คุณหนูรักร้อน กรรมกรรักเถื่อน (มัสยา บุรินทร์)

คุณหนูรักร้อน กรรมกรรักเถื่อน

1

 

“โอ้โห  ไอ้ถม เดี๋ยวนี้เอ็งรูปหล่อคมคาย  แถมล่ำบึ่ก อีกแน่ะ”

เฒ่าสิน ช่างปูนอาวุโส  สุดยอดฝีมือผู้เลื่องลือในวงการช่างก่อสร้าง  ที่หอบเพียงเสื่อผืนหมอนใบเข้ามาเผชิญโชคในเมืองหลวง  ศิษย์หลาย ๆรุ่นของแกเจริญก้าวหน้าสามารถรับเหมางานสร้างเนื้อสร้างตัวไปมากมาย

คนที่ชายชราหมายถึงก็คือ  หลานชาย  ผู้เดินทางไกลมาจากชายแดนใต้

ปฐม พิภพ

หนุ่มวัยเพิ่งจะยี่สิบเศษ  เพิ่งพ้นภาระรับใช้ชาติมาใหม่หมาด  เจ้าของใบหน้าคมสัน  จมูกโด่งพองาม  รับกับริมฝีปากสวยราวกับผู้หญิง  ดวงตาสนิมเหล็ก  แต่ขนตาค่อนข้างยาวสวยเป็นธรรมชาติ  หากไม่มีหนวดเคราเขียวครึ้ม  ใบหน้านี้จะสามารถเติมแต่งเป็นใบหน้าของหญิงสาวแสนสวยได้ไม่ยาก

ปฐม  พิภพ  ผู้ชายทั้งแท่ง

ร่างสูงเกือบสองเมตร  เข้าตำราสูงชะลูดตูดปอดยอดขุนพล 

“ลุงก็ชมเกินไป”

“ไม่เกินนาโว้ย  เอ็งหล่อแบบนี้กลัวใจอย่างเดียวว่ะ ถ้าคิดจะมาฝึกงานกะข้าจริง ๆ”

“กลัวอะไรครับลุง สาบานได้ว่าผมจะไม่ทำให้ลุงเดือดร้อนเด็ดขาด ผมผ่านการเกณฑ์ทหารมาแล้วนาลุง  รับประกันได้ว่าไม่เกเร”

“เปล่าโว้ย ข้าเชื่อเอ็ง”

“เชื่อผมก็จบแล้วลุง  เรื่องอื่นไม่ต้องห่วง  เหล้ายาผมก็ไม่เกี่ยวข้อง ดื่มเบียร์อาจได้บ้างนิดหน่อย”

“ข้าไม่ได้กลัวใจเอ็งว่ะไอ้หลานชาย ข้ากลัวใจคุณหนูรังรอง”

“คุณหนูรังรองคือ...”

“ลูกสาวคนเล็กของเสี่ยยุทธน่ะสิ  แต่ขี้วีนสะบัดช่อ ถ้าเธอได้เห็นเอ็ง  ข้าว่าเอ็งไม่รอด”

“ก็จะเป็นไรไปล่ะลุง  ผู้ชายไม่มีอะไรเสียหายอยู่แล้ว”

“มันไม่ง่ายน่ะสิวะ  ไม่เพียงแค่เอ็งเท่านั้นที่จะต้องพบกับความยุ่งยาก  ข้าก็อาจจะพลอยยุ่งยากไปด้วย”

“เอาเถอะครับ  ผมจะพยายามไม่เข้าไปยุ่งเกี่ยวกับใคร  แค่ลุงรับปากว่าจะสอนงานปูนให้ทั้งหมด ผมมานี่แค่ต้องการวิชา ยังไม่อยากมีเมีย  เพราะผมมีคนรักรออยู่แล้ว”

“ใครวะคนรักเอ็ง”

“คนบ้านเดียวกัน  ผมสัญญาว่าจะรีบทำงานหาเงินกลับไปสู่ขอเธอ”

“โธ่เอ๋ยไอ้ถม  เอ็งนี่มันโลกสวยว่ะ  ผู้หญิงในไซด์งานก่อสร้างนี่สวย ๆ แรด ๆ ก็มีตั้งเยอะ หน้าตาอย่างเอ็งนี่นะ ถ้ารอดสามวันได้  ข้าจะนับถือเลย”

“เอาน่าลุง  สรุปจะให้ผมฝึกงานด้วยไหม”

“เออ!”  ผู้อาวุโสกระแทกเสียง “เอ็งคิดว่าข้ามีทางเลือกอื่นไหมวะไอ้ถม”

“ขอบคุณมากครับลุง”  ชายหนุ่มโอบกอดลุงสิน

“อย่าโว้ย เดี๋ยวฟ้าผ่าตายห่ะ”

จริงอย่างที่ลุงสินว่าเอาไว้นั่นแหละ  เพียงแค่วันแรกที่เข้ามาพักในไซด์งานก่อสร้างของปฐม  พิภพก็กลายเป็นที่กล่าวถึงแล้วละ

ในนามของ “หลานชายลุงสิน”

 

ปฐม พิภพรู้ดีแก่ใจอยู่แล้วละว่า  วันนี้คงไม่เป็นอันหลับอันนอนหรอก คนงานเงินออก แถมพรุ่งนี้ยังติดวันหยุดอีก  คืนนี้คงยาว แต่จะทำอย่างไรได้  มันก็ต้องทน

ชายหนุ่มอยากเรียนรู้งานจากลุงสินให้คล่อง บางทีอาจจะเลือกเส้นทางนี้ในการดำรงชีวิตต่อไป ภาพของหญิงสาวบ้านป่าที่เฝ้ารอการกลับไป

สาวนุ้ย ฝากความหวังเอาไว้กับเขา

ความจริงเขาเกือบจะพาหล่อนหนีอยู่แล้ว  สาวนุ้ยเองก็พร้อมจะวิวาห์เหาะ แต่สุดท้ายแล้วเขาเองนั่นแหละที่มีความเป็นผู้ใหญ่มากกว่า ตัดสินใจเสี่ยงโชคมาตามลำพัง

ความรักเมื่อมั่นคงแล้วไม่เห็นจะต้องกลัวอะไร