน่ง

รดิศ นวยนาด ไป ยัง เก้าอี้ นางงาม เป็น เชิง บอก ให้ ทุก คน นั่ง ประจำ ที่ พัน ธิ-

ตรา กับ ป้อง รัก ทรุด กาย ลง บน เก้าอี้ ขน ปุย ซึ่ง อยู่ ติด กัน กา น ติ ศา จำ ใจ นั่ง ติด กับ

กนต์ธร ด้วย ท่าทาง ปึ่ง ชา จุด รอย ยิ้ม ขบขัน ที่ มุม ปาก ของ เทวดา หนุ่ม

“เรื่อง ที่ เรา จะ ประชุม ใน วัน นี้ ก็ คือ…”

รดิศ ดีด นิ้ว อีก ครั้ง จอ โทรทัศน์ ล้อม กรอบ ด้วย หัวใจ ขน ฟู สีชมพู แซม

ด้วย ดิ้น เงิน ระยิบระยับ ก็ เลื่อน ลง จาก เพดาน ภายใน มี ข้อความ เดียว กับ ที่ รดิศ

อ่าน ให้ ฟัง

“ปฏิรูป กอง กามเทพ แก้ ปัญหา ความ สม ดุลระหว่าง สาม โลก”

คิ้ว ของ คน ฟัง ขมวด มุ่น ยกเว้น กนต์ธร หัวหน้า วัย ดึก จึง ขยาย ความ

“พวก เธอ ก็ รู้ ว่า ความ สม ดุลระหว่าง สวรรค์ นรก และ โลก มนุษย์ เป็น

ปัญหา ใหญ่ ที่สุด ใน ขณะ นี้ พวก อสูร ใน นรก ภูมิ เหิม เก ริม ขึ้น ทุกที คอย รังควาน

สรวงสวรรค์ ของ เรา อยู่ เรื่อย โชค ดี ที่ องค์ มหาเทพ ทรง พระ ปรีชา สามารถ กองทัพ

แห่ง สรวงสวรรค์ ก็ แข็งแกร่ง เรา จึง กำราบ พวก มัน ได้ ทุก ครั้ง แต่ ปัญหา เรื่อง

ความ สม ดุลระหว่าง สาม โลก ไม่ ได้ อยู่ กับ ปัจจัย นี้ อย่าง เดียว ทุก วัน นี้ พวก อสูร

เปลี่ยน เป้าหมาย ไป ยัง โลก มนุษย์ พวก มัน ต้องการ สร้าง ฐาน อำนาจ ที่ นั่น เพื่อ

สั่น คลอน สวรรค์”

เขา กรีด นิ้ว โบก มือ ภาพ บน จอ เปลี่ยน เป็น แผนภูมิ กราฟ

“กราฟ ข้าง บน แสดง ให้ เห็น ว่า มนุษย์ รุ่น ใหม่ ที่ กำเนิด ใน รอบ ห้า สิบ ปี ตาม

เวลา โลก มนุษย์ มา จาก พวก อสูร เกือบ ห้า สิบ เ ปอ ร์ เซ็น ต์ และ มี แนวโน้ม ว่า จะ

เพิ่ม จำนวน ขึ้น อีก เรื่อยๆ ขณะ ที่ จำนวน มนุษย์ ซึ่ง ถือ กำเนิด จาก เทวดา ที่ ลง ไป

จุติ ลด ลง อย่าง น่า ใจหาย โลก มนุษย์ จึง เกิด ปัญหา มากมาย ตาม ที่ พวก เรา รู้ข่าว

นั่นแหละ เมื่อ ไหร่ ก็ตาม ที่ พวก อสูร ยึดครอง โลก มนุษย์ ได้ โดย ไม่ มี ใคร ทัดทาน

เมื่อนั้น ความ หายนะ จะ มา ถึง สวรรค์ ทันที”

 

                (โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)