เตียงนางไม้ เล่ม 1-2 (เจิด จินตนา)

“กรี๊ด ด ด ด…!!”

            เสียงหวีดร้องแสดงอาการหวาดกลัวอย่างสุดขีด ดังลั่นได้ยินไปทั่วทั้งโฉมศรีอพาร์ตเม้นท์ในกลางดึกสงัด

            ในห้อง316 ซึ่งอยู่สุดทางเดินของชั้นที่สาม หญิงสาวคนหนึ่งในชุดแต่งกายแบบนักร้องตามคาเฟ่ กำลังนั่งซุกตัวอยู่ตรงมุมห้อง ผมเผ้ายุ่งเหยิง ตาเหลือกลาน ยกมือขึ้นปัดป้องไปมาพร้อมกับส่งเสียงหวีดร้องอยู่ตลอดเวลา คล้ายคนกำลังอยู่ในอาการหวาดผวา

            ข้าวของทุกอย่างที่อยู่ภายในห้องนั้นเหมือนถูกพายุหมุนโหมซัดกระหน่ำ ปลิวว่อนลอยกระจัดกระจายไปมาทั่วห้องอย่างโกลาหลอลม่าน

          เสียงหวีดร้องประสานกับเสียงลมที่กำลังปั่นป่วนดังอื้ออึง ข้าวของลอยกระทบกันแตกเปรื่องปร่าง เศษถ้วยชามปลิวว่อนมากระทบฝาผนัง จนหญิงสาวต้องปิดปัดเป็นชุลมุน

            นี่ไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นโดยธรรมชาติ ทั้งห้องดูเหมือนว่ากำลังถูกครอบงำด้วยพลังอำนาจอันเร้นลับอะไรสักอย่าง