วุ่นรัก นักดนตรี 01
มีสินค้าในสต็อค
ประหยัด: 31.50 บาท ( 70.00% )
รายละเอียด
รีวิวจากบรรณาธิการ batorastore.com
วุ่นรักนักดนตรี เล่ม 01
ผู้เขียน –นิโนมิยะ โทโมโกะ
วุ่นรักนักดนตรี เรื่องราวของ จิอากิ ชินอิจิ นักศึกษามหาวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ฝีมือเยี่ยม ทายาทของนักเปียโนชื่อดัง มีความต้องการอยากไปเรียนเป็นวาทยากรที่ยุโรปแต่ดันกลัวเครื่องบินขึ้นสมอง จะไปทางเรือก็กลัวเรือจมจนหมดทางจะบินไปเมืองนอก วันหนึ่งสาวน้อยประหลาด โนดาเมะ ก็ปรากฏตัวขึ้นต่อหน้าเขา เธอคนนี้มีชีวิตอยู่ที่ห้องพักซึ่งแน่นเอี๊ยดไปด้วยขยะ โนดาเมะก็คอยตามตื้อจิอากิ แต่สิ่งที่จิอากิสนใจในตัวโนดาเมะ คือ เปียโนที่โนดาเมะเล่น ถึงจะเล่นมั่ว ไม่ดูโน้ต เพราะเล่นตามที่ฟังมาก็ตาม ทำให้จิอากิหลงใหลในเสียงเปียโนของโนดาเมะ และอยากจะฝึกเปียโนให้เธอ เมื่อจิอากิต้องมาพัวพันกับโนดาเมะจอมซกมก เรื่องราววุ่นๆของเหล่านักดนตรีก็ตามมาเป็นหางว่าว
จำได้ว่ารู้จักเรื่องนี้เพราะเป็นซีรี่ย์ญี่ปุ่นนี่ล่ะค่ะ จำฝังจิตฝังใจเพราะเรื่องนี้ตลกมาก และเพลงที่ประกอบในเรื่องก็เพราะมากๆด้วย ก็เลยตามอ่านของเนชั่นจนจบค่ะ ขอบอกเลยว่าในมังงะกับในซีรี่ย์นี่แทบโขกกันมาเลยค่ะ พระเอกนางเอกตีบทแตกมาก ยิ่งฉากตอนที่พระเอกตื่นขึ้นมาในห้องของนางเอก แต่บริเวณใจกลางห้องกลับเป็นที่ตั้งเปียโนของเปียโนหลังหนึ่ง และมีเด็กสาวกำลังบรรเลงเปียโนให้ฟัง ถึงจะมั่วโน้ตไปบ้างแต่ก็ยังคงไพเราะจับใจ ภาพนั้นจะดูน่าประทับใจมากถ้าไม่มีกองขยะ! นางเอกในเรื่องซกมกโคตรๆค่ะ เธอจะสนใจแต่เรื่องดนตรีเท่านั้น ส่วนเรื่องความสะอาดนี่แทบจะไม่เอาเลย จนพระเอกที่ต้องมาสอนนางเอกเล่นเปียโนนี่ต้องพกพัดกระดาษไว้ตบกบาลนางเอกโดยเฉพาะ ซึ่งฉากตบกบาลนางเอกแต่ล่ะครั้งมีที่มาที่ไปและฮามากๆทีเดียวค่ะ ทั้งเหตุที่เล่นคีย์ไม่ได้ดั่งใจ ทั้งเรื่องความซกมกของนางเอก แต่ที่น่าสนใจกว่านั้นการ์ตูนเรื่องนี้เกี่ยววงการดนตรีคลาสสิคค่ะ ซึ่งคิดว่าเป็นเรื่องยากนะคะในการหาข้อมูลมาได้อย่างสมบุรณ์แบบขนาดนี้ ทำให้เวลาอ่านการ์ตูนเรื่องนี้ดูสนุกและสมจริงขึ้นมามากๆเลย นอกจากนี้ตัวละครในเรื่อง นอกจากพระเอกกลัวเครื่องบินขึ้นสมองกับนางเอกซกมกที่ออกจะเพี้ยนๆแล้ว คนที่อยู่รายล้อมคู่พระนางดูเพี้ยนหนักยิ่งกว่า แต่อย่าไปว่าทีเดียวค่ะ เคยได้ยินไหมคะ “อัจริยะกับคนบ้าห่างกันแค่เส้นด้ายคาบเกี่ยว” ทั้งๆที่มีนิสัยเพี้ยนๆ อย่าง มิเนะ หนุ่มไวโอลินขาร๊อค มาสึมิจังขาตบ เอ้ย ตีกลอง คิคุจิคุง เชลโล่หน้าหม้อ แต่ความเป็นอาร์ตตัวพ่อตัวแม่ด้านดนตรีนั้น ทำให้ทั้งหมดมาอยู่ในวงเดียวกันได้ แต่ละคนต่างเรียงร้อยถ้อยดนตรีออกมาจนเป็นเพลงชั้นเลิศภายใต้การนำของพระเอกที่เป็นวาทยกรอย่างจิอากิซามะ เรื่องนี้แอดมินชอบมากค่ะ ถ้าให้รีวิวมากกว่านี้ต้องเผลอเล่าตอนจบแน่ๆ ยังไงๆก็ลองหาซื้อมาอ่านดูนะคะ แอดมินแนะนำ แล้วคุณจะรักเสียงดนตรีมากขึ้นค่ะ
รีวิว (1)

22/08/2014
"วุ่นรักนักดนตรี" หรือ ที่เรียกกันติดปากว่า "โนดาเมะ" (Nodame Cantabile) การ์ตูนสุดฮิต ซึ่งได้กระแสตอบรับดีจนได้รับการสร้างเป็นทั้งอนิเมะ ทั้งซีรีส์คนแสดง และภาพยนตร์ แต่ความโด่งดังของโนะดาเมะไม่ได้หยุดอยู่ที่ญี่ปุ่นเพียงเท่านั้น เพราะทางเกาหลีก็ได้ซื้อลิขสิทธิ์ไปทำเป็นซีรีส์แล้วเช่นกัน โนดาเมะ เป็นการ์ตูนที่บอกเล่าเรื่องชีวิตของเหล่าคนดนตรี ที่มีตัวเอกของเรื่องคือ “จิอากิ ชินอิจิ” หนุ่มนักศึกษามหาวิทยาลัยดุริยางคศิลป์ ผู้สุดแสนจะเพอเฟ็กต์ทั้งเรื่องเรียนและเรื่องดนตรี เขามีความใฝ่ฝันคือการได้ไปเป็นคอนดักเตอร์ที่ยุโรป แต่ด้วยความที่เขาเป็นโรคกลัวเครื่องบิน จึงทำให้ไม่สามารถทำตามความฝันนั้นได้ แต่แล้ววันหนึ่งชีวิตอันแสนวุ่นวายของเขาก็ได้เริ่มต้นขึ้น เมื่อได้มาพบกับสาวรุ่นน้องสุดเพี้ยนอย่าง “โนดะ เมงุมิ” หรือที่ทุกคนชอบเรียกเธอว่า “โนดาเมะ” การพบกันครั้งแรกของพวกเขาไม่ได้น่าพิสมัยเท่าไหร่นัก เมื่อจิอากิเมามายไม่ได้สติอยู่หน้าห้อง โนดาเมะจึงพาจิอากิไปพักในห้องของเธอ แต่พอจิอากิตื่นขึ้นมาก็ต้องตกตลึงเมื่อต้องเผชิญหน้ากับขยะกองโตในห้องของโนดาเมะ นั่นทำให้ได้รู้ว่าโนดาเมะเป็นคนซกมก และที่ทำให้จิอากิรู้สึกแย่ไปมากกว่านั้นคือการที่รู้ว่าเขากับรุ่นน้องสุดซกมกคนนั้นอยู่ห้องข้างกัน ด้านโนดาเมะที่เกิดปิ๊งปั๊งจิอากิเข้า เลยคอยตามตื๊อจิอากิอยู่ทุกวี่วัน ยิ่งไปกว่านั้นจิอากิต้องมากับเล่นเปียโนคู่กับโนดาเมะที่ชอบใช้การแกะโน้ตจากการฟังมากกว่าการดูโน้ตซะนี่ เรื่องราวความรักและความฝันของคนดนตรีจะวุ่นวายขนาดไหนต้องติดตามค่ะ สำหรับเราแล้วโนดาเมะก็เป็นการ์ตูนที่อยู่ในดวงใจอีกเรื่องเลยค่ะ ด้วยความเพี้ยนและความฮาของตัวโนดาเมะ เลยเกิดหลงรักเธอได้ไม่ยากนัก ยิ่งเห็นเวลาที่ตามตื๊อจิอากิแล้วก็ยิ่งอยากเอาใจช่วยให้ความรักของเธอสมหวัง นอกจากตัวโนดาเมะกับจิอากิที่ตัวดำเนินเรื่องหลักแล้ว ก็ยังมีเหล่าเพื่อนๆ ในมหา’ลัยดนตรีมาช่วยสร้างความป่วนให้กับเรื่อง เราจะได้รับความสนุกสนานไปกับการร่วมใจกันสร้างวงดนตรีออเครสต้าของพวกเขาที่รับรองว่าได้ซึ้งน้ำตาคลอกันเลยทีเดียว ส่วนเรื่องลายเส้น ตอนแรกที่อ่านเรื่องนี้ไม่เคยคิดว่าลายเส้นสวยเลยค่ะ แต่พออ่านไปเรื่อยๆ รุ่นพี่จิอากิก็เริ่มหล่อขึ้นมาซะอย่างนั้น สรุปว่าเรื่องนี้ให้ห้าผ่านเลยค่ะ