Post Modern ชะตากรรมโพสต์โมเดิร์น

...คำถามที่น่าสนใจ คือ ถ้าคนสอนปรัชญาการเมืองคิดว่าการสอนปรัชญาการเมืองเป็นการขายของ ผลที่เกิดขึ้นต่อตัววิชาปรัชญาการเมือง นิสิต/นักศึกษา และตัวผู้สอนเองคืออะไร นอกจากนั้นในโลกปัจจุบัน คนสอนจะไม่ “ขายของ” ได้หรือไม่? คำถามนี้เกี่ยวพันกับปัญหาประการที่สองของหนังสือเรื่องนี้ คือ เมื่อเริ่มหยิบหนังสือมาอ่านก็รู้สึกได้ว่าตอนจบของหนังสือเล่มนี้จะเป็นอย่างไร กว่าครึ่งศตวรรษมาแล้ว นักเขียนอเมริกันชื่อก้องโลก คือ "Arthur Miller" ได้เขียน "Death of a Salesman" ที่ถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตของคนสามัญที่ถูกทรยศโดยคุณค่ากลวง-ลวงโลกทั้งของตนเองและของสังคมอเมริกันที่ตนมีชีวิตอยู่ ในเรื่องนี้ตอนจบพระเอกตาย ตายเพราะถูกทรยศทั้งโดยตนเองและโดยสังคมของตน  โดยตอนจบในชีวิตของโสกราติสก็ถูกนครเอเธนส์ที่เขารักก็ตัดสินประหารเช่นกัน ในกรณีแรก คนเขียน Death of a Salesman ได้รับรางวัลพูลิตเซอร์ในปี 1949 ในกรณีหลัง วิชาปรัชญาการเมืองงอกงามเจิดจ้าจากความตายของนักปรัชญาการเมืองคนนั้น เสน่ห์อีกข้อหนึ่งของหนังสือเล่มนี้คือ อารมณ์ขันของไชยันต์ ต้องยอมรับว่ามีหลายตอนเรียกรอยยิ้มจากผู้อ่านได้อย่างมีประสิทธิภาพ เช่นในตอนพยายามเตือนผู้อ่านให้ระวังการใช้ภาษาของ “พวก Postmodern” ซึ่งต้องสื่อสารกับผู้คนที่คิดใต้ระบบคิดแบบมีเหตุผล โดยเทียบกับความมึนงงที่เกิดขึ้นเมื่อมนุษย์ (เจ้าของ) สุนัขตัดสินใจพูดกับสัตว์ของตนด้วยภาษาของสุนัขแทนภาษาของตนเอง...(ส่วนหนึ่ง ใน  'คำน'ำ)

หนังสือ "POST MODERN: ชะตากรรมโพสต์โมเดิร์นในอุ้งมือนักปรัชญาการเมืองโบราณ" เล่มนี้ เรียบเรียงโดย "รศ. ดร.ไชยันต์ ไชยพร" แห่งคณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย