ในฝัน (เล่ม 1-2)

รีวิวจากบรรณาธิการ batorastore.com

ในฝัน

ผู้เขียน – โรสลาเรน

“ในฝัน...ฉันเฝ้าเห็นจัทรา...แลระยับจับเมฆา สู่เวหานภาภัณฑ์...”

(จากเพลง ในฝัน ของ คุณทูล ทองใจ)

ในฝัน เนื้อเรื่องกล่าวถึง เจ้าชายพิรียพงษ์ จากแคว้นพรหมมินทร เดินทางมาเรียนวิชาสำหรับกษัตริย์ที่แคว้นกุสารัฐ เจ้าชายพิรียพงษ์โชคดีที่ได้เล่าเรียนกับเจ้าชายโอริสสา เจ้าชายเสนาบดีจากแคว้นอมริตสาที่กุมอำนาจมากมายในกุสารัฐเจ้าชายพิรียพงษ์เขียนจดหมายติดต่อกับพี่สาว เจ้าหญิงพรรณพิลาศ เล่าเรื่องทุกข์สุขต่างๆให้ฟัง จนใกล้ถึงวันเกิดของเจ้าหญิงพรรณพิลาศ เจ้าชายพิรียพงษ์พยายามหาของขวัญให้พี่สาว เจ้าชายเกิดถูกใจสร้อยไข่มุกสีกุหลาบของเจ้าชายโอริสสาเข้า เจ้าชายพิรียพงษ์จึงพยายามเสาะหาเสียแทบทั่วเมือง แต่สุดท้ายกลับได้สร้อยไข่มุกของเจ้าชายโอริสสามามอบให้พี่สาวแทน เจ้าชายโอริสสากับเจ้าหญิงพรรณพิลาศจึงมีโอกาสได้ติดต่อกันอีกครั้ง หลังจากเคยเป็นเพื่อนเล่นกันเมื่อสมัยวัยเยาว์มาก่อน  เพื่อนสมัยเด็กที่เคยสัญญาว่าจะกลับมาเจอกันอีก แต่หน้าที่การงานทำให้ไม่มีโอกาสได้พบกันอีกเลย

เรื่องนี้เป็นนวนิยายเรื่องแรกของคุณทมยันตีในนามปากกา “โรสลาเรน” ซึ่งมาจากภาษาฝรั่งเศสคือ โรส ที่แปลว่า ดอกกุหลาบ กับ ลาเรน ที่แปลว่า ราชินี แปลได้ตรงตัวว่า กุหลาบราชินี ซึ่งไม่น่าเชื่อว่าตอนที่ท่านแต่งเรื่องนี้จะยังเป็นเพียงเด็กนักเรียนมัธยมเอง (ประมาณ 19 ปี) เนื้อหาของเรื่องผู้เขียนเคยให้สัมภาษณ์ว่า ได้แรงบันดาลใจมาจาก การรวมชาติของรัสเซียในอดีต อิงกับประวัติศาสตร์ยุโรปช่วงหนึ่ง ที่เกิดความวุ่นวายทางการเมืองการปกครอง แต่ด้วยความชอบในประเทศอินเดีย จึงเลือกให้เรื่องมีรายละเอียดของวัฒนธรรมไปทางอินเดีย ซึ่งจะเห็นได้จากเครื่องทรงของตัวละคร ชื่อแคว้น ชื่อเมือง และสถานที่ต่างๆ เรื่องราวถูกบอกเล่าเรียงร้อยผ่านจดหมายโต้ตอบกันระหว่างเจ้าชายโอริสสา กับ เจ้าหญิงพรรณพิลาศโดยมีเจ้าชายพิริยพงศ์ พระอนุชาของเจ้าหญิงพรรณพิลาศที่มาเรียนวิชากษัตริย์กับพระเอกเป็นตัวเชื่อม เนื้อหาค่อนข้างหนักไปทางด้านการเมืองมากกว่านิยายรักทั่วไป แต่ก็ทำให้แอดมินสัมผัสได้ถึงความรักความผูกพันของพระเอกนางเอก แม้จะได้เจอหน้ากันในวัยเด็กไม่กี่ครั้ง รู้สึกได้ว่าความรักนี่มันไม่ต้องเห็นหน้ากันทุกๆวัน อ่านแล้วรู้สึกอบอุ่นดี ในขณะที่เรื่องนี้พระเอกที่เป็นเจ้าชายเสนาบดีเท่มาก แถมเก่งกาจรอบด้านอีกต่างหาก เล่นเอาแอดมินหลงรักไปเลย แต่ในขณะเดียวกันนางเอกก็เป็น นักการทูต ที่มีวาทศิลป์ดีเยี่ยม ด้วยความที่มีความสามารถทั้งคู่ ทำให้จดหมายที่ทั้งคู่เขียนหากันในช่วงหลังมีการเหน็บแหนมประชดประชันแฝงมาด้วยอย่างค่อนข้างจะเข้มข้น เข้มข้นจนแอดมินอ่านแล้วยังอดขำทั้งๆที่มันควรจะเครียดไม่ได้ ช่างเป็นเจ้าหญิงเจ้าชายที่ขี้น้อยใจจริงๆเลยค่ะ แต่อย่างว่าค่ะ งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา ความสุขแสนหวานเหมือนดั่งความฝัน ก็มีวันจะหมดลงได้ เมื่อเจ้าหญิงและเจ้าชายทั้งสามพระองค์ต้องเลือกระหว่างบ้านเมืองและหัวใจ จนนำไปสู่บทสรุปที่เศร้าสลดในที่สุด ซึ่งอ่านแล้วแอดมินก็น้ำตาไหลนะ รู้สึกสงสารที่คนรักกันแต่ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แต่อีกใจหนึ่งก็รู้สึกดีนะคะ รู้เลยว่าแม้อีกฝ่ายจะจากไป แต่อีกฝ่ายก็ยังไม่คิดจะลืมเลือน โดยเก็บมันไว้ “ในฝัน” ส่วนลึกของใจ ให้ติดตามไปแม้ยามสิ้นลม...