รอยฝันตะวันเดือด (ชุด Rising Sun) (ณารา)

เมษายน ๑๙๗๗

โรงพยาบาลโยโกฮาฝา ชิริทสึ จูโอ เปียวอิน

Yokohama City Municipal Central Hospital

ดอกชากุระแย้มกลีบเบ่งบานเต็มต้น เป็นลีขาวโพลนตัดกับความมืดมิด ของท้องฟ้ายามราตรี หากกลีบดอกเล็กๆ ค่อยๆ ปลิดปลิวร่วงหล่น ฟุ้งกระจาย

ไปตามแรงลมที่หอบมาเป็นระยะๆ กองทับถมเต็มด้านหน้าโรงพยาบาลและหมุน คว้างเมื่อรถตู้ซึ่งมีชื่อโรงพยาบาลติดด้านข้างแล่นผ่านไปด้วยความเร็ว บ้างก็ถูก

ล้อรถบดขยี้กลีบลีขาวเข้ากับพื้นถนน คํ่าคืนกลางฤดูใบไม้ผลิที่ควรจะเงียบสงบ กลับมีเลียงไซเรนดังขึ้นไปทั่วทั้งเมือง เลียงหนึ่งกำลังดังใกล้เข้ามา มุ่งหน้าไปยัง ตึกฉุกเฉินที่อยู่ด้านหน้าในตอนกลางดึก

รถตู้สีขาวที่มีดวง’ไฟลีแดง'หมุน'วาบ ๆ บนหลังคา แล่นด้วยความเร็วมา เทียบประตูห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล ก่อนจะเบรกลงอย่างแรง พร้อม ๆ กับ เจ้าหน้าที่เปลรีบวิ่งไปเปิดประตูด้านหลังและลากรถเข็นด้านในออกมา พยาบาล ที่กระโดดลงจากรถตามหลังมาก็ประกาศ

“คนป่วยถูกยิงที่หน้าอก คิดว่ากระสุนยังฝังอยู่ในปอด อีกนัดที่หัวไหล่”

รถเข็นถูกนำเข้าไปในห้องฉุกเฉิน พยาบาลดึงม่านรอบเตียงและรีบใช้ กรรไกรตัดเสื้อที่ชุ่มเลือดออกจากร่าง ใบหน้าซีดเชียวดวงตาลอยคว้างอยู่ใน สภาวะไร้สตี รู้สึกตัวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“อาจารย์ฮาร่ากำลังเดินทางมา” เสียงพยาบาลอีกคนร้องบอก เพราะได้

รับแจ้งมาล่วงหน้าแล้ว พยาบาลคนหนึ่งอ่านชาร์ตในมือให้ศัลยแพทย์สาวที่เปิด ม่านแล้วก้าวเข้ามาด้านในฟังเสียงดัง

“คนไข้ชื่อ ยูจิ โคบายาชิ เป็นตำรวจสืบสวน ถูกยิงจากทางด้านหลัง กระสุน ฝังใน” แพทย์หญิงมายูมิ ทากาฮาชิ ศัลยแพทย์ฝึกหัดในชุดเสื้อคลุมสีเขียว พยัก หน้ารับรู้เมื่อก้าวเข้ามายืนข้างเตียงคนไข้

คืนนี้เป็นคืนที่เธอต้องอยู่เวร และกำลังหลับอย่างสงบสุข ก่อนที่พยาบาล จะเคาะประตูเรียกเพี่อรายงานว่ามีการปะทะกันระหว่างเจ้าหน้าที่ตำรวจกับ ยากุซ่าขณะเข้าล่อชื้อยาด้านหลังไนต์คลับย่านราตรีจนเป็นเหตุให้มีผู้ได้รับ บาดเจ็บหลายคน ซึ่งถูกนำล่งโรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด รวมถึงที่นี่ด้วย

“เขาเป็นลูกชายของท่านมาชารุ โคบายาชิ ผู้บัญชาการตำรวจฯ”

มายูมิอดชำเลืองมองใบหน้าของคนเจ็บไม่ได้ มาชารุ โคบายาชิ เป็น

ผู้บัญชาการตำรวจสำนักงานลืบสวนสอบสวนอาชญากรรมของจังหวัดคานากาว่า คนใหม่ แทนท่าน โอะซามุ มากิ ที่ถูกลอบยิงเสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน

หลังจากเขาได้ยื่นฟ้องนักการเมืองผู้หนึ่งว่ามีส่วนพัวพันกับกลุ่มยากุซ่าในเมือง

โยโทฮาฝา และระหว่างที่คดีกำลังอยู่ในขั้นตอนของศาล เขาก็จบชีวิตลง เชื่อกัน

ว่าเป็นฝีมือของนักการเมืองผู้นั้น หากก็ไม่มีใครสาวไปถึงเขาได้

คดีนั้นจบลงด้วยการยกฟ้อง เพราะไม่มีหลักฐานเพียงพอที่จะมัดตัว นักการเมืองผู้ทรงอิทธิพลได้

มาซารุ โคบายาชิ ถูกแต่งตั้งให้มาแทนนายตำรวจเฒ่าผู้ล่วงลับ หลายปีที่ ผ่านมาเมืองโยโกฮาม่าก็ดูเหมือนจะเงียบสงบมากยิ่งขึ้น เมื่อผู้บัญชาการตำรวจฯ คนใหม่ใช้วิธีการปราบปรามกลุ่มอันธพาลที่พยายามตั้งตนขึ้นมาเป็นใหญ่

แทนกลุ่มชะโต้กุมิ หรือแม้แต่กลุ่มยากซ่าเก่าแก่อย่างมิชาว่าด้วยวิธีที่รุนแรงและ เด็ดขาด

กระนั้นกลุ่มมิชาว่าที่เธอคิดว่าจะล้มหายตายจากไปหลังสิ้น ริกิ มิซาว่า หัวหน้ากลุ่มไปแล้ว กลับมี ทาคาโอะ มิชาว่า บุตรชายที่เกิดจากอะเนะซังของเขา ตั้งตนขึ้นเป็นโอะยะบนคนใหม่ และยังเป็นผู้รับมรดกส่วนหนึ่งของริกิร่วมกับ น้อง ๆ ลูกนอกสมรสอีกหลายคน และยังเป็นผู้ดูแลมรดกให้กับ ไอโกะ มิชาว่า

ที่เดินทางไปศึกษาต่อที่ฮาวายอีกด้วย

ด้วยฐานกำลังที่เข้มแข็งและธุรกิจไนต์คลับที่กำลังเจริญเติบโต ทาคาโอะ ก็ขยายอำนาจครอบคลุมย่านราตรี เมื่อขาดค่แข่งคนสำคัโบอย่าง เคนอิจิ ชะโต้ ไป

ใครๆ ก็รู้ว่าท่านโคบายาชิมีลูกชายซึ่งเป็นตำรวจฝีมือดี และกำลังไต่เต้า ขึ้นสู่ตำแหน่งสูงตามบิดาเพราะผลงานอันโดดเด่น แน่นอนว่าเขาเป็นที่หมายปอง ของหญิงสาวมากมายในเมือง และบังเอิญมายูมิก็รู้มาว่าเขายังโสดเสียด้วย

ทำไมเธอถึงรู้เรื่องราวพวกนี้ได้ละเอียดอย่างนั้นน่ะหรือ...ก็เป็นเพราะ ชีวิตของเธอเข้าไปพัวพันกับโอะนิชึกะกุมิ โกะคุโดใหญ่ของเมืองโยโกฮาม่าโดย ไม่ได้ตั้งใจมาหลายปีแล้ว...เมื่อบิดาของเธอตั้งใจจะรวมบริษัทกับโอะนิชึกะเพี่อ ผลประโยชน์ทางธุรกิจ โดยเสนอให้หมั้นหมายระหว่างตระกูล ซึ่งภาระนั้นตกมา สู่เด็กมัธยมปลายอย่างเธอ กับ วิว โอะนิชึกะ ที่ขณะนั้นยังเป็นเพียงนักศึกษา มหาวิทยาลัย หากปีต่อมาเขาก็ได้เลื่อนขึ้นเป็นรองหัวหน้ากลุ่ม ไม่นานก็ได้รับ ตำแหน่งเป็นโอะยะบุนแทนทาเคชี ญาติของเขาที่เสียชีวิตไปในคืนเดียวกับ

เคนอิจิ ซะโต้ และ ริกิ มิชาว่า...

หากเธอกับเขายังไม่ได้หมั้นหมายกันอย่างเป็นทางการ เพราะริวอ้างว่า อยากให้เธอเรียนจบก่อน และเขาก็ยังอายุน้อยเกินไป ดังนั้นผู้ใหญ่จึงคาดหวัง เหลือเกินว่าพิธีหมั้นจะต้องเกิดขึ้นในอีกไม่ข้า หลังจากเธอเรียนจบแพทย์และ

เริ่มท่างานแล้วตามข้อแม้ทุกประการ หากเวลาผ่านไปหลายเดือน ริวก็ยังไม่มี

ท่าทีอะไร...ซึ่งเธอก็ไม่เคยคาดหวังอะไรจากเขา หลังจากหัวใจด้านชามาเนิ่นนาน แล้ว

คํ่าคืนสุดท้ายที่เธอได้พบกับเขา...เธอกับเขาตกลงกันโดยที่ผู้ใหญ่ไม่รู้ว่า

จะให้โอกาสอีกฝ่ายค้นหาหัวใจของตัวเอง ถ้าพบคนที่คิดว่าใช่ ก็จะบอกกับอีกฝ่าย เพี่อจะได้ยกเลิกพันธะผูกพันระหว่างกันลงเสีย

หากเวลาผ่านไปหลายปี เขาไม่เคยบอกว่าพบเจอผู้หญิงของเขา แต่เธอ ก็รู้ว่าเขามีคู่ควงแทบไม่ซ้ำหน้า จากการอ่านเจอในหน้าหนังสือพิมพ์บ่อยครั้ง...

แค่นั้นก็ทำให้เธอสามารถตัดใจจากเขาได้ง่ายดายยิ่งขึ้น แต่เธอก็ยังไม่พบเจอ

ผู้ชายของตัวเองเสียที ทั้งที่ไม่เคยปิดกั้นตัวเอง แต่ด้วยการเรียนและหน้าที่อัน

หนักหน่วงทำให้เธอไม่มีเวลาให้กับผู้ชายคนไหนเสียมากกว่า...ดังนั้นเมื่อเรียน

จบแล้ว เธอก็หวังว่าจะมีเวลาให้กับชีวิตส่วนตัวบ้าง

เธออ่านข่าวทุกอย่างเกี่ยวกับกลุ่มยากซ่าในเมือง บอกตัวเองว่ามันพัวพัน วุ่นวายกับธุรกิจ เศรษฐกิจ และการเมืองจนแยกกันไม่ออก เพราะเป็นประชาชน คนหนึ่งก็ควรจะรู้ไว้ หากมีบางอย่างที่เธอไม่อยากยอมรับกับตัวเองว่า คอย

ติดตามข่าวคราวของกลุ่มยากุซ่าเพราะเหตุใด...

แม้จะบอกตัวเองเสมอว่า ไม่คิดจะแต่งงานกับรัว แต่ยังตามอ่านข่าวของ เขาเสมอ และครั้งใดที่เห็นข่าวยากุซ่า เธอก็หวาดหวั่นว่าจะเป็นเขาที่ได้รับบาดเจ็บ แล้วก็โล่งใจทุกครั้งที่ไม่ได้ยินข่าวร้ายนั้น...

“เตรียมเซตโออาร์” เธอสั่ง เมื่อพยาบาลบอกว่าศัลยแพทย์ซึ่งเป็น

อาจารย์ของเธอเดินทางมาถึงแล้วและกำลังตรงไปยังห้องผ่าตัด ขณะที่เธอเป็น เพียงศัลยแพทย์ผู้ช่วย ซึ่งจะต้องช่วยอาจารย์ดูแลบาดแผลตรงจุดอี่นของเขา ที่

มีกระสุนฝังในตรงหัวไหล่และกระสุนทะลุแขนอีกหนึ่งนัด ดูทำทางแล้ว งานของ พวกเธอคงไม่ง่ายนักในคืนนี้

เธอก้าวตามรถเข็นเข้าไปในห้องผ่าตัด หยิบหน้ากากขึ้นมาปิดปากหลัง โค้งทักทายอาจารย์ของเธออย่างเร่งรีบ ก่อนที่จะรายงานอาการของคนไข้ให้เขา ฟังอย่างย่นย่อ หากได้ใจความสำคัญ ระหว่างนั้นวิสัญญีแพทย์ก็ฉีดยาสลบเข้า

เส้นก่อนพยาบาลจะสอดท่อช่วยหายใจทางปาก

ทุกคนภายในห้องผ่าตัดรู้ว่าชายผู้นั้นเป็นคนสำคัญ...และการผ่าตัดครั้งนี้ จะพลาดไม่ได้อย่างเด็ดขาด !

ข่าวการบาดเจ็บของ ยูจิ โคบายาชิ ถูกรายงานให้โอะนิซึกะโอะยะบุน ทราบในเช้าวันรุ่งขึ้น รวมถึงการล่อชื้อยาเสพติดของตำรวจสายสืบ ซึ่งนำทีมโดย บุตรชายคนโตของท่านมาซารุ โคบายาชิ ผู้บัญชาการตำรวจสำนักงานสืบสวน สอบสวนอาชญากรรมชองจังหวัดคานากาว่า ซึ่งระยะหลังมานี้เครือข่ายเริ่มกว้าง ขวางและแผ่อิทธิพลข้ามมายังเขตของเขาหลายครั้ง จนท่าให้เขารู้สึกไม่สบายใจ กับท่าทีของผู้บัญชาการตำรวจฯ ผู้นี้ จะเรียกว่าหาเรื่องก็ไม่ชัดเจน แต่ดูเหมือน นับวันตำรวจจะแข็งกร้าวมากยิ่งขึ้น จนเขาได้ยินข่าวลือมาหนาหูว่า ท่านโคบายาชิ ถือหุ้นในไนต์คลับและกิจการบ่อนหลายแห่งในย่านราตรีอย่างลับ ๆ และที่ล่อชื้อ ยาเมื่อคืนก็เป็นแค่แผนการกำจัดคู่แข่งเท่านั้น หากเป็นเหตุให้ยูจิ ผู้เป็นลูกชาย พลาดถูกยิงปางตาย แต่อีกฝ่ายกลับหนีรอดไปได้ เรียกว่าแผนล้มเหลวไม่เป็นท่า และเกือบเอาชีวิตลูกชายไปทิ้งเสียอีก

“อีกฝ่ายเป็นกลุ่มคู่แข่งของมิชาว่า เมื่อคืนตายกันเป็นเบือ ชาวบ้านถูก ลูกหลงหลายคน” โคจิยื่นภาพข่าวให้โอะยะบุนดู “มองผิวเผิน ดูเหมือนโคบายาชิ จะช่วยแหวกทางให้มิชาว่ากุมิกำจัดคู่แข่ง แต่เจ้ามิอุระก็คงพอจะรู้ ไหวตัวได้ทัน เวลา”

“อืม...” ริวพยักหน้ารับรู้ สายตามองภาพข่าวบนหน้าหนังสือพิมพ์ด้วย สายตาครุ่นคิด เพราะตำรวจไล่กวดคนชองมิอุระเข้ามาในเขตท่าเรือซึ่งเป็นพื้นที่ ของเขา และฆ่ากันตาย รวมไปถึงยูจิก็ได้รีบบาดเจ็บสาหัสที่นั่นเช่นกัน

วิวคลึงขมับ...นึกชมในใจว่า ทาคาโอะ มิซาว่า ลูกชายนอกสมรสชองริกิ ช่างเก่งจริงๆ เวลาผ่านไปไม่กี่ปี ก็สามารถสร้างกลุ่มขึ้นมาได้โดยอาศัยฐานเดิม ของบิดา ชั่วเวลาไม่นานก็กลับมาผงาดในวงการอีกครั้ง

แต่ไม่ว่าจะเป็นเพราะดวง หรือเพราะเลือกคนสนับสนุนได้ถูกทาง เวลานี้ มิซาว่ากุมิก็กลายมาเป็นกลุ่มที่เขาไม่ควรจะประมาท...ยิ่งมิเจ้าหน้าที่บ้านเมืองอยู่ เบื้องหลัง...พวกเขายิ่งต้องระวังตัวมากขึ้น

“เราพยายามไม่เข้าไปวุ่นวายกับปัญหา แต่ดูเหมือนปัญหาจะวิ่งตามหลัง เรามาไม่จบไม่สิ้น” ริวบ่นด้วยความหงุดหงิด...

เขาเพิ่งกลับจากเมืองไทยได้ไม่กี่เดือน...เพื่อเซ็นสัญญาค้าชายระหว่าง โอะนีซึกะกับบริษัทผลิตไวน์พราวตะวันอย่างเป็นทางการ หลังจากรู้ว่าทาเคชิ