เพียงเงาปรารถนา (กัลวาร์)

ในยามค่ำคืนอันมืดมิดเป็นเวลานอนพักผ่อนของหลายคน แต่ภายในห้องชุดสุดหรูของคอนโดมิเนียมกลางเมืองใหญ่ เสียงครวญครางกระเส่าดังประสานกันระรัว จนแยกไม่ออกว่าเสียงใครเป็นเสียงใคร ร่างใหญ่กำยำโหมกายเข้าใส่มากเท่าไหร่ เธอก็ตอบสนองกลับมาอย่างเร่าร้อนไม่แพ้กัน ใบหน้างามสะบัดอยู่กับหมอน สองมือเกาะหัวไหล่อันแข็งแกร่งเอาไว้แน่นพร้อมหยัดกายเข้ารับกายแกร่งที่กำลังฝากฝังลงในเนื้อสาว ความกระสันปั่นป่วนที่ก่อตัวภายในร่างกายอย่างรุนแรง ทำให้หญิงสาวร่ำร้องให้เขาช่วยปลดปล่อยเธอจากความทรมานปนซ่านเสียวนี้เสียที เมื่อใกล้ถึงจุดแตกดับเขาจึงเร่งจังหวะเติมเต็ม นำพาเธอทะยานสู่ความหฤหรรษ์เก็บเกี่ยวรวงรุ้งบนโค้งฟ้า

เมื่อพายุสวาทลูกใหญ่ผ่านพ้นไป สองร่างยังนอนเกยก่ายกันและกันอยู่บนเตียงกว้างที่เต็มไปด้วยรอยยับย่นของผ้าปูที่นอน ไม่มีคำพูดใดหลุดจากริมฝีปากบวมเจ่อของเธอ ไม่มีหยาดน้ำตาไหลออกจากดวงตาหวานคู่สวย เธอกำลังโกรธเกลียดตัวเองที่หลงระเริงไปกับความสุขจอมปลอมของเขาหนึ่งเดือนเต็มกับการถูกล่ามด้วยตรวนสวาท มันแสนทรมานและซ่านสุขเหมือนขึ้นสวรรค์และตกนรกทั้งเป็นในคราวเดียวกัน ริมฝีปากเม้มเข้าหากันแน่น เก็บกักความเจ็บปวดรวดร้าวเอาไว้ข้างใน พร้อมภาวนาให้เขาช่วยปลดโซ่ตรวนแห่งความอัปยศอดสูให้กับเธอเสียที

“เธอช่างเป็นผู้หญิงที่วิเศษมากปรารถนา วิเศษจนฉันไม่อยากถอยห่างจากเธอไปไหนเลย อยากเริงรักกับเธอถึงตอนเช้าให้หนำใจ”

บุรุษหนุ่มเอ่ยเสียงกระเส่าพร้อมถอนกายแกร่งออกจากกายสาวมานอนหอบหายใจอยู่กลางเตียง หลังจากตักตวงความสุขจากเรือนร่างงามจนแทบสำลัก ในขณะที่เธอยังนอนหลับตานิ่งราวกับไม่อยากรับรู้อะไรอีก

“ลุกขึ้นแต่งตัวกลับบ้านได้แล้ว ถ้าหากครอบครัวของเธอเกิดสงสัยขึ้นมาคนที่ลำบากคือเธอไม่ใช่ฉัน เช็คเงินสดวางอยู่ที่เดิม”

ร่างใหญ่กำยำลุกขึ้นมาหยิบผ้าเช็ดตัวพันร่างกายส่วนล่าง แล้วเดินมานั่งจิบไวน์บนเคาน์เตอร์เล็กตรงมุมห้องที่จัดเตรียมเอาไว้สำหรับพักผ่อนโดยเฉพาะ สายตาทอดมองออกไปด้านนอกหน้าต่างอย่างไม่มีจุดหมาย

“แต่ฉันไม่ใช่ผู้หญิงขายตัว!” หญิงสาวตะโกนตามหลังด้วยอารมณ์     เกรี้ยวกราด ดวงตาบวมเป่งจ้องมองแผ่นหลังกว้างด้วยความเคียดแค้นชิงชัง

“แล้วมันต่างกับผู้หญิงขายตัวตรงไหน อาจดูดีหน่อยตรงที่เธอไม่ได้       นอนกับผู้ชายพร้อมกันหลายคน ฉันว่าเธอรีบเอาเงินกลับไปปรนเปรอครอบครัวดีกว่าจะมาอารมณ์เสียใส่ฉันแบบนี้ ขืนชักช้านายมานพอาจถูกพวกมาเฟียฆ่าทิ้งเหมือนหมาข้างถนนไร้ค่าตัวหนึ่งก็ได้”

“คนชั่ว คนสารเลว คุณมันไม่ใช่คน!”

“ใช่! ฉันมันชั่ว ฉันมันเลว และฉันมันก็ไม่ใช่คน แต่เป็นอสูรร้ายที่กำลังกระหายความหายนะครอบครัวของเธอยังไงล่ะ พรุ่งนี้เธอไม่ต้องมาหาฉันที่คอนโดฯ หรอกนะ เพราะฉันมีนัดทานข้าวกับมัทนาวี”

ประโยคนั้นของเขาทำเอามือบางที่กำลังจะหยิบเสื้อมาสวมบนร่างเปลือยเปล่าของตนชะงักกึก ดวงตาหวานเศร้าเบิกกว้างอย่างตกใจ

“อย่าแตะต้องพี่สาวฉันเด็ดขาด” เธอเอ่ยสั่งเสียงดังลั่น มือทั้งสองข้างกำเข้าหากันแน่นเพื่อข่มใจเอาไว้

“เธอไม่มีสิทธิ์มาออกคำสั่งกับฉัน เพราะทุกอย่างขึ้นอยู่กับความพอใจของฉันคนเดียวเท่านั้น”

“แต่คุณรับปากกับฉันว่าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับพี่นานา ถ้าฉันยอม...ยอมเป็นนางบำเรอของคุณหนึ่งปี”

“ความจริงฉันก็ไม่อยากผิดคำพูดกับเธอหรอก แต่มัทนาวีก็สวยเซ็กซี่เย้ายวนใจของฉันเหลือเกิน แถมยังมาอ่อยฉันที่ทำงานทุกวัน แล้วเธอจะให้ฉันหักห้ามใจได้ยังไง” เขาเอ่ยเสียงเรียบ รอยยิ้มเย้ยหยันแกมสมเพชจุดที่มุมปากเล็กน้อย

“คุณสดายุ!”

“ช่วยไม่ได้นะในเมื่อพี่สาวของเธอมายั่วให้ฉันตบะแตกเอง ผู้หญิงประเภทนี้ค่อนข้างรักง่ายใจเร็ว แค่เอ่ยคำหวานออดอ้อนนิดหน่อยก็แทบเอาร่างกายมาประเคนให้ฉันถึงเตียง เธอคงไม่รู้สิว่าสามวันสามคืนที่พัทยา เราสองคนเร่าร้อนมากแค่ไหน”

“คนเลว คนสับปลับ คุณทำกับฉันได้ยังไง ทำได้ยังไง!” เรือนร่างบางกึ่งเปลือยตรงเข้าไปทุบตีเขาราวกับคนบ้า ปากก็ประณามด้วยคำหยาบสารพัด มือใหญ่ยึดข้อมือเล็กเอาไว้แน่น บิดเต็มแรงจนเธอต้องร้องครางออกมาด้วยความเจ็บปวด

“โอ๊ย!”

“อย่ามาอวดเก่งกับฉันปรารถนา ฉันไม่ชอบ รีบกลับบ้านซะ ก่อนที่ฉันจะเปลี่ยนใจนอนกับเธอจนถึงเช้าของอีกวัน ถ้าเป็นอย่างนั้นจริงรับรองว่าเธอไม่มีแรงลุกไปไหนแน่” ใบหน้าคมโน้มลงมาแนบชิด จนรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นซ่านที่ราดรดพวงแก้มนวลของเธอ

“คุณหลอกลวงฉันมาตลอด คุณมันไม่ใช่ลูกผู้ชาย ฉันเกลียดคุณ เกลียดคุณ...”

ปรารถนาทรุดกายลงกับพื้นห้องอย่างสิ้นเรี่ยวแรง ไม่มีเสียงร้องไห้คร่ำครวญ นอกจากหยาดน้ำตาที่รินไหลอาบแก้มอย่างคนหมดหนทางสู้ แล้วเธอจะโทษใครได้ถ้าโทษความโง่เง่าของตัวเองที่หลงเชื่อใจอสูรร้ายอย่างเขา

“ฟังฉันปรารถนา อย่าดื้อ อย่าเถียง และอย่าคิดขัดคำสั่งของฉันเป็นอันขาด ถ้าเธอไม่อยากให้คลิปสวาทอันเร่าร้อนของเราสองคนเผยแพร่ต่อสายตาสังคม”

“คุณสดายุ!” เหยื่อสาวอุทานเสียงหลงพร้อมเงยหน้ามองเขาด้วยความตกใจ ก่อนจะสังเกตเห็นกล้องวงจรปิดติดอยู่ทุกมุมของห้องนั้น

ปรารถนาเม้มปากเข้าหากันแน่นจนร่างกายสั่นสะท้าน ไม่คิดมาก่อนว่าเขาจะทำกับเธอถึงเพียงนี้ หากคลิปดังกล่าวว่อนอยู่ในโลกอินเทอร์เน็ต อนาคตของเธอคงดับวูบลงทันที และเธอก็คงไม่ต่างกับผู้หญิงขายตัวที่สังคมรังเกียจ ไม่ว่าพ่อ พี่ชาย หรือพี่สาวก็คงผิดหวังในตัวเธอมาก

“ไม่ใช่แค่ครั้งนี้เท่านั้น แต่ฉันมีทุกฉาก ทุกลีลาเด็ด ของเราสองคน  บนเตียงนี้ตลอดหนึ่งเดือนเต็ม อ้อ! เธอห้ามติดต่อกับไอ้หมอหน้าจืด                นั่นเด็ดขาด ถ้าฉันจับได้ว่าเธอยังนัดเจอกับมันอีก ฉันเล่นงานมันตายแน่!”

“ฉันยอมคุณทุกอย่าง ยอมแม้กระทั่งให้คุณเหยียบย่ำศักดิ์ศรี แต่คุณก็ยังหักหลังฉันอย่างเลือดเย็น สักวันกรรมมันจะตามสนองคนใจชั่วช้าอย่างคุณ!” หญิงสาวตะโกนใส่หน้าอสูรร้ายทั้งน้ำตานองหน้า ก่อนจะวิ่งออกไปจากห้องอย่างรวดเร็ว

บุรุษหนุ่มมองตามร่างบางจนลับตา แล้วเดินกลับมาเอนกายพิง    หัวเตียง นัยน์ตาคมดุจ้องมองไปยังหน้าจอขนาดใหญ่ตรงหน้า เมื่อมือใหญ่หยิบรีโมตมาเปิดดูลำนำพิศวาสสุดแสนเร่าร้อนที่เพิ่งผ่านไป สองปีเต็มที่เขาเดินทางมาอยู่เมืองไทย เพื่อวางแผนการดัดหลังฆาตกรร้าย เขากับพวกคอยติดตามดูพฤติกรรมของคนในครอบครัวปราณต์หิรัญน์ ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลต่างๆ อย่างละเอียด ก่อนตัดสินใจเทกโอเวอร์สราญรมย์กรุ๊ป บริษัทยักษ์ใหญ่ด้านอสังหาริมทรัพย์ของเมืองไทย และไม่ลืมยื่นข้อเสนอสุดพิเศษให้กับเธอ หญิงสาวที่อยู่ในความทรงจำของเขามานาน...

“กรรมใดใครก่อ กรรมนั้นย่อมตามสนอง!” เขาเอ่ยลอดไรฟันอย่างเกรี้ยวกราด ใบหน้าคมราบเรียบไร้ความรู้สึกใด และไม่มีใครบอกได้ว่ามีอะไรซ่อนอยู่ภายใต้ดวงตาคมดุเย็นยะเยือกคู่นั้น!