หนูน้อยหมวกแดง

6-Six |
23/02/2015

“ยามเมื่อเจ้าเดินทอดตัวผ่านชายป่าเพื่อไปยังกระท่อมที่กลางทาง เมื่อนั้นเจ้าจะได้เจอกับหมาป่าจอมโป้ปดจะใช้วาจาล่อลวงเขมือบเจ้าเข้าไปทั้งตัว” นี่คือนิทานอีกเรื่องที่เราคิดว่ามันอาจจะ “ไม่จริงฟ่ะ” หมาป่าอะไรพูดได้? อะไรแบบนี้ แต่เราชอบที่จะจินตนาการว่า “ทำไมหมาป่าถึงอยู่ที่นั่น?” “หรือความจริงหมาป่าตัวนั้นหลงรักหนูน้อยหมวกแดง?” ซะมากกว่าที่จะจับเธอกินเพราะหิวนะ ในหมู่บ้านไม่ได้มีเด็กคนเดียวซักหน่อยนี่? แบบนี้มากกว่า บางทีตำนานและเรื่องเล่าก็ผิดเพี้ยนไปตามกาลเวลาหรือความจริงหนูน้อยหมวกแดงอาจจะเป็นแค่เพื่อนกับหมาป่าตัวนั้นก็เป็นได้เราชอบคิดแบบนี้นะ มันเป็นนิทานที่ดัดแปลงมาจากนิทานกริมม์ที่โหดร้ายและแฝงข้อคิดไว้เยอะ สะท้อนความคิดมนุษย์ไว้มากมาย กลายเป็นนิทานเด็กที่จบอย่างแฮปปี้เอนดิ้ง แต่มันก็ทำให้ผู้ใหญ่มองไปอีกแบบ “บางทีมันก็ไม่มีอะไรจบอย่างสวยหรูเสมอไปหรอกนะ” เราอยากให้เด็กคิดแบบนี้ค่ะ การมองโลกในแง่ดีเกินไปมันก็เป็นเรื่องดี แต่ก็มีข้อเสียที่ยิ่งใหญ่เพราะเขาจะคิดว่าทุกอย่างที่ทำจะจบอย่างสวยงามเสมอแต่หากผิดหวังขึ้นมาความหวังที่ตั้งไว้พังทลายลงเด็กคนนั้นก็อาจกลายเป็น “คนที่มองโลกเลวร้ายสุดขั้ว” ก็เป็นได้ เพราะงั้นเวลาเล่านิทานหรือให้ลูกดูอะไรควรให้ข้อคิดเขาก่อน อย่างเช่นเรื่องหนูน้อยหมวกแดงเรื่องนี้ที่เรารู้จักกันดีว่ามีคุณยาย มีหมาป่า และหนูน้อยหมวกแดง