อสูรเสี่ยงรัก (มหาลาภ)

                Handsome, Dark-tall, Charming and the Ghost

                   เสี่ย มาเฟีย ป๋า และผี

                เสียงสวบสาบดังขึ้นตามแรงย่ำของเท้า ลมหวีดหวิวทำให้

หนึ่งในสามครางในลำคอด้วยความหวาดกลัว เหลียวมองไปรอบกาย

อย่างหวาดผวา ถ้าไม่มีความจำเป็น รับรองว่าพวกเธอไม่เสี่ยงชีวิต

เหยียบมาบริเวณปีกซ้ายของพีโอนีฯ เป็นอันขาด! บรรยากาศแบบนี้

ไม่น่าจะมีอยู่ในกิจการที่เปิดขึ้นเพื่อให้ความบันเทิงเลย

อุษาหลับตาปี๋ อะดรีนาลินในร่างกายพลุ่งพล่านเมื่อมองไปยัง

บ้านชั้นเดียวอันเป็นที่ทำงานเก่าของ ‘เสี่ยเกียว’ เจ้าของคนเดิม ซึ่ง

เจ้าของคนใหม่ไม่เคยมาเยือน ซ้ำยังไม่มีใครเข้าไปได้ตั้งแต่เสี่ยเกียว

หายตัวไป

บ้านหลังน้อยที่ถูกสร้างขึ้นบริเวณปีกซ้ายของพีโอนีฯ คืออดีต

สำนักงานหรือห้องทำงานของเสี่ยเกียว แม้ตอนนี้ร้างเจ้าของมาแรมปี

แต่ก็ไม่เคยมีใครเข้าไปทำความสะอาดได้ เพราะ...

‘ฮือ...ฮือ...’ ผู้หญิงสามคนอ้าปากค้าง ตาเหลือกถลน หนึ่งในสาม

ตกใจ ตาเบิกกว้าง กรีดร้องอย่างคนเสียขวัญก่อนจะเป็นลมล้มพับไป

เดือดร้อนสองคนที่เหลือต้องรีบเข้าไปพยุงร่างที่ล้มพับ หนึ่งในสองที่ยัง

ครองสติได้น้ำตาไหลพราก ตั้งแต่เกิดมาไม่เคยต้องเผชิญกับสิ่งลี้ลับ             

สักครั้ง จนกระทั่งตอนนี้ เวลานี้! แสงสีแดงสว่างวาบตรงหน้าต่าง ทำให้

ผู้หญิงสองคนที่เหลืออยู่แทบสิ้นสติ เสียงกรีดร้อง ซ้ำยังมีเสียงของตก

และกระจกแตกจากบ้านหลังน้อยดังตามมาด้วย

“จะ...เจ๊ษา ฮือ...หนูฉี่จะราด” คนเพิ่งเจอผีครั้งแรกในชีวิตรีบ

กระตุกแขนพี่ใหญ่ที่เรียกว่าเจ๊ษา

อุษาที่ยังประคองร่างหลานสาวเอาไว้สะดุ้ง มองบ้านหลังน้อย

อีกครั้งก่อนจะกรีดร้อง

ผู้หญิงสวมชุดแดงที่ประตูกำลังยืนชี้หน้าเธอด้วยความโกรธ!

“ฮือ...” กันยา หนึ่งในสามสาวเคราะห์ร้าย นั่งร้องไห้อยู่

หน้าบ้านพักที่สร้างขึ้นด้านหลังพีโอนีฯ ซึ่งมีไว้เพื่ออำนวยความสะดวก

ให้พนักงาน ทั้งแม่บ้าน พ่อครัว และพนักงานรักษาความปลอดภัย

คนกว่าสิบชีวิตพยายามปลอบใจสาวไทยที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่กี่วัน

ซึ่งพวกเขาหลายคนก็เคยโดนหลอกมาแล้ว

ตั้งแต่เสี่ยเกียวหายตัวไป ที่นั่นก็กลายเป็นบริเวณต้องห้าม ยาม

ค่ำคืนมักจะมีเสียงคร่ำครวญดังออกมาเสมอ วันดีคืนดี แขกที่มาใช้

บริการพีโอนีฯ ไปเจอเองก็ยังมี ต้องหัวโกร๋นกลับบ้านไปให้ภรรยาปลอบ

กี่รายแล้วก็ไม่รู้

“คิดเสียว่าฝันไป” ป้อม หญิงวัยกลางคนซึ่งเป็นหัวหน้าแม่บ้าน

ปลอบ เห็นใจเด็กสาวตรงหน้าไม่น้อย นางมองเลยไปที่อุษา สาวใหญ่

วัยสี่สิบห้าอดีตดาวรุ่งของพีโอนีฯ ที่ผันตัวเองมาเป็นคนดูแลพวกหญิงสาว

ในพีโอนีฯ ซึ่งกำลังนวดแขนให้หลานสาวที่เป็นลมล้มพับเพราะโดน

ผีหลอก

“ฝันบ้าฝันบอ กระจกแตกดังเปรี้ยงขนาดนั้น บรื๋อ...ตาวาวๆ นั่น

ต้องทำให้ฉันฝันร้ายไปเป็นเดือนแน่ๆ” กันยาบอก เธอไม่ใช่คนแรกที่เจอ

หลายต่อหลายคนเจอเหมือนเธอมาแล้วและบางคนก็ฟังเรื่องนี้จนชิน

ด้วยซ้ำ เพราะเกิดขึ้นบ่อยเหลือเกิน มีคนเคยคิดจะไปนิมนต์พระมาสวด

แต่ก็เจอดีเข้าเสียก่อน ดังนั้นทุกคนที่นี่จึงหลีกเลี่ยงบริเวณปีกซ้ายของ

พีโอนีฯ จะว่าไปแล้ว ถ้าไม่มีใครไปยุ่มย่าม ทางโน้นก็ไม่ออกอาละวาด

“เอาน่า...” ป้อมยังคงพยายามกล่อมให้คนที่เจอผีมาสดๆ ร้อนๆ

ลืมซะ นางเองก็เคยเจอกับตัวยามเข้าไปทำความสะอาดตอนเสี่ยเกียว

หายตัวไปใหม่ๆ เล่นเอาจับไข้หัวโกร๋นเป็นสัปดาห์ เสียงโหยหวน กรีดร้อง

คร่ำครวญ ทำเอานางจิตหลอนนานพอดู แต่ตอนนี้ป้อมเริ่มชินเสียแล้ว

เพราะหลังจากนั้นก็มีคนโดนหลอกอยู่ไม่ขาด และทางโน้นเองก็ไม่เคย

ทำร้ายใครสักที ได้แต่ส่งเสียงโหยหวน คร่ำครวญแผ่วๆ ให้ได้ยิน

อุษาค้อน “พี่ป้อมก็พูดได้นี่ โดนคนแรกตั้งเกือบปีแล้ว” พนักงาน

ทุกคนรู้หมดว่าหัวหน้าแม่บ้านไม่เคยเหยียบย่างไปบริเวณนั้นอีกเลย

และประกาศว่าหัวเด็ดตีนขาดก็จะไม่เข้าไปทำความสะอาด จะรอให้

เสี่ยเกียวกลับมาท่าเดียว สาวใหญ่วัยสี่สิบกว่าแบะปาก รู้สึกคุ้นๆ หน้า

ผีสาวอย่างไรไม่รู้

“วันนี้ท่าจะร้ายกว่าทุกทีนะพี่ ไม่รู้ไปโกรธใครมา ปรากฏตัวให้เห็น

จังๆ เลย” คนโดนผีหลอกลูบแขนตัวเอง บังเกิดเสียงฮือฮาขึ้นอีกรอบ

ไม่มีใครทันเห็นสีหน้าซีดเผือดและแววตาอ่อนแสงของอุษา!

ห้องทำงานภายในอาคารสองชั้นของพีโอนีฯ กำลังมีเสียง

เอะอะไม่ต่างกับด้านนอก

“อะไรนะ! จะทุบทิ้ง” มหาเสน่ห์ตะโกนถามพี่ชาย หลังจาก

มหาลาภยืนกรานที่จะทุบที่นี่ทิ้ง

“อือ...” เสี่ยเจ้าของอาบอบนวดพยักหน้ารับ ไม่อินังขังขอบกับ

ท่าทางเดือดเนื้อร้อนใจของน้องชาย ใช่สิ...ถ้าทุบแล้วคนเจ้าเสน่ห์จะไป

หลีสาวที่ไหน ร่างสูงใหญ่ของมหาเสน่ห์เซแซดๆ ไปนั่งบนโซฟาที่พี่ชาย

อีกคนนั่งอยู่ก่อนแล้ว ด้วยท่าทางเหมือนโลกถล่มฟ้าทลาย มหาโชค

อมยิ้ม ตบบ่าน้องชายฝาแฝดดังป้าบๆ หวังจะปลอบใจ

‘สวรรค์ของเหน่กำลังจะล่ม อีหนูของป๋ากำลังจะไร้ที่อยู่ อ่างที่

ช้อบชอบกำลังจะแตก!’

มหาลาภเบ้หน้าเมื่อเห็นน้องชายมีสีหน้าเหมือนจะตาย เขารู้ว่า

มหาเสน่ห์มาที่นี่บ่อยๆ น้องชายฝาแฝดของเขาติดอ่าง ชะ...ชะ...ชอบ

อ๊ะ ไม่ใช่ติดอ่างแบบนี้ แต่เป็นอ่างจากุซซีที่มีสาวๆ คอยนวดเฟ้น คลาย

เส้นให้ผ่อนคลาย

ชายหนุ่มผ่อนลมหายใจออกช้าๆ ในที่สุดเขาก็ตัดสินใจได้เสียที

หลังจากพยายามหลีกเลี่ยงที่จะเข้ามาที่นี่ มหาลาภไม่ชอบกิจการ

บันเทิงรูปแบบนี้ แต่ที่ต้องเข้ามาดูแลก็เพราะมหาเสน่ห์ไปก่อเรื่องเอาไว้

น้องชายฝาแฝดกลัวคู่แข่งจะซื้อกิจการนี้ไปต่อยอดสร้างกาสิโนแข่งกับ

พวกเขา เพราะพีโอนีฯ มีพื้นที่ด้านขวาติดกับ ‘ฟาเบส ฟีน่า โฮเทล

แอนด์ กาสิโน’ ซึ่งเป็นกิจการของพวกเขาสามคนพี่น้อง โดยมีมหาโชค

เป็นหัวเรือใหญ่ กุมบังเหียนทั้งหมด มหาเสน่ห์ก็มีผับชื่อดัง ‘ชาร์ม’

ส่วนเขาก็คอยช่วยพี่ชายดูแลกาสิโนและมีกิจการเกี่ยวกับการแข่งรถ

‘ฟีน่า เรซิง’ แต่ก็เป็นสิ่งเล็กๆ จากกีฬาที่ชื่นชอบ และเล็กจนน้องชาย

ต้องหยิบยื่นปัญหาใหญ่มาให้

คิดว่าเขาว่างมากหรืออย่างไร!

เขากับมหาโชคจะไม่กลุ้มเลยถ้ามหาเสน่ห์ได้กิจการนี้มาโดย

 ชอบธรรม แต่ดันช่วงชิงมาแบบ ‘กูชอบ’ หลอกให้เสี่ยเกียวไปเล่นพนัน

ที่กาสิโน แล้วก็...โกง! และตบท้ายความหายนะด้วยการจ่ายเงินค่า

พีโอนีฯ เป็นเงินสดหลังหักหนี้พนันแล้ว ซึ่งเหลือเพียงสี่สิบล้าน เสี่ยเกียว

โกรธมาก! และคงแค้นแทบกระอักถึงได้ปลีกวิเวกหายเข้ากลีบเมฆ แต่มี

อยู่ครั้งหนึ่งที่เสี่ยเกียวใช้ลูกน้องมาดักทำร้ายมหาโชค ทว่าทุกอย่างก็

ผ่านไปด้วยดีเพราะคนของบิดาเข้าไปช่วยได้ทัน

“ไม่นะลาภ พี่จะทำลายความสุขของน้องไม่ได้”

พี่ชายสองคนทำหน้าปูเลี่ยน ทีอย่างนี้มาเรียก ‘พี่’ แทนตัวว่า

‘น้อง’ หนุ่มทรงเสน่ห์หลับหูหลับตาทำเป็นไม่เห็นสีหน้ารู้ทันของพี่ชาย

ทั้งสองคน ส่งหูส่งตานั่งเครื่องบินไปนาไปไร่สักแป๊บ คนรักอ่างและอีหนู

ในอ่าง แสร้งบีบน้ำตาแห่งความอาดูร ร่างหนาสะอื้นหัวใจแตกสลาย

เมื่อนึกภาพอ่างจากุซซีโดนทุบ พีโอนีฯ ตกแต่งอย่างเลิศหรูอลังการ

งานสร้าง อ่างใบเดียวราคาก็เหยียบแสน เงินสี่สิบล้านที่เขาจ่ายไปมิอาจ

เทียบค่ากิจการแห่งนี้ มันเหมือนได้เปล่าเลยทีเดียว นอกจากอ่างจะหรู

สถานที่จะเลิศแล้ว น้องๆ ก็ขาวสวยหมวยเอกซ์เซ็กซ์แท้หลา...ป๋าเหน่

การันตี

“อีหนูคนไหนของมึงตาย ถึงได้มาบีบน้ำตาใส่กูแบบนี้” คนที่พูด

หยาบน้อยที่สุดในบรรดาพี่น้องแฝดสามเอ่ยคำหยาบออกมา น้ำตาที่

กำลังจะไหลเพื่อกระชากเรตติง ไหลย้อนกลับไปทันที มหาเสน่ห์มอง

พี่ชายตาค้อน รู้ว่ามหาลาภกำลังโมโหที่ถูกบังคับให้รับผิดชอบ ท่าทาง

ไม่อ่อนข้อให้ของคนถูกบังคับ ทำให้คนรักตัวกลัวได้รับบริจาคโปร ‘ตีน’

สงบปากสงบคำได้เพียงชั่วครู่

“สรุปแล้ว นายยืนยันว่าจะทุบทิ้ง” มหาโชคถามเป็นการเป็นงาน

ไม่สนใจสายตาของคนรักอ่างที่ส่งมาให้เมื่อเขาเอ่ยเรื่องทุบตึกทิ้งขึ้น

อีกครั้ง

มหาลาภพยักหน้าแทนคำตอบ ตากวาดมองเอกสารบนโต๊ะ

ทำงาน ที่นี่มีรายได้ค่อนข้างดีทีเดียว แต่เขายืนกรานว่าไม่ชอบอาชีพ

แบบนี้

ไม่ดูถูก แต่ไม่สนับสนุน!

                “ทุบทิ้งแล้วจะเอาไปทำอะไร” มหาโชคทำเป็นไม่เห็นอาการ

ชักดิ้นชักงอของน้องชายอีกคน ที่เกือบจะกัดลิ้นตัวเองตาย สม! คนมี

ครอบครัวแล้วคิดอย่างสะใจ ด้วยเบื่อความเจ้าชู้ยักษ์ของมหาเสน่ห์

“ว่าจะทำสปา นายว่าไง ย้ายสปาที่โรงแรมมาที่นี่ หรือจะทำ

สนามกอล์ฟไปเลย เข้าท่าดีเหมือนกันนะ” คนที่มีแผนในหัวอยู่แล้ว

ถามความเห็นของพี่ชาย พยายามไม่สบสายตาออดอ้อนขอสารอาหาร

จำพวกโปรตีนของมหาเสน่ห์ ดูท่าพักนี้น้องชายเขาจะขาดโปรตีนอย่าง

แรง มหาโชคขมวดคิ้วก่อนจะยิ้มเห็นดีด้วย มหาลาภเตรียมการมาเป็น

อย่างดีแบบนี้คงคิดไว้นานแล้ว

“อื้ม เข้าท่าทีเดียว ถ้าจะย้ายจริงๆ ละก็ ไม่ต้องทุบก็ได้ ดัดแปลง

นิดหน่อยน่าจะลดต้นทุนได้เยอะนะ” สองหนุ่มปรึกษากันโดยไม่สนใจ

ท่าทางอยากตายของน้องชาย มหาเสน่ห์อยากลงไปตีอกชกหัวอยู่กับ

พื้น ในอกมันร้อนวูบวาบเมื่อคิดว่าสาวๆ ทั้งหลายจะไม่มีที่อยู่ ต้องไป

เดินโต๋เต๋อยู่ข้างถนน คนนั้นก็น่าเก็บมาเลี้ยง คนนี้ก็น่าเก็บไปไว้บนเตียง

คนโน้นเอาไว้คอนโดฯ...

‘น่าฉงฉาน น้องกิ๊บ เชอร์รี น้องวาย อีกตั้งมากมาย ไม่รู้จะเรียก

ใคร หรือว่าน้องแอน น้องอัน น้องโบว์ น้องพัน น้องฝันก็ยังมี น้องเมย์

หุ่นเซ็กซี่กระจาย เยอะแยะจะตายไม่รู้จะเรียกใคร โอ...อกป๋ารวดร้าว

ระทมทุกข์’

“ขอเหตุผล!” ที่สุดแล้วคนเป็นน้องก็ทะลุกลางปล้อง เมื่อคิดว่า

ตัวเองไม่สามารถเลี้ยงดูอีหนูเป็นร้อยได้หมด เขามีบ้านแค่ไม่กี่หลัง

จะจับไปยัดอยู่ด้วยกันได้อย่างไร แออัดแย่ ‘แต่ถ้าอีหนูยอม ป๋าก็เต็มใจ๊

เต็มใจให้เข้าไปอยู่ รับรองเลยว่าจะไปจ้างรถแบ็กโฮมาขุดสระให้กว้างขึ้น

เพื่อรองรับอีสวย เอ้ย อีหนูขาวๆ อวบๆ อ๊า...แค่คิดก็สุขไปถึงทรวง’

มหาลาภเลิกคิ้วก่อนจะยิ้มกวนๆ ให้มหาเสน่ห์ “กู-อยาก-ทุบ”

มหาโชคหัวเราะดังลั่น เมื่อเห็นมหาเสน่ห์หน้าซีดลง

‘ไอ้เหน่ตายแน่!’ เขาคิดอย่างสะใจ ดูท่างานนี้มหาเสน่ห์คง

ไม่อาจต่อกรกับมหาลาภได้

“แล้วสาวๆ เอ๊ย พนักงานเก่าเล่า” คนดีที่ห่วงใยพนักงานแสร้ง

ตีหน้าเศร้า “หมดที่ทำกินแล้ว เขาจะเอาข้าวที่ไหนกิน”

‘บ๊ะ! สำนวนพ่อพระจริงๆ’ เขาชมตัวเอง

“นายทำแบบนี้ ไม่กลัวบาปหรือไง พวกเขาก็คนนะ คนเหมือนเรา

นี่แหละ”

‘เหมือนกันที่ความเป็นคน ที่ไม่เหมือนก็คือขาวสวยหมวยเอกซ์

ป๋าช้อบชอบ’

มหาโชคลุกขึ้นเดินไปที่โต๊ะทำงาน พิงสะโพกกับขอบโต๊ะ เลิกคิ้ว

ให้น้องชายอีกคนที่ยังคงทำหน้าเคร่งไร้รอยยิ้ม

“พนักงานเก่าจะให้เขาย้ายมาทำที่สปาแทน ใครสมัครใจทำที่

โรงแรมก็จะให้กรอกใบสมัคร ส่วนที่ถามว่าจะเอาข้าวไหนกิน มีข้าวให้

กินเหมือนเดิม แล้วเรื่องบาปก็ไม่กลัว เพราะไม่ได้คิดจะฟันเขาในอ่าง”

มหาลาภยักไหล่

‘อ้าว...ด่าซะพระเอก เอ๊ย พ่อพระ กลายเป็นผู้ร้ายเลย เซ็ง!’

ในขณะที่สามหนุ่มกำลังถกเถียงกันในห้องทำงาน ด้านนอกก็

กำลังชุลมุน ปีกซ้ายของพีโอนีฯ เกิดลมพัดกระหน่ำรุนแรง เสียงกรีดร้อง

โหยหวนทำให้ผู้พักอาศัยด้านหลังพากันผวา ตั้งแต่เจอเรื่องอัศจรรย์

เหนือธรรมชาติมา ครั้งนี้ดูจะรุนแรงกว่าทุกครั้งหลายเท่า ในที่สุดพนัก-

งานทั้งหมดก็ตัดสินใจวิ่งไปบอกเจ้านายคนใหม่ให้ทราบ ปล่อยไว้แบบนี้

ทุกคนคงได้จับไข้หัวโกร๋นกันหมด เสียงเคาะประตูห้องทำงานผู้จัดการ

ที่เจ้าของคนใหม่ยึดครองชั่วคราวดังขึ้นติดๆ กัน มหาลาภเอ่ยปาก

อนุญาต สามหนุ่มมองสีหน้าแตกตื่นของพนักงานรักษาความปลอดภัย

                (โปรดติดตามต่อในฉบับเต็ม)