TGA รักละมุน (เพียงเพลิน)

0 รีวิว

รหัสสินค้า: TGAรักละมุน
ของหมด (ต้องการสินค้า)

ราคา: 100.00 บาท 25.00 บาท
ประหยัด: 75.00 บาท ( 75.00% )

ยังไม่มีสินค้ามือสองขาย

เพิ่มในรายการโปรด มีสินค้าชิ้นนี้ ต้องการขาย?

แลกสินค้านี้เป็น points
ขายสินค้ามือสอง

เนื้อหาบางส่วน

INTRO

“คุณหมอคะ พี่สาวหนูเป็นอย่างไงบ้างคะ”

“อาการพี่สาวคุณไม่มีอะไรน่าเป็นห่วงหรอก อาจจะมีอาการแทรกซ้อนที่ต้องเฝ้าสังเกตอยู่บ้าง แต่ไม่ร้ายแรงอะไร”

“อาการแทรกซ้อน คืออะไรคะหมอ”

“หมอสันนิษฐานว่าพี่ของคุณ อาจเป็นโรค TGA”

“โรคอะไรนะคะ”

“TGA ความจำเสื่อมชั่วขณะ”

Transient Global Amnesia (TGA)

อาการความจำเสื่อมในระยะสั้น ถูกค้นพบเมื่อปี ค.ศ. 1956 มีอัตราเกิดโรคเพียง 5คน ใน 100,000คน มักพบในผู้ป่วยที่อายุ 50ปีขึ้นไป พบได้ทั้งเพศหญิงและชาย

สาเหตุในทางการแพทย์ยังไม่ได้ระบุแน่ชัด อาจเป็นผลข้างเคียงจากโรคลมชัก , โรคไมเกรน , สมองขาดเลือดชั่วคราว , ความเครียด , การดื่มแอลกอฮอร์ เป็นต้น

ผู้ป่วยโดยส่วนมากจะมีอาการหลงลืมในระยะสั้น ไม่เกิน 24ชั่วโมง แล้วหลังจากนั้นจะหายเป็นปกติเอง ในทางการแพทย์จึงยังไม่มีวิธีรักษาแน่ชัด

เสียงน้องสาวคนเดียวของฉัน พูดคุยกับคุณหมอเสียงหล่ออย่างร้อนรน ตอนแรกกะจะแกล้งหลับเพื่อแอบฟังสิ่งที่คนทั้งสองคุยกัน แต่พอได้รู้ความจริงฉันก็แทบช็อค

‘มิน่าล่ะ! ทำไมเรื่องบางอย่าง ฉันนึกเท่าไรก็นึกไม่ออก’ ความรู้สึกควบคุมตัวเองไม่ได้ถาโถมใส่ฉันมากขึ้นทุกวัน อาการหลงๆ ลืมๆ ทำให้ทุกอย่างกระทบไปหมด ทั้งเรื่องงานทั้งเรื่องน้องสาว ฉันใช้ชีวิตด้วยความสงสัยมานาน จนวันนี้ได้คำตอบแล้ว

“ความจำเสื่อม! เป็นไปได้ยังไงคะ พี่ของหนูยังไม่แก่เลย” เสียงเจื่อนแจ้วของเด็กสาวถามด้วยความไม่เข้าใจ

“โรค GTA ไม่ใช่โรคคนแก่นะครับ ยุคสมัยนี้คนเรามีความเครียดมากขึ้น อาการของโรคก็จะปรากฏกับวัยทำงานเพิ่มขึ้น เรียกง่ายๆ ว่ามาจากความเครียดของพี่คุณนั่นแหล่ะ”

“เครียด เพราะหนูล่ะซิ”

ตั้งแต่เกิดอุบัติเหตุในวันนั้น ชีวิตที่เคยสดใสสวยงามทุกอย่างทุกพรากไปพร้อมกับพ่อแม่ของเรา ฉันกลายเป็นเสาหลักคอยส่งเสียน้อง ทำงานตัวเป็นเกลียวเพื่อให้ญาณินมีชีวิตสดใส แต่เหมือนยิ่งพยายาม ทุกอย่างยิ่งแย่ลง

“แล้วหนูต้องทำยังไงคะ”

“ตอนนี้ทำได้เพียงเฝ้าระวังครับ ไม่ต้องกังวลไป”

เสียงหมอหนุ่มพูดตัดบทแล้วขอตัวออกไปดูแลคนไข้ห้องอื่น เสียงญาณินทิ้งตัวนั่งอยู่ไม่ห่าง บ่นพึมพร่ำเดือนร้อนใจ

ทั้งที่คิดว่าตัวเองทำดีแล้ว เป็นพี่ที่ดีดูแลน้องได้อย่างที่พ่อแม่ต้องการ แต่เปล่าเลยตอนนี้ฉันกลับทำให้น้องสาวคนเดียวเครียดหนัก จนเริ่มเดินทางผิด

“พ่อจ๋า แม่จ๋า หนูควรทำยังไงดี เงินทองเราก็ไม่ค่อยมี พี่ยังมาเป็นโรคประหลานนี่อีก”

RRRRRRRRRRRing

“อืม พี่ชญาไม่เป็นอะไรมาก”

“เออแตงกวา! งานเพื่อนเที่ยวที่แกเคยชวนเดี๋ยวนี้เค้ายังรับอยู่หรือเปล่า”

“รับหรอ! ดีเลยฉันสนใจทำ”

“ที่ไหน เมื่อไรแกบอกมา”

“ห้ะ! วันนี้เลยหรอ”

“อืม.. ได้ๆ”

ญาณินคุยโทรศัพท์กับเพื่อนสนิทที่ชื่อแตงกวา ฉันแอบฟังไปเรื่อยจนได้ยินเสียงกุกกัก คล้ายหาของอะไรสักอย่าง ลืมตาแอบมองเห็นเธอกำลังตั้งใจจดอะไรบางอย่าง

“ญาติคนไข้คะ คุณหมอเชิญค่ะ”

เสียงคุณพยาบาลพูดแทรกขึ้น ทำให้ญาณินรีบร้อนออกจากห้องไป เหลือบมองสมุดจดด้วยความอยากรู้ ยัยน้องตัวดีของฉันเนี่ย ยิ่งคิดทำอะไรแปลกๆ อยู่ ต้องดูสักหน่อยแล้ว

“23:00”

“@XXX Hotel”

‘โรงแรมหรอ ไปทำงานอะไรกัน’ หลายเรื่องเลวร้ายวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว จนตอนนี้ฉันคิดเรื่องดีดีไม่ออกเลย แค่คิดความกลัวยังทำร้ายใจมากขนาดนี้ หากน้องสาวที่เหลืออยู่คนเดียวทำอย่างนั้นจริงๆ ฉันจะทุกข์ขนาดไหน

‘ไม่ได้ พี่จะไปเอง’

งานที่ญาณินทำได้ ฉันก็คงทำได้เหมือนกัน หากตอนนี้เลือกได้ฉันก็อยากเป็นตัวเลือก ไม่มีพี่คนไหนทนเห็นน้องตกนรกทั้งเป็นได้ อีกอย่างไอ้โรคขี้ลืมของฉัน

...คงพอช่วยรักษาแผลใจ

อ่านต่อ »

รายละเอียด

ชื่อผลงาน TGA รักละมุน

จำนวน 95 หน้า

ราคา 100 บาท

ประเภท นิยายฺโรมานซ์

บทประพันธ์ เพียงเพลิน

ผู้จัดย่อหน้า / พิสูจน์อักษร เพียงเพลิน

ติดตามข่าวสารเพิ่มเติม https://www.facebook.com/Venus909_writer

สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์พ.ศ. 2537 ผลงานชิ้นนี้เป็นลิขสิทธิ์ส่วนบุคคล ห้ามมีการคัดลอก ทำซ้ำ ลอกเลียนแบบ ดัดแปลงเนื้อหาบางส่วน หรือทั้งหมดไม่ว่ากรณีใดทั้งสิ้น โดยไม่ได้รับอนุญาต หากต้องการนำไปใช้เพื่อเป็นประโยชน์แก่สาธารณะกรุณาติดต่อ เพียงเพลิน (063-7979178)

ลิ้นสากฉกชิมที่เดิมซ้ำๆ กระดกชิมปุ่มเสียวจนร่างฉันเด้งเร้าราวไร้การควบคุม ทุกการเคลื่อนไหวของลิ้นร้อนสร้างความรู้สึกหลากหลาย ทั้งกระสั่นซ่านยามห่อตัวจนปลายแข็งกระดกทิ่ม ทั้งหายใจไม่ออกยามกลีบปากฟัดติ่งเนื้อ ดูดดุนราวอร่อยเหลือเกิน

“พอค่ะ ชญาไม่ไหวแล้ว” แรงมหาศาลทำงานพร้อมกันทุกทิศทาง ฉันไม่อาจทนรับความรู้สึกนี้ได้ เนื้อเต้นใจสั่นระรวยจนสมองขาวโพลนไปหมด ไม่นานความดำมืดก็มาเยือน

“คุณ! คุณ!”

“ถึงกับสลบเลยหรอ”